Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Η πανήγυρις του οσίου Παταπίου στη Βέροια.



Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, εορτή του αγίου Παταπίου ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας λειτούργησε στον ιερό ναό αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Ως γνωστόν στην ενορία αγίων Αναργύρων υπάρχει βυζσντινό παρεκκλήσιο 14ου αι. Στο οποίο κάθε χρόνο λειτουργεί ο σεβασμιώτατος στην εορτή του αγίου Παταπίου.

Ειδικά όμως φέτος λόγω εργασιών συντήρηρησης το παρεκκλήσιο είναι κλειστό και η θεία λειτουργία τελέστηκε στον ενοριακό ιερό ναό.
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:
«Καί πέθηκεν ατ τάς χερας καί παρα­χρ­μα νωρθώθη καί δό­ξα­ζεν τόν Θεόν».
να θαμα περιγρά­φει σημερινή εαγ­γε­λική περικοπή, τό θα­μα τς συγκυπτούσης γυ­ναικός, ποία πί δε­καοκτώ χρόνια δέν μπο­ροσε ξαιτίας μις σθενείας νά σταθε ρ­θια καί νά περπα­τή­σει. Καί μως παρά τή δυ­σκολία πού εχε, παρά τή ντροπή πού πιθα­νόν ασθανόταν, δέν πα­ρέ­λειπε νά πηγαίνει στόν ναό το Θεο. Δε­κα­οκτώ χρόνια σθε­νής, καί κανείς δέν εχε ν­διαφερθε γιά τήν κα­τά­­στασή της· μέ­χρι πού συνάντησε τόν Χριστό. Ετε δέν τόν γνωρίζει ετε δέν θέλει νά τόν ­πασχο­λήσει μέ τό προ­σω­πικό της πρό­βλημα, συγκύπτουσα γυ­ναίκα δέν πλησιάζει τόν Χρι­στό οτε το κ­θέτει τόν πόνο της. ­σως καί δέν προλα­βαί­­νει νά τό κά­νει, για­τί Χριστός τήν πλη­σιάζει γιά νά τς προσ­φέρει ατό πού πιθυ­μοσε, δηλαδή τήν γεία της. «­πέ­θη­κεν ατ τάς χε­ρας καί παρα­χρ­μα νωρ­θώ­θη».
Η θεραπεία της εναι ξίσου διακριτική μέ τήν πα­ρου­σία της. ­πως κεί­νη δέν μιλ, δέν κφρά­ζεται, λλά μυ­στικά καί νδόμυχα κε­τεύει γιά τή θερα­πεία της, τσι καί Χρι­στός τήν θερα­πεύει ­κου­μπντας την μέ τά χέρια του καί μέ μία φράση τή διαβε­βαι­ώ­νει γιά τήν παλλαγή πό τήν σθένειά της.
Τό θαμα τς θερα­πεί­ας τς συγκυπτού­σης γυ­­ναικός εναι γε­γονός, ο ντιδράσεις μως τν νθρώπων διαφο­ρο­­­ποιονται.
γυναίκα δοξάζει τόν Θεό πού τς χάρισε τήν γεία, ν ρχι­συ­νάγωγος διαμαρτύ­ρε­­ται, γιατί θεραπεία γινε κατά τήν μέρα το Σαββάτου. Σύγ­κρου­­­ση πίστεως καί πο­­­κρισίας. συγκύ­πτου­σα πιστεύει στόν Θεό καί ποδεικνύει τήν πίστη της μέ τήν πα­ρουσία της στή συνα­γω­γή. συγκύπτουσα πι­­στεύ­ει, καί τήν πίστη της τήν πισφραγίζει καί Χρι­στός μέ τή θε­ραπεία πού τς χαρίζει, γιατί δέν πάρχει θα­μα χω­ρίς πίστη, γιατί δέν πάρ­χει θεραπεία γιά ποιον δέν πι­στεύει. Καί τήν λήθεια ατή πιβεβαιώνει, ­δελ­φοί μου, στάση το ρ­χι­συναγώγου. ν ρ­χι­συ­νάγωγος πί­­στευε πραγ­­­ματικά στόν Θεό, δέν θά δια­μαρ­τυρόταν γιά τή θερα­­πεία μις ταλαίπω­ρης γυναίκας· δέν θά δια­μαρ­­τυρόταν, γιατί ν εχε πίστη, Χριστός θά θεράπευε μυστικά τήν μφιβολία πού εχε γεννηθε στήν ψυχή του.
μως ρ­χι­συνάγω­γος πιστεύει μόνο κατ πίφαση καί τσι χάνει τήν εκαιρία νά κατα­νοήσει τό θα­μα· χάνει τήν εκαιρία νά τό ζή­σει καί διος καί νά δοξάσει τόν Θεό.
Μέσα στή συναγωγή καί μπροστά στό διο γεγονός στέκονται δύο νθρωποι πού δια­φέ­ρουν λοκληρω­τικά με­τα­ξύ τους, συγκύ­πτουσα καί ρχισυνά­γω­γος. Δύο νθρωποι ο ποοι βιώνουν τήν δια μπειρία μέσα στόν οκο το Θεο μέ ντε­λς διαφορετικό τρόπο πού τούς δηγε σέ ν­τε­­λς διαφορετικό πο­­­­τέλεσμα.
περίπτωση τς συγ­κυπτούσης καί το ρ­χισυναγώγου δέν εναι μοναδική. Χριστός συ­χνά παρουσιάζει ζεύ­γη ντιθέτων χαρα­κτή­ρων γιά νά μς πο­κα­λύψει τήν λήθεια του γιά τόν νθρωπο καί τή σχέση του μέ τόν Θεό.
Ατή τή σχέση, τήν προσωπική μας σχέση μέ τόν Θεό, καλούμεθα, δελφοί μου, καί μες νά ξετάσουμε. Καί κα­λούμεθα νά τήν ξετά­σουμε χι σέ σύγκριση μέ τόν ρχισυνάγωγο τς σημερινς εαγγε­λι­­κς περικοπς, λλά σέ σχέση μέ τή συγκύ­πτου­σα γυναίκα. Κα­λού­μεθα νά τή συγκρί­νουμε μέ τούς γίους τς κκλησίας μας καί μέ τόν ορταζόμενο σή­μερα γιο Πατάπιο. Για­τί ο γιοι, γιατί ορ­ταζόμενος γιος κάθε μέρα εναι τό πρόσω­πο μέ τό ποο θά μπο­ροσε νά συγκρί­νει Χρι­στός τόν καθέ­να πό μς, άν βρισκό­ταν σήμερα νάμεσά μας. Καί ατό γιατί μέ τούς γίους χουμε κοι­νή πίστη, κοινή χά­ρη, κοινή κκλησία, κοινή κοινωνία καί μετοχή στό μυστήριο τς σω­τηρίας. κενοι πέτυ­χαν τόν στόχο τους· ­πέ­τυχαν τόν προορι­σμό τς ζως τους· γι­ναν κοινωνοί το θαύ­ματος τς σωτηρίας. Καί τό ρώτημα πού τίθεται εναι: μες τί κάνουμε σέ σύγκριση μέ ατούς, σέ σύγκριση μέ τούς γίους μας; Διαθέτουμε μία βαθειά καί ελι­κρι­ν πίστη καί γάπη στόν Θεό, πως εχε σιος Πατάπιος, ­ποος γκατέλειψε τά πάν­τα γιά νά φοσιω­θε στόν Θεό, χουμε μιά πιφανειακή πίστη καί μία ξωτερική εσέ­βεια σάν τόν ρχισυ­νά­γωγο το σημερινο ε­αγ­γελίου πού εκολα κλο­νίζεται καί ξανε­μί­ζεται;
χουμε τή δύναμη νά πομείνουμε τίς δυσκο­λίες καί τίς δοκιμασίες το πνευματικο γ­νος, πως πέμενε συγκύπτουσα τήν σθέ­νειά της καί πως πέ­μεινε ορταζόμενος σιος Πατάπιος τούς πει­­­­ρασμούς; Προσπα­θο­­με νά κοσμήσουμε τή ζωή μας μέ τήν προ­σευχή, τή νηστεία, τήν γκράτεια καί τίς λλες ρετές, πως τό κανε τιμώμενος σή­μερα σι­ος, πού λαβε φθονη τή χάρη το γίου Πνεύ­ματος γιά νά θε­ρα­πεύει τίς σθένειες τν νθρώπων τόσο ν ζω σο καί μετά τήν κοί­μησή του;
δελφοί μου, ς ξετάσουμε τόν αυτό μας καί ς προσπαθήσουμε νά δώσουμε μιά ελικριν πάντηση στά ρωτήματα ατά πού νδεικτικά νέφερα, λλά καί νά ξιοποιήσουμε τή διαρκ σύγκρισή μας μέ τούς γίους τς κκλησίας μας, στε χοντας τους ς σημεο ναφορς καί ς δοδεκτες τς πορείας μας νά προαγόμεθα στήν πίστη καί στήν ρετή γιά νά πιτύχουμε καί μες διά τς χάριτος το Θεο καί τήν πρεσβεία τν γίων καί το ορταζομένου σίου Παταπίου τό θαμα τς σωτηρίας μας.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...