Κυριακή του τυφλού: Κάθε δοκιμασία αποβλέπει στην πνευματική πρόοδο.

 

Το Ευαγγέλιον της σημερινής Κυριακής, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, μας διηγείται ένα από τα σημαντικότερα θαύματα του Κυρίου. Ο ιερός ευαγγελιστής Ιωάννης, που αντιλαμβάνεται την μεγάλη αξία του θαύματος, εκθέτει όλες τις φάσεις και τις λεπτομέρειες της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού. Αλήθεια πόσο μεγάλη και ευεργετική είναι η δύναμη του Θεού. Ενας δυστυχής άνθρωπος που δεν είχε ποτέ του αντικρίσει το φώς, δεν γνώριζε το γαλάζιο χρώμα του ουρανού, δεν ήξερε τη θάλασσα, τα δένδρα, τα πουλιά, δεν γνώριζε τα πρόσωπα των φίλων και συγγενών του, αυτός ο άνθρωπος με την θαυματουργική δύναμη του Κυρίου βρήκε το φώς του. Ανοιξε διάπλατα τα μάτια του και κοίταζε, θαύμαζε, και έκανε την ψυχή του ένα απέραντο πέλαγος ευτυχίας.

Εκφράζοντας μια απορία οι μαθητές του Χριστού μας, τον ρωτούν ποιός αμάρτησε για να γεννηθεί αυτός ο άνθρωπος τυφλός. Και ο Κύριος απαντά πως αιτία της δοκιμασίας του δεν είναι κανείς από τους δικούς του, αλλά για να δοξασθεί ο  Θ ε ό ς.  Ώστε λοιπόν, αποκαλύπτει ο  ίδιος ο Κύριος, πώς σε κάθε δοκιμασία δοξάζεται ο Θεός. Και η δόξα του Θεού είναι συνυφασμένη με του ανθρώπου την πρόοδο και την ευτυχία. Σ΄αυτό αποβλέπει ο πόνος. Αυτό απεργάζεται η δοκιμασία. Πρώτο αποτέλεσμα η σωτηρία του ανθρώπου. Βαθύτερη συνέπεια η δόξα του Θεού.

Παίρνοντας θέση σ΄αυτή την πραγματικότητα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σωστά το πρόβλημα του κακού, το πρόβλημα του πόνου στη ζωή μας. Και εξηγούμαστε. Όταν έρθει η δύσκολη στιγμή, η θλίψη και η στενοχώρια, να τα αντιμετωπίσουμε με ηρεμία και με πίστη. Πρώτα υπάρχει η ώρα της ευθύνης για τον πόνο που δοκιμάζουμε και η αναγνώριση της αιτίας στην αμαρτωλή ζωή μας. Ακολουθεί η μετάνοια. Η αίτηση συγνώμης από το Θεό και η προσπάθεια της τήρησης και εφαρμογής του μηνύματος του Ευαγγελίου. Τότε μπορούμε να υποφέρουμε τις δοκιμασίες με παρηγοριά. Με την ελπίδα πως εφ΄όσον πονέσαμε για το λάθος μας και αλλάξαμε πορεία εκ ζητώντας το θέλημα του Θεού, θα λυτρωθούμε. Θα περάσουμε με ανακούφιση τη στενοχώρια μας και θα γίνεται βεβαιότερη η προσδοκία της λύτρωσης. Θα δοξάζουμε το Θεό, γιατί και τα οδυνηρά επιτρέπει για να ξαναβρίσκουμε το σωστό δρόμο στη ζωή και να απολαμβάνουμε τη χαρά και την ευλογία της παρουσίας Του.

Στην άλλη περίπτωση, που δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αμαρτία μας αιτία του κακού, πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην αγάπη του Κυρίου. Επιτρέπει τη δοκιμασία για παιδαγωγικό σκοπό, για τον καταρτισμό μας στην αρετή, για να φέρνουμε τη σκέψη μας πιό συχνά σε Εκείνον, να εξαγιάζουμε τη ζωή μας, ώστε να οδηγηθούμε στη βασιλεία Του. Το ίδιο και σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να υποτάσσουμε τον εαυτό μας στο θέλημα του Θεού.

Ο άνθρωπος που η πίστη του στο Θεό όμως κλονίζεται την ώρα της δοκιμασίας μοιάζει με χαμένο. Τραγική η κατάστασή του. Με χαμένες τις ελπίδες του απογοητεύεται. Ολα τον ενοχλούν, όλα του φταίνε. Χάνει κάθε διάθεση και ενδιαφέρον για τις τακτικές του απασχολήσεις, παραμελεί τον εαυτό του και τις εργασίες του. Νιώθει πώς είναι άχρηστος. Πως τίποτε δεν μπορεί να τον ωφελήσει, να τον βοηθήσει για να βρεί περιεχόμενο και σκοπό στη ζωή του.

Αντίθετα ο άλλος, που έχει στο Σωτήρα Χριστό στηριγμένες τις ελπίδες και την πίστη του, νιώθει πως η δοκιμασία είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού. Γνωρίζει πως ο πόνος είναι παιδαγωγική επίσκεψη του Κυρίου. Δεν ξεχνά πως Αυτός που επιτρέπει τον πειρασμό, τη δοκιμασία, θα δώσει και τη λύτρωση. Πιστεύει ότι από το πικρό θα προκύψει γλυκύ, δεν δειλιάζει, δοξολογεί το Θεό. Ο ιερός Χρυσόστομος στην πιό μεγάλη δοκιμασία του έλεγε « δόξα τω θεώ πάντων ένεκεν». Γεμάτος αισιοδοξία ο πιστός, δεν τα χάνει σε καμιά τρικυμία της ζωής, οσοδήποτε  μεγάλη κι άν είναι, κρατώντας την ψυχραιμία του.

Με τον τρόπο αυτό αντιμετώπισης όλων των δοκιμασιών, δυναμώνει η θέληση, δοκιμάζεται και ολοκληρώνεται ο αγωνιστής. Επιτελείται το θείο θέλημα. Δοξάζεται ο Θεός, γιατί δεν είναι ποτέ αίτιος του κακού Εκείνος. Το επιτρέπει όμως για να προέλθει και από το κακό, το καλό. Να προκύψει ωφέλεια και ευλογία για τον άνθρωπο. Στ΄αλήθεια μετά από μιά θύελλα πειρασμών και δοκιμασιών νιώθει καθένας τη γαλήνη της επιτυχίας. Γίνεται αισθητή εντονότερα η παρουσία του Θεού. Αυτός που πέρασε τις εμπειρίες του πόνου και των θλίψεων θα το πεί. Μαζί του, αδελφοί μου, το λένε και όσοι άλλοι Τον γνώρισαν μέσα από τις δοκιμασίες τους: « Μέγας εί Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου». Αμήν

αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής