Πανηγύρισε το Σάββατο 7 Ιουλίου η ιερά μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού του Δήμου Αλεξάνδρειας.
Την
Παρασκευή το απόγευμα ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και
Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον πανηγυρικό εσπερινό της
εορτής. Ομιλητής ήταν ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης Σωσίπατρος
Πιτούλιας ο οποιός αναφέρθηκε στο βίο της εορταζομένης Αγίας, αλλά και
στην προσφορά της γερόντισσας της μονής Μοναχής Φιλοθέης.
Την επομένη ημέρα το πρωί ο σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λείτουργία και κήρυξε το θείο λόγο
Ομιλία του σεβασμιωτάτου
«Ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού».
Και ίσως, αδελφοί μου, δεν υπάρχει άλλη πιο μεγάλη απόδειξη της αλήθειας αυτής για την εν Χριστώ ισότητα των δύο φύλων, του άνδρα και της γυναίκας, την οποία εκφράζει ο απόστολος Παύλος, από το παράδειγμα της ζωής και του μαρτυρίου των αγίων της Εκκλησίας μας, δεν υπάρχει πιο μεγάλη απόδειξη από τη ζωή και το μαρτύριο της αγίας που τιμούμε σήμερα, της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Κυριακής.
Γιατί σε μια εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν υποβαθμισμένη, σε μια εποχή που ο ρόλος της ήταν ασήμαντος και οι δραστηριότητές της περιοριζόταν μόνο μέσα στο σπίτι, όπου δεν δικαιούτο να έχει άποψη και γνώμη για όσα συνέβαιναν στον κόσμο, αυτή η νεαρή γυναίκα που τιμούμε σήμερα χάρη στην πίστη της στον Χριστό, χάρη στη στράτευσή της στη στρατεία του Ιησού Χριστού κατόρθωσε να ξεπεράσει τις κοινωνικές συμβάσεις και προκαταλήψεις, κατόρθωσε όχι μόνο να αποκτήσει ρόλο και φωνή στην κοινωνία της εποχής της, αλλά και να σταθεί με θάρρος και με γενναιότητα μπροστά στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό και να ομολογήσει την πίστη της στον Χριστό.
Ποιός θα μπορούσε να φαντασθεί ότι μια νεαρή χριστιανή θα μπορούσε να υψώσει το ανάστημά της ενώπιον του φοβερού και σκληρού Διοκλητιανού και να αντιτάξει στην πίστη των ψεύτικων θεών, που πρέσβευε ο ρωμαίος αυτοκράτορας, την πίστη στον Ναζωραίο Ιησού που όλοι συκοφαντούσαν; Ασφαλώς κανείς, αδελφοί μου, γιατί η αντιπαράθεση με τον αυτοκράτορα ήταν κάτι αδιανόητο όχι μόνο για μια γυναίκα αλλά και για έναν άνδρα.
Όμως η αγία Κυριακή το τόλμησε· τόλμησε να ομολογήσει την πίστη της σ’ αυτόν που αγάπησε περισσότερο από κάθε τι στη γη, γιατί πίστευσε στην υπόσχεσή του ότι είναι μακάριοι όσοι τον πιστεύσουν και τον ομολογήσουν ενώπιον των ανθρώπων, καθώς και αυτός θα τους ομολογήσει κατά την ημέρα της κρίσεως ενώπιον του ουρανίου Πατρός του. Πίστευσε στην υπόσχεση του Χριστού ότι αυτός θα δώσει σε εκείνους που θα οδηγηθούν ενώπιον των αρχόντων και των δικαστών του κόσμου εξαιτίας της πίστεώς τους «στόμα και σοφία», θα τους υπαγορεύσει εκείνος τα λόγια που θα πουν για να μην μπορεί να αντισταθεί κανείς στα επιχειρήματά τους. Πίστευσε στα λόγια του Χριστού που προέτρεπε τους μαθητές του να μη φοβούνται αυτούς που απειλούν να θανατώσουν το σώμα τους, γιατί έστω και αν μπορέσουν
να θανατώσουν το σώμα τους, δεν μπορούν με κανένα τρόπο να θανατώσουν
την ψυχή τους, που είναι αιώνια και θα παραμείνει αιώνια χάρη στην πίστη
τους στον Χριστό. Πίστευσε η αγία Κυριακή σε όλα αυτά που διδάχθηκε στην Εκκλησία από τα μικρά της χρόνια, και επειδή γνώριζε ότι όλα αυτά δεν απευθύνονται μόνο στους άνδρες αλλά απευθύνονται εξίσου και στις γυναίκες, τόλμησε να ομολογήσει την πίστη της στον Χριστό, αν και ήξερε πως η ομολογία της αυτή θα είχε ως συνέπεια το μαρτύριο.
Όμως ούτε οι απειλές των διωκτών της, ούτε η σκέψη του μαρτυρίου στάθηκαν ικανά να την αποτρέψουν η να την κάνουν δειλιάσει. Ο δικός της στόχος ήταν να ομολογήσει τον Χριστό· και το επιθυμούσε τόσο πολύ όσο και ο απόστολος Παύλος που έγραφε προς τους Φιλιππησίους «επιθυμίαν έχω εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι». Αυτή της η επιθυμία την έκανε να υπομείνει με καρτερία και γενναιότητα που δεν υπολειπόταν σε τίποτε από την καρτερία και τη γενναιότητα των ανδρών το μαρτύριο, για να βρίσκεται σήμερα στον ουρανό, για να ευφραίνεται απολαμβάνοντας μετά πάντων των αγίων τη δόξα του Θεού και να τιμάται από τους ανθρώπους.
«Ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού». Αυτήν την αλήθεια μας υπενθυμίζει σήμερα η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή. Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, γιατί οι εντολές του Θεού είναι ίδιες για όλους, γιατί η αγιότητα, την οποία επέτυχε η αγία Κυριακή, είναι κοινή για όλους μας, άνδρες και γυναίκες, ανεξάρτητα από την εποχή και τον τόπο στον οποίο ζούμε, ανεξάρτητα από τη μόρφωσή μας, την κοινωνική και οικογενειακή μας κατάσταση. Ο Θεός έδωσε σε όλους μας ανεξαιρέτως τη δυνατότητα να επιθυμήσουμε την αγιότητα και να την αποκτήσουμε· μας έδωσε τη δυνατότητα να συγκαταλεχθούμε στους εκλεκτούς του ομολογώντας την πίστη μας σ’ αυτόν με κάθε τρόπο, για να μπορέσουμε και εμείς να απολαύσουμε τη χαρά της βασιλείας του, τη χαρά που προγεύεται η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή περιμένοντας και όλους εμάς που τιμούμε σήμερα τη μνήμη της. Από μας εξαρτάται, αδελφοί μου, να το επιτύχουμε και εύχομαι δια της πρεσβειών να γίνει για όλους μας πραγματικότης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.