Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Η αναγκαιότητα της πνευματικής μελέτης στην εποχή της πληροφορίας και του διαδικτύου.



Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή Δρ.Θ

  Η εποχή μας έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις προηγούμενες: οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για την πληροφορία παρά για την γνώση. Η ανάπτυξη του διαδικτύου έχει ως αποτέλεσμα να βομβαρδίζεται καθημερινά ο άνθρωπος με πληροφορίες  και ειδήσεις και να μην ενδιαφέρεται στον ίδιο βαθμό για τη μελέτη πνευματικών κειμένων, είτε αγιογραφικών, είτε  πατερικών και θεολογικών ψυχοφελών συγγραμμάτων. Μάλιστα, πολλές φορές γινόμαστε υπέρμαχοι της πατερικής και ασκητικής θεολογίας, και καλά πράττουμε, χωρίς όμως την ίδια στιγμή να επιδεικνύουμε το ίδιο ζήλο για την μελέτη των πατερικών κειμένων τη στιγμή μάλιστα όπου μπορούμε να βρούμε μέγα πλήθος αυτών αναρτημένα σε ιστολόγια. Με αυτόν τον τρόπο όμως η ασκητική και πατερική θεολογία από βίωμα εκπίπτει απλώς σε ιδεολογία.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΛΟΥΚΑ: Πίστη και Σωτηρία


  
(Λουκ. 8.41-56)

«Μή φοβοῦ μόνον πίστευε καί σω­θήσεται».
Δύο θαύματα περιγράφει ἡ σημε­ρινή εὐαγγελική περικοπή. Δύο θαύ­ματα πού ἔχουν διαφο­ρε­τική ἀφετηρία, ἔχουν ὅμως τήν ἴδια εὐτυχῆ κατάληξη. Δύο θαύμα­τα πού ἔχουν μία κοινή συνιστα­μέ­νη, τήν πίστη, καί ἕνα κοινό ἀπο­τέλεσμα, τήν ἴαση. Στό ἕνα ὁ πατέ­ρας, ὁ ἄρχων τῆς συναγωγῆς Ἰάει­ρος, ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά θερα­πεύσει τή θυγατέρα του. Στό δεύτε­ρο ἡ αἱμορροῦσα γυναίκα πλησιάζει τόν Χριστό καί ἀγγίζει τό κράσπεδο τοῦ ἱματίου του, χωρίς νά ζητήσει τί­πο­τε, χωρίς νά πεῖ τίποτε, χωρίς κἄν νά γίνει ἀντιληπτή, ἀκόμη καί ἀπό τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ πού βρι­σκόταν δίπλα του.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Άγιος Δημήτριος, ο Μυροβλήτης, ο Μεγαλομάρτυρας.



«Τος τν αμάτων σου ρεί­θροις, Δημήτριε, τήν κ­κλησίαν Θεός πορ­φύ­ρω­σε».
Χαίρει καί εφραίνε­ται κκλησία το Χρι­στο ορτάζοντας τή μνήμη το μεγαλομάρ­τυ­ρος καί θλοφόρου γίου Δημητρίου το μυροβλύτου. Χαίρει καί καυ­χται, καί περιβάλλεται ς πολύτιμο νδυμα τά αματα το καλλι­νί­κου μάρτυρος το Χρι­στο καί γενναίου πλί­του το Κυρίου, πού πορ­φύ­­ρωσαν τήν κκλη­σία του.
Καί δέν πορφύρωσε μό­νο μέ τό δικό του α­μα τήν κκλησία τι­μώ­μενος μεγα­λο­­μάρ­τυς Δημήτριος, δέν τήν πορφύ­ρω­σε μόνο μέ τό αμα τς λογχευθείσης, κατά μί­μη­ση το Χριστο, πλευ­­ρς του καί τή γεν­ναία μολογία τς πί­στε­ώς του, λ­λά καί μέ τήν μο­λογία καί τό μαρτύριο το νεα­ρο μαθητο του το γίου Νέ­­στορος, ποος πι­καλούμενος τή βοή­θεια το Θεο το Δημη­τρί­ου κατόρθωσε νά νι­κή­σει τόν Λυ­αο, τόν προσφιλ μο­νο­μάχο το α­το­κράτο­ρος Μα­ξι­μιανο, καί νά κα­τα­τρο­πώ­σει τούς εδωλο­λά­­τρες, ο ­ποοι καυ­χ­ντο γιά τή δύ­ναμη τν σω­μά­των τους καί τή βοή­θεια τν νυ­πάρ­κτων θεο­τή­των τους.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ: Ο Θεός θαυματουργεί όχι για να μας εντυπωσιάσει, αλλά επειδή μας αγαπά.



 (Λουκ. 8.27-39)


«Ὑπόστρεφε εἰς τόν οἶκόν σου καί διηγοῦ ὅσα σοι ἐποίησεν ὁ Θεός».
Ἕνα θαῦμα μᾶς περιγράφει ἡ σημερινή εὐαγγελική πε­ρικοπή, ἕνα θαῦμα ὄχι ἰδιαίτερα συνηθισμένο καί θά ἔλεγα ὄχι ἰδι­αίτερα ἁπλό, τό ὁποῖο ὅμως ἀποκαλύπτει τό μεγαλεῖο τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΛΟΥΚΑ: Η Εκκλησία συνεχίζει να σπέρνει τον λόγο του Θεού κι ας πολεμείται.



(Λουκ. 8.5-15)


«Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ».
Μία εἰκόνα τῆς ἀνθρωπίνης ζω­ῆς μᾶς παρου­σιά­ζει τό σημερινό εὐ­αγ­γελικό ἀνά­­γνωσμα. Μία εἰκό­να πού μπορεῖ οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας, νά τήν ἔχουμε ξε­χάσει ἤ νά τήν ἔχουμε ἀπωθήσει, δέν παύει ὅμως νά ἐκφράζει μία χρήσιμη καί ἀναγκαία πραγματι­κό­τητα τῆς ζωῆς μας.
«Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ».
Ἡ ζωή καί ἡ ἐπιβίωση τοῦ ἀν­θρώ­που ἐξαρτᾶται ἄμεσα ἀπό τούς καρ­πούς τῆς γῆς. Προϋπόθεση ὅ­μως γι᾽ αὐτούς τούς καρπούς εἶ­ναι ἡ σπορά. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρ­ξει καρποφορία, ἐάν δέν προη­γη­θεῖ ἡ σπορά. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει καρ­­πός, ἐάν δέν ὑπάρξει σπόρος, ἐάν δέν ὑπάρξει σπορέας.
Εἴτε βλέπουμε τόν σπορέα νά σπεί­­ρει τόν σπόρο του, εἴτε δέν τόν βλέπουμε, γιατί ὁ σύγχρονος τρόπος τῆς ζωῆς μας μᾶς ἔχει ἀπο­μα­κρύνει ἀπό τή φύση ἤ ἔχει με­τα­­βάλλει τόν τρόπο τῆς σπορᾶς, ἡ σπορά καί ὁ σπόρος εἶναι ἀπα­ραί­τητα γιά νά δώσει ἡ γῆ τούς καρ­πούς πού θρέφουν τόν ἄν­θρω­πο καί τόν συντηροῦν στή ζωή. Δέν μποροῦμε νά ἀγνοοῦμε τή σπορά. Δέν μποροῦμε νά ἀμφισβητήσουμε τήν ἀξία καί τήν χρησιμότητά της. Δέν μποροῦμε νά ἀρνηθοῦμε τήν προσ­φορά τοῦ σπορέως καί τή ση­μα­σία τοῦ σπόρου. Καί αὐτό δέν ἰσχύει μόνο γιά τή σπορά τῶν φυ­σι­­κῶν σπόρων καί τόν σπορέα τους, ἀλλά ἰσχύει καί γιά τή σπορά τοῦ πνευματικοῦ σπόρου καί τούς πνευματικούς σπορεῖς του.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΛΟΥΚΑ: Ο πνευματικός θάνατος είναι χειρότερος από τον σωματικό.



 (Λουκ. 7.11-16)

«Καί προσελθών ἥψα­το τῆς σοροῦ, οἱ δέ βα­στάζοντες ἔστησαν, καί εἶ­πεν· νεανίσκε, σοί λέ­γω ἐγέρθητι».
Μία νεκρική πομπή ἐ­ξέρ­χεται ἀπό τήν πόλη τῆς Ναΐν τήν ὥρα πού ὁ Χρι­στός μέ τούς μαθη­τές του περνᾶ τήν πύλη τῆς πόλεως.
Ὁ θρῆνος καί ὁ ὀδυρ­μός τῶν ἀνθρώπων πού συνο­δεύουν τόν νεκρό κάνει τόν Χριστό νά πλη­­σιά­σει. Γνωρίζει, ἄλ­­λωστε, τί συμβαίνει: μία χήρα μητέρα ἔχει χάσει τόν μονογενῆ υἱό της, τό μονάκριβο παιδί της, τήν ἐλπίδα καί τό στή­ριγμά της.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...