Δημήτριος Παναγόπουλος: Όταν αναστήθηκε ο Χριστός!

Ὅταν ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, οἱ στρατιῶτες, πού φύλαγαν τὸν τάφο Του καὶ ἦταν πολλοί, δωροδοκήθηκαν ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους, γιὰ νὰ μή ποῦν ὅτι ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ἀλλὰ ὅτι κλάπηκε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους! Ὁ Χριστὸς θάφτηκε μὲ τὸν Ἰουδαϊκὸ τρόπο ταφῆς. Ἄλειψαν τὸ σῶμα Του μὲ παραφίνη (κολλητικὴ οὐσία), ἔντυσαν τὸ κεφάλι μὲ τὸ σουδὰριο καὶ τὸ σῶμα μὲ σεντόνια.

Ἂν ὅμως οἱ Μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἔκλεβαν τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὰ ἐνδύματά Του πῶς βρέθηκαν μέσα στὸν τάφο; Δηλαδὴ ἔκλεψαν τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, βγάζοντας πρῶτα τὰ ροῦχα Του; Ἀστεῖα πράγματα! Ἐξάλλου ἡ παραφίνη, πού ἄλειψαν τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, θὰ ἦταν ἡ αἰτία, τὸ σεντόνι νὰ γίνει ἕνα μὲ τὸ δέρμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς ἔμεινε 33 ὧρες στὸν ἅδη (ἀπὸ τὶς 3 τὸ ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς ἕως τὰ μεσάνυχτα τοῦ Σαββάτου), ὅσα ἦταν δηλαδὴ τὰ χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του. Ἐκεῖ στὸν ἅδη, ὁ Χριστὸς κήρυξε καὶ ὅσοι Τὸν πίστεψαν, πῆγαν μαζί Του στὸν Παράδεισο, ὅταν Ἀναστήθηκε. Ἡ πρώτη, πού πληροφορήθηκε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ Θεοτόκος ἀπὸ ἄγγελο Κυρίου.

Μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἰσχύει τὸ μνήσθητι πού εἶπε ὁ ληστὴς πάνω στὸ σταυρό. Τὸ μνήσθητι ἴσχυε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Μετὰ τὴν Ἀνάσταση, ἄλλαξε ὁ τρόπος σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὑπάρχει τὸ βάπτισμα, ἡ ἐξομολόγηση καὶ ἡ θεία Κοινωνία. Πλα νῶνται ἑπομένως αὐτοὶ πού λένε καὶ εἶναι πολλοὶ δυστυχῶς, ὅτι ἐγὼ ἕνα μνήσθητι θὰ πῶ στὰ τελευταῖα μου, μιμούμενος τὸν ληστὴ καὶ ἔτσι θὰ σωθῶ! Ἔξαλλου τί μνήσθητι θὰ πεῖς, ἅμα σὲ πατήσει ἁμάξι, τρελλαθεῖς ἢ πεθάνεις ξαφνικὰ καὶ ἀκαριαῖα; Θέλει προσοχὴ αὐτὸ τὸ θέμα!

Ἡ «πρώτη» λεγομένη Ἀνάσταση ἔχει σχέση μὲ τὴν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν ἅδη. Ἐκεῖ ὁ Χριστὸς κήρυξε καὶ ὅλοι ὅσοι Τὸν πίστεψαν καὶ Τὸν δέχτηκαν τοὺς ἀνέστησε καὶ πῆγαν στὸν παράδεισο.

Ὅλοι ὅσοι πρωταγωνίστησαν καὶ συνέβαλαν στὴν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, εἶχαν φρικτὸ τέλος.

Μετὰ τὴν Ἀνάσταση, ὅταν πεῖ ὁ ἱερεὺς τὸ Χριστὸς Ἀνέστη, ἀκολουθεῖ ἡ Ἀναστάσιμη Ἀκολουθία, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι φεύγουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ πᾶνε στὰ σπίτια τους καὶ νὰ φᾶνε τὴν μαγειρίτσα. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς λυπεῖ τὸ Χριστὸ καὶ ζημιώνει τὸν πιστό. Λέει ὁ Δαβὶδ 1050 χρόνια π.Χ. χαρακτηριστικά: Ἀναστήθηκε ὁ Θεὸς καὶ διασκορπίστηκαν οἱ ἐχθροί Του.

Ἐχθρούς τούς ἀποκαλεῖ ὁ Δαβίδ, αὐτοὺς πού φεύγουν πιὸ νωρὶς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, οἱ ἄνθρωποι κολάζονται καὶ χάνουν τὴν ψυχή τους. Μάλιστα πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, πού φεύγουν στὸ Χριστὸς Ἀνέστη, πᾶνε μετὰ μὲ τὴν λαμπάδα καὶ τὸ Ἀναστάσιμο Φῶς, νὰ σταυρώσουν τὴν ὀροφὴ τῆς πόρτας τοῦ σπιτιοῦ τους, γιὰ νὰ κρατήσουν τάχα μακριὰ ἀπὸ τὸ σπίτι τους τὸ διάβολο.

Δυστυχισμένοι ἄνθρωποι! Ἀφοῦ φύγατε νωρίτερα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἒχετε τὸν διάβολο μέσα σας καὶ ὁ πονηρός σᾶς ἐμπαίζει. Αὐταπατῶνται ἒτσι οἱ ἄνθρωποι, νομίζοντας ὅτι ἔκαναν Πάσχα!

Ἂν ὁ Χριστὸς δὲν Ἀναστήθηκε καὶ δὲν εἶναι Θεός, δὲν ὑπάρχει σωτηρία γιά τὸν ἄνθρωπο. Ἀλλά, δόξα σοι ὁ Θεός, καὶ Ἀναστήθηκε καὶ Θεὸς εἶναι.

Ὁ τάφος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι κενοτάφιο, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς Ἀναστήθηκε καὶ δὲν ὑπάρχει τὸ Σῶμα Του ἐκεῖ. Ἦταν καὶ καινοτάφιος, ἀφοῦ κανένας ἄλλος ἄνθρωπος, δὲν εἶχε θαφτεῖ ποτὲ ἐκεῖ. Ἦταν ὁ πρῶτος, πού θάφτηκε σὲ ἐκεῖνον τὸν τάφο.

Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ κατακριθοῦμε, ἀπὸ τὸν κενὸ τάφο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν κενὸ τάφο τῆς Παναγίας μας. Οἱ ἄλλοι (ἑτερόδοξοι), θὰ κατακριθοῦνε ἀπὸ τὸν γεμάτο τάφο τῶν ἀρχηγῶν τους. Ἐμεῖς θὰ κατακριθοῦμε, γιατί δὲν πιστεύουμε στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ ἄλλοι θὰ κατακριθοῦν, γιατί πιστεύουν σὲ πεθαμέ- νους ἀνθρώπους.

Τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὁ σατανᾶς τὴν μισεῖ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὅταν πεῖς, Χριστὸς Ἀνέστη, σὲ ἕνα αἱρετικό, τὸ μόνο πού δὲν θὰ σοῦ πεῖ εἶναι, Ἀληθῶς Ἀνέστη!