Να ζητάτε από τους ιερείς να σας διαβάζουν ευχές, όμως χρειάζεται κι εσείς να «υποστηρίζετε» τις ευχές αυτές, με την ζωή σας.
Η Εκκλησία δεν κάνει «μαγικά».
Οι ιερείς επικαλούνται την Χάρη του Θεού να έρθει στην ζωή κάθε πιστού δια των ευχών, όμως εάν ο άνθρωπος δεν ζει ενεργά την Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, μια ευχή δεν μπορεί να φέρει κάποιο αποτέλεσμα.
Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι οι ευχές είναι συμπληρωματικές στην ήδη υπάρχουσα Μυστηριακή ζωή του πιστού και όχι αυτόνομες καταστάσεις.
Το ζητούμενο είναι να προσπαθούμε να ζούμε με τον Θεό στη ζωή μας. Και αυτό σημαίνει να προσπαθούμε να ακολουθούμε τις εντολές Του με υπακοή και ταπείνωση.
Όχι αυτόνομα και έκτακτα, αλλά μέσα στην Εκκλησία Του και συνεχώς, με φιλότιμο αγώνα και μετάνοια για τις αστοχίες μας. Έτσι ο άνθρωπος προοδεύει πνευματικά και ωφελείται πραγματικά.
Να ζητάμε λοιπόν από τους ιερείς να μας διαβάσουν μια ευχή, όμως χρειάζεται κι εμείς να είμαστε ενεργά μέλη της Εκκλησίας μας, με τακτικό εκκλησιασμό, με εξομολόγηση καθαρή, με την συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία, με κατ'ιδίαν προσευχή και καθημερινή άσκηση των αρετών.
Δια των ευχών η Χάρης του Θεού έρχεται στον άνθρωπο, αλλά πολλές φορές μένει ανενεργή διότι ο προσερχόμενος ενώ ζητά να του διαβαστεί η ευχή (ελπίζοντας συνήθως να του λυθεί κάποιο πρόβλημα ακαριαία) ο ίδιος δεν θέλει να μπει στην διαδικασία της αλλαγής, δηλαδή της μετάνοιας. Θέλει δηλαδή να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά να μην αλλάξει ο ίδιος. Και αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα τελικά.
Μακάρι να προσεγγίζουμε τους ιερείς ως πατέρες μας και όχι σαν μάγους• και την Εκκλησία μας ως Μάνα και Πνευματικό Νοσοκομείο και όχι σαν ένα εναλλακτικό, εκτάκτου ανάγκης, παγανιστικό θεραπευτήριο…
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.