Σάββατο 24 Ιουνίου 2023

Κυριακή Γ' Ματθαίου: Ας γίνουμε φίλοι του Θεού



Πολλά και σημαντικά είναι τα νοήματα του σημερινού  Ευαγγελικού αναγνώσματος, ευλογημένοι μας Χριστιανοί. Ο Κύριος στην επί του Όρους ομιλία Του, της οποίας ένα μικρό τμήμα είναι η σημερινή περικοπή, χαρακτηρίζει με τη λέξη «μακάριοι» όλους εκείνους που αγωνίζονται να εφαρμόσουν τον τρόπο του ενάρετου χριστιανικού βίου, όπως τον καθόρισε ο Ίδιος.
Οι δικές μας όμως αδυναμίες μας κάνουν να νομίζουμε πολλές φορές, ότι οι ευαγγελικές αλήθειες δεν είναι εφαρμόσιμες. Θα ήταν εκτός πραγματικότητας, άν υποστήριζε κανείς ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκες στη ζωή του. Οι ανάγκες αυτές για να ικανοποιηθούν, απαιτούν και μέριμνες και φροντίδες και αγώνες πολλούς. Χρειάζεται κόπος και ιδρώτα.

Σάββατο 17 Ιουνίου 2023

Κυριακή Β' Ματθαίου: Η πρόσκληση του Θεού χρειάζεται και την δική μας αποδοχή.



Η στιγμή της πρόσκλησης των πρώτων μαθητών του Κυρίου, όπως μας την παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή ευλογημένοι μας Χριστιανοί, είναι το προοίμιο του διδασκαλικού έργου Του στη γή. Το ευαγγέλιό Του δεν είναι πρόσκαιρη εξαγγελία και υπόσχεση χωρίς συνέχεια. Είναι αιώνιος λόγος που θα επεκτείνεται στους αιώνες. Χρειάζεται γι αυτό διαδόχους και συνεχιστές του έργου Του. Αυτούς καλεί, λοιπόν, για να καταρτίσει, να τους προπαρασκευάσει και να τους καταστήσει αλιείς ανθρώπων.
Εκεί στη γαλήνη της Τιβεριάδας έκανε την πρώτη Του εμφάνιση ο Χριστός, έκανε την πρώτη Του σπορά και το πρώτο Του ψάρεμα. Την αρχή της διδασκαλίας και το πρώτο Του κάλεσμα. Ευλογημένα και τα δύο. Με το λόγο Του συνταράσσει τις ψυχές των ανθρώπων, αυτών που θα γίνουν μαθητές Του, συνταράσσει τον εσωτερικό τους κόσμο ο οποίος θα γίνει το βάθρο για να στηθεί η Βασιλεία του Θεού. Έτσι έγινε η Τιβεριάδα το ξεκίνημα, έγινε η αρχή και το σύμβολο.

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2023

Άγιος Μακάριος της Όπτινας: Διάκριση

 


Ἐπίτρεψέ μου νὰ μὴν ἀναφερθῶ ἄλλο στὸ παρελθόν, ἀλλὰ νὰ σταθῶ σὲ ὅ,τι θὰ μπορέσει ν’ ἀποβεῖ χρήσιμο καὶ ὠφέλιμο γιὰ τὸ μέλλον.

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων, κάθε ἐντύπωση, κάθε εἰκόνα, κάθε λογισμὸς ποὺ ἔρχεται στὴν περιοχὴ τῆς καρδιᾶς καὶ τὴ γεμίζει μὲ μεγάλη ταραχή, ἀσφαλῶς προέρχεται ἀπὸ τὸ χῶρο τῶν παθῶν. Γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει ν’ ἀκολουθοῦμε τὶς παρορμήσεις τῆς καρδιᾶς ἀμέσως, ἀλλὰ μόνο μετὰ ἀπὸ προσεκτικὴ αὐτοεξέταση καὶ ἔντονη προσευχή. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάξει ἀπὸ καρδιὰ τυφλωμένη! Γιατί εἶναι πιὰ πασίγνωστο, ὅτι τὰ πάθη τυφλώνουν τὴν καρδιὰ καὶ σκοτίζουν τὸ λαμπερὸ ἥλιο τῆς διάνοιας, ποὺ ὅλοι μας πρέπει, μὲ σκληρὴ προσπάθεια, ν’ ἀτενίζουμε πάντοτε.

*   *   *

Τελικὰ ἡ ἀτέλειωτη νύχτα πέρασε. Στὴν καρδιά σου ὁ ἥλιος λάμπει ὁλόλαμπρος καὶ στὸ νοῦ σου ὁ ἀέρας εἶναι γλυκὺς καὶ καθαρός. Γλυκύτερος καὶ καθαρότερος ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε. Δόξα τῷ Θεῶ! Εἶναι ὁλοφάνερη ἡ ἐπέμβαση τῆς χάριτός Του. Ὅμως, ἀπὸ μίαν ἄποψη, ἡ τωρινὴ κατάστασή σου εἶναι ὁ καρπὸς τῶν πικρῶν δοκιμασιῶν σου. Καθὼς λέει ὀ άγιος Μάρκος ὁ ἀσκητής, πίσω ἀπὸ τὶς ἀκούσιες θλίψεις εἶναι κρυμμένο τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Το μεγαλείο της ιερωσύνης.



Ο Χρυσόστομος τονίζει ότι η Ιερωσύνη είναι διακονία, η οποία εδόθη από το Θεό στους ιερείς ως «Θείον χάρισμα» και γι᾿ αυτό είναι η σπουδαιότερη και τιμιότερη από όλες τις άλλες επίγειες εξουσίες. Και μολονότι ασκείται επί γης, τα αποτελέσματά της διαβαίνουν στους ουρανούς και ως τοιαύτη είναι υπηρεσία η οποία αρμόζει στους αγγέλους.
Γι' αυτό το ιερατικό αξίωμα χαρακτηρίζεται «αγγελικό» αφού η Ιερωσύνη ασκείται μεν επί της γης, ανήκει όμως στην «τάξη των επουρανίων». Και αυτό βέβαια πρέπει να θεωρείται εύλογο, αφού την Ιερωσύνην «δεν την καθίδρυσε ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος, ούτε κάποια άλλη κτιστή δύναμη, αλλά ο ίδιος ο Παράκλητος, ο οποίος την έκανε τέτοια, ώστε να φαίνεται ότι ασκείται από αγγέλους αν και ασκείται από σαρκικά όντα - ανθρώπους».

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2023

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός: Το νόημα των θλίψεων.



Συχνά ρωτούν οι άνθρωποι γιατί, για ποιο λόγο, Κύριος ο Θεός τους στέλνει θλίψεις και πολλές φορές και πολύ σοβαρές δοκιμασίες; Είναι πολύ σημαντικό για τον κάθε χριστιανό να καταλάβει ότι οι θλίψεις μάς αποστέλλονται κατά το θέλημα του Θεού, το πάντοτε αγαθό και σωτήριο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα στέλνονται όχι σαν τιμωρίες, για τις αμαρτίες μας, αλλά για να επαναπροσδιορίσουμε τους δρόμους μας και τις καρδιές μας ή σαν απάντηση στα αιτήματα που απευθύνουμε στο Θεό. Οι άνθρωποι πολλές φορές περιμένουν από το Θεό να πραγματοποιήσει αυτά που ζητούν στις προσευχές τους με ένα τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος. Ο Θεός, όμως, συχνά άπαντα στις δεήσεις τους με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και όχι μ’ αυτόν που θα ήθελαν ή θα φαντάζονταν.

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2023

Αββάς Δωρόθεος: Η πιο εύκολη αμαρτία.

 


Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον; Πραγματικά, τί μπορεί να είναι βαρύτερο απ’ αυτό; Τί άλλο μισεί τόσο πολύ και αποστρέφεται ο Θεός σαν την κατάκριση; Όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτήν.

Και όμως λένε ότι από αυτά τα μικροπράγματα φτάνει κανείς σ’ αυτό το τόσο μεγάλο κακό. Από το να δεχτεί μιά μικρή υποψία για τον πλησίον, από το να λέει: «Τί σημασία έχει αν ακούσω τι λέει αυτός ο αδελφός; Τί σημασία έχει αν πω και εγώ αυτόν τον λόγο; Τί σημασία έχει αν δω που πάει αυτός ο αδελφός ή τι πάει να κάνει αυτός ο ξένος»; Αρχίζει… ο νους να αφήνει τις δικές του αμαρτίες και ν’ απασχολείται με τη ζωή του πλησίον. Από εκεί φτάνει κανείς στην κατάκριση, στην καταλαλιά, στην εξουθένωση. Από εκεί πέφτει σ’ όσα κατακρίνει. Επειδή δεν φροντίζει για τις δικές του κακίες, επειδή δεν κλαίει, όπως είπαν οι Πατέρες, τον πεθαμένο εαυτόν του, δεν μπορεί σε τίποτα απολύτως να διορθώσει τον εαυτόν του, αλλά πάντοτε απασχολείται με τον πλησίον. Και τίποτα δεν παροργίζει τόσο το Θεό, τίποτα δεν ξεγυμνώνει τόσο τον άνθρωπο και δεν τον οδηγεί στην εγκατάλειψη, όσο η καταλαλιά, η κατάκριση και η εξουθένωση του πλησίον.

Γιατί άλλο πράγμα είναι η καταλαλιά και άλλο η κατάκριση και άλλο η εξουθένωση.

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2023

Από την αλήθεια του εαυτού μας στην Αλήθεια της ζωής μας.

 


Θέλουμε να είμαστε αληθινοί και ειλικρινείς με τους άλλους, αλλά από την άλλη η αλήθεια του καθενός κρύβεται βαθιά πίσω από τα προσωπεία μας. Είμαστε ψεύτες προς τον εαυτό μας.

Στρουθοκαμηλίζουμε μπροστά στην αλήθεια μας. Φοβόμαστε τι θα ανακαλύψουμε κι έτσι δεν μπαίνουμε στην διαδικασία μιας εσώτερης αυτοκριτικής.

Σάββατο 3 Ιουνίου 2023

Κυριακή της Πεντηκοστής: Χωρίς Άγιο Πνεύμα δεν μπορούμε να ελευθερωθούμε από την σύγχυση και τον σημερινό παραλογισμό.



Ο πρώτος λόγος, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, για το Άγιον Πνεύμα γίνεται στην Παλαιά Διαθήκη. Εκτός του ότι ενεφυσήθη στο πρόσωπο του Αδάμ και μετεποίησε το χώμα σε ζωντανή πνευματική ύπαρξη, μεγάλες προφητικές φυσιογνωμίες από την έμπνευσή του, προείπαν τόσα για την γέννηση του Κυρίου. Η δωρεά όμως του Αγίου Πνεύματος με όλη την πληρότητα του πλούτου των χαρισμάτων του αποκαλύπτεται στη νέα εποχή της χάριτος. Η δωρεά αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες επαγγελίες της Καινής Διαθήκης. Και η μεγάλη αυτή υπόσχεση του Κυρίου δεν άργησε να εκπληρωθεί. Ηταν η ημέρα της Πεντηκοστής.

Γιατί γονατίζουμε την Πεντηκοστή;



«Θεέ μου…Είμαι πεσμένος… Σήκωσέ με. Ανάστησέ με. Σώσε με!…»
Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδας, του Ενός και Μοναδικού Θεού. του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Τρισηλίου Θεότητας, που είναι «φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά. Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν, ηγεμονεύον, καθαίρον τα πταίσματα, Θεός και θεοποιούν, πυρ εκ πυρός προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τα χαρίσματα».

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2023

Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης: Μόνο στην Θεία Λειτουργία ο άνθρωπος σώζεται.



Είναι μεγάλο πρόβλημα ο άνθρωπος. Σου γίνεται βάσανο και σταυρός ανανεούμενος, αν θέλης να σεβαστής τη φύσι του, να μην τον ακρωτηριάσεις, αλλά να τον δεχθής όπως είναι.
Γι’αυτό όλα τα συστήματα, για ν’ αποφύγουν το βάσανο αυτό που δημιουργεί ο άνθρωπος, με προκρούστεια μέθοδο τον φέρνουν στα μέτρα τους, κάνοντάς τον άτομο, μονάδα παραγωγής. Και οι ιδεαλισμοί τον εμπαίζουν με ανυπόστατους ρομαντισμούς, αφήνοντάς πεινασμένο, αμεταμόρφωτο και νεκρούμενο το σώμα της υπάρξεώς του.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...