Πορεία

Βαδίζοντας μες στην πλάνη της ηδονής

ο χρόνος σου περνά μες στο σκοτάδι

χάνεται ο στόχος που ποθείς

και βρίσκεσαι εξάφνου μες στον Άδη.

Σιωπή τρομακτική έχει απλωθεί

μες στα ουρλιαχτά της ηδονής,

φιλόσοφος μόνος προχωρεί

ζητιάνος μιας άλλης εποχής.

Ο δρόμος σου δύσκολος πολύ

βλέποντας το πέταγμα των φύλλων

σκάβοντας βαθιά μες στην ζωή

ανακαλύπτοντας την στείρωση των φίλων.

Ο κόσμος που εμπαθώς σε προσεγγίζει

μοιάζει αδύναμος μπροστά στην κλήση,

γίνεσαι μωρός για το κατεστημένο

δείχνοντας μετάνοια χωρίς τέλος.

                             

Στασίδι κάνε λίγο την οργή…

και πέταξε τον άλλο εαυτό σου,

χάσου μέσα στη Θεία Του στοργή

και βρες τον φιλάνθρωπο Θεό σου.

Π.Π.