ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ο Χριστός δεν θέλει να του επιστρέψουμε όσα του οφείλουμε αλλά να Τον μιμηθούμε στην συγχωρετικότητα.

 (Ματθ. 18.23-35)

«Μακροθύμησον ἐπ’ ἐμοί, καί πάντα ἀποδώσω σοι».

Μιά εἰκόνα ἀπό τό μέλ­λον μᾶς παρουσιάζει ὁ Χρι­στός στή σημερι­νή εὐαγγε­λική περικοπή· μιά εἰκό­να τῆς βασιλείας τῶν οὐρα­νῶν· μία εἰκόνα τῆς μελ­λούσης κρίσεως.

Καί τό κάνει ὁ Χριστός γιά νά μᾶς προετοιμάσει. Τό κά­­νει γιά νά μή βρεθεῖ κα­νείς ἀπό ἐμᾶς ἐκείνη τή φοβερή ἡμέρα καί πεῖ ὅτι δέν ἤξερα τί θά συνέβαινε, δέν ἤξερα τί ἀπαιτήσεις θά εἶχε ὁ Θεός ἀπό ἐμένα καί γι’ αὐτό δέν μπό­ρεσα νά προ­ετοιμαστῶ κατάλ­λη­λα. Τό κάνει κινούμενος ἀπό με­­γάλη ἀγάπη πρός τό πλάσμα του, ἀλλά καί θέ­λοντας νά μᾶς δείξει πώς ὁ δρό­μος τῆς σωτηρίας μας περ­νᾶ μέσα ἀπό τήν ἀγάπη μας γιά τόν ἀδελφό μας καί ὁ δρόμος τῆς συγχωρήσεως τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν περνᾶ μέ­σα ἀπό τή διάθεση συγχωρήσεως τοῦ ἀδελφοῦ μας.

Γι’ αὐτό καί ἡ εἰκόνα τῆς μελλού­σης κρίσεως πού μᾶς παρουσιάζει εἶ­ναι ἡ εἰ­κόνα ἐκείνη ἑνός βασι­λέως πού θέλησε νά ζητήσει λό­γο ἀπό τούς δούλους του γιά τό τί ἔκα­ναν ὅσο διά­στη­μα τούς εἶχε ἀφήσει νά ἐργάζονται χωρίς νά τούς ἐλέγ­χει.

Καί τότε ὁδήγησαν ἐνώ­πιόν του κάποιον πού ἦταν ὀφειλέτης μυρί­ων ταλά­ν­των. Δέκα χιλιάδες τάλα­ντα, δέκα χιλιάδες νομίσμα­τα ὄφει­λε, λέγει ὁ Χριστός, ὁ δοῦλος στόν βασιλέα.

Ὑπέ­ρο­γκο ποσό ἀσφαλῶς, ἀδελ­φοί μου, ἀλλά ἄς μήν ἐκ­πλησ­σόμεθα, γιατί στή θέ­­­ση τοῦ χρεώ­στου δούλου βρίσκεται ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς. Τά μύρια τάλαντα, πού ὄφειλε ὁ δοῦλος, συμ­βολίζουν τίς ἀμέ­τρητες καί ἀναρίθμητες δωρεές τοῦ Θεοῦ στόν καθένα μας.

Ἄν ἀναλογισθοῦμε πόσες ἡμέρες ζωῆς μᾶς ἔχει χα­ρίσει καί μέ πόσα ἀγαθά, τά ὁποῖα τίς περισσότερες φο­ρές οὔτε κἄν συνειδητο­ποι­οῦ­με καί ὑπολογίζουμε, μᾶς ἔχει πλουτί­σει ὁ Θεός, τότε θά κατανοήσουμε πό­σο ὅ­μοια εἶναι ἡ δική μας θέ­ση μέ τή θέση τοῦ ὀφει­λέτη δούλου.

Ὁ Χριστός ὅμως δέν θέλει ἁπλῶς νά μᾶς ὑπενθυμίσει πό­σα πολλά ὀφεί­λουμε στόν Θεό, γιατί ὁ Θεός δέν θέλει στήν παραγματικό­τη­τα νά τοῦ δώσουμε αὐτά πού μᾶς χάρισε πίσω, γιατί δέν τά ἔχει ἀνάγκη, ὅπως δέν εἶχε ἀνά­γκη καί ὁ βα­σι­λέας τῆς εὐαγγελικῆς πε­ρικοπῆς τά μύρια τάλαντα. Θέλει ὅμως νά μᾶς διδάξει τήν ἀρετή τῆς συγχωρητι­κό­τητος πού ἀποτελεῖ προ­ϋ­πόθεση τῆς σωτηρίας μας.

Ἔτσι, ἐνῶ εὔκολα ὑπο­χω­ρεῖ στίς ἱκεσίες τοῦ χρεώ­στου δούλου καί ὄχι μόνο δέν τόν καταδικάζει ἀλλά καί τοῦ διαγράφει τό χρέος, ἀποδεικνύοντας ἔμ­πρα­κτα τή βασιλική του γενναιο­δω­­ρία καί μεγαλο­ψυ­χία, στή συνέχεια τόν τιμωρεῖ, γιατί ἐκεῖνος φέρεται σκλη­­ρά καί ἄσπλαχνα στόν σύνδουλό του, ὁ ὁποῖος τοῦ χρωστοῦσε λίγα μόνο νομί­σματα.

Ἀδελφοί μου, ἡ καταδίκη τοῦ χρεώστου δούλου δέν ἀναιρεῖ, ἀσφαλῶς, τήν εὐ­σπλαγ­χνία τοῦ βασιλέως ἀλλά ἀπο­καθιστᾶ τή δι­και­ο­­σύνη καί δι­δά­σκει σέ ὅλους ἐμᾶς ποιό εἶναι τό χρέος μας ἀπέναντι στούς ἀδελ­φούς μας. Ἡ ὑπεν­θύ­μιση τῆς ὀφει­λή μας ἀπέ­ναντι στόν Θεό γίνεται μέ σκοπό ἀφενός γιά νά μᾶς παρα­κινήσει νά εἴ­μαστε ἐλε­­ήμονες καί ἀνεκτικοί ἀπέ­­ναντι στούς ἀδελ­φούς μας καί ἀφετέρου γιά νά μᾶς παρακινήσει νά συνει­δητοποιή­σου­με πώς τίποτε ἀπό ὅσα ἔχουμε σ’ αὐ­τή τή ζωή δέν εἶναι δικό μας, δέν εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν δι­κῶν μας δυνάμεων, διότι τί­ποτε δέν θά μπο­ρούσαμε νά κάνουμε χωρίς τά χαρί­σματα καί τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ.

Ἄς μή ξεχνοῦμε, λοιπόν, ποτέ ὅτι ὀφείλουμε τά πάν­τα στόν Θεό· καί ἡ σκέ­ψη αὐτή θά μᾶς κάνει ἰδιαί­τε­ρα προ­σεκτικούς στή ζωή μας καί ἰδιαίτερα συγκατα­βατικούς καί ἀνε­κτικούς πρός τούς ἀδελφούς μας, ἔτσι ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τοῦ ἐλέους καί τῆς συγχωρήσεως τοῦ Θε­οῦ κατά τήν ἡμέρα τῆς κρί­σεως. Ἀμήν.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων