Ελληνικό Σχολείο: Μόρφωση ή Παραμόρφωση;

Ήρθε και πάλι ο καιρός που το κουδούνι των σχολείων θα κτυπήσει. Χιλιάδες  Ελληνόπουλα θα μπουν να δώσουν ζωή στις έρημες σχολικές αίθουσες. Παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου θα καθίσουν στα θρανία για να μάθουν γράμματα, να πάρουν γνώσεις που θα τους χρησιμεύσουν στην μετέπειτα ζωή τους.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: τι θα μάθουν τα παιδιά μας στα σχολεία;

Ως γνωστόν τα βιβλία έχουν υποστεί τεράστιες αλλαγές για χάριν (δήθεν) της προόδου, της ειρήνης μεταξύ των λαών. Τα παιδιά όμως εκτός του ότι θα διδαχτούν μισές αλήθειες σε βασικά θέματα της ιστορίας μας και της πίστης μας θα έχουν διδασκάλους ανθρώπους που όχι μόνο δεν έχουν πολλές φορές συναίσθηση του έργου τους αλλά ανθρώπους που με επιμέλεια προσπαθούν να δηλητηριάσουν τις παιδικές και εφηβικές ψυχές των παιδιών με ψέματα και συκοφαντίες.

Δάσκαλοι και καθηγητές επιτελούν (θα έπρεπε τουλάχιστον να επιτελούν) το ύψιστο λειτούργημα του παιδαγωγού. Όμως δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που όχι μόνο δεν μορφώνουν τα παιδιά μας αλλά τα παραμορφώνουν με ιδεολογίες και αντιλήψεις δήθεν προοδευτικές που θέλουν να πείσουν ότι για να έρθει η πρόοδος θα πρέπει να απαγκιστρωθούμε από παλιά "ατοπήματα" των προγόνων μας.

Και εγώ όπως και πολλοί από εσάς θα έχετε στο νου σας τέτοια παραδείγματα δασκάλων και καθηγητών που με την πρώτη ευκαιρία εκδήλωναν την αντίθεσή τους στην Εκκλησία, στον κλήρο, στα μοναστήρια. «Αυτά που γράφονται στην Αγία Γραφή να ξέρετε είναι παραμυθάκια»! μας έλεγε ένας καθηγητής Φυσικής. "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχουμε την θρησκεία των Εβραίων και όχι των ενδόξων προγόνων μας"; (δωδεκάθεο) έλεγε μια καθηγήτριά μας στα Αρχαία Ελληνικά. «Είναι ανόητοι όσοι πηγαίνουν στις Εκκλησίες και δίνουν τα λεφτά τους στους παπάδες» έλεγε κάποιος άλλος. «Δεν είναι δυνατόν να βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και ακόμα να πιστεύουμε σε Θεούς και Αγίους και δαίμονες…όλα αυτά είναι μυθεύματα, μετά τον θάνατο δεν υπάρχει τίποτα, καταλάβετέ το»! έλεγε και ξαναέλεγε ένα καθηγητής μαθηματικών.

Το τραγικό σε όλα αυτά βέβαια δεν είναι οι απόψεις που έχουν κάποιοι δάσκαλοι και καθηγητές αλλά το ότι δεν κάνουν τίποτα απολύτως οι σύλλογοι γονέων οι οποίοι αν και μαθαίνουν από τα παιδιά τους ότι εμποτίζονται με τέτοιες αντιλήψεις μένουν απαθείς και αμέτοχοι σε όλη αυτή τη δαιμονιώδη παιδαγωγία!

Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός σε αυτό που θα πω αλλά τα σχολεία μας έχουν γεμίσει με παιδαγωγούς αδιάφορους ως προς τα της Ορθοδόξου Πίστεως ή ακόμα χειρότερα με παιδαγωγούς αντίχριστους που κύριο μέλημά τους είναι όχι μόνο να μεταδώσουν κάποιες σχολικές γνώσεις στα παιδιά αλλά κυρίως να δηλητηριάσουν τις καρδιές τους με τις αντίχριστες απόψεις τους.

Ένα παιδί -ιδιαιτέρως  ηλικιών Γυμνασίου-Λυκείου- που βρίσκεται στην εφηβεία και αρχίζει να αμφισβητεί, να «ψάχνεται» είναι ευάλωτο σε απόψεις οι οποίες όχι μόνο του λένε να αμφισβητεί τους πάντες και τα πάντα αλλά του λένε ότι μόνο το εγώ του έχει σημασία… τότε αυτός ο έφηβος εύκολα θα υιοθετήσει αυτές τις απόψεις γιατί τον συμφέρουν και είναι πιο εύκολες στην πράξη και θα μεγαλώσει τρέφοντας τον εγωισμό του και μία αδιαφορία αν όχι εχθρότητα προς τον Θεό και την Εκκλησία. (προσοχή δεν υποστηρίζουμε ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να ψάχνει και να ερευνά, διότι γράφεται και μέσα στην Αγία Γραφή: "Ερευνάτε τας Γραφάς...")

Το έργο των διδασκάλων λοιπόν είναι βαρυσήμαντο και πολυδιάστατο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που στο βωμό της ελευθερίας επιβάλλουν τις απόψεις τους. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι δήθεν προοδευτικοί να θέλουν να πείσουν τους νέους ανθρώπους ότι: «Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε…» όπως έλεγε και το γνωστό λαϊκό άσμα.

Και όμως όταν κάποιος συνειδητοποιημένος καθηγητής θεολογίας, μάλλον όταν κάποιος χριστιανός καθηγητής θεολογίας (διότι ακόμα και αυτό είναι σπάνιο) απαντά στις ερωτήσεις των παιδιών διαμέσου των Πατέρων της Εκκλησίας, όταν προτείνει αυτός ο καθηγητής να πάνε τα παιδιά για εκκλησιασμό ή να έρθει ιερέας στο σχολείο για να εξομολογήσει όσα επιθυμούν…τότε αμέσως όλοι οι άλλοι καθηγητές τον αποπαίρνουν. Μιλούν για καταδυνάστευση της ελευθερίας των μαθητών, μιλούν για σκοταδιστικές μεθόδους που δεν αρμόζουν στην εποχή μας, μιλούν και φωνασκούν βλέποντας έναν άνθρωπο να θέλει τα παιδιά όντως να επιλέξουν μόνα τους …αλλά γνωρίζοντας πρώτα την Αλήθεια. Γιατί ακριβώς αυτό προσπαθούν όλοι αυτοί να καταφέρουν, να αποκρύψουν την Αλήθεια.Διότι εάν οι νέοι μάθουν την Αλήθεια, θα αγαπήσουν τον Χριστό και την Εκκλησία. Εάν έπαυαν επιτέλους κάποιοι να δηλητηριάζουν τις καρδιές των μαθητών η Ελλάδα μας δεν θα είχε φτάσει εδώ. Διότι όλοι αυτοί που φωνάζουν «ΟΧΙ» με κάθε ευκαιρία, όλοι αυτοί που αντιστέκονται δήθεν στα κατεστημένα, όλοι αυτοί που δήθεν είναι προοδευτικοί, όλοι αυτοί που δήθεν υπερασπίζονται την ελευθερία και τα δικαιώματα των πολιτών….όχι μόνο καλό δεν έχουν κάνει στην πατρίδα μας αλλά έχουν οδηγήσει και τους νέους να έχουν χάσει τα ιδανικά και τις αξίες και το μόνο που τους έχουν κάνει είναι να διεκδικούν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις, να καίνε τις περιουσίες των άλλων για πλάκα, να διαφωνούν σε όλα τα ζητήματα για να δηλώσουν ότι και αυτοί υπάρχουν.

Το κατάντημα της πατρίδας μας προέρχεται από την παιδεία που προσφέρουν τα Ελληνικά Σχολεία( για να μην μιλήσουμε για τα Πανεπιστήμια).  Όλα αυτά τα χρόνια αφήσαμε τα σχολεία μας και ρήμαξαν! Όλα αυτά τα χρόνια αφήσαμε την παιδεία των Ελλήνων στα χέρια της Παγκοσμιοποίησης και τα αποτελέσματα είναι τραγικά.

Εάν θέλουμε να μην έρθουν χειρότερα θα πρέπει οι γονείς να πάρουν πιο σοβαρά τον ρόλο τους. Θα πρέπει οι Σύλλογοι Γονέων να πάψουν απλά να υφίστανται… και να λάβουν δράση.

Θα ήταν άδικο να μην αναφέρω ότι υπάρχουν –δόξα το Θεό- και άξιοι διδάσκαλοι που προσπαθούν ευσυνείδητα να επιτελέσουν το έργο τους. Όμως είναι τόσοι λίγοι και πολεμούνται τόσο πολύ που το έργο τους μετριάζεται –αν δεν εξαλείφεται πλήρως- μιας και όταν τα παιδιά θα αλλάξουν  τάξη ή μάθημα θα έρθει πάλι κάποιος άλλος καθηγητής που θα γκρεμίσει ότι έκτισε ο προηγούμενος.

Η θύραθεν σοφία είναι ευλογημένη όμως από μόνη της δεν αρκεί εάν ο άνθρωπος δεν γαλουχηθεί και μέσα στην «αγιοπνευματική παιδεία» που προσφέρει η Εκκλησία του Χριστού.

Διότι οι αλήθειες της θύραθεν σοφίας μας βοηθούν σε αυτήν την ζωή όμως η Άνωθεν Σοφία μας οδηγεί στην Ζωή μετά την ζωή… στην Ανέσπερη Ημέρα μαζί με τον Κύριο.

Ας ευχηθούμε καλή σχολική χρονιά. Το Πανάγιο Πνεύμα να φωτίζει και να καθοδηγεί τους μαθητές αλλά και τους διδασκάλους.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Σχετικό άρθρο: Σχολείο Ελληνικό ή κατάστημα νεωτερισμών;