«Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό χαῖρε».
Μάρτυρες μιᾶς συναντήσεως οὐρανοῦ καί γῆς μᾶς καθιστᾶ ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, τήν πρώτη στάση τοῦ ὁποίου ψάλαμε ἀπόψε πρός τήν Παναγία μας, ἀδελφοί μου. Μάρτυρες τοῦ χαιρετισμοῦ τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Μάρτυρες τοῦ οὐρανίου μηνύματος πού τῆς μεταφέρει ὅτι ὁ Θεός τήν ἐπέλεξε ἀνάμεσα σέ ὅλες τίς γυναῖκες τοῦ κόσμου γιά νά γίνει ἡ μητέρα τοῦ Υἱοῦ του.
Τό «χαῖρε», λοιπόν, τοῦ ἀγγέλου δέν εἶναι μόνο ἕνας ἁπλός χαιρετισμός, ἀλλά εἶναι ἡ ἀναγγελία τοῦ πιό χαρμοσύνου γεγονότος πού ἐπρόκειτο νά συμβεῖ στή γῆ, τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀπαρχῆς τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
