ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ: Η Ανάσταση φέρνει χαρά και ειρήνη στις καρδιές μας.

 

 

«Οὔσης ὀψίας τῇ ἡ­μέ­ρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων καί τῶν θυ­ρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαί­ων ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί ἔστη εἰς τό μέσον καί λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑ­μῖν» (Ἰωάν. 20.19).

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ σή­μερα, Κυριακή πρώτη ἀπό τοῦ Πάσχα καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς ὑπενθυμίζει τίς ὁ­μοι­­ότητες αὐτῆς τῆς Κυ­­­­ριακῆς μέ τήν Κυ­ρι­α­κή τῆς Ἀναστάσεως.

Ἕνας κλειστός τάφος τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων πού δέν μπορεῖ νά ἐμ­πο­δίσει τόν ἀναστη­μέ­νο Χριστό νά βγεῖ ἀπό μέσα καί νά συναντήσει τίς μυροφόρες γυναῖκες καί τούς μαθητές του.

Ἕνα κλειστό ὑπερῶο σήμερα ὅπου ὁ Χριστός εἰσέρχεται γιά νά δείξει στόν ἀπόντα ἀπό τήν πρώτη ἐμφάνισή του Θωμᾶ τή λογχισμένη πλευρά του καί τόν τύπο τῶν ἥλων.

Στήν πρώτη περίπτω­ση τόν τάφο κλείνει ὁ φό­βος τῶν Ἰουδαίων μή­πως οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ κλέψουν τό σῶμα του καί στή συνέ­χεια ἰσχυρισθοῦν ὅτι ἀναστήθηκε.

Στή δεύτερη περίπτω­ση κλείνει τίς θύρες τοῦ ὑπερώου καί πάλι ὁ φό­βος τῶν Ἰουδαίων, μό­νο αὐτοί πού φοβοῦ­ν­ται εἶναι τώρα οἱ μα­θη­τές τοῦ Χριστοῦ.

Ὅμως οὔτε ὁ κλειστός τάφος οὔτε οἱ κλειστές θύρες τοῦ ὑπερώου μπο­­­ροῦν νά ἐμποδί­σουν τόν Χρι­στό. Ἐμ­φα­­νίζεται καί τίς δύο φο­ρές γιά νά φέρει τό μήνυμα τῆς Ἀναστά­σε­ως μέ ἕνα συμβολι­σμό καί δύο λέξεις. Ὁ συμ­βο­λισμός ἔγκειται στήν ὑπέρβαση τῶν φυ­σικῶν ἐμποδίων πού ἐκ­­φρά­ζουν ὁ ἐσφραγι­σμέ­­νος τά­φος καί οἱ κε­κλει­σμέ­νες θύρες. Ὁ θρί­αμβος τῆς Ἀναστά­σεως τοῦ Χρι­­στοῦ γί­νεται εὐκο­λό­τερα ἀν­τι­ληπτός ἀπό τούς μα­θη­τές του, ὅταν τόν βλέ­πουν νά ἐξέρ­χε­ται καί εἰσέρχεται μέ τρόπο πού ξεπερνᾶ τά μέτρα τῶν ἀνθρωπίνων δυνα­το­τήτων, ἀλλά ταυ­τό­χρονα διατηρώ­ν­τας τίς ἀνθρώπινες ἰδι­ό­τητές του, ἐφόσον ὄχι μόνο μι­λᾶ στίς μυρο­φό­ρες καί στούς μαθητές του, ἀλλά καί δίνει στόν ἀπόστολο Θωμᾶ τή δυνατότητα νά βά­λει τόν δάκτυλό του καί νά ψηλαφίσει τό ἀνα­­στημένο του σῶμα.

Ὁ ἴδιος θρίαμβος ἐκ­φράζεται καί μέ τούς χαιρετισμούς πού χρησιμο­ποι­εῖ ὁ Ἰησοῦς κατά τή συνάντησή του μέ τίς μυροφόρες καί τούς μα­θητές του. Ὁ πρῶτος εἶ­ναι τό «χαίρετε» καί ὁ δεύτερος τό «εἰρήνη ὑ­μῖν».

Χαρά καί εἰρήνη εἶναι οἱ ἔννοιες πού ἐμπε­ρι­έ­χονται στό μήνυμα καί στό γεγονός τῆς Ἀνα­στά­­σεως. Χαρά, διότι συν­ετρίβησαν τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θα­νάτου, διαλύθηκαν τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας πού κρατοῦσαν τόν ἄνθρω­πο ἀπομονωμένο ἀπό τόν Θεό, καί ἄνοιξε ὁ δρόμος πρός τή σωτη­ρία καί τῶν οὐρανό.

Εἰρήνη, γιατί ἡ σταυ­ρι­κή θυσία καί ἡ ἀνά­στα­ση τοῦ Θεανθρώπου ἔφερε τήν εἰρήνη στίς διαταραγμένες ἀπό τήν ἁμαρτία σχέσεις τοῦ ἀν­θρώπου μέ τόν Θεό ἀλ­λά καί τοῦ κάθε ἀν­θρώ­που μέ τόν συνάν­θρω­πό του.

Χαρά καί εἰρήνη εἶναι τά δῶρα τοῦ ἀναστημέ­νου Χριστοῦ, δῶρα ἀ­να­­­­φαί­ρετα καί ἀσύ­λητα ἀπό τούς ἀνθρώπους καί τά γεγονότα, γιατί εἶναι δῶρα πνευματικά καί ὄχι ὑλικά, δῶρα πού ἀφοροῦν τήν ψυχή μας καί ἐπηρεάζουν δι᾽ αὐτῆς τή ζωή μας, δῶ­ρα, τά ὁποῖα κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χρι­στοῦ «οὐ­δείς αἴρει ἀφ᾽ ἡ­μῶν».

Μέσα σ᾽ αὐτή τή χαρά καί τήν εἰρήνη τῆς Ἀνα­στά­σεως τοῦ Κυρίου πού συνοδεύεται ἀπό τήν πίστη στή δύναμή του νά ὑπερβαίνει ὅλα τά ἐμπόδια καί τίς δυ­σκολίες πού φαίνο­νται ἀνυπέρβλητα στήν ἀν­θρώπινη λογική, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί ἐμεῖς ὅσα συμβαίνουν στή ζωή μας, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί τίς συνέπειες τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ πού τόσο μᾶς ταλαιπωρήσει καί ἐμπιστευθοῦμε τό μέλλον μας τό ἀτομικό καί τό συλλογικό στήν πανσθενῆ δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Καί ἄς ἐπιδιώξουμε , νά οἰκειο­ποιη­θοῦμε  καί ἐμεῖς τή χαρά καί τήν εἰρήνη πού μᾶς χαρίζει ὁ Ἀναστάς Χριστός, πιστεύον­τας στή δύναμή του καί θέτοντας, σάν τόν ἀπό­στο­λο Θωμᾶ, καί ἐμεῖς τόν δάκτυλο «ἐπί τόν τύ­πον τῶν ἥλων τῆς ἱ­στο­ρίας» πού μᾶς ἐπι­βε­βαιώνει τή δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυ­ρί­ου.

 

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων