Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (κείμενο)




ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ
1. γν ν τάφ, κατετέθης βαβαί, Θεν γαστρί σου χωρήσασα κα κυήσασα φράστως π γς.
2. πορε κα φύσις, κα πληθς νοερά, τ ν σοί, παρθενομτορ, μυστήριον, τς νδόξου κα ρρήτου σου ταφς.
3. Βασιλς κα πόλου, κα τς γς ληθς, ε κα τάφ σμικροτάτω συγκέκλεισαι, γνωρίσθης πάσ κτίσει Μαριάμ.

4. Γέφυρα ψούται, μετάγουσα πρίν, κ θανάτου πρς ζων τν κήρατον, τος θανόντας παραβάσει τν δάμ.
5. Δάκρυσι κα θρήνοις, γοερος π σοί, πσαι α σα φίλαι κόπτοντο, τν μετάστασιν μ φέρουσαι τν σήν.
6. χαιρον χορείαι, Ορανίων Νον, π γς σ φερομένην δεχόμεναι, ες οράνια σκηνώματα γνή.
7. Ζσα ν ψίστοις, ληθς Μαριάμ, πρ πάντων πρεσβευτς μν γέγονας, ξιώσαι φροσύνης ληθς.
8. λαμπς θεία, το ρρήτου φωτός, φρικτωρούσα ορανόθεν τος δούλους σου, μ λλείπης γαθ τος π γς.
9. Θρόνος το ψίστου γενομένη γνή, π γς πρς ορανν μεταβέβηκας, μεταστσα ες αώνιον ζωήν.
10. ερέων πέλεις, καύχημα ελαβν, κκλησίας τ κράδαντον στήριγμα, κα σίων σκητν ρωγός.
11. Κλμαξ γία, ν προεδε σαφς, ακβ δι’ ς κατέβη ψιστος, νυψούται π γς πρς ορανόν.
12. Λόγος το ψίστου, ρρήτως τεχθες π σο, Θεοκυήτωρ, μετέστησεν κ τς γς πρς τν θάνατον ζωήν.
13. Μαριμ πς θνσκεις, πς τ τάφ οκες, τς ζως τν χορηγν γεννήσσασα, τος νεκρος ξαναστήσαντα φθοράς;
14. Νύμφην το ψίστου, κα Μητέρα σαφς, ησο το Θείου Λόγου γινώσκομεν, κν ν τάφ σ ρμεν ς φθαρτήν.
15. Ξένον τόκον εδον, ληθς ο πιστοί, κα τν νον ες ορανν νν μετέθεσαν, ξενωθέντες τς ζως τς κοσμικς.
16. Ορανς ς λλος, νεδείχθη γνή, δεξαμένη τ σν σκνος τ χραντον, γία κα σεπτ Γεθσημαν.
17. Πύλη σωτηρίας, γεννήθης μν, ρχηγς τς νοητς ναπλάσεως, κν πείκεις τ τς φύσεως φθορά.
18. Ράβδος , τ νθος, τ εὐῶδες Χριστόν, ξανθήσασα τ τάφ νν τέθαπται, να φύσ σωτηρίας τν καρπόν.
19. Σ γρ μόνη πέλεις. ν θνητος ληθς, ναστάσεως τν τύπον κλάμπουσα, σύ κα μόνη τν πταιόντων λασμός.
20. Τάφος μν καλύπτει, τ σν σκνος , γνή, τν δ θείαν σου ψυχν χειριζόμενος, Υός σου γκαλίζεται λαμπρς.
21. μνοις ορανίοις, μελώδουν σεμνή, τν τριήμερον ταφήν σου ο γγελοι, κα τν δόξαν μεγάλυνον τν σήν.
22. Φέγγος ορανόθεν, δεξαμένη γνή, χαρίτωσας μς τος τιμντας σε, κα γεραίροντας τν κοίμησην τν σήν.
23. Χώραν χωρήτου, το Θεο Μαριάμ, χρηματίσασαν κα γιον τέμενος, νν καλύπτει σ γρς Γεθσημανς.
24. Ψάλλοντες τν τόκον, σο τν θεον γνή, νυμνομεν ο πιστο κα γεραίρομεν, σ τν μψυχον ναν τόν το Θεο.
25. θαυμάτων ξένων, πραγμάτων καινν, πνοή μου τν δοτρα κυήσασα, πνους κεται κα κηδεύεται νεκρά.
Δόξα
26. νυμνομεν λόγε, σ τν πάντων Θεόν, σν Πατρ κα τ γί σο Πνεύματι, κα δοξάζομεν ο πάντες εσεβς.
Κα νν
27. Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε γνή, κα τιμμεν τν γίαν σου Κοίμησιν, κα τν ψωσιν κ γς, πρς ορανόν.
28. γν ν τάφ, κατετέθης βαβαί, Θεν γαστρί σου χωρήσασα κα κυήσασα φράστως π γς.
Μικρ συνάπτ. «τι ηλόγηταί Σου τ νομα καί δεδόξασταί Σου βασιλεία το Πατρς κα το Υο …»

ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
1. ξιόν στι, μεγαλύνειν σ τν Θεοδόχον, τν τν ρετν ταμεον πάρξασα, κα χαρίτων πασν τν το Θεο.
2. Βάτον ν Σιν, κατάφλεκτον εδε σε πάλαι, Μωυσς γαστρί σου τ θεον πρ, ς χωρήσασα φλέκτως Μαριάμ.
3. Γόνιμος ς γ, ε δείκνυται Παρθενομτορ, πσι τος θερίζειν θέλουσι, σωτηρίαν σεμν Γεθσημαν.
4. Δλον ον μν, Παρθένε μ σχύειν δίχα, σο τς μεσιτρίας ρθοβατεν, τος πανσέπτοις χνεσι το Χριστο.
5. νθα ο χοροί, ποστόλων τε κα τν γγέλων, σταντο κυκλοντες ν σμασι, παριστάμεθα Παρθένε κα μες.
6. Ζώωσον γνή, τος ες σ πιστς καταφυγόντας, δι τς πρ ατν μεσιτίας σου, πρς τν ναρχον Υἱὸν κα Παντουργόν.
7. ρω Μαριάμ, κατ φύσεως βροτείας νίκην, τν Χριστν σπόρως κυήσασα, λλ θνσκεις νόμ φύσεως βροτν.
8. Θαμα ληθς, πς ναδρος θηλάζει βρέφος, πς κα νεκροφόρος καθίστασαι, Μητρόθεος κτς διαφθορς.
9. θυνον μς, πρς λιμένας σωτηρίους, Κόρη, τος χειμαζομένους ν κλύδωνι, ψυχοφθόρων παραπτώσεων δειν.
10. Κλμαξ πρς Θεόν, σς τάφος Παναγία, πέλει γουσα τος πίστει μνούντας σε, κα τιμντας σου τν Κοίμησιν σεπτς.
11. Λόγος το Πατρός, πεσκήνωσεν ν σο Παρθένε, κα πρς ορανν σ μετήγαγες,τος τν κύησιν δοξάζοντας τν σήν.
12. Μέτοχοι ζως, τς φθάρτου τε κα ϊδίου, τ σ τόκ πάντες γεγόναμεν, δι’ δομεν τ χαρε σοι σεμνή.
13. Νόμοι π σοί, ο τς φύσεως γν Παρθένε, σφόδρα παραδόξως καινίζονται, ς κυήσασα Θεν μμανουήλ.
14. Ξένον ληθς, τ μυστήριον τς σς κυοφορίας, χραντε σπόρως γεννήσασα, κα θηλάσασα τν Κτίστην το παντός.
15. λον τν δάμ, προσλαμβάνει κ γαστρός σου, θέλων κτεμεν ιζόθεν παρακοήν, Υός σου τν φυείσαν ν μν.
16. Πύλη νοητή, τς ν γ φανερωθείσης Κόρ, κ το ψους θείας νατολς, νεδείχθης Θεονύμφευτε πιστος.
17. ήτορες δεινοί, οδ γγελοι Παρθενομτορ, σθένουσιν ξίως μνήσαι σε, τν πέρτιμον Μητέρα το Θεο.
18. Σμα κα ψυχήν, περένδοξε γν Παρθένε, σπιλα Θε διετήρησας, δι’ κάλλους ράσθη Χριστός.
19. Τόμος σ καινός, ν γέγραπτε θεος λόγος, βίβλ τς ζως μνούντας σε, γγραφναι καθικέτευε γνή.
20. μνους κα δάς, ξοδίους σπερ μύρα Κόρη, πικήδεια σοι προσφέροντες, ξαιτούμεθα πταισμάτων λασμόν.
21. Φόβ κα χαρά, κα μες σπερ κενοι τότε, πάρεσμεν τ τάφ σου χραντε, κπληττόμενοι τν κοίμησιν τν σήν.
22. Χαρε Μαριάμ, δι’ ς λαμψε χαρ τ κόσμ, κα ρ καθ’ μν ξωστράκισται, τν Σωτρα κυησάσης π γς.
23. Ψάλλοντες τν σν, τόκον σπιλε Παρθενομτορ, νυμνολογομεν γεραίροντες, σ τν μψυχον ναν τόν το Θεο.
24. σπερ ο νεκρο δι σο ζωοποιούνται Κόρη, οτω κα μς ζωοποίησον, νεκρωθέντας πλημμελήμασι πολλος.
Δόξα
25. Δόξα τ Πατρί, σν Υἱῷ τε κα τ Παναγί Πνεύματι προσάγομεν εσεβς, τ Τριάδι τ γί κα σεπτή.
Κα νν
26. σμασι πιστοί, ρθοδόξοις τε κα επροσδέκτοις, πάντες νυμνήσωμεν σήμερον, τν Μητέρα το Θεο δουλοπρεπς.
27. ξιόν στι, μεγαλύνειν σε τν Θεοδόχον, τν τν ρετν ταμεον πάρξασα, κα χαρίτων πασν τν το Θεο.
Μικρ συνάπτ. «τι γιος ε Θες μν, π Θρόνου δόξς τν Χερουβεμ παναπαυόμενος κα σο τν δόξαν ναπέμπομεν, τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι, …»
ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ
1. Α γενεα πσαι, μνον τ ταφ σου, προσάγουσι Παρθένε.
2. Βλέψας ορανόθεν, Θες τν λων Κτίστης, ν τ γάστρί σου κει.
3. Γνσιν ξαιτομεν. τς σς κυοφορίας, προξένου σωτηρίας.
4. Δυσώπει τν Υόν σου, οκτείραι μς πάντας, ν τ μελλούσ κρίσει.
5. ν οραν στάναι, νομίζομεν Παρθένε, σττες τ Να σου.
6. Ζσι κα τεθνεσι, τος π σ θαρροσιν, ντίληψιν σ δίδως.
7. γ πανηγυρίζει, ορανς χορεύει, σο νω αρομένης.
8. Θανοσα θανάτους, μετέβης πρς σκηνώσεις, χθρς θανατούσα.
9. να τ κάλλος βλέπεις, το σο Υο Παρθένε, πρς ορανος μετέστης.
10. Κα ντως, Παρθένε, α γενεα πσαι, μακαρίζουσί σε.
11. Λύτρωσιν παράσχου, Παρθένε Θεοτόκε, τος σ μνολογούσι.
12. Μόνη σύ προστάτις, πενήτων ρφανν τε, κα τν χήρων πάρχεις.
13. Νέκρωσιν πέστης, κυήσασα Παρθένε, τν νεκρωτν το δου.
14. Ξένον τόκον εδον, ο σ μνολογοντες, ς μόνην Θεοτόκον.
15. τάφος σου κηρύττει, Παρθένε τν ταφήν σου, κα τν μετάστασίν σου.
16. Πάντες ο λαο σε, Δέσποιναν Παρθένε, καλοσι προσκυνοντες.
17. ητόρων πολυφθόγγων, σοφίαν τροπώσω, τ σ κυοφορία.
18. Σκιρτώσιν α καρδίαι, τν εσεβούντων πάντων, π τ σ κηδεύσει.
19. Τς ξειπεν σχύει, Παρθενομτορ μόνη, τάς θείας ρετάς σου.
20. ψωσον Παρθένε, τ σ κυοφορία, τ κέρας ρθοδόξων.
21. Φυλα λοιπα κα γλσσαι, τν τάφον σου κυκλοσι, σ νυμνολογοντες.
22. Χριστιανν σε σκέπην, μάλιστα κα Μητέρα, κηρύττομεν ο πάντες.
23. Ψαύοντες σν κλίνην, σ νυμνολογομεν, Παρθενομτορ Κόρη.
24. Μτερ κα Παρθένε, πάλλαξον γεένης, τος σ μνολογούντας.
25. ρραναν τν τάφον, μύροις τ σν σκνος, κηδεύσαντες Παρθένε.
26. ρραναν τν τάφον, ο κηδεύσαντές σε, νθεσι κα μύροις.
27. ρραναν τν τάφον, μύροις Θεοτόκε, ο κηδεύσαντές σε.
Δόξα
28. Τρις γία, Πατρ Υἱὸς κα Πνεμα, τος λατρευτάς σου σσον.
Κα νν
29. Παναγία Μτερ, σκέπε κα φρούρει πάντας, τος π σ θαρροντες.
30. Α γενεα πσαι, μνον τ ταφ σου, προσάγουσι Παρθένε.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ελογητή ε Δέσποινα, σκέπε, φρούρει τούς ες σέ μνολογούντας
1. Τν γγέλων δμος, κατεπλάγη ρν σε, ν νεκρος λογισθεσαν, τν Σωτρα τν βροτν, Μαριάμ τετοκυαν, τόν σύν αυτ τόν δάμ γείραντα, καί ξ’ δου πάντας λευθερώσαντα.
Ελογητή Πάναγνε, τήρει πάντας μς κατακρίτους.
2. Τί θρηνετε συμπαθς, γύναια, π’ μοί θνήσκειν μελλούσ, Παρθένος τερπομένη λεγε, πρός τάς γείτονας θρηνολογούσαις. παύσασθε μες το θρήνου καί σθητε, καί θανοσα γάρ μν οκ φίσταμαι.
Ελογητή ε χραντε, σζε πάντας μς ναμαρτήτους.
3. Λίαν ταχύ, πρός σέ Κόρη δραμον, ο πόστολοι θρηνολογοντες. μεταστναι πρός τά νω μέλλουσαν καί είπον, θρήνου νν καιρός, τό πάθος πς οσομεν, ρφανίας τς σς, Παναμώμητε;
Ελογητή ε Πάνσεμνε, δίδου πσιν μν τήν σωτηρίαν.
4. Μυροφόρων Παρθένε, τάξιν ναλαβόντες, πρός τό μνμα σου μνους εξοδίους προσκομίζομεν, νυμνοντες σε Κόρη, τήν μετά νεκρν λογισθεσαν ς νθρωπον, ς Θεο δέ μεταστσαν γεννήτριαν.
Δόξα
5. Προσκυνομεν Πατέρα καί τόν τούτου Υόν τε, καί τό γιον Πνεμα, τήν γίαν Τριάδα, ν μι τ οσί, σύν τος Σεραφείμ, κράζοντες τό γιος, γιος, γιος ε Κύριε.
Καί νν.
6. Ζωοδότην τεκοσα, μαρτίας Παρθένε, τόν δάμ λυτρώσω, χαρμονήν δέ τ Εὔᾳ, ντί λύπης παρέσχες, ρεύσαντα ζως θυνε πρός ταύτην δέ, κ σο σαρκωθείς Θεός καί νθρωπος.
7. λληλούια, λληλούια, λληλούια Δόξα σοι Θεός. (τρίς)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...