ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ 2017

 

† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης

τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας

πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν

τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Τῆς Εὔας νῦν δι᾽ ἐμοῦ καταργείσθω κατάκριμα, ἀποδότω δι᾽ ἐμοῦ τό ὀφείλημα σήμερον».

Αὐτούς τούς λόγους θέτει σήμερα, ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτό­κου, ἑορτή τῆς προαναγγελίας τῆς λυτρώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, διά τῆς ἐκ τῆς Παναγίας Παρθένου σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου,  στά χείλη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὁ ἱερός ὑμνογράφος. «Ἄς καταργηθεῖ τώρα δι᾽ ἐμοῦ ἡ καταδίκη τῆς Εὔας, καί ἄς ἀποδοθεῖ μέ τή δική μου ὑπακοή τό χρέος της σήμερα».

Δέν εἶναι ποιητική ὑπερβολή οἱ λόγοι αὐτοί, ἔστω καί ἄν ἡ Παναγία μας δέν τούς διατύπωσε μέ αὐτόν τόν τρόπο. Ὁ δικός της ταπεινός λόγος πρός τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού τῆς ἐκόμισε τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς θείας ἐπιλογῆς, τό «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου», εἶναι ἡ δική της εὐφρόσυνη ἀγγελία πρός ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, ὅπως τήν ἑρμηνεύει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Γιατί, ἄν ἡ παρακοή τῆς Εὔας στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἦταν ἱκανή νά ἐκδιώξει τούς πρωτοπλάστους ἀπό τόν παράδεισο καί νά καταδικάσει τούς ἀνθρώπους νά ζοῦν γιά αἰῶνες μακριά ἀπό τόν Δημιουργό τους Θεό, ὑπόδουλοι στήν ἁμαρτία καί στόν ἀρχηγό της, ἡ ὑπακοή τῆς Κεχαριτωμένης Κόρης τῆς Ναζαρέτ δέν ἀπελευθερώνει μόνο αὐτήν ἀπό τήν κατάρα τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά γίνεται καί ἡ ἀρχή καί ἡ ἀφορμή τῆς σωτηρίας καί τῆς λυτρώσεως ὅλων τῶν ἀνθρώπων, γίνεται ἡ ἀπαρχή τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐξέπεσε, ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἡ συμμετοχή τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία του.Ὁ Θεός ἐξαλείφει τήν ἀνυπακοή τῆς παλαιᾶς Εὔας χάρη στήν ὑπακοή τῆς νέας Εὔας, τῆς Παναγίας, καί διαγράφει τό χρέος τῆς παρακοῆς προσφέροντάς μας τή σωτηρία.

Διπλό, λοιπόν, τό χαρμόσυνο μήνυμα πού ἀκούεται σήμερα. Χαρμόσυνο γιά τήν Παναγία, χαρμόσυνο καί γιά ὁλόκληρο τόν κόσμο. Χαρμόσυνο γιά ὅσους ζοῦν καί ὅσους θά ζήσουν. Χαρμόσυνο καί γιά ὅσους περίμεναν ἐπί αἰῶνες στόν Ἅδη νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου.

Διπλό ὅμως τό χαρμόσυνο μήνυμα καί γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες, πού μαζί μέ τό μήνυμα τῆς πνευματικῆς μας σωτηρίας ἀκούσαμε ἀνήμερα τῆς ἑορ­τῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καί τό μήνυμα τῆς ἀπαρχῆς τῆς ἐλευθερίας τοῦ Γένους μας.

Αὐτή τή διπλῆ ἑορτή ἑορτάζουμε σήμερα. Αὐτόν τόν διπλό Εὐαγ­γελισμό, πού ἄνοιξε μία νέα σελίδα στήν ἱστορία μας καί ἀπέδειξε γιά μία ἀκόμη φορά τόν ἀκατάλυτο δεσμό τοῦ Ἔθνους μας μέ τόν Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα του.

Σέ αὐτό τόν ἀκατάλυτο δεσμό πίστευαν οἱ πατέρες μας πού ξεσηκώθη­καν τό 1821 γιά νά ἐλευθερώσουν μέ ἀνύπαρκτα ὑλικά μέσα τήν πατρίδα ἀπό τόν ἀλλόθρησκο δυνάστη. Σέ αὐτό τόν ἀκατάλυτο δεσμό πίστευαν, ὅταν ἔπαιρναν τήν ἀπόφαση νά πολεμήσουν καί νά θυσιασθοῦν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία». Σέ αὐτό τόν ἀκατάλυτο δεσμό τοῦ Γένους μας μέ τόν Χριστό καί τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο πιστεύουμε καί ἐμεῖς σήμερα, ἔστω καί ἐάν κάποιοι ἐπιχειροῦν νά τόν κλονίσουν, ἔστω καί ἐάν κάποιοι ἐπιχειροῦν νά δώσουν νέες ἑρμη­νεῖ­ες στήν Ἱστορία, ἐπιχειροῦν νά ἐξηγήσουν μέ τόν δικό τους τρόπο τά γε­γονότα, ἐπιχειροῦν νά διδάξουν τή δική τους ἀλήθεια, ξαναγράφοντας τήν Ἱστορία σύμφωνα μέ τά ἰδεολογήματά τους.

Ὅ,τι ὅμως καί ἐάν ὑποστηρίζουν, ὅ,τι καί ἐάν γράφουν, ἡ πίστη ἦταν ἀδιαμ­φισβήτητα αὐτή πού ἔδωσε τή δύναμη στούς ἀγωνιστές τῆς ἐλευ­θε­ρίας νά πολεμήσουν, ἦταν αὐτή πού μᾶς διατήρησε ὡς Ἔθνος σέ καιρούς χαλεπούς καί εἶναι αὐτή πού μᾶς δίνει καί σήμερα τήν ἐλπίδα νά συνεχί­σουμε τήν πορεία μας σέ ἕνα κόσμο πού δείχνει νά ἔχει χάσει τόν προσα­να­τολισμό του καί νά βαδίζει χωρίς πυξίδα στήν αὐτοκαταστροφή.

Δικό μας χρέος εἶναι νά μήν ξεχνοῦμε ποτέ τήν εὐγνωμοσύνη πού ὀφεί­λουμε στόν Θεό, γιατί μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας. Νά μήν ξεχνοῦμε τήν εὐγνωμοσύνη πού ὀφείλουμε στήν Παναγία μας, γιατί μέ τήν ὑπακοή της συνήργησε στή σωτηρία μας. Νά μήν ξεχνοῦμε νά δο­ξά­ζουμε τόν Θεό καί τήν Παναγία Μητέρα μας, γιατί μᾶς χάρισαν τό πολύ­τιμο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, γιά τό ὁποῖο ἀγωνίσθηκαν μέ τόλμη καί αὐτο­θυσία οἱ πατέρες μας. Δικό μας χρέος εἶναι νά φανοῦμε ἀντάξιοι τῆς σωτηρίας ἀλλά καί τῆς ἐλευθερίας μας, μένοντας ἑδραῖοι καί ἀμετακί­νητοι στήν πίστη μας.

Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης

Ὁ Μητροπολίτης

  † Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων