Τα επίκαιρα λόγια του απ. Παύλου:Η απιστία και η συνέπειές της

 Απευθυνόμενος ο απ. Παύλος προς τους Ρωμαίους λέγει:

"Kι οπωσδήποτε η οργή του Θεού ξεσπάει από τον ουρανό εναντίον κάθε ασέβειας και αδικίας των ανθρώπων εκείνων, που, ενώ έχουν στην κατοχή τους την αλήθεια, ζουν στην αδικία. Aφού, ό,τι μπορούσε να γίνει γνωστό για το Θεό, είναι ολοφάνερο σ’ αυτούς, διότι ο Θεός τούς το φανέρωσε. Kαθότι, οι αόρατες ιδιότητές του, δηλαδή τόσο η παντοτινή δύναμή του όσο και η θεϊκή του υπόσταση, από την αρχή ακόμα της δημιουργίας του κόσμου διακρίνονται καθαρά, καθώς γίνονται αντιληπτές με το νου μέσα στα δημιουργήματα, έτσι που να είναι οι άνθρωποι τελείως αδικαιολόγητοι. Γιατί, ενώ διέκριναν το Θεό, δεν τον δόξασαν ούτε και τον ευχαρίστησαν σαν Θεό. Απεναντίας, με τους διαλογισμούς τους απομακρύνθηκαν από την αλήθεια και οδηγήθηκε στο σκοτάδι η ανόητη διάνοιά τους. Kι ενώ ισχυρίζονται πως είναι σοφοί, έχουν ξεμωραθεί, και αντικατέστησαν τη δόξα του αναλλοίωτου Θεού με ομοιώματα που έχουν τη μορφή του φθαρτού ανθρώπου και πουλιών και τετραπόδων ζώων και ερπετών!

   Γι’ αυτό κι ο Θεός τούς εγκατέλειψε, σύμφωνα με τις επιθυμίες των καρδιών τους, στην ηθική ακαθαρσία, ώστε να ατιμάζουν τα σώματά τους μεταξύ τους, αυτοί που αντικατέστησαν την αλήθεια του Θεού με το ψέμα και σεβάστηκαν και λάτρεψαν τη δημιουργία αντί για το Δημιουργό, ο οποίος είναι ευλογητός για πάντα. Aκριβώς γι’ αυτό το λόγο τους παράτησε ο Θεός στα αισχρά τους πάθη. Έτσι, οι γυναίκες μετέτρεψαν τη φυσική τους χρήση στην αφύσικη. Παρόμοια και οι άντρες παράτησαν τη φυσική χρήση της γυναίκας και, μέσα στο πάθος τους, ξάναψαν μεταξύ τους, διαπράττοντας την αχρειότητα άντρες σε άντρες και εισπράττοντας έτσι για τον εαυτό τους την αμοιβή που τους άρμοζε για την πλάνη τους.

   Έτσι, λοιπόν, καθώς απέφυγαν ενσυνείδητα να ερευνήσουν και να αποκτήσουν μια σαφή γνώση για το Θεό, τους παράτησε ο Θεός στην ακρισία τους, να συνεχίσουν να κάνουν όσα δεν αρμόζουν. Tους εγκατέλειψε ξέχειλους με όλη την αδικία τους, την πορνεία τους, την πονηρία τους, την πλεονεξία τους, την κακία τους. Oλόγιομους με φθόνο, φόνο, διένεξη, απάτη, κακοήθεια. Ψιθυριστές, κατάλαλους, εχθρούς του Θεού, αναιδείς, περήφανους, αλαζόνες, επινοητές κακών, ανυπάκοους στους γονείς, επιπόλαιους, ασυνεπείς, άστοργους, πεισματάρηδες, σκληρόκαρδους. Oι οποίοι, παρόλο που γνωρίζουν πολύ καλά τη δίκαιη απόφαση του Θεού, πως όσοι τα κάνουν αυτά είναι άξιοι θανατικής καταδίκης, όχι μόνο τα κάνουν, αλλά και εκδηλώνουν την εύνοιά τους σ’ εκείνους που τα κάνουν"!

Μετάφραση: Προς Ρωμαίους Επιστολή 

κεφ.1 στιχ.18-32