Ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τον πολιούχο Βέροιας οσ. Αντώνιο. (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Την Πέμπτη το πρωί ολοκληρώθηκαν στη Βέροια οι λατρευτικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου της πόλης.

 Ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία, κήρυξε το θείο λόγο και στο τέλος της Λειτουργίας τέλεσε τον καθιερωμένο αγιασμό με την ευκαιρία της προόδου του Τιμίου Σταυρού.

Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:««Προσελθόντες ἀρύ­σα­σθε, μή κενούμενα νάματα, τοῦ Σταυροῦ τῆς χάριτος προερχό­με­να».

Πρώτη τοῦ Αὐγούστου σή­με­ρα, ἀδελφοί μου, καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς εἰσάγει στή νηστεία τοῦ Δεκα­πεν­ταυγούστου, προβάλλοντας καί πάλι σή­μερα τόν τίμιο Σταυρό, τό σημεῖο τῆς θυ­σίας ἀλλά καί τῆς νίκης, τό σύμβολο τοῦ πάθους ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι χωρίς τόν σταυρό δέν ὑπάρχει ἀνάσταση, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ζήσου­με μία ζωή σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά μήν δοκιμάσουμε τήν ὀδύ­νη καί τή θλίψη τοῦ Σταυροῦ. Συγχρό­νως ὅμως τόν προβάλ­λει γιά νά μᾶς ἐνι­σχύ­σει σ᾽ αὐτή τήν προ­σπά­θεια πού μᾶς καλεῖ νά ἀναλάβουμε  μέ τή χάρη τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Γιατί, ἀδελφοί μου, ἐάν δέν νοεῖται κατά Θεόν ζωή χωρίς δοκι­μασίες καί θλί­ψεις καί πειρασμούς, δέν νοεῖται ἐπίσης καί δυνατό­τητα νά ἀνταπεξέλθει σέ ὅλα αὐτά ὁ ἄνθρωπος χω­ρίς τήν θεία χάρη καί τήν ἄνωθεν ἐνίσχυση.

Μέ αὐτή τήν ἐνίσχυση καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ κατόρ­θω­­σαν νά νική­σουν καί οἱ ἑπτά Μακ­καβαῖοι παῖδες καί ἡ μη­τέρα τους, ἁγία Σο­λο­μωνή τίς προκλή­σεις τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκρά­το­ρος, καί νά παρα­μεί­νουν πιστοί ἕως τέλους στήν πατρώα εὐ­σέβεια, χωρίς οὔτε ἕνας νά πα­ραιτηθεῖ, οὔτε ἕνας νά φοβηθεῖ, οὔτε ἕνας νά δειλιάσει, ἀποδεικνύ­ον­­­τας ὅτι ἐξαρτᾶται καί ἀπό τή δική μας θέληση νά νικήσουμε τίς δυ­σκο­λίες καί τούς πει­ρα­σμούς καί τίς ἀντιξοό­τητες πού συναντοῦμε στή ζωή μας, τόσο τήν καθημερινή ὅσο καί τήν πνευματική.

Καί ἡ θέληση αὐτή, ἀδελφοί μου, καλ­λιερ­γεῖται καί ἐξασκεῖται, ὥστε νά ἐμμένει στό ἀγαθό, νά ἐμμένει στήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Θεό. Καί τό ἀπο­δεικνύει αὐτό μαζί μέ τούς Μακκαβαίους παῖ­δες καί ἡ μητέρα τους ἁγία Σολομονή, ἡ ὁποία τούς δίδαξε τήν εὐσέ­βεια καί τήν πίστη στόν Θεό καί ἡ ὁποία τούς ἐνεθάρρυνε τήν ὥρα τοῦ μαρτυρίου γιά νά μήν τήν ἀρνηθοῦν. Τό παράδειγμα αὐτό τῆς ἁγίας Σολομονῆς εἶναι, ἀδελφοί μου, παράδειγ­μα γιά ὅλους μας, γο­νεῖς, διδασκάλους καί κληρικούς, πού ἔχουμε τήν εὐθύνη νά διδά­ξου­με στά παιδιά μας τήν πατρώα εὐσέβεια καί τήν ἀκλόνητη ἐμμονή στήν πίστη τοῦ Χρι­στοῦ.

Ἔχουμε εὐθύνει νά τούς μεταδώσουμε τήν πίστη στόν Θεό καί τήν ἀγάπη στήν Ἐκκλησία, στή θεία Λατρεία, στήν πνευ­ματική ζωή. Νά τούς δείξουμε τόν δρό­μο τῆς εὐσεβείας πού περ­νᾶ μέσα ἀπό τή συνει­δη­τή μετοχή στή λει­τουργι­κή καί μυστη­ριακή ζωή τῆς Ἐκκλη­σίας μας. Νά τούς βοη­θήσουμε νά ἀγα­πήσουν τήν προσευχή καί τή νη­στεία, πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἐκ­κλησία μας, γιατί αὐτή ἐκτός τῶν ἄλλων θά τούς βοηθήσει νά ἐνισχύσουν τή θέλησή τους, νά αὐτοί οἱ κυ­ρί­αρχοι τοῦ ἑαυτοῦ τους καί νά μήν ἄγονται καί φέ­ρονται ἀπό ἄλλους, ὥστε νά μήν κινδυ­νεύ­ο­υν νά παρα­συρ­θοῦν.

Ἑπτά παιδιά εἶχε, ἀδελφοί μου, ἡ ἁγία Σολομονή, καί ὅμως κατόρθωσε νά τά με­γαλώσει ἐν παιδείᾳ καί νου­θεσίᾳ Κυρίου. Καί μπο­ρεῖ νά τά εἶδε νά ὁδηγοῦ­νται στόν θάνα­το, ἦταν ὅμως ὑπερή­φα­νη γι᾽ αὐτά, γιατί γνώριζε ὅτι ὁ θά­να­τος δέν ἦταν ἕνας κοινός θάνατος, ἀλλά ἦταν ἕνα μαρ­τύριο καί μιά θαρραλέα ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Θεό. Ἦταν μία ἑκούσια θυ­σία τῆς ζωῆς τους γιά νά μήν ἀρνηθοῦν ὅ,τι τούς δί­δαξε ἐκείνη καί νά μήν ἐγ­καταλείψουν ὅ,τι καί τά ἴδια  ἀγά­πη­σαν καί πίστευ­σαν.

Αὐτή τήν ἑκούσια θυ­σία ζωῆς προσέφερε στόν Χρι­στό καί ὁ πο­λιοῦ­χος καί προστάτης μας ὅσιος Ἀντώ­νιος ὁ νέος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα μαζί μέ τήν ἁγία Σολομονή καί τά ἑπτά παιδιά της καί τήν ἑορτή τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Βεβαίως ὁ ὅσιος Ἀν­τώ­νι­ος δέν μαρτύρησε δι᾽ αἵ­μα­τος, ὅπως οἱ ἑπτά Μακ­κα­βαῖοι, βίω­σε ὅμως τό μαρ­τύ­ριο τῆς ἀσκήσεως, τῆς προ­σευ­χῆς, τῆς νη­στ­εί­ας, τῆς ἀγρυπνίας, καί δέν παρε­ξέκ­κλινε ποτέ ἀπό τήν ἀπό­φασή του νά ἀφι­ερωθεῖ ὁλοκλη­ρω­τικά στόν Θεό, ἔστω καί ἄν ὁ διάβολος μέ ποικί­λους πει­ρασμούς καί διάφορες με­ταμορ­φώ­σεις πού ἐπινοοῦσε προ­σπα­θοῦ­σε νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τόν στόχο του.

Ἀντλῶντας δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγι­ος Ἀντώνιος, κατόρ­θω­σε, ὅπως καί οἱ ἑπτά Μακ­κα­βαῖοι, νά νι­κήσει στόν πνευ­μα­τι­κό ἀγώνα καί νά ἀπο­λαμ­βάνει τώρα καί ἐκεῖ­­­νος τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Καθώς τιμοῦμε, ἀδελ­φοί μου, σήμερα τόν ἅγιο Ἀν­τώ­­νιο μαζί μέ τούς ἑπτά Μακκα­βαί­ους καί τή μητέ­ρα τους, τήν ἁγία Σολο­μωονή, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς στα­θε­ρό­τητός τους στήν πί­στη καί στήν εὐσέβεια καί ἄς προσπαθήσουμε καί νά τό ἀκολου­θή­σου­με στή ζωή μας, ἀλλά καί νά ἐμπνεύ­σου­με τά παιδιά μας νά ἀκολουθήσουν τόν δικό τους δρόμο πού θά τά ὁδη­γή­σει χωρίς ἀμφι­βο­λία στήν πραγματική εὐτυχία καί ἐπι­τυχία».