ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ: Μην χάσουμε για τα πρόσκαιρα, τα αιώνια.

 

«Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καί διάδος πτωχοῖς καί ἕξεις θησαυ­ρόν ἐν οὐρανοῖς» (Λουκ. 18.22).

Σέ μία ἐπιθυμία τῶν ἀνθρώπων κά­θε ἐποχῆς ἀναφέρθηκε ὁ Χρι­στός στό σημε­ρι­νό εὐαγγελικό ἀ­νά­­γνωσμα, στήν ἐπιθυμία νά ἀπο­κτήσουμε πλούτη καί νά ἀνακαλύ­ψουμε θησαυρούς.

Ὅμως οἱ ἄν­θρωποι ἀναζητοῦμε τόν πλοῦτο καί ἐπι­διώ­κουμε νά ἀνακαλύ­ψου­με θη­σαυρούς ἐδῶ στή γῆ, ξεχνῶ­ντας ὅτι ὁ ὑλικός πλοῦ­τος οὔτε ἀσφα­λής εἶναι οὔτε μό­νιμος εἶναι, γιατί διαρκεῖ ὅσο ἡ ζωή μας, λίγα δηλα­δή χρόνια, καί παράλληλα κινδυ­νεύει εὔ­κολα νά χαθεῖ, ὄχι μόνο ἀπό κλέ­φτες πού μᾶς τόν ἀφαιροῦν ἀλλά καί ἀπό ποι­κίλες συγκυρίες τῆς ζωῆς, ὅπως διδα­χθή­καμε ὅλοι μας ἀπό τήν κρίση πού πλήττει τά τελευ­ταῖα χρόνια καί τήν πατρίδα μας καί ὅλο τόν κόσμο.

Καί ὅμως, παρότι εἶναι τόσο ἀβέ­βαι­ος ὁ ὑλικός πλοῦτος, ἐμεῖς εἴ­μα­στε ἐξαρτημένοι ἀπό αὐτόν, σέ τέτοιο μάλιστα βαθμό πού δέν θέ­λουμε νά τό συνειδητοποιή­σου­με καί νά ἀναζητήσουμε τόν ἄλλο πλοῦ­το, τόν μεγάλο καί οὐράνιο θησαυρό πού μᾶς προτείνει καί μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός.

Ἄς μήν βιαστοῦμε ὅμως νά ποῦ­με ὅτι αὐτό ἰσχύει μόνο γιά ὅσους βρί­σκονται μακριά ἀπό τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἤ γιά ὅσους ἔ­χουν πολλά χρήματα καί πολλά ὑλικά ἀγαθά. Ἰσχύει γιά ὅλους μας, ἀδελφοί μου. Τό ἀκούσαμε στό ση­μερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.

Ὁ ἄνθρωπος στόν ὁποῖο πρότεινε ὁ Χριστός τόν οὐράνιο θησαυρό δέν ἦταν οὔτε ἄθεος οὔτε ἄπιστος. Εἶχε τηρήσει ἀπό νέος ὅλες τίς ἐν­τολές τοῦ Θεοῦ καί εἶχε, ὅπως νόμιζε του­λάχιστον, εἰλικρινές ἐνδια­φέ­ρον γιά νά κερδίσει τήν αἰώνια ζωή.

Ὅμως εἶχε κάνει λάθος. Νό­μιζε ὅτι ἡ αἰώνια ζωή εἶναι ἕνα ἀκόμη ἀγαθό πού μπορεῖ νά προσ­θέσει σέ ὅσα ἔχει, ἀλλά δέν ἤθελε νά δαπανήσει τίποτε γι᾽ αὐτήν. Δέν σκέφθηκε ὅτι, ἐφόσον γιά ὅ,τι εἶχε ἀπο­κτή­σει μέχρι ἐκείνη τήν ὥρα εἶχε ξοδεύσει χρήματα, εἶχε κο­πιάσει καί εἶχε ἐργασθεῖ, δέν ἦταν δυνατόν νά ἀποκτήσει τήν αἰ­ώνια ζωή χωρίς κανένα κόπο, χω­ρίς καμία προσπάθεια, χωρίς καμία θυσία.

Καί ὄχι μόνο δέν τό σκέφθηκε, ἀλλά δέν θέλησε καί νά τό παραδεχθεῖ καί νά τό κατα­νοή­σει, ὅταν τοῦ τό ὑπέδειξε ὁ Χρι­­­στός. Ὅταν ἄκουσε, δηλαδή, ὅτι γιά νά ἀποκτήσει τόν οὐράνιο θησαυρό, γιά νά ἀποκτήσει τήν αἰώνια ζωή πού ἐπιθυμοῦσε, ἔπρε­πε νά πληρώσει ὡς ἀντίτιμο τόν πλοῦτο πού εἶχε συσσωρεύσει, τό­τε «ἀπῆλθε λυπούμενος». Τότε φά­νηκε ὅτι τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν αἰώνια ζωή ἦταν μικρότερο ἀπό τήν ἀγάπη του γιά τά χρήματα καί τήν προσκόλλησή του σέ αὐτά, καί ἔτσι ἀπομακρύνθηκε λυπημέ­νος ἀπό τόν Χριστό, γιατί δέν ἦταν διατεθειμένος νά ἀνταποκρι­θεῖ στήν πρόσκληση καί τήν προσ­φ­ορά του.

Γιά τόν πρόσκαιρο πλοῦτο ἔχασε ὁ πλούσιος τῆς σημερινῆς παραβολῆς τόν αἰώνιο, καί, ἐνῶ φαινόταν ὅτι εἶχε ζῆλο καί ἀγαθή διάθεση, στό τέλος ἀπέτυχε ἐξαι­τίας τῆς προσκολλήσεώς του στά ὑλικά ἀγαθά καί τῆς ἀτολμίας του νά τά θυσιάσει καί στερήθηκε τήν αἰώνιο ζωή καί τά ἀγαθά της, στερήθηκε τόν θησαυρό πού ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός, κατά τήν ὑπόσχεσή του, γιά ὅλους αὐ­τούς πού τόν ἀγαποῦν.

Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, καί ἄς ἀποφύγουμε τό ὀλέθριο παράδειγμά του. Ὁ Κύριος μᾶς προειδοποιεῖ ὅτι δέν κερδίζουμε τίποτε, ἐάν κερδίσουμε τόν κόσμο ὅλο καί ζημιωθοῦμε τήν ψυχή μας.

Ἄς προσέξουμε μήπως καί ἐμεῖς ἐξαιτίας τῆς προσκολλήσεώς μας σέ μικρά καί ἀσήμαντα πράγματα, στίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, χάσουμε τήν ψυχή μας καί στερηθοῦμε τόν αἰώνιο πλοῦτο τοῦ οὐρανοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἄς φροντίσουμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό κάθε τι πού μᾶς κρατᾶ δεμένους στόν κόσμο, ἀπό κάθε τι πού κρατᾶ μακριά ἀπό τόν Θεό καί τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν του καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ θά μᾶς σώσει.

 

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων