Όλα μας συγχωρούνται, αρκεί να θελήσουμε να συγχωρεθούμε.

 

Η ψυχή του ανθρώπου είναι πλασμένη για την ειρήνη, όμως συχνά βαραίνει από το φορτίο των αμαρτιών, των λανθασμένων επιλογών, των ανομολόγητων σκέψεων και πράξεων.

Αυτό το βάρος δεν φαίνεται πάντα εξωτερικά, αλλά πολλές φορές κρύβεται μέσα μας, ανοίγει πληγές και γεμίζει σκοτάδι τα εσώψυχά μας. Ο άνθρωπος μπορεί να προσπαθήσει να βρει ανακούφιση σε ποικίλες χαρές ή απολαύσεις, όμως η αληθινή ανάπαυση δεν έρχεται αν δεν καθαρθεί ο εσωτερικός του κόσμος. Και αυτή η κάθαρση δίδεται μέσα από το μυστήριο της εξομολόγησης.

Η εξομολόγηση δεν είναι μια τυπική πράξη, ούτε μια ψυχολογική εκτόνωση· δεν προσερχόμαστε μόνο για να ηρεμήσουμε, αλλά κυρίως για να αγιαστούμε. Είναι ιερό γεγονός, ένα μέγα μυστήριο όπου ο άνθρωπος καταθέτει με ειλικρίνεια την καρδιά του ενώπιον του Θεού, διά του Πνευματικού.

Εκείνη τη στιγμή ο πιστός ταπεινώνεται, ομολογεί τις αστοχίες του, αποδέχεται ότι μόνος του δεν μπορεί να σηκώσει τα βάρη του, δεν μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές του και έτσι ανοίγει διάπλατα την πύλη για να εισέλθει η Χάρις.

Το μυστήριο αυτό λειτουργεί σαν θείο λουτρό: ξεπλένει τις ακαθαρσίες της ψυχής, ανανεώνει, αναγεννά τον άνθρωπο και χαρίζει μια πρωτόγνωρη ελευθερία.

Η εξομολόγηση, λοιπόν, δεν είναι βάρος, αλλά λύτρωση. Δεν είναι έλεγχος και τιμωρία, αλλά θεραπεία και συγχώρεση. Είναι η σκάλα που οδηγεί τον άνθρωπο από τη θλίψη στην ανάπαυση, από το σκοτάδι στο φως, από τη δουλεία των παθών στην ελευθερία της Χάριτος.

Η ταπείνωση που οδηγεί στην εξομολόγηση (διότι χωρίς ταπείνωση ο άνθρωπος αδυνατεί να παραδεχτεί ότι φταίει) δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά αντίθετα είναι πράξη βαθιάς δύναμης. Εκείνος που ομολογεί τα σφάλματά του παύει να κρύβεται πίσω από μάσκες, αποδέχεται την αλήθεια για τον εαυτό του και δείχνει ότι θέλει να εξελιχθεί.

Όλα μας συγχωρούνται, αρκεί να θελήσουμε να συγχωρεθούμε. Αρκεί να μην μείνουμε στην δαιμονική αυτονομία μας και πλέον να επιλέξουμε την σχέση με τον Θεό, μια κατάσταση συνεργίας ώστε να επιτρέψουμε τον Θεό να μας βοηθήσει. Και σε αυτήν την προσπάθεια έχουμε βοηθό μας και τον πνευματικό πατέρα μας ο οποίος θα μας καθοδηγήσει.

Να θυμάσαι: Δεν υπάρχει όριο στην συγχώρεση, διότι δεν έχει όρια η αγάπη και το έλεος του Θεού.

 

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος