Σήμερον, εν τω μέσω της Μεγάλης και Αγίας
Τεσσαρακοστής, οι χριστιανοί συγκεντρωθήκαμε επί το αυτό για να
προσκυνήσουμε το Τίμιον, Πανσεβάσμιον και Ζωοποιόν Σταυρόν του Κυρίου.
Διαβάζουμε στον Συναξαριστή της ημέρας:«Τη αυτή ημέρα Κυριακή τρίτη των
Νηστειών, την προσκύνησιν εορτάζομεν του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού».
Ονομάζεται Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως γιατί στον Όρθρο αυτής της
ημέρας, μετά από τη μεγάλη Δοξολογία, ο Σταυρός μεταφέρεται με πομπή στο κέντρο
του ναού και παραμένει εκεί καθόλη την υπόλοιπη εβδομάδα οπότε στο τέλος
κάθε ακολουθίας γίνεται η προσκύνηση του.
Ποιός είναι όμως ο λόγος αυτής της
εκκλησιαστικής πράξης; Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής και η
φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής,
αρχίζει να κάνει αισθητή την κόπωση. Η σωματική κόπωση της νηστείας και η
ψυχική νωχέλεια του πνευματικού αγώνα είναι δυο βασικοί παράγοντες, οι οποίοι
μπορούν να αναστείλουν την πνευματική πορεία του πιστού. Η
αγιαστική δύναμη του Σταυρού είναι το αντίδοτο σ' αυτή την κατάσταση. Έτσι οι
άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της αγίας Τεσσαρακοστής, να προσκυνείται ο
Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και
δύναμη ώστε να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.