Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2021

Σοφά Λόγια από τον Άγιο Βασίλειο τον Μέγα.


Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

·  Δεν γνωρίσαμε εμείς τον Θεό για τη δικαιοσύνη μας, αλλά ο Θεός μας γνώρισε διά μέσου της αγάπης του.
·  Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι είναι αναρίθμητες οι ευκαιρίες που μας δίνει ο Θεός για να τελειοποιηθούμε.
·  Ο Θεός δίνει τη δύναμη που χρειάζεται στον άνθρωπο στους κόπους και τους αγώνες του για την αρετή. 
·  Από την μνήμη των παρελθόντων και από την πείρα των παρόντων διδασκόμαστε για το μέλλον. 
·  Όποιος γεύτηκε την γλυκύτητα του λόγου του Θεού και τον πρόδωσε, μοιάζει μ' εκείνον που άλλαξε το πολύτιμο διαμάντι μ' ένα χρωματιστό γυαλί.
·  Μια έφοδος του ένθεου δεν μπορεί να φέρει κακό, αν εμείς έχουμε όπλο την πίστη.

Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης: Αποφθέγματα.


Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης (1829-1908)


Για την καρδιά: «Η καρδιά είναι ο πρώτος παράγοντας στη ζωή μας. Η καρδιακή γνώση προηγείται της νοησιαρχικής. Η καρδιά βλέπει άμεσα, αστραπιαία, ενιαία. Αυτή η γνώση της καρδιάς μεταδίδεται στο νου, και μέσα στο νου χωρίζεται σε μέρη, αναλύεται σε συστατικά. Η αλήθεια ανήκει στη καρδιά και όχι στο νου. Στον εσωτερικό άνθρωπο και όχι στον εξωτερικό…
Στη κατάσταση της απιστίας για κάτι αληθινό και άγιο, η καρδιά συνήθως γεμίζει από στενοχώρια και φόβο. Αντίθετα στην ειλικρινή πίστη νοιώθει χαρά, ηρεμία, άνεση και ελευθερία. Η αλήθεια φανερώνεται και θριαμβεύει στις καταστάσεις της καρδιάς…

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021

Από τη Γέννηση του Χριστού στη γέννηση των Χριστουγέννων.



Τα πρώτα χριστιανικά χρόνια η γέννηση του Χριστού δεν αποτελούσε ιδιαίτερη γιορτή και οι χριστιανοί την γιόρταζαν μαζί με τη βάφτιση στις 6 Ιανουαρίου. Μάλιστα σύμφωνα με την παράδοση πρώτος ο Μέγας Βασίλειος στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το έτος 376 μ.Χ εκφώνησε την πρώτη ομιλία για τη γιορτή των Χριστουγέννων.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ


 

«Τοῦτο δέ ὅλον γέγο­νεν ἵνα πληρωθῇ τό ρη­θέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσουσι τό ὄνο­μα αὐτοῦ Ἐμμανου­ήλ» (Ματθ. 1.22-23).

Κυριακή πρό τῆς Χρι­στοῦ Γεννήσεως καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προ­ε­τοι­μάζει γιά τό κοσμο­σω­τήριο γεγονός τῆς θεί­­ας ἐναν­θρωπήσεως μέ τό εὐαγ­γε­λικό ἀνά­γνω­σμα στό ὁποῖο ὁ ἱε­ρός εὐαγγελιστής Μα­τθαῖος περιγράφει ὅλα ὅσα προ­­η­γή­θηκαν τοῦ ἱε­ροῦ γεγονότος πού θά ἑορ­τάσουμε.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2021

Το χάραγμα του αντιχρίστου και η σφραγίδα του Χριστού.

 


Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου

 

 

Ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἱερατικῆς μου διακονίας, δηλαδή πρίν 50 χρόνια, καί μάλιστα τήν δεκαετία τοῦ 1970, καί στήν συνέχεια, γινόταν πολύς λόγος, μέ ἐπίδραση ἀκραίων προτεσταντικῶν ὀργανώσεων τῆς Ἀμερικῆς, γιά τήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου πού θά σφραγίση τούς Χριστιανούς, γιά τό ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἦλθε ἤ πρόκειται σύντομα νά ἔλθη, μέ παρερμηνεία τῶν σχετικῶν χωρίων τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.

Τότε κάθε νέο πού εἰσαγόταν στήν κοινωνία, κάθε νέα ἀνακάλυψη τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας, κάθε νέος τρόπος διακίνησης τῶν προϊόντων μέ γραμμωτό κώδικα (bar code) καί προστασίας τῆς κοινωνίας, μέ νόμους γιά τίς ταυτότητες, τά διαβατήρια, τούς ἑνιαίους ἀριθμούς χαρακτηριζόταν ὡς ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου ἤ τῶν προδρόμων του, καί καθένας πού ἔκανε χρήση αὐτῶν τῶν νέων ἐπιτηδευμάτων, θεωρεῖτο ἀπό μερι­κούς συντηρητικούς ὅτι δέχθηκε τό σφράγισμα τοῦ ἀντιχρίστου καί ἦταν ὁπαδός του.

Αὐτό συνεχίστηκε καί τά ἑπόμενα χρόνια. Τά ἴδια γράφονται καί λέγονται καί σήμερα γιά τά φάρμακα, τά ἐμβόλια πού χρησιμοποιοῦνται ἐναντίον τοῦ κορω­νοϊοῦ, συνεχίζοντας ὅλη αὐτήν τήν συζήτηση πού γινόταν τίς δεκαετίες τοῦ 1970 καί 1980, ὅτι δηλαδή ὁ ἀντίχριστος μέ αὐτά σφραγίζει τούς ἀνθρώπους καί τούς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Χριστό.

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021

Δεν δημιούργησε ο Θεός τον πόνο.


 

Ο πόνος είναι ξένος προς το σχέδιο του Θεού και δεν δημιουργήθηκε από Αυτόν

Ότι ο Θεός δεν θέλει ουσιαστικά τον πόνο, τούτο φανερώνεται με σαφήνεια από το γεγονός ότι δεν τον δημιούργησε στην απαρχή της δημιουργίας και ούτε τον πρόσθεσε μεταγενέστερα σε αυτή. Είναι ξένος προς το θείο σχέδιο σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο και τα υπόλοιπα όντα της δημιουργίας, όπως αυτό εκδηλώνεται από τις απαρχές του και στους αιώνες των αιώνων.

Ο καθολικά αγαθός χαρακτήρας και η απουσία του κακού από καθετί που δημιούργησε ο Θεός υπογραμμίζονται στο βιβλίο της Γενέσεως, τόσο για κάθε στάδιο της δημιουργίας: «Και είδεν ο Θεός ότι καλόν» (πρβλ. Γεν. 1, 4.8.10.12.18.21.25), όσο και στο τέλος αυτής για το σύνολό της. Με μια διατύπωση που επιμένει στο γεγονός ότι όλα όσα δημιούργησε ο Θεός ήταν πολύ καλά: «Και είδεν ο Θεός τα πάντα όσα εποίησεν, και ιδού καλά λίαν» (Γεν. 1, 31).

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021

Στάρετς Σέργιος : Η βάση των ψυχικών ασθενειών δεν είναι η σεξουαλικότητα, αλλά η υπερηφάνεια.


 

Ένας ακόμη σύγχρονος Στάρετς, ο Στάρετς Σέργιος, συμφωνεί με τα λεγόμενα του Γέροντος Πορφυρίου και του Γέροντος Παϊσίου, που μόλις παρουσιάσαμε: «Στή βάση των ψυχικών ασθενειών», παρατηρεί ο Στάρετς Σέργιος, «βρίσκεται η υπερηφάνεια.

Θεμέλιο των ψυχικών ασθενειών είναι η θεώρηση του εαυτού μας ως κέντρου των πραγμάτων. Όλοι οι ψυχικά ασθενείς έχουν ως κέντρο τον εαυτό τους».

Εδώ ο Γέροντας ταυτίζεται πλήρως με τον Γέροντα Πορφύριο, που ομιλεί για τον εγωισμό ως αιτία της κατάθλιψης. Και συνεχίζει: «Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για την ασθένειά τους.

Η υπερηφάνεια, όπως και τα άλλα πάθη, έχουν στο άτομο ποικίλες προελεύσεις: την προσωπική βούληση, αλλά και τήν… κληρονομικότητα, το οικογενειακό περιβάλλον, την κοινωνία, τις προσωπικές σχέσεις και την ιστορία του καθενός.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ)

 

 

«Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε» (Ἐφεσ. 5.8).

Αὐτή τήν προτροπή πού ἀπευ­θύ­νει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό ση­με­ρινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πρός τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέ­σου, ἀπευ­θύνει καί πρός ὅλους ἐμᾶς, πού ἤρθαμε σήμερα νά τιμή­σουμε τόν ἑορταζόμενο ἅγιο καί θαυ­μα­τουργό Σπυρίδωνα.

Τί ἐννοεῖ ὅμως μέ τήν προτροπή αὐτή ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Καί τί σημαίνει «τέκνα φωτός»;

Φῶς καί σκότος εἶναι δύο ἔννοιες πού σχετίζονται μέ τήν παρουσία καί τήν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ. Πρίν ἀπό τή δημιουργία τοῦ κόσμου κυ­ριαρχοῦσε τό σκο­τά­δι καί ὁ Θε­ός ἦταν ἐκεῖνος πού ἔφερε τό φῶς μέ τήν παρουσία του, διότι, ὅπως δια­κηρύσσει καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, αὐ­τός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021

Στάρετς Σέργιος: Η απόρριψη των λογισμών από την πρώτη στιγμή που εμφανίζονται, πρέπει να αποτελεί απόλυτη αρχή.



 

Ας μην παγιδευτούμε σε αυτόν τον δρόμο (την αντιρρητική ικανότητα προς τους δαίμονες ενώ βρίσκονται σε διάλογο μαζί τους, την έχουν μόνο οι πνευματικά προχωρημένοι), αλλά ας υιοθετήσουμε αμέσως τον πιο σίγουρο τρόπο, που είναι η άμεση και πλήρης απόρριψη των λογισμών από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεώς τους.

Ο Γέροντας παρομοιάζει τον λογισμό με φλόγα που μόλις άναψε. Αν δεν σπεύσουμε να τη σβήσουμε αμέσως, φουντώνει και εξελίσσεται σε πυρκαγιά που μπροστά της είμαστε εντελώς ανίσχυροι.

Ο Γέροντας παρομοιάζει επίσης τον πειρασμό με φίδι που ετοιμάζεται να μας δαγκώσει, που πρέπει να το χτυπήσουμε μόλις αισθανθούμε να μας αγγίζει στο δέρμα.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021

Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης:Τελικά μας σώζει αυτό που μας καταστρέφει...



Ολόκληρο το μυστήριο της Εκκλησίας, που εί­ναι απόδειξι της μεθ' ημών παρουσίας του Κυρίου, φανερώνεται ως κάλλος αμήχανον μέσα απ' όλη τη λειτουργική θεολογία και λατρευτική ζωή, με τα τυπικά, τις προσευχές, τα λειτουργικά σκεύη, τις εικόνες και την υμνολογία, όπου ψάλλεται σε όλους τους ήχους η δογματική αλήθεια πού έγινε ποίησι.
Και όπως το κάλλος της θείας καλοσύνης σώ­ζει, η αληθινή σωτηρία μέσα στην Εκκλησία γεννά αγίους-καλλιτέχνες. Και συνεχίζεται η ζωή, ως φιλοκαλία Παραδείσου.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Λίγη πίστη, περισσότερη στεναχώρια.



Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι ή στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι ή απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες. 
Όσο το παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ό πατέρας, πού φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή ή αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι´ ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΣΑΒΒΑ)

 


 

«Εἰ ζῶμεν ἐν πνεύματι πνεύματι καί στοιχῶ­μεν» (Γαλ. 5.25).

Στήν ἱερά ἁλυσίδα τῶν προφητῶν καί τῶν ὁσίων, τῶν πατέρων καί τῶν μαρτύρων πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας πρίν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐξέχουσα θέση κατέχει, ἀδελφοί μου, ὁ ἑορταζό­μενος σήμερα ὅσιος καί θεοφόρος πατήρ ἡμῶν Σάββας ὁ ἡγιασμένος.

Καί ἡ θέση ἡ ὁποία κατέχει δέν εἶναι ἀπο­τέ­λεσμα συμβάσεων κο­­­­­σμι­κῶν ἤ ἀνθρώ­πι­νων ἐπιλογῶν, ἀλλά ἀποτέλεσμα τῆς εὐσε­βοῦς καί ὁσιακῆς ζωῆς του, χάρη στήν ὁ­ποία ἔφθασε σέ δυσ­θεώ­ρητα ὕψη ἁγιό­τη­τος.

Ὁ ὅσιος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη πα­νηγυρίζουμε σή­μερα, δέν ἔζησε ὅπως ζεῖ συνήθως ὁ σύγ­χρο­νος ἄνθρωπος, ἀκο­λου­θώ­ν­τας δηλαδή τίς ἐπι­ταγές τοῦ κόσμου καί τίς ἀπαι­τήσεις τῆς μό­δας. Δέν διακρίθηκε γιά τά πολυτελῆ του ἐνδύ­μα­τα καί τήν ἄνετη δια­βίωσή του. Ἔζησε ἐν νη­­στείᾳ καί προσευχῇ. Διακρίθηκε γιά τήν ἄ­σκη­ση καί τήν ἐγκρά­τειά του. Ἔλαμψε ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τοῦ παναγίου Πνεύμα­τος, πού ἐνοικοῦσε στήν ψυχή του. Πορεύ­θηκε στήν ἐπίγεια ζωή του κατά τήν ἐπιταγή τοῦ ἀποστόλου Παύ­λου: «εἰ ζῶμεν ἐν πνεύ­ματι, πνεύματι καί στοι­­χῶμεν».

Ἄν καί ἐνδεδυμένος τήν ἀνθρώπινη σάρκα ἔζησε ὁ ὅσιος Σάββας ἐν Πνεύματι, γεγονός πού τόν μετέβαλε ἀπό χοϊκό ἄνθρωπο σέ οὐράνιο, ἀπό πολίτη τῆς γῆς σέ κληρονόμο τῆς βασι­λεί­­ας τῶν οὐρανῶν.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. 18.18).

 



Τό θέμα τῆς αἰωνίου ζωῆς εἶναι ἕνα θέμα πού ἀπασχολεῖ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὅλοι θέλουμε νά ζήσουμε αἰώνια, οἱ περισσότεροι ὅμως ἀπό ἐμᾶς δέν φροντίζουμε γι᾽ αὐτό. Τό σημερινό ὅμως εὐ­αγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς παρουσιάζει ἕναν ἄνθρωπο πού ἐνδια­φέ­ρεται σοβαρά γι᾽ αὐτήν, ἕναν ἄνθρωπο μέ πνευ­μα­τικές ἀνησυχίες, πού πλησιά­ζει τόν Χριστό γιά νά τόν ρωτήσει πῶς θά κλη­ρονομήσει τήν αἰώ­νια ζωή.

Δέν τόν ἐνδιέφερε ἡ παροῦσα, γιατί εἶχε ἐξα­­σφαλισμένα τά ἀγα­θά του. Δέν εἶχε ἀνά­γκες οὔτε προβλήματα. Ἔτσι πίστευε τουλά­χι­στον. Αὐτό πού τόν ἐν­δι­έφερε ἦταν τό μέλλον του. Αὐτό πού τόν ἀπα­σχολοῦσε ἦταν πῶς θά κληρονομήσει τήν αἰω­νι­ό­τητα.

Ἡ συζήτηση ὅμως μέ τόν Χριστό ἀποδεικνύει σύντομα ποιά ἦταν τά πραγματικά προβλή­μα­τα αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώ­που. Μόλις ὁ Χριστός, ἀπα­ντώντας στήν ἐρώτησή του, προσδιορίζει ὡς προ­­ϋπόθεση, ὑπό τήν ὁποία εἶναι δυνατόν νά κληρονο­μή­σει τήν αἰώ­νια ζωή, τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνος δη­λώνει ὑπερο­πτι­κά ὅτι τίς τηρεῖ ἤδη ἀπό μικρό παιδί καί ζη­τᾶ κάτι πιό ὑψηλό καί κάτι πιό δύσκολο προ­κει­μένου νά τήν κερδί­σει ἐπάξια.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021

ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 


 

­«Μακάριοι οἱ ἀκούον­τες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐ­τόν» (Λουκ. 11.27).

Στούς μακαρισμούς τῆς ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμι­λίας ὁ Χριστός προ­σθέ­τει σήμερα ἕναν ἀκόμη μακαρισμό. Ἕναν μα­κα­­­ρισμό μέ ἀφορμή τά ἐγ­κωμια­στικά λόγια μι­ᾶς ἄγνωστης γυναί­κας μέσα ἀπό τό πλῆθος τῶν ἀκροατῶν του, πού μα­κά­ρισε τήν Παναγία Μη­­­τέρα του γιατί ἀξιώ­θη­κε νά γεννήσει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ μα­κα­ρισμός αὐτός δέν ἀπευθύ­νεται μόνο στήν Παναγία, ἀλ­λά καί σέ ὅποιον βα­δίζει τήν ὁδό τῆς ὑπα­κοῆς τῶν ἐν­τολῶν τοῦ Θεοῦ.

«Μακάριοι οἱ ἀκούον­τες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐ­τόν». Εὐτυχεῖς δέν εἶ­ναι ἐκεῖνοι πού ἁπλῶς ἀκούουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἐκεῖνοι πού τόν ἀκοῦν καί τόν ἐ­φαρ­­­­μόζουν. Για­τί οἱ πρῶ­­τοι μοιά­ζουν μέ τή γῆ πού δέχεται τόν σπό­ρο τοῦ θείου Λόγου, ἀλ­λά λόγω τῆς ξηρότητός της δέν φυτρώνει, καί ὁ ἀέρας τόν παρασύρει μα­­κριά καί δέν καρ­πο­φορεῖ. Ὅσοι ὅμως τόν ἀκοῦν καί τόν φυλάσ­σουν μοιάζουν μέ τήν εὔφορη γῆ πού τόν δέ­χε­­ται καί τοῦ δί­νει τή δυνατότητα νά βλαστή­σει καί νά καρ­πο­φορή­σει «καρπόν ἑκα­τον­τα­πλασίονα».

Καί εἶναι μακάριοι «οἱ ἀκούοντες καί φυλάσ­σοντες», διότι ἡ ἀκοή καί ἡ φύλαξη τοῦ λό­γου καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τούς κάνει ἀξί­ους καί τῶν ὑπο­λοί­πων μακαρισμῶν. Διότι ἐντολή τοῦ Θεοῦ πού ἐφαρμόζουν εἶναι ἡ τα­πείνωση, ἡ πραό­της, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἐλε­η­μο­σύ­νη, ἡ καθαρό­της τῆς καρδίας, ἡ εἰ­ρήνη καί ἡ ἐπιδίωξή της, καί ἡ ὁμολο­γία τοῦ ὀνό­ματος τοῦ Θεοῦ. Καί σέ ὅλα αὐτά φθάνει ὁ ἄνθρωπος πού ἐναρ­μο­νίζει τή ζωή του μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Άγιος Λουκάς ο ιατρός: Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε...

 


«Μὴ κρίνετε, ἴνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; Ἤ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἅφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου; Ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε βλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.» (Μτ. 7, 1-5).

Μεγάλη καὶ φοβερὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι μας, ἀρχίζοντας ἀπὸ μένα, συνεχῶς κρίνουμε καὶ κατακρίνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ γι’ αὐτὸ θὰ δώσουμε λόγο στὴ Φοβερὰ Κρίση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θὰ μᾶς κρίνει Αὐτὸς διότι καὶ ἐμεῖς κρίνουμε τοὺς ἄλλους, ψάχνουμε νὰ βροῦμε στὸν πλησίον μας τὸ παραμικρὸ σφάλμα, ἐνῶ τὶς δικές μας ἁμαρτίες δὲν τὶς βλέπουμε καὶ οὔτε θέλουμε νὰ τὶς σκεφτόμαστε.

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος στὴν Πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴ του λέει τὸ ἑξῆς: «Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων•  ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις•   τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων, οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ ἐστὶ κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας. Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά, ὅτι σὺ ἐκφεύξῃ τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ;» (Ρώμ. 2, 1-3).

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2021

Αγάπη και εσωτερικά πάθη.

 



Η αληθινή αγάπη απαιτεί για την εξάσκησή της κατά το θέλημα του Κυρίου εσωτερική καθαρότητα, με άλλα λόγια απαλλαγή από τα πάθη, που αποτελούν την «παλαιότητα» και την ακαθαρσία της ψυχής και μολύνουν κάθε ενέργειά μας, ακόμη και την πιο ευγενική κατ' άνθρωπον. Και αυτό σημαίνει διαρκή ανίχνευση του εσωτερικού μας και ανακάλυψη όλων των αρνητικών στοιχείων, που κρύβονται επιμελώς μέσα μας. Η αυτοεξέταση θα μας πληροφόρηση για την ύπαρξη των αρνητικών στοιχείων της παλαιότητός μας, όπως είναι η εγωιστικότητα και η αυτοφιλία ή φιλαυτία. Και γι' αυτό έχουμε ανάγκη του θείου φωτισμού, που μας αποκαλύπτει καθαρά το εσωτερικό μας. Έτσι δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε προς μεγάλη μας έκπληξη στοιχεία, που δεν τα φανταζόμασταν να υπάρχουν σε τέτοιο βαθμό. Αν προσέξουμε με τέτοια διάθεση και εκζήτηση του θείου φωτισμού, θα διαπιστώσουμε π.χ. πόσο εύκολα δεν θέλουμε να μας ενοχλούν οι άλλοι. Πόσο μας είναι δυσάρεστο να μας μιλούν οι άλλοι για τις δυσκολίες τους, τις ανάγκες τους, τις θλίψεις τους, τον πόνο τους, τα ποικίλα προβλήματά τους, μάλιστα, αν υποπτευόμαστε, ότι πιθανόν θα ζητήσουν και τη δική μας συμπαράσταση. Πολύ επιθυμούμε να μη μας χαλάσουν την ησυχία μας κατά τον χρόνο, που θέλουμε απολύτως να τον έχουμε δικό μας. Δεν μας ευχαριστεί να μας ενοχλούν οι άλλοι, μάλιστα αν δεν είναι ευχάριστοι τύποι. Συγκεντρωμένοι στα δικά μας προβλήματα, απορροφημένοι από τις δικές μας δυσκολίες, γινόμαστε σιγά σιγά αναίσθητοι έναντι των άλλων, αδιάφοροι, σκληροί και τελικά ανάπηροι πνευματικά ως προς τους άλλους. Με τον καιρό και με κυρίαρχη αυτήν την κατάσταση μέσα μας, δεν μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο, παρά μονάχα ό,τι έχει σημασία μόνο για τον εαυτό μας, για ό,τι μας βολεύει και για ό,τι μας κολακεύει φανερά ή κρυφά.

 

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

Τέσσερις καταστάσεις που σκοτίζουν την ψυχή.

 


Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του. Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν. Γι' αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.

Πώς όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου. Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:Υπάρχει τύχη;



πάρχει «τύχη» Θεία Πρόνοια; Κατ Τν ερν Χρυσόστομον: Εναι κακν κα πηγορευμένον ν πιστεύ κανες ες τν τύχην.
Κα λέγει:ν τύχη κάν τν καλν τν κακν (νθρωπον), τότε γιατ συμβουλεύεις τ παιδιά σου κα τ νουθετες;  

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

 


 

«Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σε­αυ­τόν» (Λουκ. 10.27).

Στήν ἐρώτηση τοῦ νομικοῦ πού τόν πλησιάζει καί τόν ρωτᾶ πῶς θά κληρονομήσει τήν αἰώνιο ζωή ὁ Ἰησοῦς δέν ἀπαντᾶ. Τόν παρα­πέμπει στή διπλῆ ἐντολή τοῦ νό­μου, στή διπλῆ ἐντολή τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ὁποία, ὅπως λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρι­στός, «ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προ­φῆ­ται κρέμανται», καί τόν κα­λεῖ νά τήν ἐπαναλάβει. Δέν περιο­ρί­ζεται ὅμως μόνο σέ αὐτό ὁ Χρι­στός. Βλέ­πο­ντας τήν ὑποκρισία τοῦ νο­μι­­κοῦ, ὁ ὁποῖος θέλοντας νά συγ­κα­­λύ­ψει τίς πονηρές του προ­θέ­σεις ἰσχυ­­ρί­ζεται ὅτι ἀγνοεῖ ποιός εἶναι ὁ πλη­σίον του, ὁ Χρι­στός παρου­σιάζει μέ μία μοναδική πα­ραβολή, μέ τήν πα­ρα­βολή τοῦ κα­λοῦ Σαμα­ρείτου, τί ση­μαίνει πραγ­ματικά ἀγά­πη καί ποιοί εἶναι αὐτοί πού θά κληρο­νο­μήσουν ὄντως τήν αἰώ­νιο ζωή.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021

Όλα εξαρτώνται από το αυτεξούσιό μας.

 


Συμβαίνει πολλές φορές νὰ σοῦ μιλάει μὲ λογισμούς ὁ σατανᾶς καὶ νὰ σοῦ λέει· "Κοίταξε πόσα κακὰ ἔργα ἔχεις κάνει. Ἡ ψυχή σου εἶναι γεμάτη ἀνομίες, βαρύνεσαι μὲ πολλές καὶ βαρύτατες ἁμαρτίες". Μή σὲ ξεγελάει μ' αὐτὰ ὁ σατανᾶς καὶ μὲ πρόφαση ταπεινώσεως σὲ σπρώχνει στὴν ἀπελπισία. Ἐσὺ λοιπὸν ἀποκρίσου του: "Ναί, ἀλλὰ ἔχω γραπτὲς τὶς διαβεβαιώσεις τοῦ Θεοῦ ποὺ λέει: «Δὲν ἐπιθυμῶ τὸ θάνατο τοῦ ἁμαρτωλού, ἀλλὰ νὰ ἐπιστρέψει μὲ τὴ μετάνοια καὶ νὰ ἔχει ζωή». Γιατὶ τότε τί ἤθελε νὰ κατεβεῖ ὁ Θεὸς στὴ γῆ, ἄν ὄχι γιὰ νὰ σώσει τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ νὰ φωτίσει αὐτοὺς ποὺ ζοῦνε στὸ σκοτάδι καὶ νὰ δώσει ζωὴ στοὺς νεκροὺς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία;".

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΛΟΥΚΑ: Εμείς χρειάζεται να εκσυγχρονιστούμε με την διδασκαλία της Εκκλησίας και όχι το ανάποδο.

 


«Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ᾽ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατά ἄνθρωπον» (Γαλ. 1.11), ἀκούσαμε σήμερα τόν ἀπόστολο Παῦλο νά δια­βεβαιώνει τούς χριστιανούς τῆς Γαλατίας.

Αἰσθάνεται χρέος του ὁ πρωτο­κο­ρυφαῖος ἀπόστολος νά ἀναφερθεῖ στή γνησιότητα τοῦ κηρύγματός του. Αἰσθάνεται χρέος νά βεβαιώ­σει τούς πιστούς ὅτι ὅσα τόν ἄκου­σαν νά τούς λέγει γιά τόν Χριστό καί τή ζωή του δέν εἶναι πληρο­φο­ρίες πού προέρ­χο­νται ἀπό ἀν­θρώ­πους, ἔστω καί ἀπό αὐτούς τούς μαθητές καί ἀπο­στόλους τοῦ Κυρίου. Αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά τούς βεβαιώσει ὅτι ὅσα τούς εἶπε γιά τό εὐαγγέλιο καί τή διδασκα­λία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἀνθρώ­πινες σκέψεις καί ἰδέες καί θεω­ρίες. Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ πού ἐπέλεξε μέ θαυ­μαστό τρόπο τόν πρώην διώ­κτη του Σαῦλο γιά νά τόν κα­ταστήσει ἀπό­­στο­λό του καί τόν ἀξίωσε πολ­λῶν καί οὐρανίων ἀποκαλύ­ψεων.

Καί αὐτή ἡ διαβεβαίωση τοῦ ἀπο­στόλου Παύλου δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς Γαλάτες, ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, πού πιστεύ­σα­με μέ τό κήρυγμα τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου· ἰσχύει γιά τήν ὀρθόδοξη Ἐκ­κλη­σία μας, ἡ πίστη τῆς ὁποίας εἶναι ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Χρι­στό, ὁ ὁποῖος ἦρθε στόν κό­σμο γιά νά μᾶς γνωρίσει προσωπικά τήν ἀλή­θειά του. Ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς γνωρίσει τόν Πατέρα του καί νά μᾶς διδάξει ὁ ἴδιος τί θά πρέπει νά πιστεύουμε καί πῶς θά πρέπει νά ζοῦμε γιά νά πλησιά­σουμε τόν Θεό καί νά λάβουμε καί πάλι τήν υἱοθεσία, τήν ὁποία ᾽Εκεῖ­νος μᾶς χάρισε μέ τήν ἐνανθρώ­πη­ση καί τή θυσία του.

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ: Η εντολή της αγάπης απευθύνεται σε όλους.


 

«Ἔχουσι Μωϋσέα καί τούς προφήτας· ἀκου­σά­­τωσαν αὐτόν» (Λουκ. 16.29).

Μία ἀπό τίς παραβο­λές τοῦ Χριστοῦ μᾶς ὑπενθύμισε τό σημερινό εὐαγ­γε­λικό ἀνάγνωσμα. Τήν παραβολή τοῦ πλου­σί­ου καί τοῦ πτωχοῦ Λα­ζάρου. Ὁ ἕνας, πλού­σι­ος σέ χρήματα ἀλλά πτωχός σέ αἰσθήματα καί ἀρετές, ζοῦσε μιά πολυτελῆ ζωή καί ἀδι­α­φοροῦσε γιά τόν τα­λαί­πωρο Λάζαρο, πού πε­ρί­μενε στήν εἴσοδο τοῦ ἀρχοντικοῦ του ὑπομο­νε­τικά γιά νά χορτάσει ἀπό τά ψί­χου­λα πού ἔπεφταν ἀπό τό τραπέζι τοῦ πλουσίου ἰδιοκτή­του.

Πτωχός ὡς πρός τά ὑλικά ἀγαθά ὁ Λάζαρος ἀλλά πλούσιος ὡς πρός τά πνευματικά· γιατί ἡ ἔλ­λειψη τῶν ὑλικῶν ἀγα­θῶν τόν ἔκανε νά ἀσκηθεῖ στήν ταπεί­νω­ση καί τήν ὑπακοή, ἀρε­­­­τές πού τοῦ χάρισαν μετά τόν θάνατό του μία θέση «ἐν τοῖς κόλ­ποις τοῦ Ἀβραάμ», σέ ἀντίθεση μέ τή σκλη­ρό­τητα καί τήν ἀκαρδία τοῦ πλουσίου πού μετά τόν θάνατό του βρέθη­κε στόν «τό­πον τῆς βα­σάνου».

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Η ευλογία της τεκνογονίας και το σύγχρονο δημογραφικό πρόβλημα.

 



Αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή

      Αρχιερατικού Επιτρόπου Καμπανίας 

 

Ο Θεός, σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο, ως αγαθός δημιούργησε το ωφέλιμο, ως σοφός το άριστο και ως παντοδύναμος το μέγιστο. “Ἐξ οὐκ ὄντων” (Β΄ Μακ. 7,28)  δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο και τον άνθρωπο ο οποίος, μόνος από όλα τα πλάσματα του Θεού, δημιουργήθηκε “κατ᾿ εἰκόνα” και “καθ᾿ ὁμοίωσιν” Του. Τοποθετήθηκε μέσα στον Παράδεισο (Γεν. 2,15), έγινε  ακροατής της θείας φωνής και  αξιώθηκε  να γνωρίσει τον Πλάστη του ώστε να επιτύχει το καθ’ ομοίωσιν.

Εξαιτίας όμως της παρακοής του  εισέβαλλε η αμαρτία στον κόσμο  και  ταυτόχρονα η  είσοδος του θανάτου στο ανθρώπινο γένος. Η αμαρτία, εξαιτίας της απομάκρυνσης του ανθρώπου από το Θεό που είναι η Ζωή, γέννησε το θάνατο. Ως  παρασιτική δύναμη κυρίευσε τον άνθρωπο αμέσως μετά την πτώση.  Ο Θεός είναι η Ζωή και η απομάκρυνση από το Θεό σημαίνει θάνατο, αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος.

Αντίβαρο στην απειλή του αφανισμού  της ζωής εξαιτίας του θανάτου απετέλεσε η τεκνογονία ώστε να μην αφανιστεί ο άνθρωπος αλλά να διασωθεί με την παιδοποιία.  Ο Θεός προγνωρίζοντας την πτώση ως Παντογνώστης προικίζει ως Φιλάνθρωπος  εκ των προτέρων τους πρωτόπλαστους με όλα τα εφόδια, κατασκευάζει  δηλαδή κατάλληλα το σώμα του άντρα και της γυναίκας ώστε να ανακοπεί  η κυριαρχία  του θανάτου που εισέβαλλε στο ανθρώπινο γένος: “καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον... ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς”(Γεν.1,27).

    Η τεκνογονία  λοιπόν αποτελεί   τόσο έκφραση της πρόνοιας του Θεού: Ὥστε διά τό μή ἐκτριβῆναι καί ἀναλωθῆναι τό γένος ὑπό τοῦ θανάτου ὁ γάμος ἐπινενόηται, ὡς ἂν διά τῆς παιδοποιίας τό γένος τῶν ἀνθρώπων διασῴζηται”, όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης ο  Δαμασκηνός,   όσο και έκφραση  της φιλανθρωπίας του Θεού: “Ἐπειδή ἐδέξαντο τήν ἀπό τοῦ θανάτου φθοράν καί τήν ἀράν καί τήν ὀδύνην καί τόν ἐπίπονον βίον, τότε καί ὁ γάμος ἐπεισέρχεται μετά τούτων τό θνητόν τοῦτο καί δουλικόν ἰμάτιον”.Γι’ αυτό μετά την πτώση ο γάμος   καθίσταται “πρᾶγμα σφόδρα χρήσιμον καί ἀναγκαῖον”, αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ: Ό,τι κάνουμε, ας το κάνουμε με την καρδιά μας.


 

«Ὁ σπείρων φειδομένως φειδο­μέ­­­νως καί θερίσει» (2 Κορ. 9.6).

Μία αὐτονόητη προειδοποίηση ἀπευθύνει στό σημερινό ἀπο­στο­λι­κό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυ­φαῖ­ος ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας πρός τούς χριστιανούς τῆς Κο­ρίν­θου. Αὐτός πού σπέρνει μέ φειδώ, αὐτός πού δέν σπέρνει ἄφθονο τόν σπόρο, εἶναι βέβαιο ὅτι δέν θά ἀπο­κομίσει πολλούς καρπούς ἀπό αὐ­τήν τή σπορά, ἀλλά ἡ συγκο­μι­δή του θά εἶναι περιορισμένη, ὅπως καί ἡ σπορά του.

Ἡ προειδοποίηση αὐτή εἶναι ἀ­σφα­­λῶς ὀρθή, ὅμως ὁ σκοπός τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἦταν νά προειδοποιήσει τούς Κο­­ρινθίους γιά θέματα πού γνώ­ρι­ζαν καλύτερα ἀπό τόν ἴδιο, ἀλλά νά τά χρησιμοποιήσει ὡς μέσο γιά νά τούς διδάξει τίς πνευματικές ἀλήθειες πού ἤθελε.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΛΟΥΚΑ: Δεν αρκεί κάποιο καλό έργο, χρειάζεται να είναι ωφέλιμο.

 


 

«Μανθανέτωσαν δέ καί οἱ ἡμέ­τε­ροι καλῶν ἔργων προΐσθασθαι εἰς τάς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μή ὦσιν ἄκαρποι» (Τίτ. 3.14).

Δύο φορές τονίζει ὁ πρωτοκορυ­φαῖ­ος ἀπόστολος Παῦλος στό ση­με­­ρινό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν ἐπι­στο­λή του πρός τόν μαθητή του, ἐπί­σκοπο Κρήτης Τίτο, τήν ἀνα­γκαι­ότητα τῶν καλῶν ἔργων γιά ὅσους πιστεύουν στόν Θεό. Αἰ­τιολογεῖ μάλιστα τήν ἐπιμονή του στό θέ­μα αὐτό λέγοντας ἀφενός ὅτι τά κα­λά ἔργα εἶναι «καλά καί ὠφέ­λιμα τοῖς ἀνθρώποις» καί ἐξυπηρετοῦν «τάς ἀναγκαίας χρείας» καί ἀφετέρου κάνουν τούς ἀνθρώ­πους νά μήν εἶναι ἄκαρποι ἀλλά νά ἔχουν καρπούς καλούς καί ἀγα­θούς.

Ποιά εἶναι ὅμως γιά τόν ἀπό­στο­λο Παῦλο τά καλά ἔργα τά ὁποῖα συστήνει στούς χριστιανούς; Τό διευκρινίζει καί αὐτό ἔμμεσα, πε­ρι­γράφοντας τά ἀνωφελῆ καί μά­ταια ἔργα. «Μωράς δέ ζητήσεις καί γενεα­λο­γίας καί ἔρεις καί μάχας νομικάς περιΐστασο· εἰσίν γάρ ἀνω­φελεῖς καί μάταιοι».

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΛΟΥΚΑ: Μήνυμα πίστεως και αισιοδοξίας

 


 

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. 7.14).

Ἀρκετές φορές οἱ ἱεροί εὐαγγε­λιστές περιγράφουν συναντή­σεις καί συνομιλίες τοῦ Χριστοῦ μέ νέους ἀνθρώπους, ὅμως ἡ σημ­ε­ρινή συνά­ντηση καί συνομιλία τοῦ Χριστοῦ ἔχει μία διαφορετική διά­στα­ση καί ἕνα διαφορετικό πε­ριε­χόμενο. Για­τί δέν ἔρχεται ὁ νέος πρός τόν Χρι­στό ἀλλά ὁ Χριστός πρός τόν νέο. Ἔρχεται ὁ δημιουρ­γός πρός τό πλά­σμα του, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου πρός αὐ­τόν πού ὑπό­κειται ἤδη στόν νό­μο τοῦ θανά­του, ὁ ὁποῖος ἀπο­τε­λεῖ συνέπεια τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἔρχεται ὁ φιλάνθρω­πος Κύριος γιά νά δώσει ζωή καί ἐλπίδα καί προοπτική στόν νεανί­σκο πού τήν ἔχασε τόσο πρόωρα, ἔχει ὅμως τώ­ρα τή δυνατότητα νά ζήσει αὐτό τό μεγάλο θαῦμα χάρη στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔρ­χε­ται καί τοῦ ἀπευθύνει μιά πρόσ­κλη­ση, μία διαταγή: «Νεανί­σκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Μέσα στόν θρῆνο καί τόν ὀδυρμό τῆς νεκρικῆς πομπῆς ἡ πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ ἠχεῖ περίεργη, ἠχεῖ ὡς παραφωνία. Ἀφοῦ ὁ νεκρός νεα­νί­ας δέν ἀ­κούει, ἀφοῦ ὁ νεκρός δέν μπορεῖ νά σηκωθεῖ, σέ ποιόν ἀπευθύνει τήν πρόσκληση, σέ ποι­όν δίδει τήν ἐντολή ὁ Χριστός;

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ: Η αγάπη δεν είναι ένα αόριστο συναίσθημα, αλλά στάση ζωής απέναντι στον αδελφό μας.


 

«Γίνεσθε οὖν οἰκτίρ­μο­νες καθώς καί ὁ πα­τήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί» (Λουκ. 6.36).

Μιά ἐντολή πού ὑπερ­βαίνει τά μέτρα καί τίς συνήθειες τῶν ἀν­θρώπων τῆς ἐπο­χῆς του δίνει σήμερα ὁ Χριστός μέ τό εὐ­αγ­γελικό ἀνά­γνω­σμα πού ἀκούσαμε. Στήν ἐντολή τοῦ Μω­σαϊκοῦ νόμου πού ζη­τοῦσε ἀπό τούς τηρητές του νά ἀνταποδίδουν τό καλό σέ ὅσους τούς ἔκαναν καλό, ἀλλά ταυ­­­τόχρονα ἐπέτρεπε καί τήν ἀνταπόδοση τοῦ κακοῦ, ὁ Χριστός ἀντιπαραθέτει τήν και­­νή ἐντολή τῆς ἀγάπης, μιᾶς ἀγάπης πού δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά αἰ­σθή­ματα καί τή στάση τοῦ ἄλλου ἀπέναντί μας, μιᾶς ἀγά­πης πού δέν ἔχει τήν ἀναφορά της στήν ἰδέα τοῦ δι­καίου ἤ τοῦ ἀδίκου, ἀλλά ἀνα­φέρεται ἀπευ­θείας στόν Θεό, γι’ αὐτό καί παίρνει νέες δια­στά­σεις καί χαράσ­σει νέα ὅρια.

«Γίνεσθε οὖν οἰκτίρ­μο­νες», ζητᾶ ὁ Ἰη­σοῦς, ὄχι μόνο πρός αὐτούς πού σᾶς φέρο­νται μέ καλό τρόπο, πρός αὐτούς πού σᾶς ἀγα­ποῦν ἤ σᾶς εὐεργέτησαν, γιατί αὐ­τό εἶναι αὐτο­νόητο, εἶ­ναι ἀπολύτως φυσικό καί δέν ἔχει καμιά ἀξία στά μάτια τοῦ Θεοῦ· γιατί δέν ἀποδεικνύει τίποτε γιά τήν ποιότητα τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώ­που, γιατί δέν ἀπαιτεῖ οὔτε κόπο, οὔτε προ­σπά­­θεια, οὔτε καλλιέρ­γεια. Ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό τούς μαθητές του νά καλύψουν μέ τήν ἀγάπη τους ὅ,τι κακό μπορεῖ νά τούς συμ­βαί­νει, ὅ,τι κακό μπορεῖ νά προέρχεται ἀπό τούς ἄλλους καί νά ἀπευθύ­νεται σ’ αὐ­τούς. Τούς ζητᾶ ὄχι μόνο νά τό καλύ­ψουν μέ τήν ἀγά­πη τους ἀλλά καί νά τό ἐξαλείψουν καί νά τό νικήσουν, γιατί γνω­ρί­ζει ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι κυ­ρίως μία δύ­ναμη ψυ­χῆς, εἶναι ἡ οὐσία τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώ­που, ἐφόσον ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἀφετηρία τῆς δημιουρ­γίας του.

Γι’ αὐτό καί παρότι ἀκούεται ἀδιανόητο γιά τά ἀνθρώπινα δεδο­μένα, νά ἀνταπο­δί­δει κανείς ἀγάπη σ’ αὐτόν πού τοῦ ἔκανε κα­κό, ὁ Χριστός τό ζητᾶ ἀπό ὅλους μας στηρίζοντας τήν ἐντολή του στόν ἴδιο τόν Θεό. «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθώς καί ὁ πα­τήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί».

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021

Γιατί πολλές φορές ο Θεός βιώνεται ως απών;



Στην αρχή της πνευματικής σου προσπάθειας ήρθε η Χάρις του Θεού και σε επισκίασε. Όλα γινόταν με χαρά και εύκολα. Είχες μέσα σου χαρά, αισθανόσουν τον Χριστό στην προσευχή σου, στην ανάσα σου, στην ζωή σου. Τώρα νιώθεις ότι Τον έχεις χάσει. Απογοητεύεσαι. Στις δυσκολίες, στους πειρασμούς και στις δοκιμασίες της ζωής σου νιώθεις μόνη σου. Ψάχνεις τον Θεό μα δεν Τον βρίσκεις. Αισθάνεσαι εγκαταλελειμμένη. Εκκλησιάζεσαι, μελετάς τον Λόγο του Θεού, εξομολογήσε τακτικά, όμως ο Θεός είναι απών. Πού είναι ο Χριστός; Πού πήγε η Χάρις του; Τι έκανα λάθος; Τι κάνω λάθος;
Αυτά και άλλα πολλά μου έγραψες.
--------------------------------

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος:Μακρυά από αυτούς που κατηγορούν και κατακρινουν!



Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να αγαπάει τα γέλια και να θέλει να γελοιοποιεί τους άλλους, να μην πιάνεις φιλία. Γιατί θα σε κάνει να συνηθίσεις στην ψυχική ατονία. Σε κείνο πού ή ζωή του είναι διεφθαρμένη, μη δείχνεις ιλαρό πρόσωπο φυλάξου όμως καλά μήπως τον μισήσεις. 
Και αν θελήσει να μετανοήσει, βοήθησε τον και φρόντισε τον, θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή σου, να σωθεί.

Εάν όμως είσαι πνευματικά ασθενής, μην τολμήσεις να γίνεις γιατρός του.
 Μπροστά σε άνθρωπο πού έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια να προσέχεις πολύ πώς θα μιλήσεις. Γιατί ενόσω μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους. Και αλλάζει το νόημα των λόγων σου μέσα στο μυαλό του σύμφωνα με την πνευματική του αρρώστια.

Η υπονόμευση της πνευματικής μας ζωής



«Εκείνοι που ζουν στον κόσμο και λυώνουν στις αγρυπνίες, τις νηστείες, τους κόπους και τις κακουχίες, όταν αναχωρήσουν από τους ανθρώπους προς την μοναχική ζωή, σαν σε κάποιο δοκιμαστήριο ή στάδιο, όλη αυτή την προηγούμενη άσκησί τους, την νοθευμένη και επιφανειακή, δεν την συνεχίζουν πλέον».
Τα λόγια του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου μας καλούν να εξετάσουμε και εμείς την ζωή μας.
Μας καλούν να δούμε στα βαθιά μας ώστε να ελέγξουμε εάν ό,τι κάνουμε είναι τελικά επιφανειακό, κινούμενο από την δίψα μας για επαίνους, για κοσμική εκκλησιαστική αναγνώριση.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Χρειάζεται διάκριση στον πνευματικό αγώνα.




ταν πονηρς διάβολος γνωρίζ τι βαδίζουμε σωστ στν δ τς ρετς, μ ζωντανς πιθυμίες κα σωστ τοποθετημένες κα μ τάξι, π τς ποες δν μπορε ν μς ποσπάση μ φανερς πάτες, τότε μεταμφιέζεται σ γγελο φωτς κα μ φιλικος λογισμος κα μ ρητ τν θείων Γραφν κα μ παραδείγματα τν γίων, μς παρακινε, εκαίρως καίρως, ν βαδίσουμε διάκριτα στ ψος τς τελειότητος, γι ν μς κάν κατόπιν ν πέσουμε στν γκρεμό.   

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ´ ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ)

 


 

«Καί ἰδών τήν μητέρα καί τόν μα­­­θητήν παρεστῶτα ὅν ἠγάπα, λέ­γει τῇ μητρί· γύναι ἰδού ὁ υἱός σου» (Ἰωάν. 19.26).

Ἑορτή τῆς μεταστάσεως τοῦ ἁ­γίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ καί πανη­γυ­ρί­­ζει τόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου μας, τόν ἁγνό καί παρθένο, τόν ἀπόλυτα ἀφοσιωμένο ἀπό τήν πρώτη στιγμή μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἀπόστολο, τόν εὐαγγελιστή ἀλλά καί συγ­γραφέα τοῦ τελευταίου βι­βλίου τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ βι­­βλίου τῆς Ἀποκαλύψεως.

Αὐτόν τόν μεγάλο ἀπόστολο καί ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν πρῶ­το Θεολόγο, τιμοῦμε καί ἐμεῖς καί συγχρόνως «ἀναθεω­ροῦ­με τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» του, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ πρωτο­κο­ρυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά μιμηθοῦμε τήν πίστη καί τά ἔργα του.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...