Πολλοί εμφανίζονται ως "άθεοι" στις συζητήσεις μαζί
μας, είτε σε φόρουμ, είτε σε ιδιωτικά μηνύματα, είτε μέσω αρθρογραφίας τους,
είτε προφορικά. Αυτοί αυτοπροβάλλονται ως "φορείς της
προοδευτικότητας", "ορθολογιστές", "μορφωμένοι",
"ψαγμένοι", κλπ. Όλοι αυτοί όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, που
τους διαφοροποιεί από τους απλούς άθεους ή τους αθεϊστές:Τρέφουν μανιώδες μίσος ειδικά για τον Χριστιανισμό.
Ένας άθεος, απλώς δεν έχει πεισθεί για την ύπαρξη του Θεού.
Όμως δεν τρέφει καμία εμπάθεια για όσους πιστεύουν, ή για τα σεβάσματά τους.
Δεν δογματίζει για τη μη ύπαρξη του Θεού. Απλώς ο ίδιος δεν έχει πεισθεί, και
είναι ανοιχτός σε κάθε λογίκευση, χωρίς παρωπίδες και εμμονές. Ο άνθρωπος
αυτός, ουσιαστικά ταυτίζεται με τον Εμπειρικό Αγνωστικιστή, και μόνο οι λέξεις
διαφέρουν.
Από την άλλη, ένας αθεϊστής είναι δογματικός στις απόψεις του
ότι δεν υπάρχει Θεός. Το αποκλείει με βεβαιότητα, και με θρησκευτικό ζήλο. Ο
άνθρωπος αυτός θρησκεύει μια αντίθετη θρησκεία από την πίστη. Η φιλοσοφία του καταντά
θρησκεία, στο βαθμό που ο δογματισμός του απολυτοποιείται και τον ωθεί σε ανάλογους
επηρεασμούς της ζωής του.
Ο Αντιχριστιανός όμως, είναι κάτι διαφορετικό. Αν και συχνά
εμφανίζεται ως "άθεος", ή "αθεϊστής", (και έτσι θέλει να
εμφανίζεται), στην πραγματικότητα αυτό που τον ωθεί στις ενέργειές του, δεν
είναι ούτε η απιστία, ούτε η πίστη σε κάτι, ούτε ο δογματισμός πως δεν υπάρχει
Θεός. Η κινητήρια δύναμη που τον ωθεί, είναι το μίσος κατά του Χριστιανισμού,
και ευρύτερα ενάντια σε ό,τι έχει σχέση με αυτόν.