ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΑΙ ΛΑΟΠΛΑΝΟΙ

Σε καιρούς και εποχές κρίσης ιδιαίτερα κάνουν την εμφάνιση τους διάφοροι σωτήρες, πού προφητεύουν για το μέλλον τῶν εθνών και τῶν ανθρώπων. Πρόκειται για πρόσωπα πού αρέσκονται στην κινδυνολογία μέσω της οποίας οδηγούν στην παραπληροφόρηση. Ἐνῶ όμως εκείνοι ἔχουν διάφορα οφέλη και δροῦν με τον τρόπο αὐτό «ἐξ επαγγέλματος», το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στην έλλειψη γνώσης και κατήχησης τῶν ανθρώπων, πού ἔχει σαν συνέπεια την πορεία τους σε περίεργες ατραπούς και αδιέξοδα.

Το φαινόμενο δεν είναι άγνωστο, ἀφοῦ θυμίζει τούς ψευδοπροφήτες και τούς λαοπλάνους στην Αγία Γραφή (Ἰεζ.13,3 ). Και τότε και τώρα ἡ ἴδια τακτική από τούς μεν και τούς δε. Οι μεν διδάσκουν από καθέδρας με λεπτομέρειες για «τα μέλλοντα συμβαίνειν» και από την άλλη ορισμένοι άνθρωποι αφομοιώνουν χωρίς κριτική σκέψη τα «προφητευμένα». Ὁ παραλογισμός δηλαδή σε όλο του το μεγαλείο.

Από τα πολλά, δύο είναι τα θέματα πού ξεχωρίζουμε: Ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου και τα σχετικά με τον δαιμονισμό. Ὡς προς το πρώτο μερικοί, δυστυχώς και ρασοφόροι, δίνουν ακριβές ἔτος ακόμα και εποχή κατά την οποία θα καταστραφεί ὁ κόσμος. Στηρίζουν μάλιστα τα λεγόμενά τους παρερμηνεύοντας χωρία της Αγίας Γραφής ἤ και ἐξωβιβλικά κείμενα. Αυθαιρετούν ερμηνευτικά απαξιώνοντας τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις τῶν Πατέρων της Εκκλησίας εμφανιζόμενοι ὡς νέοι μεσσίες. Οι άνθρωποι πού τούς ακολουθούν πειθήνια κάνουν επιδρομές στα σούπερ μάρκετ προκειμένου να είναι ἔτοιμοι ώστε να ζήσουν πιο πολλές μέρες από τούς άλλους. Είναι να ἀπορεῖς και να θλίβεσαι όταν βλέπεις με πόση δίψα παρακολουθούν τούς σωτήρες τους! Σε αὐτές τις παθογένειες, πού σε μικρό και μεγαλύτερο βαθμό ὑπάρχουν πάντοτε, ἔχει απαντήσει  με σαφήνεια από παλιά ὁ απόστολος Παῦλος (Β´θεσ.3,10). Τα ζοφερά αὐτά φαινόμενα είναι μάλλον σημεία τῶν καιρών, όπου ὁ τυχοδιωκτισμός και ἡ πλάνη αποζητούν δογματική αναγνώριση. Δεν αντιλαμβάνονται ότι κάπου ἐκεῖ ἔχει χαθεί ἡ εμπιστοσύνη στο Θεό.

Όμως τα πράγματα δεν μένουν μέχρι ἐκεῖ, δηλαδή σε γεγονότα τοῦ μέλλοντος, αλλά δυσκολεύουν τις «εικόνες τοῦ Θεοῦ» στον καθημερινό τους βίο. Πώς; Βάζοντας την ιδέα ότι κάποιος ἔχει κάτι ἤ τού ἔχουν κάνει κάτι πού δεν το καταλαβαίνει και για το ὁποῖο ευθύνεται ὁ «αρχών τοῦ κόσμου τούτου». Ακόμα και «θρησκευτικοί» γονείς παρασυρόμενοι ψάχνουν με αγωνία ποιός ἔκανε το κακό στο παιδί τους. Είναι βέβαιο ότι γεμίζουν τα παιδιά τους με ανασφάλεια και φοβίες, πού δυστυχώς θα τα στιγματίσουν. Για όσους προσεγγίζουν ἔτσι τα πράγματα κάποιοι άλλοι είναι οι εχθροί τους, πού πάντοτε ἔχουν και την ευθύνη για την αποτυχία, την ανεργία και ότι οτιδήποτε κακό. Είναι οι ἴδιοι πού ποτέ δεν βρίσκουν λάθη στον  εαυτό τους αλλά για όλα ευθύνονται οι άλλοι και κυρίως ὁ διάβολος πού τούς χρησιμοποίει ὡς όργανα του. Το χειρότερο όμως πού συντελείται σε τέτοιες καταστάσεις είναι ἡ μαρτυρική καθημερινότητα τῶν ανθρώπων πού ζοῦν στο ψέμα θεωρώντας το ὡς αλήθεια. Και κάτι ακόμα× Είναι τραγικό να στερεῖς στον άνθρωπο πού ποθεῖ την θεοκοινωνία την χαρά να τον ψάξει, να τον συναντήσει και να τον αγκαλιάσει γεμίζοντάς τον με ψευδομεσσίες πού καθορίζουν την ζωή του. Είναι τραγικό να τοῦ στερεῖς την αναπνοή από την πνοή πού ὁ Ἴδιος ὁ Θεός το ἔδωσε όταν τον δημιούργησε «καλά λίαν».  Είναι άδικο να στερεῖς την δυνατότητα να ζήσει την αλήθεια την οποία με τόση καθαρότητα ἔζησαν και ζοῦν οι ἅγιοι.

Από την άλλη, ἡ γνήσια και αληθινή προφητεία δεν ἔλειψε οὔτε θα λείψει από τον κόσμο. Ὑπῆρχαν και ὑπάρχουν άνθρωποι πού την υπηρετούν με πιστότητα, με σύνεση και θυσιαστικότητα. Αὐτά τα πρόσωπα μιλοῦν όταν πρέπει και σιγούν όταν πρέπει.  Δεν θέλουν να εντυπωσιάσουν αλλά να οδηγήσουν στον Χριστό. Ἔχουν πραγματικό χάρισμα, γιατί ζοῦν μαρτυρικά το χάρισμά τους αὐτό. Δεν είναι μαρτυρικό χάρισμα το να μπορεῖς να βλέπεις το θάνατο τοῦ ανθρώπου πού συνομιλείς και να το αντέχεις; Τα χαρίσματα για τούς χαρισματούχους είναι ἕνα συνεχές μαρτύριο και μια συνεχής μαρτυρία. Ταυτόχρονα όμως είναι και σημάδι πού αποδεικνύει ότι  επιλέχτηκαν από το Θεό για το ξεχωριστό αὐτό ἔργο μέσα στην Εκκλησία και τον κόσμο. Θά ὑπάρχουν ὅσο ὑπάρχει ὁ Θεός!

αρχιμ. Ιάκωβος Κανάκης

πηγή:εδώ