«Χαῖρε ἀμνοῦ καί ποιμένος μήτηρ, χαῖρε αὐλή λογικῶν προβάτων».
Ἀπό τίς ἀναρίθμητες μεταφορές πού χρησιμοποιεῖ ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου γιά νά περιγράψει τό σεπτό πρόσωπο τῆς Παναγίας Παρθένου ξεχωρίζει καί αὐτή πού προτάξαμε: «Χαῖρε ἀμνοῦ καί ποιμένος μήτηρ, χαῖρε αὐλή λογικῶν προβάτων».
Ἀκούοντας τόν στίχο αὐτό τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου ἀπορεῖ ἴσως κανείς πῶς εἶναι δυνατόν νά συνδυάζονται σέ ἕνα πρόσωπο τρεῖς τόσο διαφορετικές ἰδιότητες, πῶς μπορεῖ ἡ Παναγία μας νά εἶναι συγχρόνως «ἀμνοῦ καί ποιμένος μήτηρ» ἀλλά καί «αὐλή λογικῶν προβάτων».
Ὅμως αὐτός ὁ συνδυασμός, πού θά ἦταν γιά ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσωπο ἀδύνατος, εἶναι δυνατός γιά τήν Παναγία μας, στό πρόσωπο τῆς ὁποίας νικήθηκαν οἱ ὅροι τῆς φύσεως καί ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί νά παραμείνει παρθένος καί πρίν καί μετά ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ.
Μέ ἀνάλογο τρόπο, ἀνεξήγητο γιά τήν ἀνθρώπινη λογική, συνδυάζει ἡ Παναγία τίς τρεῖς αὐτές ἰδιότητες. Εἶναι Μητέρα τοῦ ἀμνοῦ καί τοῦ ποιμένος, γιατί οἱ δύο αὐτές ἰδιότητες εἶναι ἰδιότητες τοῦ Υἱοῦ της, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι συγχρόνως καί ἀμνός καί ποιμένας. Διότι ὡς ἀμνός «ἄμωμος ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν», κατά τόν προφήτη Ἠσαΐα, προσφέρθηκε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός θυσία στόν Θεό ἐπί τοῦ Σταυροῦ γιά τίς δικές μας ἁμαρτίες. Ἀλλά καί ὡς ἀμνός συνεχίζει νά προσφέρεται σέ κάθε θεία Λειτουργία «εἰς βρῶσιν τοῖς πιστοῖς» προκειμένου νά μᾶς δώσει τή δυνατότητα νά ἑνωθοῦμε μαζί του γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία.
Δέν εἶναι ὅμως μόνο ἀμνός ὁ Χριστός, εἶναι καί ποιμένας, ὅπως ὁ ἴδιος μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι «ἐγώ εἰμί ὁ ποιμήν ὁ καλός», ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά συγκεντρώσει κοντά του ὅλα τά λογικά πρόβατά του, γιά νά τά προστατεύσει ἀπό τούς νοητούς λύκους, νά τά σώσει ἀπό τήν πλάνη καί τήν ἀπάτη τοῦ διαβόλου, ἀπό τίς σειρῆνες τοῦ κόσμου καί τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν καί τῶν ἡδονῶν, καί εἶναι πρόθυμος νά ἐγκαταλείψει τά ἐνενήντα ἐννέα πρόβατά του γιά νά σώσει καί τό ἕνα πού ἔχει ἀπομακρυνθεῖ ἀπό κοντά του καί κινδυνεύει νά χαθεῖ.
Καί ἐάν ἡ Παναγία μας ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ταυτόχρονα, ὅπως εἴπαμε, Μητέρα τοῦ θείου ἀμνοῦ καί τοῦ καλοῦ ποιμένος, εἶναι συγχρόνως καί ἡ αὐλή τῶν λογικῶν προβάτων. Γιατί αὐτή ὡς στοργική μητέρα ὄχι μόνο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων, συγκεντρώνει γύρω της ὅλα τά τέκνα τοῦ Υἱοῦ της, μέ σκοπό νά τά προστατεύσει μέ τήν ἀγάπη της καί μέ τή μητρική της σκέπη καί νά τά ὁδηγήσει σῶα καί ἀσφαλῆ στόν Υἱό της καί στή σωτηρία πού αὐτός προσφέρει.
Καί δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, πιό ἀσφαλής ὁδηγός γιά τή σωτηρία μας ἀπό τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου, λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅποιος τήν ἐμπιστεύεται, ὅποιος ζητᾶ τή βοήθειά της καί τή μεσιτεία της, ὅποιος τήν τιμᾶ καί τήν σέβεται, ὅποιος παραμένει κοντά της καί ἀναθέτει τόν ἑαυτό του στήν ἀγάπη της, αὐτός δέν πρόκειται νά χάσει τόν δρόμο πρός τόν Χριστό, δέν πρόκειται νά κινδυνεύσει ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν πού ἐπιβουλεύονται τήν ψυχή του. Καί εἶναι βέβαιο ὅτι ὁτιδήποτε καί ἄν συμβεῖ στή ζωή του, ἡ Παναγία μας θά βρεῖ τόν τρόπο νά τόν ὁδηγήσει στόν Υἱό της καί νά τοῦ χαρίσει τή σωτηρία.
Γι᾽αὐτό, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς, ἄς μήν ἐγκαταλείπουμε ποτέ τήν Παναγία μας. Ἄς τήν παρακαλοῦμε ὄχι μόνο κάθε Παρασκευή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού ψάλλουμε τούς Χαιρετισμούς της, ἀλλά καθημερινά νά μήν ἐπιτρέψει ποτέ νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό κοντά της, ἀλλά νά μᾶς διαφυλάττει πάντοτε ἀσφαλεῖς μέσα στήν αὐλή τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Υἱοῦ της.
Καί ἀκόμη ἄς μήν παραλείπουμε νά τῆς ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας καί τόν σεβασμό μας, ἀκολουθώντας τό παράδειγμά της καί προσπαθώντας νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της, γιά νά εἶναι ἡ διαρκής πρέσβειρά μας στόν θρόνο τῆς Χάριτος καί μέ τίς δικές της πρεσβεῖες νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά γίνουμε μέτοχοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, γιά νά τήν ὑμνοῦμε αἰωνίως. Ἀμήν.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.