Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Κυριακή Α΄ Νηστειών (της Ορθοδοξίας) : «... με την πίστη...».




Σήμερα, πρώτη Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου αδελφοί, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζει την αναστήλωση των ιερών εικόνων, που έγινε το 842 μ.Χ., μετά από εκατό χρόνια εικονομαχίας. Και εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος θυμόμαστε όλες τις νίκες της Ορθόδοξης πίστεώς μας απέναντι στους εχθρούς της, οι οποίοι προσπάθησαν είτε να την εξαφανίσουν από προσώπου γης με τους διωγμούς είτε να νοθεύσουν την αλήθεια της διδασκαλίας της με τις αιρέσεις. 
Φαίνεται όμως να μην γνωρίζανε πως στο τιμόνι αυτού του γερού σκαριού, της Εκκλησίας, στέκει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, που τη σώζει πάντοτε από κάθε κίνδυνο και τρικυμία. 

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός:Να μην συναναστρέφεστε με αιρετικούς!



 Την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η Αγία μας Εκκλησία πανηγυρίζει το θρίαμβο της Ορθοδοξίας, της ορθής πίστεως, η οποία καταπάτησε όλες της αιρέσεις και στερεώθηκε για πάντα. Γι' αυτό η Κυριακή αυτή καλείται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Οι αιρέσεις φάνηκαν ήδη απαρχής του χριστιανισμού. Οι ίδιοι οι  Απόστολοι του Χριστού προειδοποιούσαν τους συγχρόνους τους, και μαζί τους και εμάς, για τον κίνδυνο από τους ψευδοδιδασκάλους.
Ο  Άγιος Απόστολος Πέτρος στη Β' Καθολική επιστολή γράφει το εξής: «Εγένοντο δε και ψευδοπροφήται εν τω λαώ, ως και εν υμίν έσονται  ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας, και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην αρνούμενοι, επάγοντες εαυτοίς ταχινήν απώλειαν, και πολλοί εξακολουθήσουσιν αυτών ταις ασελγείαις, δι' ους η οδός της αληθείας βλασφημηθήσεται» (Β' Πετ. 2, 1-2).

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Σοφίες σοφών και αγίων ανθρώπων



Ἐάν κάποιος περιφρονεῖ τὸν ἱερέα, πολύ γρήγορα θὰ καταφρονήσει καὶ τὸν Θεό. (Μέγας Ἀθανάσιος)

Νὰ εἶσαι ἄνθρωπος σημαίνει νὰ νιώθεις τὸν ἑαυτό σου ὑπεύθυνο γιὰ ὅλα γύρω σου. (Α. ντὲ Σὲντ Ἐξιπερί)

Ἡ πιὸ γλυκιὰ μουσικὴ μέσα στὸ σκοτάδι· μνῆμες γυρισμένες στὴν μέσα Σιωπὴ.

Ἡ εὐαισθησία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ μικροπράγματα καὶ ἡ ἀναισθησία γιὰ σοβαρά εἶναι μιὰ φρικτή πραγματικότητα. (Μπ. Πασκάλ)

Μέ μία ματιά στόν Οὐρανό θά ἄλλαζαν τά πράγματα (π. Παΐσιος)

Τὸ νὰ ἱκανοποιεῖς τὶς ἐπιθυμίες σου δὲν εἶναι ἐλευθερία, ἀλλὰ ἡ κυριαρχία τῆς ἁμαρτίας πάνω σου. (Ἅγιος Σιλουανὸς)

Απονομή στον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα του «Ανωτέρου Ταξιάρχη του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου» από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο.


Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου το πρωί στην παλαιά Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος απένειμε στον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα τον χρυσό  σταυρό μετ’ αστέρος του «Ανωτέρου Ταξιάρχη του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του  Παναγίου Τάφου», εις επιβράβευσιν της ευσέβειας και ενίσχυσιν της προς τον Πανάγιον Τάφον και την Αγιωτάτην Μητέρα των Εκκλησιών ευλαβούς αυτού διαθέσεως. 

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Άγιος Πορφύριος: Να μην γίνει η προσευχή αγγαρεία.


 Νά ζητᾶμε νά γίνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. αὐτό εἶναι τό πιό συμφέρον, τό πιό ἀσφαλές γιά μᾶς καί γιά ὅσους προσευχόμαστε. Ὁ Χριστός θά μᾶς τά δώσει ὅλα πλούσια. Ὅταν ὑπάρχει ἔστω καί λίγος ἐγωισμός, δέν γίνεται τίποτα.
Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίδει κάτι πού ἐπίμονα ζητᾶμε, ἔχει τό λόγο Του. Ἔχει κι ὁ Θεός τά «μυστικά» Του. Ἄν δέν κάνετε ὑπακοή (σέ ἱερέα-πνευματικό) καί δέν ἔχετε ταπείνωση, ἡ εὐχή (δηλ. τό Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησὸν με) δέν ἔρχεται καί ὑπάρχει καί φόβος πλάνης.
Νά μήν γίνεται ἡ εὐχή ἀγγαρεία. Ἡ πίεση μπορεῖ νά φέρει μία ἀντίδραση μέσα μας, νά κάνει κακό. Ἔχουν ἀρρωστήσει πολλοί μέ τήν εὐχή, γιατί τήν ἔκαναν μέ πίεση. Καί γίνεται, βέβαια, κι ὅταν τό κάνεις ἀγγαρεία. ἀλλά δέν εἶναι ὑγιές.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Πιάσε μου το χέρι...



Όχι δεν κρινόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν ζήσαμε όλοι τις ίδιες ζωές. Δεν είχαμε όλοι κοινές ουλές και τραύματα. Τα μάτια μας δεν είδαν κοινές σκηνές βίου. Χαμόγελα δεν άνθισαν παντού και αγκαλιές δεν έκλεισαν σφικτά γύρω από τους κόρφους μας.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ



γράφει ο κ.Παύλος Σαββίδης

«Τις δώσει κεφαλή μου ύδωρ και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων, και κλαύσομαι τον λαόν τούτον ημέρας και νυκτός;…».
Ποιος θα δώση εις την κεφαλήν μου νερό, ποίος θα καταστήση τα μάτια μου πηγήν δακρύων, ώστε να κλαύσω τον λαόν μου αυτόν ημέραν και νύκτα;  Ιερ. 9, 1.

Είναι ο αβάσταχτος πόνος, η κραυγή απόγνωσης και το ξέσπασμα του πολύπαθου προφήτη Ιερεμίου για τους πολύ αγαπητούς του  συμπατριώτες, του εκλεκτού και χιλιοευεργετουμένου κατά τα άλλα λαού του Θεού, που τους έβλεπε καθημερινά και αμετανόητα να προκαλούν με τις αμαρτίες  την οργή του Θεού. Όπως δε σημειώνουν και οι ερμηνευτές…ο Ιερεμίας είναι τόσον πολύ απογοητευμένος εκ της διαφθοράς των κατοίκων της Ιερουσαλήμ, ώστε επιθυμεί μίαν καλύβην να διαμένη μόνος του μακράν του κόσμου εν τη ερήμω ζητεί να γίνουν βρύσες τα μάτια του για να κλαύση την δυστυχίαν του λαού του…Το αδιόρθωτον των συμπατριωτών του προξενεί τόσον πόνον εις τον προφήτην, ώστε επιθυμεί να απομακρυνθεί από την φιλτάτην του πατρίδα!  Προγνωρίζει ότι ο Θεός στο τέλος θα τιμωρήσει όλους τους αποστάτας και θρασείς παρανόμους.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Την αγκαλιάζεις και αλλάζεις.



Την αγαπώ πολύ. 
Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσα να δω κανέναν σας στα μάτια.
Την αγαπώ γιατί καθώς την προφέρω, ποίηση γεννιέται στην καρδιά μου.
Και αν την ακούσεις ποτέ στις στιγμές τις δύσκολες, του θυμού, τότε θα ακούσεις να σου λέγει ψιθυριστά νανουρίσματα που θα σε ξυπνήσουν ενθυμήσεις του παραδείσου. Θα γεννήσουν δάκρυα χαράς και γλυκά φιλιά παραμυθιών.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Κυριακή της Τυρινής: «Η νύχτα όπου νά ‘ναι φεύγει, και η μέρα κοντεύει.»



Κυριακή σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, της Τυρινής ή της Τυροφάγου όπως την αποκαλούμε, μια που από σήμερα παύουμε την κατάλυση γαλακτοκομικών προϊόντων και από αύριο εισερχόμαστε με την αυστηρή νηστεία, στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή. 
Αυτήν την αγία περίοδο της εντατικής πνευματικής μας άσκησης και προετοιμασίας, προκειμένου να αξιωθούμε στο τέλος της να εορτάσουμε τα κοσμοσωτήρια γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος, των Παθών δηλαδή και της Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Έτσι το Αποστολικό Ανάγνωσμα που πριν από λίγο ακούσαμε και που προέρχεται από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Χριστιανούς της Ρώμης, έχει σαν σκοπό να μας μυήσει στο βαθύτερο νόημα της περιόδου που ανοίγεται μπροστά μας. 

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Στιγμές Ορθοδοξίας



Παιδιά γεμάτα ιερότητα.
Με βλέμματα προσευχητικά να συμμετέχουν στα θεία δρώμενα.
Όχι, δεν είδα μόνο αυτό το κοριτσάκι στην Ρωσία να ζει την Θεία Λειτουργία. Είδα κατ'αρχήν γονείς να στέκονται σαν λαμπάδες φωτεινές.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Οι άνθρωποι γίνονται αίτιοι της πτώσης τους.


 
Ἐκεῖνος ποὺ ζητάει καὶ χτυπάει τὴ θύρα καὶ ζητάει μέχρι τέλους, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου, ἐπιτυγχάνει τὰ αἰτήματά του. Γιατὶ εἶναι ἀψευδὴς Ἐκεῖνος, ποὺ εἶπε• «Κάθε τι ποὺ θὰ μοῦ ζητήσετε στὴν προσευχὴ μὲ πίστη, θὰ τὸ λάβετε». Ἄν, ἀκόμη καὶ ἕνα ποτήρι νερὸ κρῦο ποὺ δίνουμε, δὲν μένει χωρὶς μισθό, πόσο περισσότερο δὲν θὰ δώσει ὁ Θεὸς ὅ,τι ὑποσχέθηκε σ' ἐκείνους, ποὺ εἶναι προσηλωμένοι σ' Αὐτὸν μέρα καὶ νύκτα καὶ Τὸν παρακαλοῦν;
Σ' ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι "ἔρχεται μέρα ποὺ καὶ μῖσος ἔχω κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ μου κ.ἀ.π. χωρὶς νὰ τὸ θέλω", πρέπει νὰ εἰπωθοῦν τὰ ἑξῆς: Ὅλος ὁ ἀγώνας καὶ ἡ ἐπιμέλεια τοῦ ἀνθρώπου ἄς εἶναι ν' ἀντιστέκεται στὸν πονηρὸ καὶ στοὺς πονηροὺς λογισμούς. Καὶ ὅπως τὸ σίδερο καθαρίζεται ὅταν πυρώνεται καὶ σφυροκοπιέται, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ καθαρίζεται ἀπὸ κάθε πάθος καὶ κάθε ἁμαρτία ὅταν πυρώνεται καὶ χτυπιέται ἀπὸ τὸ ἀγαθὸ Πνεῦμα μὲ τ' Ἄχραντα Μυστήρια.

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Χωρίς αυταπάρνηση ο έρωτας πεθαίνει.



ΞΕΡΟΥΜΕ τί θέλουμε στὸν ἔρωτα, μοιάζει νὰ μὴν ξέρουμε τί μποροῦμε. Θέλουμε: Ἀδιάπτωτη πάντοτε τὴ γοητεία τοῦ Ἄλλου, τὰ χαρίσματά του ἀμετάλλαχτα, πάντοτε νὰ προκαλοῦν τὸ πάθος τῆς ἀγάπης μας. Θέλουμε: Νὰ μᾶς ἀγαπάει ἀπεριόριστα, δίχως ὑφέσεις, καὶ νὰ μᾶς ἀγαπάει ὅπως εἴμαστε. Νὰ ἀγαπάει καὶ τὰ λάθη μας, τὶς ἀστοχίες καὶ παραλείψεις μας. Νὰ ἀγαπάει, ὄχι ἁπλῶς νὰ ἀνέχεται, ἀκόμα καὶ τὴ θωράκιση τοῦ ἐγώ μας.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Εκτροπή και εντροπή



Διαβάζουμε στὸ τρίτο κεφάλαιο τῆς Γενέσεως, στὴν Παλαιὰ Διαθήκη: «Καὶ ἤκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν,καὶ ἐκρύβησαν ὁ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου. Καὶ ἐκάλεσε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν Ἀδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀδάμ, ποὺ εἰ; καὶ εἶπεν αὐτῷ· τῆς φωνῆς σου ἤκουσα περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνὸς εἰμι, καὶ ἐκρύβην»(Γέν. 3,8-10). Αὐτὰ συνέβησαν ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ Πρωτόπλαστοι ἄκουσαν καὶ ὑπάκουσαν τὸν πρῶτο ἀποστάτη, τὸν σατανᾶ, καὶ ἀρνήθηκαν τὴν κοινωνία μετὰ του Δημιουργοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἀρνήθηκαν νά λαμβάνουν ζωὴ ἀπὸ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, τὸν Θεό. Λησμόνησαν, συνεργείᾳ τοῦ διαβόλου, ὅτι «ἐκ του μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγεν» ὁ Δημιουργός. Ἀπεκδύθηκαν, ἔτσι, τὴν θεία Χάρη, ποὺ καθαίρει, φωτίζει καὶ θεοποιεῖ τὸν ἀνθρωπο. Αὐτὴ εἶναι ἡ γύμνια τοῦ Ἀδάμ, ἡ γύμνια τοῦ κάθε ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου. Ἐνεδύθηκαν, λοιπόν, οἱ Πρωτόπλαστοι  τὴν ἁμαρτία, τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. Πρῶτα τὸν πνευματικὸ θάνατο, ποὺ εἶναι ἡ ἀκοινωνησία μετὰ τοῦ Ζῶντος Θεοῦ καὶ ἔπειτα τὸν βιολογικό, ποὺ εἶναι ὁ χωρισμὸς τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸ σῶμα. Αὐτοὶ εἶναι οἱ δερμάτινοι χιτῶνες ποὺ ἐνεδύθηκαν οἱ Πρωτόπλαστοι καὶ δι'  αὐτῶν, ὡς μεταδοτικὴ ἀσθένεια, ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος.
Ἐφοβήθη, λοιπόν, καὶ ἐκρύβη ὁ Ἀδὰμ, ὅταν ἄκουσε τὸν Δημιουργὸ του νά τὸν πλησιάζει. Ἔνα ἀπὸ τὰ κύρια ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἐντροπὴ. Καὶ τοῦτο, βεβαίως, δέν εἶναι τυχαίο γεγονός. Ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς ἔθεσε στό λογικὸ πλάσμα του τὴν συνείδηση γιά νά τὸν ἐλέγχει στά ἀτοπήματα καὶ τίς ἐκτροπές του. Ἔθεσε ἀδέκαστο κριτὴ καὶ αὐστηρότατο ἐλεγκτή, τὴν συνείδηση, γιά νά δώσει στόν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα τῆς διορθώσεως. Ἔθεσε τὴν συνείδηση, ὡς ἀμερόληπτο κατήγορο, γιά νά μὴν συνεχίσει τὴν μεγάλη του πτώση, γιά νά μὴν μονιμοποιηθεῖ στήν παρὰ φύση κατάσταση τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπωλέσει,ἐτσι, διαπαντὸς τὴν ὑψηλὴ καταγωγὴ του καὶ τὴν αἰώνια προοπτικὴ του.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Η αγάπη ου ζητεί τα εαυτής.



Λένε γιὰ τὸν μακάριο Ἀντώνιο ὅτι ποτὲ δὲν σκέφθηκε νὰ κάνει κάτι ποὺ νὰ ὠφελεῖ τὸν ἑαυτὸ του πιότερο ἀπὸ τὸν πλησίον του. Κι αὐτό, γιατί πίστευε πὼς τὸ κέρδος τοῦ πλησίον του εἶναι γι’ αὐτὸν ἄριστη ἐργασία.
Καὶ πάλι εἶπαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Ἀγάθωνα, ὅτι ἔλεγε πὼς «ἤθελα νὰ βρῶ ἕνα λεπρὸ καὶ νὰ λάβω τὸ σῶμα του καὶ νὰ τοῦ δώσω τὸ δικό μου».
Εἶδες τέλεια ἀγάπη; Καὶ πάλι, ἂν εἶχε κάποιο πράγμα χρήσιμο, δὲν ἄντεχε νὰ μὴν ἀναπαύσει μ’ αὐτὸ τὸν πλησίον του. Εἶχε κάποτε μιά σμίλη γιὰ νὰ κόβει τὶς πέτρες. Ἦρθε λοιπὸν ἕνας ἀδελφὸς κοντά του καί, ἐπειδὴ τὴν εἶδε καὶ τὴ θέλησε, δὲν τὸν ἄφησε νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ κελὶ του χωρὶς αὐτή.
Πολλοὶ ἐρημίτες παρέδωσαν τὰ σώματά τους στὰ θηρία καὶ στὸ ξίφος καὶ στὴ φωτιά, γιὰ νὰ ὠφελήσουν τὸν πλησίον.
Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει σ’ αὐτὰ τὰ μέτρα τῆς ἀγάπης, ἂν δέν ζήσει κρυφά, μέσα του, τὴν ἐλπίδα τοῦ Θεοῦ. Καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀγαπήσουν ἀληθινά τούς ἀνθρώπους ὅσοι δίνουν τὴν καρδιὰ τους σ’ αὐτὸ τὸν ἐφήμερο κόσμο.

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Κυριακή του Ασώτου (Σκέψεις στο αποστολικό ανάγνωσμα)



Απόστολος Κυριακής: Α’ Κορ. ς’ 12-20
Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. 13 τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· 14 ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 15 οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο. 16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. 18 φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν  Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; 20 ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο απόστολος Παύλος απαντά σ’ ένα σαθρό επιχείρημα που κάποιοι ανώριμοι πιστοί έλεγαν: «Πάντα μοι έξεστι». Τώρα που ελευθερωθήκαμε από τη δουλεία του νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, έλεγαν. Και τους απαντά ο θείος Απόστολος: «αλλ’ ου πάντα συμφέρει». 

Αγαπώ σημαίνει ταπεινώνομαι.



Σ'αγαπώ σημαίνει ταπεινώνομαι, χάνομαι για χάρη σου.
Λοιπόν...για ποια αξιοπρέπεια μου μιλάς;

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όχι απέλπισία, ούτε αδιαφορία!




Ήρθε κάποιος νεαρός αναστατωμένος και μου είπε: «Γέροντα, δεν πρόκειται να διορθωθώ. Μου είπε ο πνευματικός μου: ‘’αυτά είναι και κληρονομικά…’’».
Τον είχε πιάσει απελπισία. Εγώ, όταν μου πη κάποιος ότι έχει προβλήματα κ.λπ., θα του πω: «Αυτό συμβαίνει γι’ αυτόν και γι’ αυτόν τον λόγο· για ν’ αλλάξης, πρέπει να κάνης εκείνο κι εκείνο».

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Η ζωή είναι συναρπαστική...



Πολλές φορές κρεμασμένος πάνω στον πόνο περιμένεις να ανοίξουν οι ουρανοί να δεις λίγο φως. 
Ξεχνάς ότι οι ουρανοί άνοιξαν με το «Τετέλεσται». Μέχρι το τέλος όμως όλα παίζονται, όλα είναι αναστρέψιμα, όλα είναι πιθανά.

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Πολλοί έκαναν θαύματα αλλά μετά δεν πρόσεξαν...



Δύσκολο στον άνθρωπο να έχη δόξα και τιμή χωρίς ζημία στην ψυχή του.
Δύσκολο όχι μόνο για τους εμπαθείς, εκείνους που αγωνίζονται να νικήσουν τα πάθη τους, αλλά και σ’ εκείνους που τα ενίκησαν• και στους αγίους. 
Γιατί, έστω και αν τους έδωκε ο Θεός την νίκη κατά της αμαρτίας, όμως δεν ξαναγυρίσουν στην αμαρτία και να ξαναϋποδουλωθούν στα πάθη• όπως έγινε με μερικούς, που δεν έδειξαν την απαιτούμενη νήψη και επαγρύπνηση, αλλά εθάρρησαν στον εαυτό τους, στην πνευματική τους κατάσταση! 

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Μονάχα να ζήσω προσπαθώ...



Δίχως κρατούμενα. Χωρίς καμία σιγουριά.
Με μία τρέλα που απορρίπτει κάθε προσπάθεια για διασφάλιση του κύρους ή της φήμη μας. Όλα ή τίποτα.
Έτοιμος να χαθείς, ακόμα και τον θάνατο να γευτείς για χάρη του αγαπημένου σου.

Καταληκτήρια εκδήλωση για το επετειακό έτος των Κ' Παυλείων στη Βέροια.


Το βράδυ της Παρασκευής 30 Ιανουαρίου, εορτή των Τριών Ιεραρχών η Ιερά Μητρόπολις Βεροίας διοργάνωσε στο «Χώρο Τεχνών» του Δήμου Βέροιας την καταληκτήρια εκδήλωση με την οποία ολοκληρώθηκε μια μεγάλη σειρά εκδηλώσεων αφιερωμένων στη συμπλήρωση 20 χρόνων των Παυλείων.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...