ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 2013

«Βλέπετε γάρ τήν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοί σοφοί κατά σάρκα, οὐ πολλοί δυνατοί, οὐ πολλοί εὐγενεῖς, ἀλλά τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ».

Ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου ἱστάμεθα σήμερα, ἀδελφοί μου· ἐνώπιον «τοῦ κειμένου εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν»· ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ «σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Ἀλλά τό νά ἵστασαι ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ δέν εἶναι μία ἁπλῆ ὑπόθεση, γιατί κανείς δέν μπορεῖ νά στέκεται ἀδιάφορος ἤ οὐδέτερος ἐνώπιον του· ὅλοι λαμβάνουν μιά θέση μέ τή στάση τους καί τή συμπεριφορά τους, ὅπως συνέβη καί μέ τούς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἐνώπιόν του κατά τήν ἡμέρα τῆς Σταυρώσεως. Ἄλλοι λαμβάνουν τή θέση τῶν σταυρωτῶν, ἄλλοι τή θέση τοῦ ἀπιστοῦντος ληστοῦ, ἄλλοι τῶν στρατιωτῶν οἱ ὁποῖοι βάζουν κλῆρον στά ἱμάτιά του «τίς τι ἄρῃ», ἄλλοι τῶν παραπορευομένων πού βλασφημοῦν, ἄλλοι τή θέση τοῦ μαθητοῦ του Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος περίλυπος παρακολουθεῖ τά γενόμενα, καί ἄλλοι τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ.

Ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου καλούμεθα καί ἐμεῖς νά λάβουμε θέση, μία θέση πού δέν ἐξαρτᾶται οὔτε ἀπό τήν ἡλικία μας, οὔτε ἀπό τή μόρφωσή μας, οὔτε ἀπό τήν οἰκονομική μας κατάσταση καί τήν κοινωνική μας θέση. Καλούμεθα νά λάβουμε θέση ἀνάλογα μέ τή διάθεσή μας, ἀνάλογα μέ τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας, ἀνάλογα μέ τήν ἀγάπη καί τήν πίστη μας στόν δι᾽ἡμᾶς σταυρωθέντα Χριστό.

Ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου καλούμεθα νά ἐπιλέξουμε ἄν ἀνήκουμε στούς δικούς του ἀνθρώπους ἤ σέ ὅσους τόν πολεμοῦν· ἄν ἀνήκουμε στούς φίλους ἤ τούς ἐχθρούς του· ἄν ἀνήκουμε σέ ἐκείνους πού θεωροῦν τόν ἑαυτόν τους σοφό κατά σάρκα ἤ δυνατό κατά κόσμον ἤ σέ ἐκείνους πού δέν ἐνοχλοῦνται ὅταν κάποιοι τούς θεωροῦν «μωρούς», γιατί «τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ», ὅπως διακηρύσσει τό «σκεῦος τῆς ἐκλογῆς», ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος.

Ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου καλούμεθα καί ἐμεῖς νά ἀκολουθήσουμε τήν κλήση μας, τήν κλήση πού ἀπευθύνει στόν καθένα μας ὁ Θεός· γιατί ἡ κλήση μας αὐτή συνδέεται ἀδιάρρηκτα μέ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἐφόσον καλούμεθα νά σηκώσουμε στό ὄνομά του ὁ καθένας μας τόν δικό του σταυρό. Καλούμεθα νά ἀποδεχθοῦμε τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ του, πού εἶναι συγχρόνως μυστήριο ἀγάπης καί ταπεινώσεως. Καλούμεθα νά κατανοήσουμε τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ μέσα ἀπό τό πρίσμα τῆς ταπεινώσεως καί τήν προοπτική τῆς ἀγάπης. Διότι κανείς δέν μπορεῖ νά κατανοήσει τό νόημα τῆς ἀγάπης χωρίς ταπείνωση καί κανείς δέν μπορεῖ νά βιώσει τήν ταπείνωση χωρίς τήν ἀγάπη. Ὅποιος προσπαθεῖ νά τίς διαχωρίσει, ζεῖ τήν πικρία καί τήν ἀπογοήτευση τοῦ κατακριθέντος ληστοῦ καί τῶν «παραπορευομένων» τοῦ Σταυροῦ, οἱ ὁποῖοι παραμένουν στό πάθος καί δέν βλέπουν τήν ἀνάσταση. Ὅποιος προσπαθεῖ νά τίς διαχωρίσει, ζεῖ τήν ἀγωνία τῶν στρατιωτῶν πού ἐρίζουν γιά τά ἐνδύματα τοῦ Ἰησοῦ καί ἀνησυχοῦν γιά τό ἄν ἔχει πεθάνει, ἀλλά τήν ὥρα τῆς ἀναστάσεώς του «καθεύδουν» καί δέν ζοῦν τήν χαρά τοῦ κοσμοσωτηρίου αὐτοῦ γεγονότος.

Ἀντίθετως, ὅσοι μποροῦν νά διακρίνουν τό ὕψος τῆς ταπεινώσεως καί τό μεγάλειο τῆς θείας ἀγάπης πού ἐκφράζει ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστός, αὐτοί μποροῦν νά βιώσουν τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως, ἀφοῦ προηγουμένως σάν τόν εὐγνώμονα ληστή θά τόν ἱκετεύσουν «μνήσθητι μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου». Αὐτοί θά προτιμήσουν νά θεωρηθοῦν «μωροί διά Χριστόν» καί νά ἄρουν τόν σταυρό τους γιά νά ἀκολουθήσουν τόν Ἐσταυρωμένο διδάσκαλο. Αὐτοί θά προτιμήσουν νά ἐπιλέξουν τή σταυρική τους κλήση προκειμένου νά βρίσκονται κοντά στόν Ἐσταυρωμένο Χριστό καί στήν Ἀνάσταση.

Ἱστάμενοι, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας ἄς ἱκετεύσουμε τόν δι᾽ ἡμᾶς ἐπ᾽ αὐτοῦ προσπαγέντα, νά μᾶς ἀξιώσει νά διακρίνουμε ἀνάμεσα στίς προκλήσεις τοῦ συγχρόνου κόσμου τήν ἀληθινή κλήση τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία θά μᾶς ὁδηγήσει ἀσφαλῶς διά τοῦ Σταυροῦ στήν Ἀνάσταση.

Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς Σταυρωθέντα Κύριον εὐχέτης

† Ὁ Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων