Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Ὁ μαρτυρικός θάνατος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου (29 Αυγούστου)



να π τ ασχρ γκλματα πο στιγματζουν τν στορα το κσμου μας εναι ποτομ τς τιμας κεφαλς το Προφτου Προδρμου κα Βαπτιστο ᾿Ιωννου (29 Αγοστου). Τν νθρωπο τν ποο διος Κριος χαρακτρισε ς «μεζονα ν γεννητος γυναικν» (Μθ 11,11 πρβλ. Λκ 7,28) τν ποκεφλισε τ καπρτσιο μις διεφθαρμνης γυνακας, πο κατρθωσε ν ξεμυαλσει ναν σνετο βασιλι. Εναι ξιοσημεωτη λιττητα μ τν ποα ποδδουν τ γεγονς τ ερ Εαγγλια (Μθ 14,3-12· Μρ 6,16-29· Λκ 3,19-20· 9,7-9), σ ντθεση πρς τν τρπο μ τν ποο τ προσεγγζει μνογραφα τς ᾿Εκκλησας μας. ᾿Αξζει ν παραθσουμε να δεγμα· Πς ποδδει κκλησιαστικ μας ποηση τ στορομενα στ κατ Ματθαον Εαγγλιο (14,3-4).

    νργεια το Ηρδη ν συζευχθε τ γυνακα το δελφο του Φιλππου, ν κμη κενος ζοσε, ταν παρνομη (πρβλ. Λε 18,16· 20,21). Μ κφραστικ πθετα κα ρνητικ φορτισμνες λξεις ο μνογρφοι διατυπνουν πληθωρικ τν ποτροπιασμ τους γι᾿ ατ τν παρανομα. Τν νομζουν γενικ «νομον πρξιν» «παρανομαν» κα εδικτερα «συζυγαν τν σεμνον» «παρνομον μξιν», τονζοντας τν θικ παξα κα τν πνευματικ κτροπ μ τς κφρσεις «παρανμου μοιχεας τν πρξιν» κα «θεοστυγ μξιν».
   
λλ δν ρκεται μνογραφα μνο στ χαρακτηρισμ τς πρξεως. Χαρακτηρζει πσης -κα μλιστα μ σκληρος χαρακτηρισμος- τ πρσωπα, πργμα πο ποφεγει εαγγελικ διγηση. Ο Ηρδης, « το νμου τας ποινας πεθυνος», συλλαμβνεται «παρανομν» κα «πρττων σμνως τ σελγ». Χαρακτηρζεται ς «δεινς», «δελαιος», «νομος», «δυσσεβς», «σελγς», «φρων» λλ κα «παρφρων», πως σημεινει τ Συναξρι. «Εχθιστος», «δικος», «ψεδους κγονος», «κφρων οστρ» «μαινμενος οστρ» πσχει π «ψυχοβλαβ μθην κα οστρον κλαστον». «Θελγμενος κολασίᾳ γυναικείᾳ» κα «κεντομενος σεβε θηλυμανίᾳ πτεμε κεφαλν προδρομικν».
   
Ηρωδις χαρακτηρζεται πσης μ ντστοιχα πρς τν πρξη της πθετα· «μοιχαλς», «νοσιουργτροπος», «κακοδαμων», «μ λαινα», πο γι τν κπλρωση το σατανικο της σχεδου χρησιμοποησε κα τ θυγατρα της «φονοτρπ συμβουλ».
    Μ
ντονη συναισθηματικ φρτιση ο μνογρφοι, καθς κφρζουν τν ργ κα τν ποτροπιασμ τους γι τ πρσωπα τν νχων (Ηρδη κα Ηρωδιδας), φνουν ν φανε μσα στς συνθσεις τους λη πιδοκιμασα κα θαυμασμς τους γι τν ᾿Ιωννη. Στν περπτωση τς ντθεσς του πρς τν Ηρδη ᾿Ιωννης εναι χι μνο γνστης το νμου, μ τν ποο χει κτραφε, λλ κα «νμου σφραγς». Γι᾿ ατ, πως σημεινει μοναχς ᾿Ιωννης «προκινδυνεει τν ντολν το νμου». Ατ τ φρνημα, το περασπιστο τν ντολν το Θεο, το δνει τ δικαωμα ν λγχει «παρρησίᾳ μμπτ».
    Μ
πολλος κα ποικλους τρπους ο μνογρφοι ξυμνον τν παρρησα κα τ θρρος το ᾿Ιωννη, ν στηλιτεσει μ δναμη τν παρανομα το Ηρδη «οκ ξεστι λγων μοιχεειν το δελφο σου Φιλππου τν γυνακα». Μλιστα, κατ τ δετερο τροπριο τς στ δς το πρτου καννα στ μνμη τς ποτομς τς τιμας κεφαλς το Προδρμου, λεγχος το παρανμου βασιλι συνεχζεται κα «μετ τ τλος», μετ τ θνατο, το προφτη. Ο «τς παρανομας κατγορος» ξακολουθε ν διασρει, κα θ διαπομπεει τος πευθνους στος αἰῶνες. Κα πρ τς κτομς κα μετ π᾿ ατν λγχει κα καταισχνει «τς μαρτας τν φλαγγα». Κα μ τν λεγχο ατ «τραννει τν νμον το Θεο», δηλαδ κνει μα πιστ μετφραση, ρμηνεα κα νπτυξη το νμου το Θεο γι λους.

   Σοφία Καρακασδου
   Διδ
κτωρ Θεολογας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...