Δεύτερη Κυριακή τοῦ Τριωδίου καί τό πρόσωπο πού πρωταγωνιστεῖ, θά λέγαμε, στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα εἶναι ὁ νεώτερος υἱός ἑνός ἀγαθοῦ πατέρα, ὁ ὁποῖος μέ τήν ἄσωτη ζωή του ὀνοματίζει τόσο τήν εὐαγγελική παραβολή πού ἀκούσαμε ὅσο καί τή σημερινή Κυριακή τοῦ Ἀσώτου.
Ἄν ὅμως ὁ ἄσωτος υἱός εἶναι πρωταγωνιστής τῆς σημερινῆς παραβολῆς, δέν εἶναι ἀσφαλῶς ὁ μόνος. Ὑπάρχει καί ἕνας τουλάχιστον ἀκόμη. Καί αὐτός εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του. Ὁ δεύτερος πρωταγωνιστής εἶναι ὁ πρεσβύτερος υἱός, ὁ εὐπειθής, ὁ ὑπάκουος, αὐτός πού τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ πατέρα του, χωρίς νά ἔχει ἀπαιτήσεις. Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς ὅτι τό δικό του παράδειγμα εἶναι αὐτό πού θά πρέπει νά ἀκολουθήσουμε. Ἀρκεῖ ὅμως ἡ ἐπιστροφή τοῦ ἀσώτου ἀδελφοῦ του, γιά νά δείξει ὁ πρεσβύτερος ἀδελφός ποιός πραγματικά εἶναι.
