Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Διήγησις από το Γεροντικό: Ένας δαίμων ερώτά εάν τον δέχεται πίσω ο Θεός!



Κάποιος Γέρων σκητς μέγας κα διορατικός εχε φθάσει ες μέτρα σκσεως περνω τν δαιμονικν πειρασμν, τν ποίων τν πρεια εθαρσς κατεφρόνει. Εχαν νοίξει μ τήν χάριν το Θεο τς ψυχς του τ μάτια κα βλεπε φθαλμοφανς γγέλους κα δαίμονας, πς καθένας π τν δικήν του παράταξιν γωνιζόμενος πηρεζει τν νθρώπων τν βίον. Τόσον μέγας ταν Γέρων ατός ες τ ν περιφρον κα ν περιπαίζ μφανς τ κάθαρτα πνεύματα, στε πολλές φορές τος μέμφετο κα τος θλιβε, πενθυμίζων ες ατούς και τν κπτωσίν των π τν ορανν και το αωνίου πυρός τν κόλασιν, ποία ς ποδίκους τούς ναμνει.
Ο δαίμονες, νας μ τν λλον, κοινολογντας τν προκοπν κα τ κατορθώματα το θεοφόρου ατο Γέροντος, κατέλιξαν ες τν γνώμην ν μν τν πλησιάσ κανείς πλέον π μέρους των ες τ ξς μήτε ν τολμήσ ν παλαίσ μαζ του μήπως κα πληγωθ π ατόν, διότι μ τν χάριν το γίου Πνεύματος φθασε ες μέτρα τελειώσεως περβαίνοντα τν κοινν νθρωπίνην φύσιν.
δ περίπου ερίσκοντο πνευματικς, ν σχέσει μ τν μέγαν Γέροντα τ πράγματα, ταν μίαν μέραν νας τν δαιμόνων λέγει ες να λλον συνταλαίπωρον μοιον του, Ζερέφερ τ νομα -ἐὰν χουν ο κατονόμαστοι νομα.
-Ζερφερ· το λέγει, χω να λογισμόν· ραγε, ἐὰν κάποιος π μς τος δαίμονας θελε μεταμεληθ - λλάξ γνώμην, τν δέχεται ραγε ες μετάνοιαν Θεός;
Τ λέγεις; να χι; Κα ποιός νδεχομένως θα μποροσε ν τ γνωρίζ ατό;
Περίεργον πίθανον τ ρώτημα.
Το ποκρίνεται Ζερέφερ·
-Θέλεις, το λέγει· να πάγω ες τν μέγαν Γέροντα πο μς περιφρονε κα μς περιπαίει ν τν πειράξω μ τ ρώτημα ατό, ν λάβωμε πάντησι;
Το λέγει πρτος·
-Πήγαινε, λλ πρόσεχε καλά, διότι Γέροντας εναι νεβασμένος πνευματικα, εναι διορατικός κα θ γνωρίσ τν δόλον· κα δν θ πεισθ ν ρωτήσ περ το ζητήματος ατο τν Θεόν. μως πήγαινε· κα πιτυγχάνεις τόν σκοπόν σου, δοκιμζεις κα φεύγεις.
πγε λοιπν πρός τν μέγαν Γέροντα Ζερέφερ, σχηματίζοντας τν αυτόν του ς νθρωπον παναμαρτωλόν, θρηνοντα κα δυρόμενον τν πλειάν του. δ Θεός, θέλων να δείξ τι οδένα μετανοημένον ποστρέφεται, λλ δέχεται τούς πάντας, ἐὰν ελικρινς ες Ατν πιστρέφουν, δν φανέρωσε ες τν Γέροντα τ σχετικ μ τν περπτωσιν ατν τς πανουργίας το δαίμονος, λλ' ς νθρωπον Γέρων βλεπε τν πονηρν κα τίποτε περισσότερον.
Θρηνε λοιπν γοερς πατεν.
Κα τν ρωτ Γέρων·
χεις, νθρωπε, κα κλαίεις κα λοφρεσαι τόσον π καρδίας, συντρίβων μ τν δυρμόν σου κα τν δικήν μου καρδίαν;
ποκρίνεται δαίμων·
-γώ, Πάτερ γιε, δν εμαι νθρωπος, λλά διάβολος πονηρός, καθώς συμπεραίνω κ το πείρου πλήθους τν νομιν μου.
Το λέγει Γέρων·
-Κα τ θέλεις π μ ν σο κάμω;
Διότι νόμισεν Πατήρ τι π πολλς ταπεινώσεως πεκάλει δυρόμενος τν αυτόν του δαίμονα· δ Θεός, πρός τ παρόν, δν ποκαλύπτει τ γινόμενον.
Λέγει δαίμων·
-Τίποτε λλο δν παρακαλ, νθρωπε το Θεο, παρ ν δεηθς π καρδίας πρός Κύριον τν Θεόν σου ν σο φανερσ, ἐἀν δέχεται τόν διάβολον ες μετνοιαν· διότι, ἐὰν κενον ες μετάνοιαν δεχθ, δέχεται κα μένα, ποος ες τίποτε δν διαφέρω π κενον.
-Καλά, το λέγει Γέρων, πως θέλεις θ κάμω· Τώρα πήγαινε στ καλό σου, κα αριον λα πάλι δ να σο ναγγείλω τ θέλημα το Θεο.
φυγε δαίμων. Κα τν νύκτα κείνην πλνει καρδίαν κα χερας ες κεσίαν σιος Γέρων, παρακαλν τν Πανγαθον ν το φανερώσ, ἐὰν ραγε δέχεται τν διάβολον πιστρέφοντα ες μετάνοιαν.
μέσως τότε το μφανίζεται γγελος παρ Κυρίου ξαστράπτων κα λέγων·
-Τάδε λέγει Κύριος Θεός σου!
-Διατ παρεκάλεσες πέρ δαίμονος τν ξουσίαν μου;
Κα
τ λθε ατός ζητν, κπειράζων σε μ δόλον;
Γέρων μεινε κστατικός πρός τν γγελον.
-Κα πς, λέγει, Κύριος δν μο πεκάλυψε τ νεργούμενον, λλ μο τ πέκρυψε ν μν τ ννοήσω;
Καθησυχάζων ατν γγελος το λέγει·
-Μή ταραχθς δι' ατ που γινε. Διότι κάποιαν θαυμαστν οκονομίαν μετέρχεται Θεός ες φέλειαν τν μαρτωλν, στε να μν πελπίζωνται. Διότι κανένα κ τν προσερχομένων ες ατν ν μετανοία δν αποστρέφεται πανυπεράγαθος Κύριος· κν κα διος Σατανς κα Διάβολος θελε δεόντως προσέλθει· στε μέ τν δοκιμν ατν ν γίν φανερ ξ ατν τν δίων δαιμόνων προερχομνη σκληρότης καί θανάσιμος ατν πόγνωσις. ταν λοιπν λθη αριον πειρζων πρός σέ, μν τν ποπάρς ξ ρχς, λλ' επέ του τ ξς·
-Δι ν γνωρίζς τι εναι φιλάνθρωπος Θεός κα δν ποστρέφεται κανένα ξ κείνων ο ποοι πιστρέφουν ες Ατν ν μετανοί, καθ'οονδποτε τρόπον κα ν εχαν προηγουμένως μαρτσει, μο πεσχέθ τι κα σένα θ δεχθ· λλ ἐὰν τηρήσης κενα τ ποα δι' μο σ προστζει.
ταν δ φθάσουν τ πράγματα, κα σ ρωτήσει·
-Κα ποα ραγε εναι ατ πο μο δίνεις ντολν ν τηρσω;
Τότε ν το επς τ ξς:
-Τάδε λγει Κριος·
γώ Κύριος Θεός σ γνωρίζω ποος εσαι κα π πο χεις λθει πειράζων. Σ εσαι ρχαον κακόν. Κα συνήθισες ν πορεύεσαι κατ τν βέβηλόν σου περηφνειαν. Κα πς θ μπορέσς ν φιερώσς τν αυτόν σου ες ληθινν μετάνοιαν; μως, δι ν μν χς πρόφασιν πολογίας τς δικαιολογίες ατές κατ τν μέραν τς κρίσεως, τι δθεν θέλησα ν μετανοήσω κα Θες δν μ δέχθη, πρόσεχε ες ατ πο σο λέγω, πς φείλεις ν νεργήσς τν τρόπον τς σωτηρίας σου.
Ατή εναι ντολή το Κυρίου τν Δυνάμεων·
μείνης π τρία τη ες να τόπον κίνητος. Στραμμνος κατ νατολς. Νύκτα κα μέρα θ κετεύς: « Θεός, λέησόν με τ ρχαον κακόν». Σ θ τ λέγς ατ κατ φορές. Μ φωνή δυνατή.
Κα πάλιν κατ φορές: « Θεός, λέησόν με τ βδέλυγμα τς ρημώσεως».
Κα πάλιν λλες κατ φορές: « Θεός, λέησόν με τν σκοτισμένην πάτην»!
Ατ ν κρζς πρός τον Κύριον π τρία τη διαδοχικς κα διαλείπτως, τν μίαν κατοντδα μετ τν λλην. Κα ἐἀν τ κάνς ατ καθώς πρέπει μ τν ταπεινοφροσύνην πο ρμόζει, θ συναριθμηθς μ τος γγέλους Θεο το Παντοκράτορος.
Ατ ν το επς, λέγει γγελος, ες τν Γέροντα. Ἐἀν λοιπν συμφωνσ ν τ κάμ, δέξου ατν ες μετνοιαν.
λλ γνωρίζω, λέγει Κύριος, τι ρχαον κακν νέον καλν δν γίνεται.
Κα σα κολουθήσουν σημείωσέ τα δι τς σχατες μρες, ν μν ρχωνται ο νθρωποι ες πελπισίαν κα πόγνωσιν, φόσον π καρδίας θελήσουν ν μετανοσουν. Διότι πάρα πολ θ φεληθον π τν διγησιν ατν ο βαρέως μαρτήσαντες, πληροφορούμενοι γι τ πειρον λεος το Θεο, στε ν μ πελπίζωνται ες τν προσπθειαν τς μετανοίας δι τν σωτηρίαν των.
Ατ επεν γγελος κα νέβη ες τους ορανούς.
Τν πομένην νωρίς τ πρωΐ μφανίζεται πάλιν κλαίων ς νθρωπος π μακρθεν δαίμων, κα ρχόμενος πρς τν Γέροντα.
Γέρων κατ' ρχς δν θεάτρισε τν πτην το προσερχομένου· μόνον λεγε π μέσα του ες τν λογισμόν του: -Κακς λθες, ρχαον κακόν, κλέπτη διάβολε, σκορπι μ τ δηλητριο, ποστάτα τς θείας δόξης, ντρτη κακότροπε, κακοσήμαντε, παραχαραγμνε, παραμορφωμένε.
Κα ταν πλησίασε, το λέγει·
γνωρίσης τι παρεκλεσα τν Θεόν, καθώς σο πεσχέθην, κα σ δέχεται ες μετάνοιαν, ἐὰν μως κάμς ργον ατ πο σο παραγγέλει δι' μο κραταις τν Δυνάμεων Κύριος.
Λέγει δαίμων· -Κα ποα εναι ατ πο Ατς μο ρισε ν κάμω;
Κα Γέρων επε·
-Προστάζει Θεός ν σταθς ες να τόπον κίνητος π τρία τη βλέπων κατ νατολς καί κρζων μέρα κα νύχτα διαλείπτως ν κατ φορές: « Θεός λησν με τ ρχαον κακόν»· κα πάλιν κατ φορές· « Θεός, λησόν με τό βδλυγμα τς ρημσεως»· κα πάλιν κατ φορές· « Θεός, λέησόν με τν σκοτισμνην πτην». Συνεχς παναλαμβανμενα ατ ν κατό, τ να μετ τ λλο, π τρία τη. ταν τά κάμς ατ καθώς πρέπει, θ δεχθ τν μετάνοιάν σου κα θ συναριθμηθς καθς σουν ξ ρχς μ τούς γγέλους Ατο.
Καθς κουσεν ατ Ζερέφερ στραπιαίως πβαλε τ πίπλαστον το θρνου προσωπεον του· καμε να δαιμονιώδη παίσιον καγχασμόν ες τν έρα, κα επε ες τν Γέροντα·
- σαπρόγηρε, λεειν κα θλιε, τρισάθλιε γέρον! άν γ θελα ν ποκαλέσω τν αυτόν μου βδέλυγμα κα ρχαον κακν κα σκοτισμένην πτην κα ζοφωμένον κα νωφέλητον, π εθς ξ ρχς θ εχα διαλέξει ν τ κάνω ατ κα θ σωζόμουν μέσως, π τότε.
λλ, τώρα γώ, ρχαον κακόν; Μ γένοιτο! Κα πς εμαι ρχαον κακόν; Τώρα μάλιστα πο χω γίνει τόσον θαυμαστός; κα λοι μο ποτσσονται κα μ φοβονται κα μ τρέμουν;
Τώρα γώ ν ποκαλέσω τν αυτόν μου βδέλυγμα κα πάτην κα ζοκρωμένον κα νωφέλητον; χι, Γέρον! χι! χι!
Τώρα δίως πο δεσπόζω λων τν μαρτωλν, ν γίνω δι τς μετανοας γ να τίποτε, να παίγνιον, να ξεπεσμένο βουλο ν; νας δολος ταπεινός, λεεινός, ετελς κα χρεος; χι, Γέρον! χι! χι! Ποτέ! ποτέ!
Ατ επε τ κθαρτον πνεμα κα μ ένα λλόκοτον συριγμν κα λαλαγμν, γινε φαντον π προσώπου το Γέροντος.
δ Γέρων, καθώς εδε κα κουσε ατ σύναξε τν αυτόν του ες προσευχν, εχαριστν τ Θε π μπειρίας κα λέγων·
-ληθς επας, Κύριε, τι ρχαον κακόν νέον γαθν δν γίνεται!



ς πίλογος
Ατά, γαπητο δν τ κοινολογ πλς καί ς τυχε, λλ γι ν γνωρίσετε το Δεσπότου τ πολ κα νεκδιήγητον λεος κα τν πειρον Ατο γαθότητα. Διότι, ἐὰν κα τν διβολον δέχεται μετανοοντα, πολ περισσότερον τος νθρώπους, πρ τν ποίων τ αμα Του χυσε, θ δεχθ πιστρέφοντας, ἐὰν τν κετεύσουν π καρδίας ν μετανοί μ ξομολόγησιν κα διόρθωσιν βίου, καθώς ρίζει γία μας ρθόδοξος το Χριστο Καθολική κα ποστολική κκλησία.

πηγή:εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...