Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο
περισσότερη είναι ή στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης
είναι ή απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.
Όσο το παιδί
γνωρίζει πώς υπάρχει ό πατέρας, πού φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις
δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις
όμως χαθεί αυτή ή αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται
ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο
από ένα σμήνος σφίγγες.
Όσο περισσότερο ό άνθρωπος προσπαθεί
μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο
περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.
Ή χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το
σώμα «εξατμίζεται», ό θυμός μαζεύεται, μέχρι πού ό άνθρωπος καταλήγει σαν μία
τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.