Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Κυριακή Τυρινής: Εάν στην καρδιά μας χωρά ο Χριστός, τότε συν-χωρούνε όλοι!



συγχώρηση εναι τ μεγαλύτερο δρο το Θεο πρς τν νθρωπο. Χωρς ατν ατοαναιρεται Θεάνθρωπος κα τ πάντα μηδενίζονται. συγχώρηση εναι πλάτυνση το Χριστο μας. Ναί! Χριστς πλατύνεται κα χωρ μέσα στ Σμα Του λόκληρο τν κόσμο, γι τν ποο ρθε κα τν ποο θέλει ν σώσ.

Ατ σωτηρία δν πιτυγχάνεται δίχως συγχώρηση, δηλαδ κανένας δν μπορε ν σωθ, ν δν νωθ μ τν πλατυνόμενο Χριστό, ν δν γίν μέλος κα δν νταχθ στ θάνατο Σμα, ν δν γίν να μεγμα μ Ατν κα μ λους, σοι εναι νωμένοι μαζί μ τν Χριστό. συγχώρηση εναι θαυμαστ μυστήριο, φο να πρόσωπο, μι νθρώπινη πόσταση, χωρ μαζ μ μέτρητα λλα πρόσωπα στ διο Σμα. δ καταργονται τ μαθηματικά, που να κι να κάνουν δύο. Στν Χριστ να κι να κάνουν πάλι να, μως ατ τ να πο προκύπτει εναι πλουσιότερο κι σες μονάδες κι ν προστίθενται, τόσο πλουσιότερη θ γίνεται τελικ μονάδα. Χριστς εναι νας, λλ χωρ μέσα Του τν πειρότητα. Μονάδα πλούσια σ ποστάσεις. Δν θ μποροσε λλωστε ς Υἱὸς νθρώπου ν μν εναι ατ πο εναι ς Υἱὸς Θεο. Διότι στν νδοτριαδικ κοινωνία ο θεες ποστάσεις χουν κοιν τν μία οσία κα φύση τους. Τρες ποστάσεις σ μία οσία, Τρις ν Μονάδι. τσι κα στν Οκονομία, δηλαδ στν κτίση, Χριστς γίνεται κα ς νθρωπος εκόνα το Θεο Πατρός, δηλαδ ναλαμβάνει ν ποστασιάσ ς εκόνες Του,  εκόνες Χριστο, λους τος νθρώπους, κάνοντας ,τι κάνει κα πουράνιος Πατρ στ Θεολογία, στν νδοτριαδικ κοινωνία, δηλαδ ναλαμβάνει ν μοιράσ διαίρετα κα δαπάνητα τν νθρώπινη οσία Του μέσα π τν κοινοποίηση το Σώματός Του.
ν μπορομε ν συγχωρομε, ν χωρομε στν διο τόπο μ τος συνανθρώπους μας, τότε παρουσία τους στν διο χρο μαζί μας εναι κα γι μς κα γι κείνους σωτήρια. Γι’ ατ κα κκλησία πιμένει πς γι ν κοινωνήσουμε τ Πανάγιο Σμα κα Αμα Του, γεγονς πο συνιστ συνάντηση στν διο χρο, συνάντηση στ διο Σμα, φείλουμε ν εμαστε κα συγχωρημένοι, ατησάμενοι κα εχαρίστως πονείμαντες τν συγγνώμη τν μαρτιν.
Ποιούς πεχθάνεται Χριστς κα δν τος συγχωρ μέσα Του; Κανένα. λους τος καλε ν νωθον μέσα στ Σμα Του. Ποιούς πεχθανόμαστε κα δν ντέχουμε μες; Ατ θ τ παντήσ καθένας μόνος του, φο θυμηθε τ πρόσωπα πο σως τν χουν πικράνει, πο σως χει πικράνει, πο μισε τν μισον, πο τν δίκησαν δίκησε. Κα ξέρετε ποιό εναι τ περίεργο; τι πολλο χριστιανοί, πολλο π σς-μάλιστα!-πολλο π σς ρχεστε στν ξομολόγηση ν ζητήσετε συγγνώμη π τν Θεό, γι ν κοινωνήσετε, ν δν σταματτε ν κατηγορετε λους τος λλους κτς π τν αυτό σας, λέγοντας πς δν ντέχετε τν πεθερά σας, τ νύφη σας, τν γείτονά σας, τν συγγεν σας. Τν δική σας συγχώρηση π τν Θε τν θεωρετε πιβεβλημένη, ν τν συγχώρηση σων σς στενοχωρον δύνατη π τν πλευρά σας κα παράδεκτη.
Τ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα κλείνει μ τ φράση «που εναι θησαυρός σας, κε θ εναι κα καρδιά σας». ν στν καρδιά μας χωρέσ Χριστς κα μαζ μ Ατν λοι σοι εναι νωμένοι μαζί Του, τότε θησαυρός μας γίνεται κάθε νθρωπος. Στ μαθηματικ τ σημάδι τς πρόσθεσης εναι τ σύν, νας σταυρός. Τ σν τς συγχώρησης συνευδοκε στ θυσία το γωϊσμο μας, δ συνεχς πρόσθεση νθρώπων στν ψυχή μας, λο κα περισσότερο τν πομακρύνει π τ μηδέν. Δική μας εναι ψυχή, λλ ταν τν νοίγουμε, γι ν δεχθ μέσα της τν συνάνθρωπο, τότε τν πλατύνουμε κα τν πλουτίζουμε. Δν μειώνουμε κα δν χάνουμε τν αυτό μας, ταν τν διαθέτουμε, γιατ κα Χριστς λον τν αυτό Του διαθέτει γι τν καθένα.
 Στ μέτρο πο κρίνουμε θ κριθομε, στ μέτρο πο συγχωρομε θ συγχωρηθομε. Εμαστε χριστιανο κα δν πιτρέπεται ν μν εμαστε πως θέλει Σωτήρας μας. δικαίωσή μας δν πρέπει ν πιζητται γι τν κόσμο ατό. Πρέπει ν προχωρήσουμε σ περβάσεις. Ατς θ καταξιώσουν τν παρξή μας κα θ μς ναδείξουν στ μάτια το Θεο. μεγαλύτερη πέρβαση, μεγαλύτερη πόδειξη τς χριστιανικς μας διότητος, εναι μεγαλοψυχία, συγχωρητικότητα. καρδιά μας κάποια στιγμ θ σταματήσ ν κτυπ. σο εναι καιρός, ς τν πλατύνουμε, ς τν πλουτίσουμε μ θησαυρος νθρώπινων προσώπων. Μπορον μέσα της ν συν-χωρέσουν ο πάντες. Πρωτίστως ν χωρέσ κα ν θρονιαστ Χριστός, μόνος πο συγχωρε κα σζει.

π. Στυλιανός Μακρής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...