«Χαῖρε τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα».
Κάθε ἄνθρωπος στή ζωή του αἰσθάνεται συχνά τήν ἀνάγκη νά καυχηθεῖ γιά κάτι πού ἔχει ἤ γιά κάτι πού εἶναι. Καί ἀνάλογα μέ τήν κατάστασή του καί τήν πνευματική του καλλιέργεια κάθε ἄνθρωπος καυχᾶται γιά διαφορετικούς λόγους. Ἄλλοι καυχῶνται γιά ὑλικά πράγματα, γιά τόν πλοῦτο, γιά τήν κοινωνική τους θέση, γιά τήν τιμή καί τή δόξα πού ἀπολαμβάνουν, γιά τά σωματικά τους προσόντα καί τήν ὡραιότητα τῆς μορφῆς τους. Ἄλλοι πάλι καυχῶνται γιά τίς γνώσεις τους, γιά τήν καλλιέργειά τους, γιά τά ἔργα τους καί τίς ἀρετές τους.
Ἡ καύχηση ὅμως γιά ὅλα αὐτά μπορεῖ, ἀδελφοί μου, νά εἶναι μάταιη καί ἐπικίνδυνη. Διότι τά ὑλικά ἀγαθά καί οἱ ἀνθρώπινες ἰδιότητες, ἔρχονται καί παρέρχονται, ἐνῶ ἡ καύχηση γιά τά καλά μας ἔργα ἤ γιά τίς ἀρετές μας ἀποτελεῖ ἔνδειξη ὑψηλοφροσύνης καί ὑπερηφανείας, ἡ ὁποία ἀπομακρύνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό.
Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι δέν μποροῦμε νά καυχώμεθα γιά τίποτε. Μποροῦμε, ὅπως μᾶς συστήνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νά καυχώμεθα «ἐν Κυρίῳ». «Ὁ καυχώμενος», λέγει ὁ ἀπόστολος, «ἐν Κυρίῳ καυχάσθω». Νά καυχώμεθα, δοξάζοντας τόν Θεό γιά τίς δωρεές του στή ζωή μας. Καί μία ἀπό τίς μεγαλύτερες δωρεές του Θεοῦ στή ζωή μας, στή ζωή τῶν πιστῶν, εἶναι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, εἶναι ἡ Παναγία μας, τήν ὁποία ἀκούσαμε ἀπόψε τόν ἱερό ποιητή τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου νά τήν ἐγκωμιάζει ὡς τό «ἀναμφίβολον καύχημα» τῶν πιστῶν.
Γιατί ὅμως εἶναι ἡ Παναγία μας τό καύχημα τῶν πιστῶν;
Διότι, ἀδελφοί μου, ἡ Παναγία μας εἶναι μία σταθερή καί ἀδιαμφισβήτητη ἀξία καί πραγματικότητα στή ζωή, ὄχι μόνο τοῦ κάθε πιστοῦ, ἀλλά καί στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί στή ζωή ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου. Ἡ Παναγία μας εἶναι καί παραμένει πάντοτε Μητέρα τοῦ Θεοῦ· εἶναι καί παραμένει πάντοτε Παρθένος καί ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανῶν· εἶναι καί παραμένει μεσίτρια τῶν ἀνθρώπων ἐνώπιον τοῦ Υἱοῦ της· εἶναι καί παραμένει σκέπη καί προστάτις ὅλων ὅσων προστρέχουν σ᾽ αὐτήν καί ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά της.
Κανείς καί τίποτε δέν μπορεῖ νά μεταβάλει τή θέση της. Ἑπομένως ἡ παρουσία της καί ὁ ρόλος της στή ζωή μας καί στή σωτηρία εἶναι ἀδιαμφισβήτητος, ἀδελφοί μου. Καί γι᾽ αὐτό μποροῦμε νά καυχώμεθα, ἐπειδή ἔχουμε τήν Παναγία μας προστάτιδα καί βοηθό μας, συναντιλήπτορα καί σκέπη μας στόν ἀγώνα τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς ἀλλά καί στόν πνευματικό μας ἀγώνα καί στήν προσπάθειά μας νά πλησιάσουμε στόν Θεό.
Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ὅσοι πιστεύουμε στόν Υἱό της, ὅσοι πιστεύουμε στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, μποροῦμε νά καυχώμεθα, γιατί εἶναι ἡ ἐκπρόσωπός μας στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, γιατί εἶναι αὐτή πού δάνεισε στόν Χριστό τήν ἀνθρώπινη σάρκα. Μποροῦμε νά καυχώμεθα γιά τήν Παναγία μας, γιατί ὁ Χριστός δέν τήν κράτησε μόνο ὡς δική του Μητέρα, ἀλλά μᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα νά τήν ἔχουμε καί ἐμεῖς μητέρα καί νά εἶναι αὐτή πού μᾶς συνδέει μαζί του καί μεσιτεύει πάντοτε γιά τή σωτηρία μας.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς μήν παραλείπουμε καί ἐμεῖς ποτέ νά ἐγκωμιάζουμε τήν Παναγία μας, ψάλλοντας εὐλαβικά τούς Χαιρετισμούς της, καί νά δοξάζουμε τόν Θεό πού μᾶς τήν χάρισε ὡς ἀληθινό καύχημα τῆς ζωῆς μας, ἀλλά καί ὡς παρηγορία καί στήριγμά μας στόν ἀγώνα μας. Καί νά εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος δέν θά ἀπογοητεύσει καί δέν θά ἐγκαταλείψει ποτέ τούς ὑμνητές της καί τά πιστά τέκνα της.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.