ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

 

«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπι­στώθης εἰδώς παρά τίνος ἔμαθες» (2 Τιμ. 3.14).

Τά λόγια αὐτά πού ἀκούσαμε πρό ὀλί­γου στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα δέν τά ἀπηύθυνε ὁ ἀπόστολος Παῦλος μόνο πρός τόν μαθητή του, ἐπί­σκοπο Ἐφέσου Τι­μόθεο, ἀλλά τά ἀπηύθυνε καί πρός ὅλους τούς ἀνθρώ­πους πού μέ τό κή­ρυγ­μα τῶν ἀποστόλων καί τῶν ἀνά τούς αἰῶνες δια­δόχων τους θά πίστευ­αν στόν ἐσταυρωμένο καί ἀναστάντα Χριστό πού καί ὁ ἴδιος ἐδίδασκε.

«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώ­θης». Τί προτρέπει ὁ ἀπόστολος τόν μα­θητή του; Τόν προτρέπει νά μείνει στα­θερός καί πιστός σέ ὅσα ἄκουσε καί σέ ὅσα πίστευσε. Τοῦ ζητᾶ νά μείνει πιστός στή διδασκαλία τοῦ Χρι­στοῦ, γιατί αὐτή εἶ­ναι ἡ μόνη ἀλήθεια, καί γι’ αὐτήν τήν ἀλήθεια ἔλαβε ἀσφαλῆ καί ἀδιάσειστα τεκμήρια. Τοῦ ζητᾶ νά μείνει ἀμετακί­νη­­τος σ’ αὐτή τήν πίστη, γιατί γνωρί­ζει τήν ἀξιοπιστία αὐτοῦ πού τοῦ τήν δίδα­ξε, τοῦ ἀποστό­λου Παύλου, πού τόσες θλί­­ψεις, δοκι­μα­­­σίες, φυλακίσεις καί τι­μωρίες ὑπέμεινε γιά χάρη τοῦ Χρι­στοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου του.

Δέν τά λέγει ὅμως αὐτά, ὅπως εἴπαμε, μόνο στόν μαθητή του Τιμόθεο, τά λέγει καί πρός ὅλους μας, γιατί γνωρίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι στό πέρασμα τοῦ χρόνου οἱ πιστοί θά ἀντιμετω­πί­σουν τόν πειρα­σμό τῆς ἀμφιβολίας, ἄν εἶναι ἀλήθεια τά ὅσα πιστεύουν, ἄν ἀξί­ζει τόν κόπο νά ἀγωνίζονται γιά νά ζοῦν τήν κατά Χριστόν ζωή, ἄν ἀξίζει τόν κόπο νά προσπαθοῦν νά βαδίσουν τή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς χρι­στια­νι­κῆς πίστεως. Καί ἀκόμη τά λέγει γιατί γνωρίζει πώς μπορεῖ στίς ψυ­χές τῶν πιστῶν νά δημιουργηθεῖ τό ἐρώτη­μα ἄν πρέπει νά πιστεύουν καί νά ἐφαρ­μόζουν ὅσα διδά­χθηκαν μέ τήν ἴδια πά­ν­τοτε ἀκρίβεια, ἤ ἄν μποροῦν μέ τό πέ­ρα­σμα τοῦ χρόνου νά ἀπαρνηθοῦν κά­ποια στοιχεῖα τῆς πίστεως ἤ νά τά προ­σαρ­μόσουν στά μέτρα τους καί στήν ἐποχή τους.

Τό ζήσαμε αὐτό ἰδιαίτερα τούς τελευταίους μῆνες μέ τή συζήτηση σχετικά μέ τό ἱερό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο κάποιοι ἐσκεμμένα συκοφαντοῦν, ὑποστηρίζοντας ὅτι δι᾽ αὐτοῦ μεταδίδεται ὁ κορωνοϊός καί γι᾽ αὐτό θά πρέπει οἱ πιστοί νά ἀπέχουν ἀπό αὐτό κατά τή διάρκεια τῆς πανδημίας καί ἡ Ἐκκλησία νά μεταβάλει τόν τρόπο μεταδόσεώς της.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γνωρίζει πολύ καλά ὅτι ὅλα αὐτές οἱ προκλήσεις καί οἱ πειρασμοί εἶναι ἔργο τοῦ διαβόλου, πού, θέλοντας νά μᾶς ἀπο­σπά­σει ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί ἀπό τή σωτηρία, ἐνσπείρει στίς ψυχές τῶν ἀν­θρώ­πων ἀμφιβολίες σχετικά μέ τήν πίστη, ἀλλά καί μέ τή στάση τῆς Ἐκκλησίας σέ καίρια θέματα τῆς ζωῆς, ὅπως συνέβη πρόσφατα μέ ὅσους κατηγόρησαν τήν Ἐκκλησία γιά τή στάση της κατά τή διάρκεια τῆς πανδημίας. Εἶναι σωστά αὐτά πού πιστεύουμε, πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε τόν Χριστό καί τήν Ἐκ­κλη­σία του;

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προειδοποιήσει. «Μένε», λέγει στόν κα­θένα μας, «ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστὠθης, εἰδώς παρά τίνος ἔμαθες». Μεῖνε σταθε­ρός καί ἀκλόνητος στή διδασκαλία τῆς πί­στεως, γνω­ρίζοντας καλά ἀπό ποιόν τήν διδάχθηκες.

Ὅσοι πιστεύουμε συνειδητά στόν Χριστό, ὅσοι εἴ­­μαστε γνή­σια τέκνα τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζου­με ὅτι διδάσκαλοι τῆς πί­στεως καί τῆς εὐ­σεβείας εἶναι οἱ ἅγιοι, εἶναι οἱ πατέ­ρες τῆς Ἐκκλησίας, γιατί αὐτοί μέ τή ζωή καί τή διδασκαλία τους, μέ τήν προ­σωπική ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ μᾶς δί­δαξαν καί μᾶς διδάσκουν τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως. Ἡ δική τους παρουσία καί ἡ δική τους εὔ­γλωττη διδασκαλία πρέπει νά εἶναι γιά μᾶς ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο θά μένουμε στα­θεροί σέ ὅσα ἀκούσαμε καί διδαχθή­κα­με μέσα στήν Ἐκκλησία, γιατί μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία μας ὑπάρχει ἡ σωτηρία, γιατί μόνο ἡ Ἐκκλησία διατηρεῖ ἀναλλοίωτο τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ στούς αἰῶνες, καθώς ὁ Χριστός εἶναι ἡ αὐτο­αλήθεια καί παραμένει «χθές καί σή­μερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνες», σώζοντας ὅσους πιστεύουν σ’ αὐτόν καί κοινωνοῦν μέ αὐτόν μέσα στό σῶμα του, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία.

Ἄς ἀκολουθήσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς τήν προτροπή τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου «μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης», γιά νά γίνουμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέτοχοι καί τῆς σωτηρίας πού χαρίζει ἡ πίστη στόν Χριστό.

 

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων