Γιὰ τὶς ἑξῆς πέντε αἰτίες οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦν
ὁ ἕνας τὸν ἄλλο:
- Γιὰ τὸ Θεό, ὅπως ὁ ἐνάρετος τοὺς ἀγαπάει
ὅλους, καὶ ὅπως κάποιος ἀγαπάει τὸν ἐνάρετο, ἔστω κι ἂν ὁ ἴδιος δὲν ἔγινε ἀκόμα
ἐνάρετος.
- Γιὰ φυσικοὺς λόγους, ὅπως οἱ γονεῖς ἀγαποῦν
τὰ παιδιά τους, καὶ ἀντιστρόφως.
- Ἀπὸ κενοδοξία, ὅπως ἀγαπάει κάποιος αὐτὸν
ποὺ τὸν δοξάζει.
- Ἀπὸ φιλαργυρία, ὅπως ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπάει
τὸν πλούσιο γιατί τοῦ δίνει χρήματα.
- Ἀπὸ φιληδονία, ὅπως ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπάει
ἕνα πρόσωπο, γιατί τοῦ ἱκανοποιεῖ τὴ γαστριμαργία ἢ τὴ σαρκική του ἐπιθυμία.
Ἀπ' αὐτὲς λοιπὸν τὶς αἰτίες, ἡ πρώτη εἶναι
ἀξιέπαινη, ἡ δεύτερη οὔτε ἐπαινετὴ οὔτε ἀξιοκατάκριτη, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιπες εἶναι ἐμπαθεῖς.
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.