ΚΥΡΙΑΚΗ B´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: «Εὐθέως ἀφέντες ἅπαντα ἠκο­λού­θησαν αὐτῷ».

 

«Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τό πλοῖον καί τόν πατέρα αὐτῶν ἠκολού­θη­σαν αὐτόν» (Ματθ. 4.22).

Tήν περασμένη Κυριακή ἡ Ἐκ­κλη­σία μας ἑόρτασε πάντας τούς Ἁγίους της. Ἑόρτασε τά ἀνά τούς αἰῶνες πι­στά καί εὐσεβῆ τέκνα της, τά ὁποῖα ἔζησαν τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί ἔλαβαν τόν στέφανο τῆς δικαιο­σύ­νης. Οἱ Ἅγιοι Πάντες εἶναι οἱ καρ­ποί τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στήν Ἐκκλησία, τό ὁποῖο, ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Πε­ντη­­κοστῆς πού κατῆλθε, παραμέ­νει στήν Ἐκκλησία καί ἁγιάζει τούς πιστούς, γι᾽ αὐτό καί ἑορ­τά­ζονται τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

«Πολλοί δέ ἔσονται πρῶ­τοι ἔσχατοι καί ἔσχατοι πρῶτοι» (Ματθ. 19.30).

Μέ αὐτή τή φράση ἀπαντᾶ ὁ Χριστός στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνω­σμα στόν ἀπό­στο­λο Πέτρο πού ἀγω­νιᾶ τί θά γίνει μέ αὐ­τούς πού ἐγκατέ­λειψαν τά πάντα γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ καί τόν ἀκο­λού­θησαν. Καί, ἀφοῦ τόν διαβεβαιώσει ὅτι θά λάβουν «μισθόν ἑκα­το­νταπλασίονα» στή βα­σι­­λεία τῶν οὐρανῶν, δέν παραλείπει νά προσ­θέσει καί μία φρά­ση πού δημι­ουρ­γεῖ ἀπο­ρίες καί ἐρωτη­ματικά γιά τή σημασία της. «Πολλοί δέ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καί ἔσχατοι πρῶτοι».

Τί ἐννοεῖ ὅμως ὁ Χρι­στός  μέ τή φράση αὐτή; Ἐννοεῖ ὅτι τά κρι­τήρια τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀξιο­λόγηση τῶν ἀν­θρώ­πων δέν ταυτίζο­ν­ται μέ τά κριτήρια τῶν ἀν­θρώ­πων. Καί τό το­νί­ζει αὐ­τό προ­ει­δοποιώντας μας γιά νά μήν ἐκ­πλα­γοῦμε κα­τά τήν ἡμέρα τῆς κρί­σεως, ἀλλά καί γιά νά μήν ἐκπλητ­τό­με­θα καί γιά πράγ­ματα πού βλέ­πουμε νά συμ­βαί­­­νουν γύρω μας.

Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός και Θαυματουργός (Σύντομος Βίος)

Άγιος Λουκάς

Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Καθηγητής χειρουργικής

1877 - 1961

Ο σταυρός ο διωγμός η θλίψη ο πειρασμός είναι ο κλήρος της Εκκλησίας και του αληθινού Χριστιανού. Δεν υπάρχει ορθόδοξη Εκκλησία που να μην έζησε τον δικό της διωγμό. Αλλά ούτε και υπήρξε άγιος που να μην πέρασε από το δικό του καμίνι των θλίψεων, των διωγμών, των πειρασμών.

Μια συγκλονιστική σταυρική μαρτυρία είναι και αυτής της μορφής του οσίου Λουκά αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του ιατρού καθηγητού τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής. Άνθρωπος με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη.

Κάνε κάτι ανατρεπτικό. Ασχολήσου μ'εσένα.

Αντί να ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ασχολήσου με την ζωή σου.

Όταν ασχολείσαι με την ζωή των άλλων, ουσιαστικά παραδέχεσαι ότι έχεις μια βαρετή και αδιάφορη ζωή. Ο άνθρωπος που κάνει «πράγματα» στην ζωή του δεν εξετάζει, δεν κουτσομπολεύει, ούτε ασχολείται με τις ζωές των άλλων.

Το κενό της ζωής σου λοιπόν μη το γεμίζεις με κατακρίσεις και κουτσομπολιά. Αδικείς και τους άλλους αλλά και τον εαυτό σου.

Να θυμάσαι ότι δεν θα ευτυχίσεις μέσα από τις ζωές των άλλων. Καλείσαι να ευτυχίσεις μέσα από την δίκη σου ζωή. Ζήσε λοιπόν την ζωή σου κι άσε τις ζωές των άλλων. Για την δική σου ζωή θα δώσεις λόγο στον Θεό, όχι για των άλλων.

Δεν σου φταίνε οι άλλοι. Κυρίως φταίει η αδράνειά σου, η ατολμία σου και ο κομπλεξισμός σου.

Μην ζορίζεις κανέναν και για τίποτα.

"Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπαίνει στο ιερό της ψυχής μας με τη βία. Ζητά πρώτα ταπεινά την άδειά μας".

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος  

 Η ελευθερία είναι το ιδίωμα της αγάπης του Θεού.
Γι' αυτό και ο Θεός δεν πιέζει, δεν καταδυναστεύει την θέλησή μας, δεν επιβάλει την γνώμη Του, δεν προσπαθεί να εισβάλει στην ζωή μας με τρόπο βίαιο και απόλυτο.

Ο Θεός λέγει "όστις θέλει...". Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει, όποιος θέλει ας με αφήσει να μπω στη ζωή του· όποιος θέλει ας με πιστέψει, ας με αγαπήσει.
Όπως λοιπόν ο Θεός μας αγαπά χωρίς κτητικότητα, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς να μας καταδυναστεύει, έτσι κι εμείς καλό είναι ν' αγαπούμε τους άλλους θεοπρεπώς.

Δεν είναι το θέμα πως θα ανταποκριθεί ο άλλος στην αγάπη μας. Το θέμα είναι εάν εμείς τον αγαπούμε.

Εμείς όμως πιο πολύ μας ενδιαφέρει πώς ο άλλος ανταποκρίνεται στην αγάπη μας, παρά εάν η αγάπη μας αυτή είναι γνήσια και βαθιά, ανόθευτη από ιδιοτέλεια, θυσιαστική και χριστομίμητη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

 

 

«Ἐφανέρωσά σου τό ὄνομα τοῖς ἀν­θρώποις, οὕς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κό­σμου» (Ἰωάν. 17.6).

Μόλις προχθές ἑόρ­τα­σε ἡ Ἐκκλησία μας τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψη τοῦ Κυ­ρίου. Μόλις προ­χθές μᾶς ὑπενθύμισε τήν ἐντολή του πρός τούς μαθητές νά κη­ρύ­ξουν τό εὐαγγέλιό του σέ ὅλον τόν κόσμο.

Καί σήμερα, πρώτη Κυ­ριακή μετά τήν Ἀνά­ληψή του, τιμᾶ στά πρό­σωπα τῶν 318 Πα­τέρων τῆς Α´ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμε­νι­κῆς Συνόδου ἐκείνους πού ὄχι μόνο κήρυξαν τόν λόγο του καί διέδωσαν τό εὐαγ­γέλιό του­, ἀλλά καί φύλαξαν τήν ἱερά πα­ρα­κα­ταθήκη τῆς δι­δα­σκαλίας του ἀπαρα­σάλευτη καί ἀνόθευτη ἀπό κάθε αἱρε­τική καί κακόδοξη κενοφωνία.

Ζῶντας, ἀδελφοί μου, εἴκοσι αἰῶνες μετά ἀπό τήν ἐπί γῆς παρουσία τοῦ Χριστοῦ σέ μία κοι­νω­νία, ἡ ὁποία παρ᾽ ὅ­λες τίς ἐξωτερικές ἐπι­δράσεις καί τήν  ἐκ­κο­σμίκευση, εἶναι χριστιανική στήν οὐσία τῆς ὑπάρξεώς της, καί ὄντας μέλη μιᾶς Ἐκ­κλη­σίας πού δέν ἀντι­με­­τω­πίζει τά προβλή­μα­τα τά ὁποῖα ἀντι­μετώπιζε ἡ Ἐκκλησία τῶν πρώτων αἰώ­νων, ἴσως ἀδυνατοῦμε νά συνειδητο­ποι­ή­­σου­με τό μέγεθος τῶν δυσκο­λιῶν πού εἶχε νά ἀντι­μετωπίσει οἱ πρῶτοι χριστιανοί, ἴσως δυσκολευόμαστε νά συλ­λά­βουμε τό μέ­γε­θος τῆς προσφορᾶς τό­σο τῶν ἁγίων μαρ­τύ­ρων, οἱ ὁποῖοι μέ τή θυ­σία τῆς ζωῆς τους ἀπέ­δει­ξαν τήν ἀλή­­θεια τῆς πίστεως, ὅσο καί τῶν ἁγί­ων Πατέρων, οἱ ὁ­ποῖοι μέ τήν καθα­ρό­τη­τα τῆς ψυχῆς τους ἀξιώθηκαν νά γί­νουν δοχεῖα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, σάλπιγγες εὔηχοι τοῦ Παναγίου Πνεύ­μα­τος, γνήσιοι καί ἀκρι­βεῖς ἑρμηνευτές τοῦ θείου λόγου καί συνεχι­στές τοῦ ἐπί γῆς ἔργου τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.