Κυριακή Δ' Ματθαίου: Η πίστη χωρίς αγάπη δεν ωφελεί.

 Το  Ευαγγελικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, μας διηγείται το θαύμα της θεραπείας του δούλου του εκατόνταρχου. Από το διάλογο που είχε με τον Κύριον και από τον τρόπο με τον οποίο εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για το δούλο του, φαίνεται πολύ καθαρά ότι η ταπείνωση, η αγάπη και η πίστη του, αποτελούν το πολύτιμο τρίπτυχο του ψυχικού του περιεχομένου, με το οποίο διεκρίθη σαν μια εξαιρετική φυσιογνωμία.

Ο εκατόνταρχος ήταν ένας  ανώτερος αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Οι Ρωμαίοι βρισκόταν στην Παλαιστίνη ως δυνάμεις κατοχής. Το θαύμα έγινε στην Καπερναούμ, όπου υπηρετούσε ως διοικητής. Θα περίμενε κανείς μια αλαζονική στάση του αξιωματικού, αλλά ο εκατόνταρχος του ευαγγελίου, αποδεικνύεται  ταπεινός σε μεγάλο βαθμό. Δεν θεωρεί τον εαυτό του άξιο να φιλοξενήσει στο σπίτι του το Χριστό. Το θεωρούσε μικρό, πολύ μικρό για να αξιωθεί να φιλοξενήσει τον Κύριο. Και η ομολογία του ήταν πηγαία και αυθόρμητη. Ενώπιον τόσων ανθρώπων παρακαλεί και ικετεύει να χαρίσει ο Κύριος την υγεία στο δούλο του. Ένας άρχοντας παρακαλεί για τον υπηρέτη του. Τι ταπείνωση!

Θεωρούμε συχνά  τον  εαυτό μας μεγάλο και σπουδαίο. Τα αξιώματα και τα πλούτη ή και τα άλλα προσόντα μας μάς κάνουν να πιστεύουμε, ότι βρισκόμαστε πολύ ψηλότερα από τους άλλους. Φθάνουμε στο τραγικό σημείο να αγνοούμε και αυτόν τον Θεό και να εμπιστευόμαστε τα πάντα στον εαυτό μας. Αλλοίμονο! Τί είμαστε αδελφοί μου; Ανθρωποι μικροί και άσημοι. Μικροί και αδύνατοι μπροστά στο Θεό. Οι κακίες μας αποκαλύπτονται ενώπιόν Του και μας εξουθενώνουν. Κι άν τυχόν έχουμε πραγματική αξία, και άν μας ξεχωρίζουν οι άνθρωποι διότι μας στολίζουν ιδιαίτερα χαρίσματα, και πάλι χρειαζόμαστε ταπείνωση, γιατί όλα ο Θεός μας τα χάρισε.

Ο εκατόνταρχος διέθετε καρδιά  που ήταν γεμάτη από μεγάλη και ανυπόκριτη αγάπη. Ποιός αποφασίζει τόσο εύκολα να ταπεινωθεί και να παρακαλέσει για τους άλλους; Μόνον όποιος αγαπά. Ο Ρωμαίος αξιωματικός ταπεινώνεται για να σώσει τον υπηρέτη του, το δούλο του, σε μια εποχή μάλιστα που η δουλεία ήταν κατοχυρωμένος θεσμός. Αυτός σπάζει τα δεσμά της δουλείας με τον πλούτο της αγάπης του, ελευθερώνεται ο ίδιος, ελευθερώνει τον αδελφό του και του χαρίζει την υγεία δια του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η πράξη της αγάπης του γράφεται στο αιώνιο βιβλίο της ζωής.

Αυτή η αρετή είναι η πρώτη και κυρία για τους Χριστιανούς. Αυτή είναι ο δείκτης της πνευματικής μας ζωής έναντι του Κυρίου. Αυτόν τον τρόπο συμπεριφοράς κηρύττει το Ευαγγέλιον. Την αγάπη μας ζητούν οι άνθρωποι, οι δικοί μας και οι ξένοι, οι ασθενείς και οι μοναχικοί, οι πτωχοί και οι αδικημένοι της ζωής.

Ο εκατόνταρχος όμως διέθετε και πίστη. « Κύριε,μόνον ειπέ λόγω και ιαθήσεται ο παίς μου», παρακαλεί. Και ο Κύριος αποφαίνεται.« ουδέ εν τω Ισραήλ  τοσαύτην πίστιν εύρον..» Είναι να θαυμάζει  και ν΄απορεί κανείς. Ενας ειδωλολάτρης αξιωματικός να δείξει τόση πίστη; Και εμείς οι Χριστιανοί τί κάνουμε;

Ας ελέγξουμε τον εαυτό μας. Η κοσμική δύναμη, που ενδεχομένως διαθέτουμε, η μόρφωσή μας, η καλή μας υγεία, τα καλά οικονομικά μας, ή και οι δοκιμασίες μάς αποκοιμίζουν και μας μειώνουν την πίστη. Αυτή όμως παραμένει το μέγα και ακαταμάχητο όπλο των Χριστιανών. Η έλλειψή της, θα μας στερεί από την αγάπη του Θεού, θα μας αφήνει ανυπεράσπιστους στις επιθέσεις του κακού.

Όταν η ορθή πίστη είναι στείρα και η «ορθοδοξία» μας νεκρή και κλειστή στην αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο, τότε δεν μας ωφελεί. Τότε λειτουργεί μέσα μας όπως η απιστία. Η απιστία, που θέλει να γίνει πίστη μόνο όταν δεί, όταν αγγίξει, όταν μετρήσει και όταν αναλύσει και εξηγήσει τα πράγματα και τα θαύματα, είναι τραγική. Σκλαβώνει την ελευθερία του πνεύματος και την υποτάσσει στη φυλακή τής λογικής και των αισθήσεων. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει Θεός, για να κάνει θαύματα. Όμως αναρίθμητοι άνθρωποι σε όλες τις εποχές και τους τόπους επιμένουν να λένε ότι βλέπουν τον Θεό και τα θαύματά Του, όχι, βέβαια, με τα μάτια του σώματος, αλλά της ψυχής. Ο άνθρωπος ξεπέφτει, όταν έχει την ψευδαίσθηση ότι, για να πιστέψει, πρέπει να μάθει να εξηγεί, να μετρά, και να αναλύει την αλήθεια και την πραγματικότητα του Θεού.

Αδελφοί μου! Μπορεί ν΄αλλάξει η μορφή της ζωής μας. Μπορεί να αλλάξει και η πορεία του κόσμου μας. Αρκεί να μην παραγνωρίζουμε τις πνευματικές αξίες που δε φαίνονται. Ιδιαίτερα όσοι έχουν χάσει το θάρρος και το κέφι για μια καλύτερη ζωή άς προσέξουν. Υπάρχει εντός τους  θησαυρός ανεκτίμητος.  Η α γ ά π η.  Ας το ανακαλύψουν και ας το καλλιεργήσουν. Μέσα στη χάρη του Χριστού να το αναπτύξουν. Θα ξεπηδήσει έτσι ένας κόσμος ταλάντων που πάει να νεκρωθεί. Των πνευματικών αξιών που αναγεννιούνται στο μήνυμα του Ευαγγελίου. Ο λόγος του Θεού σήμερα μας δώρισε ένα πολυτιμότατο τρίπτυχο. Κυριακή είναι σήμερα, και αυτό είναι ενα εορτινό δώρο. Πρέπει να το ανοίξουμε και να το μελετήσουμε . Προσέξτε τι γράφει.  ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ- ΑΓΑΠΗ- ΠΙΣΤΗ.   Αμήν

αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής