Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ: Αν θέλουμε να συναντήσουμε τον Χριστό πρέπει να βγούμε από τα τείχη του εγωισμού μας.




«Ἐξέλθετε ἔθνη, ἐξέλθετε καί λαοί καί θεάσασθε σήμερον τόν βασιλέα τῶν οὐ­ρανῶν ὡς πί θρόνου ὑψηλοῦ, πί πώλου εὐτελοῦς».
Μέ αὐτά τά λόγια τοῦ ἰδιομέλου τῶν Αἴνων μᾶς καλεῖ Ἐκκλησία μας διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου νά ἐξέλθουμε καί ἐμεῖς σήμερα μαζί μέ τούς Ἰσραη­λίτες καί μαζί μέ τούς πα­ρε­πιδημοῦντες στήν Ἱερουσαλήμ, μαζί μέ τά παιδιά πού κρα­τοῦσαν τά βαΐα τῶν φοινίκων καί μαζί μέ ἐκείνους πού «ἐστρώνυνον τά ἱμά­τιά» τους στόν δρό­μο, γιά νά ποδεχθοῦμε τόν Χριστό πού εἰσέρχεται στήν ἁγία Πόλη πί πῶλον ὄνου.

Ποῦ ὅμως μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε καί ποιόν μᾶς καλεῖ νά δοῦμε ἱερός ὑμνο­γράφος; μήπως προτροπή εἶναι μιά ρη­τορική ἔκφραση χωρίς ση­μα­σία, μία ἀνά­μνηση μία πικαιροποίηση τοῦ πα­ρελθόντος γιά νά ἐξυ­πηρετήσει ὑμνο­­γράφος τίς παιτήσεις τῶν νόμων τῆς ποιήσεως;
Οἱ ἐρωτήσεις αὐτές εἶναι εὔλογες, ἀφοῦ ἐμεῖς δέν βρισκόμα­στε στήν Ἱε­ρουσαλήμ πως οἱ Ἰσραηλί­τες, οὔτε Χριστός πρόκειται νά εἰσέλ­θει καί πάλι στήν ἁγία Πόλη.
Ποιό εἶναι, λοιπόν, τότε τό νόημα τότε τῆς προτροπῆς τοῦ ἱεροῦ ὑμνο­γράφου καί πό ποῦ μᾶς καλεῖ νά ἐξέλθουμε;
Στήν ἐρώτηση αὐτή μποροῦμε νά δώ­σουμε πάντηση ἄν σκεφθοῦμε πρωτί­στως ποιός εἶναι λόγος γιά τόν ποῖο εἰσῆλθε Ἰησοῦς σάν σήμε­ρα στά Ἱε­ροσόλυμα καί γιά ποιόν λόγο ἐξῆλθαν οἱ Ἰσραηλίτες στούς δρό­μους.
Ἰησοῦς εἰσέρχεται στά Ἱερο­­σόλυμα γιά νά ἑορτάσει ἐκεῖ τό τελευταῖο Πά­σχα τῆς πιγείου ζωῆς του μέ τούς μα­θητές του καί πό ἐκεῖ νά πορευ­θεῖ στό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση. Οἱ Ἰσραηλί­τες ἐξέρχονται στούς δρόμους γιά νά δοῦν καί νά ποδεχθοῦν τόν Χριστό, ποῖος μό­λις πρόσφατα εἶχε ἀναστήσει τόν τετραήμερο Λάζαρο ποδεικνύο­ν­τας ὅτι αὐτός ἦταν Μεσ­σίας.
Ἄν, λοιπόν, καί ἐμεῖς θέλουμε νά ζή­σουμε πραγματικά τό Πάσχα, ἄν θέ­λουμε νά ζήσουμε πνευματικά τά γε­γο­νότα τοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστά­σεως τοῦ Κυρίου, πρέπει νά ἀρχίσουμε πό τή σημερινή ἡμέρα.
Πρέπει νά ποδεχθοῦμε σήμερα τόν Ἰη­σοῦ βγαίνοντας ὄχι πό τά σπίτια μας, γιατί Χριστός δέν περνᾶ αἰσθητά πό τούς δρόμους τῶν πόλεών μας, ἀλλά πό τούς οἴκους τῶν ψυχῶν μας. Ἄν θέλουμε νά δοῦμε καί νά συναν­τή­σουμε τόν Χριστό, πρέπει νά ἐγκατα­λείψ­ουμε ,τι μᾶς κρατᾶ μα­κρυά του, εἴτε αὐτή εἶναι ἀδιαφορία μας εἴτε εἶναι ἀμέλειά μας, εἴτε εἶναι οἱ συ­νή­θειες καί τά λάθη μας, εἴτε εἶναι τά πάθη καί οἱ ἁμαρτίες μας.
Ἄν θέλουμε νά δοῦμε καί νά συναν­τή­σουμε τόν Χριστό, πρέπει νά βγοῦ­με πό τά τείχη τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς αὐτα­ρέσκειάς μας πού μᾶς περιο­ρίζουν τήν ὁρατότητα καί μᾶς πομακρύνουν πό τόν Χριστό.
Ἄν θέλουμε νά συναντήσουμε τόν Χρι­στό, θά πρέπει νά κάνουμε αὐτό πού ἔκαναν καί οἱ Ἰσραηλίτες οἱ ποῖοι τόν ποδέχθηκαν μέ τά βαΐα τῶν φοινίκων. Καί ἄν ἐκεῖνοι ἔβγαλαν τά ἱμάτιά τους καί τά ἔστρωσαν στόν δρόμο πό που θά περνοῦσε Χριστός, ἐμεῖς θά πρέπει νά πεκδυθοῦμε τόν ἐγωισμό καί τήν ὑψηλοφροσύνη μας καί νά τά ποβιβά­σουμε τόσο στήν κλίμακα τῶν προσω­πι­κῶν μας ἀξιῶν πού νά εἶναι σάν νά τά στρώ­νου­με στό ἔδαφος. Θά πρέπει νά πεκδυθοῦμε τήν ἰδέα καί τή γνώμη πού ἔχουμε γιά τόν ἑαυτό μας σέ τέτοιο σημεῖο, ὥστε ἀκόμη καί ἄν μᾶς πατοῦν οἱ ἄνθρωποι γύρω μας, καί ἄν ἀκόμη μᾶς ἀδικοῦν μᾶς συκο­φαντοῦν, αὐτό νά μήν μᾶς ἐνοχλεῖ, νά μήν μᾶς πειράζει, ἀλλά νά τό θεωροῦμε ὡς τιμή καί ὡς εὐεργεσία, γιατί μᾶς ἀσκεῖ στήν ταπείνωση. Καί ταπείνωση εἶναι ἀρετή τήν ποία δίδαξε σέ ὅλους μας καί μέ τήν εἴσοδό του στά Ἱεροσόλυμα πί πῶλον ὄνου ἀλλά πολύ περισσότερο μέ τήν σταυρική του θυσία γιά χάρη μας Χριστός.
Ἄν θέλουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, νά γίνουμε καί ἐμεῖς συνοδοιπόροι καί συμ­μέτοχοι τοῦ Πάθους καί τῆς Ἀνα­στά­σεως τοῦ Κυρίου, ἄς τόν ἀκο­λου­θήσουμε ὄχι μόνο μέ τά λόγια ἀλλά καί μέ τά ἔργα μας, ἄς τόν ἀκολουθήσουμε καί στόν δρό­μο τῆς τα­πεινώ­σεως, πό τά Ἱεροσόλυμα μέχρι τόν Γολγοθᾶ, γιά νά ἐλπίζουμε πώς θά τόν δοῦμε καί θά συναντή­σουμε ἀνα­στημένο καί δοξασμένο τήν ἡμέρα τῆς λαμπροφόρου Ἀναστά­σεώς του.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...