Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου: Με προσευχή, νηστεία και μετάνοια έρχεται η Χάρις.

Μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία μποροῦν νὰ γίνουν τὰ μεγαλύτερα θαύματα. Ὅπου συμβαίνει τὸ θαῦμα, ἐκεῖ ἀποκαλύπτεται ἡ θεία χάρις· κι ὅπου ἐνεργεῖ ἡ θεία χάρις, ἐκεῖ ἀπελαύνονται καὶ ἀποδιώκονται τὰ στίφη τῶν δαιμόνων. Ἡ προσευχὴ ἐπιδρᾶ στὴν ψυχή, ἡ δὲ νηστεία στὸ σῶμα. Εἶναι εὐεργετικὸς αὐτὸς ὁ εὐλογημένος συνδυασμός, διότι κατὰ πρῶτον εἶναι ἀδιάψευστη ἡ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου, κατὰ δεύτερον ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων ἀποδεικνύει τοῦ Κυριακοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Ὁ πατέρας τοῦ σεληνιαζομένου παιδιοῦ βρισκόταν σὲ μεγάλη ἀπόγνωση. Οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἀποδείχθηκαν ἀνίσχυροι, ἀνίκανοι νὰ τὸ θεραπεύσουν ἀπὸ τὸ δαιμόνιο καὶ νὰ προσφέρουν τὴν ἀνακούφιση σὲ αὐτὸ καὶ τὸν πατέρα του. Φαίνεται ὄτι ἀκόμη δὲν εἶχαν πίστη οὔτε στὸ μέγεθος κόκκου σιναπιοῦ. Τὸ ὡμολόγησε μπροστά τους ὁ Χριστός, ὅταν Τὸν ῥώτησαν γιατί δὲν τὰ κατάφεραν οἱ ἴδιοι. «Γιὰ τὴν ἀπιστία σας», τοὺς ἀπάντησε. Εἶχε προηγηθεῖ ἡ ἐλεγκτική Του ἀντίδραση, ὅταν Τὸν παρακάλεσε γονυπετῶν ὁ πατέρας νὰ κάνῃ ὅ,τι δὲν μπόρεσαν οἱ μαθητές Του. «Ὤ, γενιὰ ἄπιστη καὶ διεστραμένη· ὡς πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; ὡς πότε θὰ σᾶς βαστάζω;».

Γίνεται κατανοητὸ πὼς ὁ Χριστὸς δὲν ἐξέφραζε ἀγανάκτηση, ἀλλὰ λύπη γιὰ τὴν ἀπιστία τῶν μαθητῶν Του. Ἦταν σὰν νὰ τοὺς ἔλεγε: «Γιατὶ δὲν προσπαθεῖτε νὰ πιστέψετε περισσότερο; Θἐλω νὰ ἔχετε δυνατὴ πίστη, ὥστε νὰ ἔχετε κι ἐσεῖς τὴν δυνατότητα νὰ κάνετε θαύματα καὶ θεραπεῖες». Δὲν ἀρνεῖται τὸ θαῦμα ὁ Χριστὸς καὶ μὲ τὰ παραπάνω ὑπονοεῖ βασικὰ τοὺς μαθητὲς Του, ὄχι φυσικὰ γιὰ νὰ τοὺς ἐπιτιμήσῃ, μὰ γιὰ νὰ χαράξῃ γι’ αὐτοὺς μία καινούρια πορεία, γεμάτη πίστη θαυματουργῆ, γιὰ νὰ δείξῃ ἕνα δρόμο ἐλευθερίας. Διαπιστώνει οὐσιαστικὰ μία ἀλήθεια, πὼς εἶναι ἀνάγκη αὐτοὶ ποὺ σύντομα θὰ στερηθοῦν τὴν παρουσία Του, καθὼς καὶ ὅσοι θὰ πιστέψουν σὲ Αὐτόν, νὰ ὁλοκληρωθοῦν ὡς ἰσχυρὲς πνευματικὲς ὀντότητες, νὰ τελειοποιηθοῦν κατὰ πίστιν, νὰ ἀποκτήσουν τὴν δύναμη τῆς θαυματουργίας, νὰ ἀνοίξουν τὰ φτερά τους καὶ νὰ πετάξουν στὸν πνευματικὸ οὐρανό, νὰ γίνουν ὤριμοι, δυνατοὶ στὸν λόγο καὶ τὰ ἔργα. Ἐπιβεβαιώνει τὴν ἀπιστία τους, γιὰ νὰ τοὺς βάλῃ στὴν καλὴ ἀνησυχία, κτυπώντας τὸ καμπανάκι τῆς προσοχῆς γιὰ μία δυναμικὴ πίστη, ποὺ θὰ μετακινῇ ἀκόμη καὶ βουνά, κι ἂς εἶναι σὲ μέγεθος ἑνὸς μικροῦ σπόρου. Ὁ φαινομενικὰ σκληρὸς τόνος τῆς φράσης Του «μέχρι πότε θὰ σᾶς βαστάζω;» εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ ἐνδιαφέροντός Του γιὰ τοὺς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες μαθητές Του.

 Ὁ Χριστὸς θέλει, ἀδελφοί μου, νὰ γίνουμε δυνατοί, πιστοί, ἀπελευθερωμένοι ἀπὸ ἐμπόδια μὲ κοσμικὰ χαρακτηριστικά. Θέλει νὰ ἀξιωθοῦμε κι ἐμεῖς τῆς θαυματουργίας, νὰ ἀποκτήσουμε τὴ δύναμη νὰ κάνουμε θαύματα, νὰ βγάζουμε δαιμόνια, νὰ θεραπεύουμε ἀῤῥώστους, νὰ ἀναστήσουμε ἀκόμη καὶ νεκρούς. Θέλει νὰ γίνουμε τόσο ἰσχυροί, ὥστε τίποτα νὰ μὴν εἶναι ἀδύνατο γιὰ μᾶς. «Καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν». Γιὰ νὰ συμβῇ ὅμως αὐτό, θὰ πρέπῃ πρῶτα νὰ γίνῃ ἕνα ἄλλο θαῦμα, ἕνα μεγάλο θαῦμα, ἕνα προσωπικὸ θαῦμα, θαῦμα ποὺ θὰ ἀφορᾶ στὴν προσωπική μας ζωή, τὸ θαῦμα τῆς μετανοίας μας. Αὐτὴ ἀνοίγει τὶς πύλες τῆς πίστεως, κάνει τὸν ἄνθρωπο τολμηρό, δυνατὸ νὰ ἀντέξῃ καὶ νηστεῖες καὶ στερήσεις, καὶ τὸν μεταμορφώνει σὲ φίλο τοῦ Χριστοῦ, πομπὸ προσευχῆς καὶ δέκτη θείας χάριτος. «Οὐδὲν ἀδυνατήσῃ τῷ μετανοοῦντι, πιστεύοντι καὶ νηστεύοντι». Ὅλα εἶναι ἀνίσχυρα μπροστὰ στὴ μετάνοια. Γιατὶ ὅπου μετάνοια, ἐκεῖ ἀπέλασις δαιμόνων· κι ὅπου ἀπέλασις δαιμόνων, ἐκεῖ ἐπέλευσις τῆς θείας χάριτος· κι ὅπου ἐπέλευσις τῆς θείας χάριτος, ἐκεῖ θαυματουργία. Πῶς νομίζετε ὅτι ἔκαναν θαύματα οἱ ἅγιοί μας; Χωρὶς τὸ κλειδὶ τῆς μετανοίας καὶ δίχως τὸν συνδυασμὸ πίστεως καὶ νηστείας δὲν ἀνοίγει τὸ θησαυροφυλάκιο τῆς χάριτος. Καὶ μπορεῖ ἕνας ληστὴς νὰ ἀδειάσῃ ἕνα χρηματοκιβώτιο, εἴτε μὲ ἀντικλείδι, εἴτε ἀποπειρώμενος νὰ ἐπιτύχῃ τὸν συνδυασμὸ τοῦ μηχανισμοῦ, εἴτε παραβιάζοντάς το μὲ χρήση μοχλῶν καὶ ἐργαλείων, τὸ χρηματοκιβώτιο ὅμως τῆς θαυματουργίας κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀνοίξῃ δίχως μετάνοια, πίστη καὶ νηστεία.

Πιστεύουν καὶ νηστεύουν καὶ οἱ δαίμονες, ἀλλὰ δὲν μετανοοῦν. Τὰ ψευτοθαύματά τους εἶναι σκέτη πλάνη, μοιάζουν μὲ θαύματα, εἶναι κατ’ οὐσίαν μία καλὰ σκηνοθετημένη ἀπάτη· δὲν ἔχουν ἐξουσία στὴν ὕλη, ἐκτὸς ἂν τοὺς παραχωρηθῇ. Ἀρκετοὶ ἀπατεῶνες καὶ ἀγύρτες ὑπόσχονται θεραπεῖες ἀπὸ ἀῤῥώστιες καὶ μάγια. Σὲ περιοδικὰ καὶ τηλεοράσεις κάνουν θραύση. Ὅσοι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὄργανα τοῦ πονηροῦ, ἐκεῖνος τοὺς κάνει τὰ χατήρια, γιὰ νὰ παγιδεύσῃ καὶ αὐτούς, ἐξασφαλίζοντάς τους στὸν κόσμο αὐτὸ τὴ σιγουριὰ τῆς δύναμης μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ψυχή τους, καὶ ἄλλους ἀφελεῖς ποὺ τοὺς ἐμπιστεύονται. Προσοχή, χριστιανοί! Μὴν παραπλανᾶσθε. Μέχρι καὶ εἰκόνες ἐπιστρατεύουν καὶ προσευχές, γιὰ νὰ δείξουν στοὺς ἀφελεῖς ὅτι ὅσα πετυχαίνουν γίνονται μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ.

Ἀδελφοί μου· μὴ φοβηθεῖτε τὴν προσευχὴ καὶ τὴ νηστεία, τὴ μετάνοια. Δοκιμάστε καὶ θὰ δῆτε πολλά, μὰ πάρα πολλὰ μικρὰ καὶ μεγάλα θαύματα.

π. Στυλιανός Μακρής