ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 2014

† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης

τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας

πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν

τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον».

Ἐπί τοῦ Σταυροῦ κρέμαται ὁ Χριστός, κρέμαται ὁ Μεσσίας καί λυτρωτής τοῦ κόσμου. Καί ὅμως κάποιοι ἔχουν ἐντελῶς διαφορετικά ἐνδιαφέροντα. Μοιράζουν τά  ἱμάτια τοῦ Ἰησοῦ, ἀκριβῶς ὅπως αἰῶνες πρίν ἀπό τή Σταύρωση τό εἶχε προείπει ὁ προφήτης «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον».

Δέν εἶναι ὅμως μόνο τά ἱμάτια τοῦ Ἰησοῦ πού μερίζονται στή σκιά τοῦ Σταυροῦ Του. Μαζί μέ αὐτά μερίζεται καί ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης, ὅσοι ζοῦν καί ὅσοι πρόκειται νά ζήσουν. Μερίζεται ἀνάλογα μέ τή θέση πού παίρνει ὁ καθένας ἔναντι τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ Ἐσταυρωμένου.

Τά πρόσωπα πού βρίσκονται στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ εἶναι γνωστά: Εἶναι οἱ δύο συσταυρωθέντες ληστές. Ὁ ἕνας ἐμπαίζει καί ὑβρίζει, κοροϊδεύει καί εἰρωνεύεται. Ὁ ἄλλος ζητᾶ τήν ἄφεση, ζητᾶ τή συγχώρηση, ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά τόν θυμηθεῖ στή βασιλεία Του. Πόσο διαφορετικοί εἶναι οἱ δύο ληστές! Ξεκινοῦν ἀπό τήν ἴδια ἀφετηρία ἀλλά ἔχουν τόσο διαφορετικό τέλος! Ὁ ἕνας ἐκτός ἀπό τήν ἀνθρώπινη κατάκριση καί καταδίκη γνωρίζει καί τήν κατάκριση καί τήν καταδίκη τοῦ Θεοῦ. Ὄχι γιατί ὁ Θεός δέν ἤθελε νά τόν σώσει, τό ἀντίθετο μάλιστα, ἀφοῦ τοῦ ἔδωσε μία μοναδική εὐκαιρία μετανοίας μέ τή σταύρωσή του δίπλα στόν Χριστό· ἀφοῦ τοῦ ἔδωσε μία μοναδική εὐκαιρία μετανοίας μέ τό παράδειγμα τοῦ συσταυρουμένου ληστοῦ. Ἀλλά αὐτός ἀδιαφόρησε, ἀρνήθηκε τήν εὐκαιρία, συνέχισε νά παραμένει δέσμιος τῆς ἁμαρτίας, αἰχμάλωτος τοῦ κακοῦ, ἀρνητής τοῦ Χριστοῦ. Ἀντίθετα, ὁ ἄλλος ληστής ἀναγνωρίζει τή θεότητα τοῦ Ἰησοῦ· μετανοεῖ γιά τίς ἁμαρτίες του καί ζητᾶ τή συγχώρηση. Καί δέν λαμβάνει μόνο τήν ἄφεση, ἀλλά ἀξιώνεται νά γίνει ὁ πρῶτος πολίτης τῆς βασιλείας Του.

Καί ἐάν δεξιά καί ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ μερίζονται τά πρόσωπα τῶν δύο ληστῶν, κάτω ἀπό τόν Σταυρό μερίζονται δύο ὁμάδες προσώπων. Ἡ μία ὁμάδα εἶναι αὐτή τῶν Ρωμαίων στρατιωτῶν πού παρακολουθοῦν τό γεγονός τῆς σταυρώσεως τοῦ Θεανθρώπου ὡς μία τυπική ἐπαγγελματική ὑποχρέωση καί βάζουν κλῆρο «τίς τι ἄρει» ἀπό τά ροῦχα τοῦ ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ.

Ἡ ἄλλη εἶναι ἡ ὁμάδα τῶν οἰκείων τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Παναγία καί ὁ ἠγαπημένος του μαθητής, ὁ Ἰωάννης, καί πιό ἐκεῖ οἱ πιστές μαθήτριες, «γυναῖκες τινες αἱ συνακολουθήσασαι», παρακολουθοῦν μέ ἐντελῶς διαφορετικά συναισθήματα τήν ἐξέλιξη τῶν γεγονότων καί θρηνοῦν γιά τόν ἀγαπημένο τους διδάσκαλο. Καί οἱ δύο ὁμάδες βλέπουν τόν Ἐσταυρωμένο, ἀλλά ἀντιδροῦν μέ διαφορετικό τρόπο. Καί οἱ δύο ὁμάδες θά δοῦν τήν Ἀνάσταση, ἀλλά ἡ πρώτη δέν θά ἀντιληφθεῖ τίποτε. Οἱ ρωμαῖοι στρατιῶτες πού φρουροῦν τόν τάφο, γιά νά μήν κλέψει κανείς τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, δέν θά Τόν δοῦν νά ἐξέρχεται ἀναστημένος, γιατί τά μάτια τους εἶναι τυφλωμένα ἀπό τήν ὕλη καί τό συμφέρον, τυφλωμένα ἀπό τόν ἐγωισμό καί τή φιλαυτία. Ἡ δεύτερη ὁμάδα, ἡ Παναγία, ὁ Ἰωάννης καί οἱ γυναῖκες θά Τόν δοῦν ἀναστημένο στόν κῆπο τοῦ Ἰωσήφ, θά Τόν δοῦν καί θά ἀκούσουν τό «χαῖρε», θά Τόν δοῦν καί θά γίνουν οἱ πρῶτοι μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Ἀπό τότε καί μέχρι σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἐπιλέγουν μέ τή στάση καί τή συμπεριφορά τους τή θέση τους σέ σχέση μέ τόν Σταυρό καί τόν Ἐσταυρωμένο Θεάνθρωπο. Ἄλλοι ἀδιαφοροῦν, ἄλλοι ἐπιδιώκουν νά κερδίσουν ἀπό αὐτή τήν πραγματικότητα, ἄλλοι συκοφαντοῦν, ἄλλοι εἰρωνεύονται καί ἄλλοι συμπάσχουν, μετανοοῦν καί ἀξιώνονται τῆς ἀφέσεως καί τῆς ἀπολυτρώσεως, ἀξιώνονται τῆς ἀναστάσεως.

Ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, σήμερα καλούμεθα νά ἐκτιμήσουμε τή μέχρι τώρα στάση μας. Καλούμεθα νά συνειδητοποιήσουμε σέ ποιά ἀπό τίς τέσσερις ὁμάδες ἀνήκουμε. Κανείς μας δέν θέλει, ἀσφαλῶς, νά μείνει στόν Σταυρό καί νά μή δεῖ τήν Ἀνάσταση. Κανείς μας δέν θέλει νά ἀνήκει στούς ἀρνητές ἤ σέ αὐτούς πού ἀδιαφοροῦν γιά τόν Ἐσταυρωμένο. Γι᾽ αὐτό ἄς σπεύσουμε νά λάβουμε τή σωστή θέση καί ἄς παρακαλέσουμε τόν δι᾽ ἡμᾶς Σταυρωθέντα Κύριο νά μᾶς ἀξιώσει νά συσταυρωθοῦμε μαζί του γιά νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς Σταυρωθέντα Κύριον εὐχέτης

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων