Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Όλα εναρμονίζονται με τη Χάρη του Θεού.



Είμαστε τελικά σκοτάδι και φως μαζί.
Χώμα μα και ουρανός, σάρκα μα και πνεύμα.
Ακόμα και μέσα στην αγιότητα υπάρχει κάτι το πεπερασμένο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει αξία, ότι παραθεωρείται η Χάρις, αντιθέτως.
Η Χάρις αγιάζει και όμως ο άνθρωπος ακόμα και στην πιο μεγάλη μετοχή του σ'αυτήν την κατάσταση, φέρει πάνω του τα ψεγάδια, τις πληγές της φθοράς, του σκότους, της αμαρτίας· και ακριβώς γι'αυτό και η αγιότητα δεν είναι αλλαγή του ανθρώπου σε κάτι που δεν είναι, αλλά ουσιαστικά πραγματώνεται η εξΑνθρώπισή του...

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα αμφισβητούν.



Πάντα θα σε αμφισβητούν όταν κάνεις κάτι καλύτερο από αυτούς. Μην μπαίνεις στην διαδικασία να επιχειρηματολογήσεις για να δικαιωθείς. Το θέμα δεν είναι να πείσεις τους άλλους γι'αυτό που κάνεις, αλλά να κάνεις αυτό που κάνεις με μεράκι και χαρά.
--------------------------------
Τις πιο πολλές φορές η επιτυχία έγκειται στο γεγονός ότι γίνεται -το εκάστοτε έργο- με αγάπη, επειδή βάζεις όλο σου το είναι σ'αυτό· ακόμα κι αν είναι κάτι το "μικρό και ασήμαντο".

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ´ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ): Ο εγωισμός ακυρώνει κάθε αρετή.



«Κατέβη οὗτος δεδικαιω­μέ­­νος εἰς τόν οἶκον αὐτοῦ ἤ γάρ ἐκεῖνος».
Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου ἡ σημερινή Κυ­ρι­ακή καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς παρουσιάζει μέ τό εὐαγγελικό ἀνά­­γνωσμα δύο πρό­σω­πα ἐξαι­ρετικά οἰκεῖα σέ ὅλους μας.
Ἡ οἰκειότητα αὐτή δέν ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ἡ εὐαγ­γε­λι­­κή περικοπή εἶναι πο­λύ γνωστή σέ ὅλους μας, ἀλλά ὀφείλεται κυρίως στό γε­γο­νός ὅτι ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ νά ἀναγνω­ρί­σει στή συμπεριφορά τῶν δύο πρω­ταγωνιστικῶν προ­­­­σώ­­­πων τοῦ εὐαγ­γελι­κοῦ ἀνα­γνώ­σμα­τος στοιχεῖα τῆς δικῆς του συμπεριφορᾶς καί τοῦ δικοῦ του χαρακτήρα.
Μέ μεγάλη αὐτοπεποί­θη­ση ὁ ἕνας προβάλλει τήν εὐ­σέβεια καί τίς ἀρετές του μεγαλόφωνα. Μέ συντριβή ὁ δεύτερος ἀναγνωρίζει τήν ἁμαρτωλότητά του καί ζητᾶ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Η σιωπή που γίνεται με επίγνωση, είναι έργο θεάρεστο.



Να καλλιεργείς την σιωπή.
Όχι μόνο στα χείλη σου αλλά στην καρδιά σου.
Αν δεν ασκείς την σιωπή, τότε θα σου μιλάνε και δεν θα ακούς κανέναν. Θα ακούς αλλά θα καταλαβαίνεις άλλα αντί άλλων.
Έτσι, ο άνθρωπος καταντά να χάνει την ομόνοια μέσα στο γάμο του, μιας και κανείς δεν ακούει τον άλλον, ο καθένας λέγει αυτό που θέλει και ακούει αυτό που θέλει, κανείς δεν σιωπά να ακούσει, να καταλάβει, ώστε να υπάρξει συννενόηση και ομόνοια. Αυτό παρατηρείται σε κάθε διαπροσωπική σχέση.
Η πολυλογία της γλώσσας φέρνει πολλά κακά, ακόμα περισσότερα όμως φέρνει η πολυλογία της καρδιάς μας. Διότι μπορεί κάποιος να σιωπά, να μην ακούς "γκιχ" από το στόμα του κι όμως εσωτερικά να αργολογεί, να πολυλογεί, να κατακρίνει και να εξουθενώνει τον άλλον, να αυτοδικαιώνεται. Και ενώ εξωτερικά βλέπεις έναν σιωπηλό άνθρωπο, το μέσα του είναι ένα εργοστάσιο από κακούς λογισμούς και έτσι ενώ τα χείλη του είναι σφραγισμένα η καρδιά του να θορυβεί τόσο πολύ που η αμαρτία να διαπράττεται μέσα από την φαινομενική σιωπή του.

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Ο Θεός δεν θέλει απλά το "καλό" μας αλλά την σωτηρία μας.



Υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός επιτρέπει να σου έρθει κάτι, για το οποίο λες: «Θεέ μου, ας έρχονταν όλα, αλλά αυτό ας έλειπε». Και αυτό μπορεί να είναι μια αρρώστια, ένα ατύχημα, μια προδοσία, μια αδικία, μια καταστροφή. Ή μπορεί να μην κάτι τόσο το φοβερό, όμως για σένα είναι κάτι το ασήκωτο για εκείνη την στιγμή που ήρθε, κάτι που δεν μπορείς να βαστάσεις.

Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ´ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ): Όχι μόνο δηλώσεις μετανοίας, αλλά έμπρακτη μετάνοια.



«Zακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι».
Ἕναν ἄνθρωπο, ἕναν πλούσιο ἀρ­χιτελώνη, μᾶς παρουσιάζει σήμερα ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, γιά νά μᾶς ἀποκαλύψει τίς τρεῖς ἀναγκαῖες προ­­ϋ­ποθέσεις γιά τήν ἀσφαλή καί βέβαιη σωτηρία μας διά τοῦ Ἰησοῦ  Χριστοῦ.
Προϋπόθεση πρώτη εἶναι ἡ ὑψο­ποιός ταπείνωση, ἡ ὁποία στήν πε­ρί­πτωση τοῦ Ζακχαίου ἐκ­δηλώ­νε­ται μέ ἕναν ἀσυνήθιστο τρό­­πο, ἐκ­δηλώνεται μέ τό νά ἀνε­βεῖ αὐτός ὁ ἄρχοντας, ὁ πλούσιος, ὁ ἀρχιτε­λώ­νης ἐπάνω σέ ἕνα δένδρο προκειμέ­νου νά δεῖ τόν Ἰησοῦ  πού θά ἐρχό­ταν στήν Ἰεριχώ.
Μπροστά στή σφοδρή καί διακαή του ἐπιθυμία νά ἀντικρύσει τόν Ἰη­σοῦ  ὁ Ζακχαῖος δέν σκέφτεται καί δέν ὑπολογίζει τήν κοινωνική του θέση, δέν λαμβάνει ὑπόψη του τά σχόλια ἤ καί τά εἰρωνικά μειδιά­μα­τα τῶν συμπολιτῶν του. Ταπεινώ­νε­ται καί ἀνε­βαίνει στή συκομορέα, γιά νά ἀποκαλυφθεῖ  στή συνέχεια ἡ ἀλήθεια τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ὅτι «ὁ ὑψῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται, ὁ δέ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται».
Καί τό ἀποτέλεσμα γιά τόν Ζακ­χαῖο εἶναι ἄμεσο. Ὁ Ἰησοῦς διέρχεται διά τῆς ὁδοῦ, τόν βλέπει καί τόν κα­­λεῖ· «Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι, σήμερον ἐν τῶ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖ­ναι».

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Οι κατηγορίες κατά του μοναχισμού



Δια μέσου των αιώνων πολλοί εκ των μοναχών ανεδείχθησαν πραγματικοί κοινωνικοί εργάται πού προσέφεραν ό,τι είχαν στην υπηρεσία του συνανθρώπου, που ανήκε είτε στην μεγάλη οικογένεια της ανθρώπινης κοινωνίας, είτε στην μικρή του κοινοβίου. Συμπληρωματικά θα ηθέλαμε να πούμε πως όσοι προκρίνουν κι ακολουθούν τον μοναχικό βίο δεν είναι απαραίτητα εχθροί του κόσμου. Δεν παραδεχόμαστε πως οι μοναχοί εμίσησαν τούς ανθρώπους του κόσμου.
Μπορεί να εμίσησαν την αμαρτία του κόσμου, τις ψυχοκτόνες συνήθειές του, τις παγίδες του, τη βαβυλωνιακή του βοή. Όμως δεν μπόρεσαν ποτέ να μισήσουν τον άνθρωπον, πού πάντα τον είδαν σαν αδελφό τους και σαν παιδί του Επουρανίου Πατέρα.

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

Ο Μέγας Αθανάσιος



Είναι κοινή διαπίστωση, μα και λυπηρά δυστυχώς, στις ημέρες μας αντιστραφήκανε οι όροι. Οι όροι της λογικής, της τάξεως και της ευπρέπειας. Τα κάτω, τα μικρά, τα ανάξια λόγου τα βάλαμε στα επάνω σκαλοπάτια της κλίμακος των αξιών και τα μεγάλα στα χαμηλά. Σεβόμαστε, αναγνωρίζουμε και ηρωποιούμε τους μικρούς, τους ανάξιους, αντί τους μεγάλους και τους άξιους. Τους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους κορυφαίους της επιστήμης, των τεχνών και των γραμμάτων, τους ήρωες της πίστεως και της πατρίδας τους περιφρονούμε, δεν τους αναγνωρίζουμε.
Είμαι βέβαιος ότι, οι περισσότεροι, της νέας γενιάς, γνωρίζουν πιο πολλά για τους διάφορους ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, ποδοσφαιριστές, παρά για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, για τον Θεμιστοκλή και τον Αλκιβιάδη, για τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη και τους άλλους ήρωες της πατρίδας μας, που όμως ένεκα της θυσίας τους απολαμβάνουμε εμείς τώρα την ελευθερία μας.
Για τον άγιο Αθανάσιο που υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αγωνιστές της πίστεώς μας, της Ορθοδόξου πίστεώς μας, πολύ λίγοι και λίγα γνωρίζουμε. Αλήθεια τι γνωρίζουμε για τη ζωή, τους αγώνες και τα βάσανα του; Και όμως, η ιστορία, τον θεωρεί, τον αναγνωρίζει ως τον ηρωικότερο των αγίων και των αγιώτερο των ηρώων.

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ: Μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας δεχόμαστε το φως του Χριστού.




«Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐ­τοῖς».
Κυριακή μετά τά Φῶτα σήμερα καί ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Μα­τθαῖος δανείζεται τόν προφητικό λόγο τοῦ Ἡ­σαΐα γιά νά μᾶς περιγράψει τό θαῦ­μα πού συνετελέσθη μέ τή θεία ἐναν­θρώπιση.
Καί ἄν τό ἄστρο πού στάθη­κε ἐπάνω ἀπό τό τα­­πεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ἦταν ἀρ­κε­τό γιά νά φωτίσει τούς ποιμέ­νες καί τούς μάγους, ἦταν ἀρκετό γιά νά τούς ὁδηγήσει στόν γεννηθέντα Χρι­στό, τώρα, μετά τή βά­πτι­ση καί τήν ἔναρξη τῆς δημόσιας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ δέν εἶ­ναι ἁπλῶς ἕνα ἄστρο πού φωτίζει τόν κόσμο ἀλλά εἶναι ὁ νοητός ἥ­λιος τῆς δικαιοσύνης πού καταυ­γάζει τό σύμ­παν καί τούς ἀνθρώπους, εἶ­ναι αὐ­­τός πού φωτίζει τόν κάθε ἄνθρωπο ξε­χωριστά καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Ἄς δοῦμε ὅμως ποιό εἶ­ναι τό νόημα τῆς προφητείας τοῦ Ἡ­σαΐα καί γιατί ὁ Χριστός εἶναι αὐτός πού φωτίζει τούς καθημένους «ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θα­νάτου».
Ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό μετά τήν παρακοή τῶν πρωτο­πλά­στων εἶχε ὡς συνέπεια νά βρεθεῖ ὁ ἄν­θρω­πος στό σκοτάδι. Σέ ἕνα σκοτάδι ὄχι φυ­σικό καί πρόσκαιρο, σάν τό σκο­τάδι τῆς νύκτας, ἀλλά πνευματικό καί διαρκές· καί τό σκοτάδι αὐτό δέν ἦταν τίποτε ἄλλο ἀπό τήν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ ἀπό τή ζωή τῶν ἀνθρώπων καί ἡ ἐπι­στρο­φή τους σέ μία κατάσταση παρό­μοια μέ αὐτή πού ὑπῆρχε πρίν ἀπό τή δη­­­μιουργία τοῦ κό­σμου, τότε πού ὑπῆρ­χε μόνο «σκότος ἐπά­νω τῆς ἀβύσσου», γιατί ὁ Θεός δέν εἶχε δώσει ἐντολή νά γεννηθεῖ τό φῶς.

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

Εγκύκλιος για το θέμα των Σκοπίων και ενισχυτική επιστολή προς στον Αρχιεπίσκοπο.



ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ

† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης
τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας
ΠΡΟΣ
τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Γιά μία ἀκόμη φορά ἐπιχειρεῖται νά δοθεῖ λύση στό πρόβλημα μέ τό ὄνομα τῆς γειτονικῆς μας χώρας, τῆς πρώην Γιουγκοσλαβικῆς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας, τῶν Σκοπίων. Γιά μία ἀκόμη φορά ἐπιχειρεῖται νά βρεθεῖ μία λύση στό χρονίζον ὄντως καί ὀδυνηρό γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες ζήτημα τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας κάτω ἀπό τήν πίεση τῶν συνθηκῶν πού διαμορφώνονται τό τελευταῖο διάστημα στή γειτονική χώρα καί τίς πιέσεις τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου. Ἀντιλαμβανόμασθε τίς ὅποιες καλές ἤ φαινομενικά καλές προθέσεις τῆς νέας ἡγεσίας τῶν Σκοπίων καί τά ἀποτελέσματα μιᾶς μακροχρόνιας προπαγάνδας βασισμένης στήν παραχάραξη τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας γιά τό ἑλληνικό ὄνομα καί τήν ἑλληνική ταυτότητα τῆς Μακεδονίας πού δημιούργησε ἀλυτρωτικές ψευδαισθήσεις στούς γείτονές μας.

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Η απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης δεν χωρά το "εγώ" μας.



Ο σύγχρονος άνθρωπος νομίζει ότι είναι ειρηνικός διότι έχει αναγάγει την «ειρηνική του κατάσταση» με το αίσθημα ψευτοπληρότητας και φίλαυτης αυτονομίας που βιώνει από την επαγγελματική καταξίωση, την ικανοποίηση του υπερκαταναλωτισμού του, την πραγμάτωση των παθών του, την επίτευξη της ηδονιστικής σχέσης του με τους άλλους. Νιώθει ειρηνικός μέσα στο βόλεμά του.
Η ειρήνη που νομίζουμε ότι έχουμε πολλές φορές ομοιάζει με την ησυχία που επικρατεί μετά από βομβαρδισμό.
Δεν είναι ειρήνη. Είναι ένας φόβος, ένας σιωπηλός θρήνος, ένα σφίξιμο, μία δειλία, μία πνιγερή κραυγή, ένα μένος που δεν μπορεί να εκφραστεί προς στιγμήν.

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Εξομολόγηση: Λάθος και ορθή προσέγγιση του Μυστηρίου.



Άραγε μετανοούμε ποτέ; Καταλαβαίνουμε ποτέ το μέγεθος της αμαρτίας μας; Συνειδητοποιούμε την ανεπάρκειά μας; Έχουμε γκρεμίσει το αυτοείδωλό μας; Ομολογούμε την αμαρτία μας; Γιατί τελικά εξομολογούμαστε;
-------------------------
Λέγει ο Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης: “Ο άνθρωπος σπάνια αποκτά πλήρη επίγνωση της κατάντιας του. Κι αν καμια φορά έχουμε κανένα δακρυάκι και λέμε, “εγώ αμαρτωλός είμαι, Χριστέ μου, συγχώρεσέ με”, και τότε ψέματα λέμε. Κάποιος εγωισμός υπάρχει μέσα μας, κάποιο πλήγμα, κάποιο θέλημα, κάποια επιθυμία, κάποια ιδέα, κάποια επιδίωξις, κάποια αποτυχία, κάποια επιτυχία άλλου, κάποια απογοήτευσις· γιαυτό λέμε πως είμαστε αμαρτωλοί ή βγάζουμε δάκρυ, όχι διότι πραγματικά σκεφθήκαμε τον Θεόν”.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Η παραφύσιν φυσιολογική ζωή μας.



Όταν κάποιος έχει μία προσεκτική ζωή, μία καθαρή ζωή, λέγουν οι λοιποί ότι είναι άνθρωπος αφύσικος, ζει παραφύσιν, ζει μία ανώμαλη ζωή.
Όταν όμως ο άνθρωπος ζει ζωή μέσα στην αμαρτία, τότε λέγει ο κόσμος ότι έχει μία φυσιολογική ζωή, επειδή έτσι ζούνε οι πολλοί. Διαστρέφουν έτσι κάθε τι, δημιουργούν μέσα στον άνθρωπο λογισμούς διαστροφής, τα κριτήρια χάνονται, τα νοήματα σκοτίζονται. Ο άνθρωπος εγκλωβίζεται με την βοήθεια του κόσμου, των φίλων, των συγγενών μέσα στον λαβύρινθο της εμπάθειας, του δαιμονισμού.
Φυλακίζεται στην αμαρτία αλλά παθαίνει και κάτι ακόμα. Πάνω στις πληγές του κι άλλες πληγές έρχονται.

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 2018


  
† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης
τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας
ΠΡΟΣ
τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Χριστοῦ ἑτοιμάσατε ὁδούς, καί τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν εὐθείας ἀπεργάσασθε».
Δύο φωνές ἀκούονται στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου σήμερα. Εἶναι ἡ φωνή τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, πού καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἀνοίξουν τίς ψυχές τους καί νά δεχθοῦν τόν Χριστό πού βαπτίζεται γιά νά ἁγιάσει τά ὕδατα, γιά νά ἁγιάσει τήν κτίση καί νά καθαρίσει ἀπό τήν ἁμαρτία τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. «Χριστοῦ ἑτοιμάσατε ὁδούς, καί τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν εὐθείας ἀπεργάσασθε».
Ἡ δεύτερη φωνή εἶναι τοῦ Θεοῦ Πατρός,«οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα», πού ἐπιβεβαιώνει τήν ταυτότητα τοῦ βαπτιζομένου στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου Χριστοῦ, καί συγχρόνως τή φωνή καί τήν πρόσκληση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου πρός τούς ἀνθρώπους.
«Χριστοῦ ἑτοιμάσατε ὁδούς, καί τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν εὐθείας ἀπεργάσασθε».

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

Από την αφάνεια στην Θεοφάνεια!



Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, πριν λίγες μέρες εορτάσαμε πανηγυρικά την γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού, και γεμίσαμε τις εκκλησιές μας με ύμνους και ωδές πνευματικές, δοξολογώντας την δική Του μεγαλωσύνη.
 Όντως αδελφοί μου την γέννηση του Χριστού όσο και ανθρωπίνως να προσπαθούμε να την προσεγγίσουμε παραμένει πάντοτε Μυστήριο ξένο και παράδοξο, ενδεχόμενο μόνο μίας προσωπικής ανακάλυψης και όχι ένας στείρος εορτασμός χωρίς Χριστό.
Σήμερα όμως και πάλι ερχόμαστε αντιμέτωποι με άλλο ένα παράδοξο για την ανθρώπινη λογική γεγονός. Ο Ιησούς πηγαίνει στον ποταμό Ιορδάνη με σκοπό να βαπτιστή από τον μέγα προφήτη, τον Πρόδρομο Ιωάννη. Οδεύει προς άλλη μία αποκάλυψη, οδεύει προς μία άλλη Θεοφάνεια.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...