«Ζητεῖτε πρῶτον
τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται
ὑμῖν» (Ματθ. 6.33).
Σέ δύο βασικά
θέματα, τά ὁποῖα ἐπηρεάζουν σημαντικά τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν
ἡλικία καί τήν κοινωνική του θέση, ἀνεξάρτητα ἀκόμη καί ἀπό τόν τόπο καί τόν
χρόνο στόν ὁποῖο ζεῖ, ἀναφέρεται στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ὁ Χριστός.
Τό ἕνα εἶναι οἱ μέριμνες καί τό ἄλλο οἱ ἀπαιτήσεις.
Ὁ ἄνθρωπος
κατακλύζεται ἀπό μέριμνες, ἀπό σκέψεις πού τόν ἀπασχολοῦν πῶς θά κάνει τό ἕνα
ἤ τό ἄλλο, πῶς θά ἀντιμετωπίσει τή μία ἤ τήν ἄλλη κατάσταση τῆς καθημερινότητάς
του, πῶς θά λύσει τά προβλήματά του, πῶς θά ἐξασφαλίσει ὅ,τι τοῦ χρειάζεται
γιά τή ζωή του, πῶς θά ἀποκτήσει ἀκόμη περισσότερα.
Μέριμνες εἶναι
ὅλα ὅσα δέν τόν ἀφήνουν νά ἡσυχάσει, νά ἀναπαυθεῖ, νά συγκεντρώσει τήν προσοχή
του σέ αὐτά πού κάνει· ὅλα ὅσα ἀπασχολοῦν τόν νοῦ καί τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου,
καί δέν τόν ἀφήνουν συχνά οὔτε ἀκόμη καί νά προσευχηθεῖ.
Εἶναι μέριμνες,
διότι μᾶς ἀπασχολοῦν, παρότι δέν μποροῦμε νά ἀλλάξουμε ἤ νά τροποποιήσουμε
τίποτε ἀπό αὐτά, γιά τά ὁποῖα μεριμνοῦμε καί ἀνησυχοῦμε. Τό ἀκούσαμε νά μᾶς τό
λέει σήμερα καθαρά ὁ Χριστός: «τίς ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπί
τήν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;» Ποιός ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ μέ τή δική του φροντίδα καί
μέριμνα νά προσθέσει στό ὕψος του ἕναν πῆχυ; Ἀναμφισβήτητα κανείς, καί ὅμως
συνεχίζουμε νά μεριμνοῦμε, σάν νά μήν ἀντιλαμβανόμεθα τήν ἀδυναμία μας.
Στίς μέριμνες
ὅμως προστίθενται καί ἀπαιτήσεις. Θέλουμε, ζητοῦμε, ἐπιδιώκουμε διάφορα
πράγματα στή ζωή μας. Χρήσιμα καί λιγότερο χρήσιμα, ἐφικτά καί ἀνέφικτα,
ὠφέλιμα ἤ καί ἐνδεχομένως βλαπτικά γιά τόν ἑαυτό μας, γιά τούς γύρω μας, γιά
τήν ψυχή μας. Τά θέλουμε ὅμως. Θέλουμε τιμή, δόξα, χρήματα, ἀπολαύσεις, εὐκολίες,
ἀνέσεις καί πολλά ἄλλα, καί ἀγωνιοῦμε γιά τήν ἀπόκτησή τους.
Τί μποροῦμε,
λοιπόν, νά κάνουμε; Μποροῦμε νά ἀκούσουμε τή φωνή τοῦ Χριστοῦ πού μᾶς δίνει
σήμερα τή λύση τοῦ προβλήματός μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ
καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».
Ὁ Χριστός δέν
μᾶς λέγει νά ἀδιαφοροῦμε γιά τά ἐγκόσμια καί τά ὑλικά. Δέν μᾶς λέγει νά μήν
ἐνδιαφερόμεθα γιά ὅ,τι συμβαίνει γύρω μας, νά μήν μᾶς ἀπασχολεῖ ἡ ἀπόκτηση τῶν
ἀναγκαίων γιά τή ζωή μας. Μᾶς λέγει ὅμως ἀφενός ὅτι πρέπει νά γνωρίζουμε καί
νά ἀντιλαμβανόμεθα τά ὅρια τῶν δυνατοτήτων μας καί νά μήν ζητοῦμε
ὑπερβολικά πράγματα ἤ πράγματα πού δέν μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε ἤ νά
μεταβάλλουμε, καί ἀφετέρου ὅτι πρέπει νά ἱεραρχοῦμε τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας
καί νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.
«Ζητεῖτε πρῶτον
τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Αὐτό εἶναι τό πρῶτο γιά τό ὁποῖο πρέπει νά μεριμνοῦμε
καί νά ἀγωνιοῦμε, γιά τό ὁποῖο πρέπει νά προσευχόμεθα καί νά ζητοῦμε ἐπίμονα
ἀπό τόν Θεό. Διότι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα ἀγαθό πού ἔχει θέσει στή
διάθεσή μας ὁ Θεός καί τό ὁποῖο δέν εἶναι προσωρινό καί πρόσκαιρο ἀλλά αἰώνιο.
Εἶναι ἕνα ἀγαθό πού ἀρχίζει ἀπό αὐτή τή ζωή καί συνεχίζεται μέχρι τήν ἄλλη ζωή,
ὁπότε καί ὁλοκληρώνεται. Εἶναι ἕνα ἀγαθό, τό ὁποῖο ὅταν τό ἔχεις, ὅταν τό
ζεῖς, ἤ ἔστω ὅταν τό ἐπδιώκεις, τότε βλέπεις ὅλα τά ὑπόλοιπα πράγματα σέ
αὐτόν τόν κόσμο ὑπό διαφορετικό πρίσμα. Τότε τά βλέπεις στίς ἀληθινές τους
διαστάσεις καί τά ἀντιλαμβάνεσαι μέ τήν πραγματική τους ἀξία.
Ἡ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ εἶναι τό ἕνα καί μοναδικό ἀγαθό, ἡ μία καί μοναδική πραγματικότητα, τήν
ὁποία ἔχει ἀνάγκη ὁ καθένας μας. Εἶναι τό μόνο πού ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος καί
θέλει ὁ Θεός νά τοῦ τό ζητᾶ, ἐπίμονα, συνεχῶς καί ἐπανειλημμένα. Ὁ Θεός δέν
ἐνοχλεῖται ἀπό τήν ὑπερβολική ἐπιμονή μας, οὔτε ἀπό τήν ἐπίμονη ἀπαίτησή μας,
ἀλλά χαίρεται καί ἀνταποκρίνεται στό αἴτημά μας καί μαζί μέ αὐτό ἱκανοποιεῖ
καί ὅσα ἄλλα αἰτήματά μας κρίνει Ἐκεῖνος μέ τήν πατρική του ἀγάπη ὅτι μᾶς εἶναι
ἀναγκαῖα.
Ἄς ζητοῦμε,
λοιπόν, καί ἐμεῖς, καθημερινά καί ἐπίμονα, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀναθέτοντας
σέ Ἐκεῖνον μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη ὅλες τίς μέριμνές μας. Καί νά εἴμεθα βέβαιοι
ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς τή χαρίσει καί θά μᾶς δώσει καί ὅ,τι ἄλλο ἔχουμε ἀνάγκη.
Ἀμήν.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων