Γέροντας Παΐσιος: "Τί βάσανα έχει ο κόσμος..."

Ἀτέλειωτα εἶναι τὰ βάσανα τοῦ κόσμου. Μιὰ γενικὴ ἀποσύνθεση, οἰκογένειες, μικροί μεγάλοι. Κάθε μέρα ἡ καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τὰ περισσότερα σπίτια εἶναι γεμάτα ἀπὸ στενοχώριες, ἀπὸ ἀγωνία, ἀπὸ ἄγχος. Μόνο στὰ σπίτια ποὺ ζοῦν κατὰ Θεὸν εἶναι καλὰ οἱ ἄνθρωποι. Στὰ ἄλλα, διαζύγια, ἄλλοι χρεωκοπημένοι, ἄλλοι ἄρρωστοι, ἄλλοι τρακαρισμένοι, ἄλλοι μὲ ψυχοφάρμακα, μὲ ναρκωτικά!... Λίγο πολὺ ὅλοι, οἱ καημένοι, ἔχουν ἕναν πόνο.

Ἰδίως τώρα, δουλειὲς δὲν ἔχουν, χρέη ἀπὸ 'δώ, βάσανα ἀπὸ 'κεῖ, τοὺς τραβοῦν οἱ Τράπεζες, τοὺς βγάζουν ἀπὸ τὰ σπίτια, ἕνα σωρό! Καὶ δὲν εἶναι μιὰ καὶ δυὸ μέρες! Καὶ ἂν ἕνα δυὸ παιδιὰ σὲ μιὰ τέτοια οἰκογένεια εἶναι γερά, ἀρρωσταίνουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν κατάσταση. Πολλὲς οἰκογένειες ἀπὸ αὐτὲς μιὰ μέρα νὰ εἶχαν τὸ ἀμέριμνο, τὴν ξενοιασιὰ τῶν μοναχῶν, θὰ εἶχαν τὸ καλύτερο Πάσχα.

Τί δυστυχία ὑπάρχει στὸν κόσμο! Ὅταν κανεὶς πονάη καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ ὄχι γιὰ τὸν ἐαυτό του, τότε ὅλο τὸν κόσμο τὸν βλέπει σὰν σὲ ἀκτινογραφία μὲ τὶς ἀκτίνες τὶς πνευματικές... Πολλὲς φορές, ἐκεῖ ποὺ λέω τὴν εὐχή, βλέπω μικρούτσικα παιδάκια, τὰ καημένα, νὰ περνοῦν μπροστά μου θλιμμένα καὶ νὰ παρακαλοῦν τὸν Θεό. Τὰ βάζουν οἱ μανάδες τους νὰ κάνουν προσευχή, γιατί ἔχουν προβλήματα, δυσκολίες στὴν οἰκογένεια καὶ ζητοῦν βοήθεια ἀπὸ τὸν Θεό. Γυρίζουν τὸ κουμπὶ στὴν ἴδια συχνότητα καὶ ἔτσι ἐπικοινωνοῦμε!

από το βιβλίο: "Μέ πόνο καί ἀγάπη στό σύγχρονο ἄνθρωπο"