ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2013

«Ζωαρχικήν πηγήν εἰργάσατο τήν Θεοτόκον, φθοράν θανάτου καί ζωήν βλυστάνουσαν».

Ἑορτή γῆς καί οὐρανοῦ ἡ σημερινή ἑορτή. Χαίρονται καί ἀγάλλονται οἱ ἐν οὐρανοῖς ἄγγελοι ὑποδεχόμενοι τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Κυρία τους, αὐτήν ἡ ὁποία διῆλθε ἐν σώματι βίο ἀγγελικό. Χαίρονται καί ἀγάλλονται καί οἱ ἐπί γῆς, γιατί στόν οὐρανό ἀνέρχεται σήμερα ἡ νέα Εὔα ὄχι ἁπλῶς γιά νά ἀπολαύσει τόν στέφανον τῆς δικαιοσύνης, ἀλλά γιά νά ἵσταται διά παντός ἐνώπιον τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης τοῦ Υἱοῦ της καί νά δέεται ὑπέρ πάντων τῶν γηγενῶν.

Ἐάν στό πρόσωπο τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ οἱ ἄνθρωποι βρήκαμε τόν Μεσσία καί λυτρωτή μας· ἐάν στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, οἱ θνητοί βρήκαμε Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἀφθαρτοποίησε τήν ἀνθρώπινη φύση μας, στό πρόσωπο τῆς Παναγίας Μητέρας μας βρήκαμε τήν πηγή αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν, γιατί μέ τήν δική της ὑπακοή στήν κλήση καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πραγματοποιήθηκε τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία μας· ἦρθε στόν κόσμο ὁ Χριστός ὁ ὁποῖος μέ τόν θάνατό του κατήργησε τήν φθορά καί τόν θάνατο καί μέ τήν Ἀνάστασή του χάρισε τήν αἰώνιο ζωή στούς πιστεύοντες Αὐτῷ.

Δικαίως, λοιπόν, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ μελωδός στόν ἑόρτιο κανόνα του πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τήν ἐγκωμιάζει ὡς ζωαρχική πηγή καί ὡς βλυστάνουσα τή φθορά τοῦ θανάτου καί τή ζωή. «Ζωαρχικήν πηγήν εἰργάσατο τήν Θεοτόκον, φθοράν θανάτου καί ζωήν βλυστάνουσαν».

Ἄς προσέξουμε, ἀδελφοί μου, τή σημασία τῶν λόγων τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί ἄς δώσουμε ἔμφαση στήν κάθε λέξη πού χρησιμοποιεῖ, γιατί δέν εἶναι τυχαία ἡ ἐπιλογή του. Δέν ἐγκωμιάζει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς τήν Παναγία μόνο ὡς «βλυστάνουσαν τήν ζωήν» ἀλλά καί ὡς «βλυστάνουσαν τήν φθοράν τοῦ θανάτου».

Ὁ Θεός ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου τόν κατέστησε συνδημιουργό του καί τοῦ παραχώρησε τό δικαίωμα νά φέρνει στόν κόσμο νέες ζωές μέ τή γέννηση τέκνων. Καί τό δικαίωμα αὐτό τῆς ζωῆς, τό ὁποῖο εἶναι θεῖο δικαίωμα, δέν τό στέρησε ἀπό τούς ἀνθρώπους ἀκόμη καί μετά τήν πτώση καί τήν ἔξωσή τους ἀπό τόν παράδεισο.

Ὅμως τό δικαίωμα τῆς ζωῆς περιορίζεται ἀπό τόν θάνατο, καί κανένας ἄνθρωπος δέν μπόρεσε ποτέ νά περιορίσει ἤ νά καταργήσει τόν θάνατο, γιατί ὁ θάνατος εἶναι συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, καί κανείς δέν μποροῦσε καί δέν μπορεῖ νά ἀπαλλάξει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία παρά μόνο ὁ Χριστός. Τό προνόμιο, λοιπόν, αὐτό τό ὁποῖο κανένας ἄνθρωπος δέν ἀπέκτησε ποτέ, τό προσέφερε ὁ Θεός στήν Παναγία Μητέρα μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, καθιστῶντας την «βλυστάνουσαν τήν φθοράν τοῦ θανάτου», καθιστῶντας την μητέρα Αὐτοῦ πού ἐπρόκειτο νά καταργήσει τόν θάνατο μέ τόν δικό του θάνατο, Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.

Ἀπόδειξη αὐτοῦ τοῦ προνομίου ἀποτελεῖ ἡ ζωή καί ἡ κοίμησή της. Δέν ἀξιώθηκε ἡ Παναγία μας νά γίνει μόνο μητέρα τῆς ἀληθοῦς Ζωῆς, τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἀξιώθηκε νά παραμένει καί ἡ ἴδια «καί μετά θάνατον ζῶσα», ζωντανή μετά τήν Κοίμησή της, γιά νά ἀποτελεῖ τεκμήριο τῆς ἀληθείας καί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους.

«Ζωαρχικήν πηγήν εἰργάσατο τήν Θεοτόκον, φθοράν θανάτου καί ζωήν βλυστάνουσαν».

Στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος δέν ὑπῆρξε ποτέ, ἀδελφοί μου, οὔτε μία στιγμή κατά τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος νά μήν ἀναζητᾶ τή χαρά τῆς ζωῆς καί τήν ἀπαλλαγή του ἀπό τήν ἀγωνία καί τή λύπη τοῦ θανάτου. Μέ τή σημερινή ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑποδεικνύει τό μέσο γιά νά ζήσουμε τήν ἀληθινή ζωή καί νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τή φθορά τοῦ θανάτου. Προβάλλει τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν «βλυστάνουσαν φθοράν θανάτου καί ζωήν», ἡ ὁποία βρίσκεται πάντοτε στή διάθεσή μας γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στή Ζωή, στόν Υἱό καί Θεό της, καί νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τή φθορά τοῦ θανάτου, ὄχι προσωρινά ἀλλά αἰώνια.

Ἄς μήν ἀπομακρυνόμεθα ποτέ ἀπό κοντά της· ἄς ἐμπιστευόμεθα τή ζωή μας στή μητρική της προστασία καί ἄς τήν παρακαλοῦμε νά μεσιτεύει πάντοτε στόν Υἱό της γιά τή ψυχική σωτηρία μας.

Διάπυρος πρός τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον εὐχέτης

† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων