Ελλάδα χωρίς Χριστό δεν νοείται!

Ζώντας τους τελευταίους μήνες όλη αυτήν την καταστροφολογία, την απίστευτη τάση όλων για ισοπέδωση, απαισιοδοξία αναρωτιέμαι πώς τελικά έχουμε φτάσει εδώ που είμαστε. Πώς ο σύγχρονος κόσμος, ο τόσο τεχνολογικά προηγμένος, ο τόσο «δημοκρατικός», ο τόσο μορφωμένος και πολιτισμένος έφτασε σε αυτό το σημείο, να προσπαθεί να σωθεί από την επικείμενη οικονομική καταστροφή, που συνεπάγεται πλείστα όσα κακά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής.

Μόρφωση, φαρμακευτική περίθαλψη, πολιτιστικές δραστηριότητες, κοινωνικά έργα, έργα για καλύτερη διαμονή στις μεγαλουπόλεις και χωριά και πόσα άλλα έχουν μείνει πίσω -αν δεν έχουν καταργηθεί-.

Πώς φτάσαμε λοιπόν σε τούτο το σημείο, να βλέπουμε με τόσο πανικό την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να πηγαίνει περίπατο και όλοι να προσπαθούμε να επιβιώσουμε χρησιμοποιώντας ακόμα και αθέμιτα μέσα;

Φτάσαμε εδώ γιατί βαδίσαμε χωρίς Θεό! Φτάσαμε εδώ διότι όλοι σχεδόν αυτοί που κυβερνούν, -αυτούς που εμείς ψηφίσαμε αλλά και οι γονείς μας και οι παππούδες μας- δεν έχουν Θεό.

Τους δώσαμε εξουσία και αυτοί λήστεψαν την νοημοσύνη μας. Τους δώσαμε ψήφο εμπιστοσύνης και αυτοί μας εκμεταλλεύτηκαν. Και όμως όλοι αυτοί οι μικροί και μεγάλοι, αριστεροί και δεξιοί, κεντρώοι και ανεξάρτητοι «σωτήρες» της χώρας μας λουφάζουν αυτήν την στιγμή μέσα στο καλά ασφαλισμένο καβούκι τους. Δηλώσεις συμπόνιας, δηλώσεις κατακρίσεως των άλλων, δηλώσεις συμπαράστασης όμως πουθενά πράξεις φιλαλληλίας, πράξεις μετανοίας.

Και όλοι αυτοί λοιπόν που έχουν μάθει να ζουν με δόξες και τιμές, με οικονομική ευχέρεια, που έρχονται στους Ιερούς Ναούς μόνο στα πανηγύρια (έχει περισσότερο κόσμο- περισσότερους ψηφοφόρους) τολμούν να κατηγορούν την Εκκλησία του Χριστού για ευθύνες της οικονομικής αυτής κρίσης, τολμούν από την μία να κορδώνονται δίπλα στους αρχιερείς ή δίπλα σε θαυματουργές εικόνες της Παναγίας μας και από την άλλη να κατηγορούν τους αρχιερείς, κληρικούς, μοναχούς για το κατάντημα που οι ίδιοι αυτοί δημιούργησαν.

Τι να περιμένει όμως κάποιος από ανθρώπους που ούτε τον «καλό χριστιανό» δεν μπορούν να υποκριθούν. Αν και το ζητούμενο είναι όχι να υποκριθούν δήθεν τους καλούς χριστιανούς αλλά να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, με τους συνανθρώπους τους , με τον Θεό που βλασφημούν με τα καμώματα τους.

Μέσα λοιπόν στην σύγχρονη Ελλάδα μας, που γέμισε δυστυχώς σήμερα από νεοέλληνες δήθεν μορφωμένους και προοδευτικούς που θέλουν να παραχαράξουν την ιστορία μας, να αλλοιώσουν την πίστη μας, να μολύνουν με ψέματα, ανακρίβειες και αιρετικές δοξασίες τις νέες γενιές των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας τα Μ.Μ.Ε., τα σχολεία μας, τα πανεπιστήμιά μας, και κάθε τι που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους θέλουν αδελφοί μου να ξεχάσουμε την αγωνιστικότητα των προγόνων μας, το θάρρος και το φρόνημα των μακαρίων εκείνων ανθρώπων που είχαν ιδανικά και αξίες.

Θέλουν να ξεχάσουμε, να λησμονήσουμε την πίστη μας, να αρνηθούμε την πίστη εκείνων των νεομαρτύρων που δεν αρνήθηκαν και σφαγιάστηκαν, την Ορθόδοξη πίστη των προγόνων μας, των ελλήνων πατέρων της Εκκλησίας μας, του Κοσμά του Αιτωλού, του Γρηγορίου Παλαμά, του Θεοφάνους του εν Ναούση, του Αντωνίου του Βεροιέως και τόσων άλλων που τα ονόματά τους έμειναν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού είτε σαν οσίων, είτε σαν μαρτύρων, είτε σαν ισαποστόλων.

Άνθρωπος χωρίς Θεό δεν είναι άνθρωπος, αλλά ένα ανδρείκελο που οδηγείται από τα πάθη, τις αδυναμίες, και την ματαιοδοξία του στην απώλεια του κατ’ εικόνα.

Είναι όντως λυπηρό να ζούμε στην Ελλάδα έχοντας εκλέξει αντίχριστους. Είναι λυπηρό να είμαστε οι περισσότεροι βαπτισμένοι χριστιανοί αλλά, να μιλούμε σαν αντίχριστοι, να πράττουμε σαν αντίχριστοι, να ζούμε σαν αντίχριστοι.

Μην σας περάσει ο λογισμός ότι αυτό το κείμενο υπονομεύει πολιτικά πρόσωπα ή ότι κάνουμε πολιτική. Όχι! Όμως είναι γελοίο όλοι αυτοί οι δήθεν «υπερασπιστές» της δημοκρατίας να θέλουν να φράξουν το στόμα της Εκκλησίας, να κάνουν την Εκκλησία δικό τους εκλογικό κέντρο και τους πιστούς του Χριστού δικούς τους οπαδούς.

Είναι ανόητο να υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει προσφέρει στο έθνος, είναι ανόητο και δείχνει προχειρότητα σκέψης το να υποστηρίζουν Έλληνες ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος έκλεψε και κλέβει το Δημόσιο. Μάλλον το αντίθετο γίνεται εδώ και δεκαετίες.

Βεβαίως η Εκκλησία δεν έχει ανάγκη από την δική μου υπεράσπιση, η Εκκλησία είναι όχι ένα ανθρώπινο καθίδρυμα που λαβώνεται από τις ανθρώπινες αστοχίες αλλά είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας και γι’ αυτό όσο την κτυπάς τόσο πιο δυνατή γίνεται όσο την διώκεις τόσο πιο σταθερή γίνεται, όσο λασπολογείς γι’ αυτήν τόσο πιο καθαρή την κάνεις, διότι όπως είπε και ο απόστολος «η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται».

Το παράλογο την σημερινή εποχή είναι ότι όλοι έχουν δικαιώματα εκτός από την Εκκλησία. Όλοι έχουν δικαιώματα εκτός από τον χριστιανό, αυτός θα πρέπει να κάνει την προσευχή του μόνος του κάθε πρωί πριν πάει στο σχολείο και όχι στο προαύλιο του σχολείου διότι φέρνει σε δύσκολη θέση τους αλλόθρησκους. Εγώ θα έλεγα ότι φέρνει σε δύσκολη θέση -αυτό το μικρό παιδάκι που κάνει τον σταυρό του με παρρησία- πολλούς δασκάλους μας που είναι αδιάφοροι αν όχι αντίχριστοι και πολέμιοι της Εκκλησίας μας, διότι απ’ ότι καταλαβαίνεται είναι της μόδας να είσαι εκτός Εκκλησίας, είναι δήθεν προοδευτικός αυτός που αρνείται  την Αλήθεια που βίωσαν οι πρόγονοί του, είναι της μόδας να βρίζεις και να κακολογείς τον κλήρο της χώρας μας, να «σατιρίζεις» τα ιερά και τα όσια του τόπου μας, σε εκπομπές, σε θεατρικές παραστάσεις και όλο αυτό να θεωρείται τέχνη, να θεωρείται πολιτισμός, να θεωρείται πρόοδος.

Ε, λοιπόν αυτή την πρόοδο δεν την θέλω, αυτή η πρόοδος μας γυρίζει πίσω, αυτή η ακόρεστη προβολή των δικαιωμάτων θα μεταμορφώσει την κοινωνία μας σε ζούγκλα μιας και έχουν εκλείψει οι υποχρεώσεις και η υπευθυνότητα.

Η Ορθόδοξη Ελλάδα αιμορραγεί από τα ίδια της τα παιδιά, από τους ανθρώπους αυτούς που αντί να την φροντίζουν, γίνονται οι μαστροποί της.

Ελλάδα χωρίς Ορθοδοξία δεν νοείται. Ελλάδα χωρίς εκκλησιές και μοναστήρια δεν νοείται. 

Η Ελλάδα και η Ορθοδοξία κάνουν τον Έλληνα και όχι η Ευρώπη και το ευρώ.  

Π.Π.