Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ: Η εντολή της αγάπης απευθύνεται σε όλους.


 

«Ἔχουσι Μωϋσέα καί τούς προφήτας· ἀκου­σά­­τωσαν αὐτόν» (Λουκ. 16.29).

Μία ἀπό τίς παραβο­λές τοῦ Χριστοῦ μᾶς ὑπενθύμισε τό σημερινό εὐαγ­γε­λικό ἀνάγνωσμα. Τήν παραβολή τοῦ πλου­σί­ου καί τοῦ πτωχοῦ Λα­ζάρου. Ὁ ἕνας, πλού­σι­ος σέ χρήματα ἀλλά πτωχός σέ αἰσθήματα καί ἀρετές, ζοῦσε μιά πολυτελῆ ζωή καί ἀδι­α­φοροῦσε γιά τόν τα­λαί­πωρο Λάζαρο, πού πε­ρί­μενε στήν εἴσοδο τοῦ ἀρχοντικοῦ του ὑπομο­νε­τικά γιά νά χορτάσει ἀπό τά ψί­χου­λα πού ἔπεφταν ἀπό τό τραπέζι τοῦ πλουσίου ἰδιοκτή­του.

Πτωχός ὡς πρός τά ὑλικά ἀγαθά ὁ Λάζαρος ἀλλά πλούσιος ὡς πρός τά πνευματικά· γιατί ἡ ἔλ­λειψη τῶν ὑλικῶν ἀγα­θῶν τόν ἔκανε νά ἀσκηθεῖ στήν ταπεί­νω­ση καί τήν ὑπακοή, ἀρε­­­­τές πού τοῦ χάρισαν μετά τόν θάνατό του μία θέση «ἐν τοῖς κόλ­ποις τοῦ Ἀβραάμ», σέ ἀντίθεση μέ τή σκλη­ρό­τητα καί τήν ἀκαρδία τοῦ πλουσίου πού μετά τόν θάνατό του βρέθη­κε στόν «τό­πον τῆς βα­σάνου».

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Η ευλογία της τεκνογονίας και το σύγχρονο δημογραφικό πρόβλημα.

 



Αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή

      Αρχιερατικού Επιτρόπου Καμπανίας 

 

Ο Θεός, σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο, ως αγαθός δημιούργησε το ωφέλιμο, ως σοφός το άριστο και ως παντοδύναμος το μέγιστο. “Ἐξ οὐκ ὄντων” (Β΄ Μακ. 7,28)  δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο και τον άνθρωπο ο οποίος, μόνος από όλα τα πλάσματα του Θεού, δημιουργήθηκε “κατ᾿ εἰκόνα” και “καθ᾿ ὁμοίωσιν” Του. Τοποθετήθηκε μέσα στον Παράδεισο (Γεν. 2,15), έγινε  ακροατής της θείας φωνής και  αξιώθηκε  να γνωρίσει τον Πλάστη του ώστε να επιτύχει το καθ’ ομοίωσιν.

Εξαιτίας όμως της παρακοής του  εισέβαλλε η αμαρτία στον κόσμο  και  ταυτόχρονα η  είσοδος του θανάτου στο ανθρώπινο γένος. Η αμαρτία, εξαιτίας της απομάκρυνσης του ανθρώπου από το Θεό που είναι η Ζωή, γέννησε το θάνατο. Ως  παρασιτική δύναμη κυρίευσε τον άνθρωπο αμέσως μετά την πτώση.  Ο Θεός είναι η Ζωή και η απομάκρυνση από το Θεό σημαίνει θάνατο, αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος.

Αντίβαρο στην απειλή του αφανισμού  της ζωής εξαιτίας του θανάτου απετέλεσε η τεκνογονία ώστε να μην αφανιστεί ο άνθρωπος αλλά να διασωθεί με την παιδοποιία.  Ο Θεός προγνωρίζοντας την πτώση ως Παντογνώστης προικίζει ως Φιλάνθρωπος  εκ των προτέρων τους πρωτόπλαστους με όλα τα εφόδια, κατασκευάζει  δηλαδή κατάλληλα το σώμα του άντρα και της γυναίκας ώστε να ανακοπεί  η κυριαρχία  του θανάτου που εισέβαλλε στο ανθρώπινο γένος: “καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον... ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς”(Γεν.1,27).

    Η τεκνογονία  λοιπόν αποτελεί   τόσο έκφραση της πρόνοιας του Θεού: Ὥστε διά τό μή ἐκτριβῆναι καί ἀναλωθῆναι τό γένος ὑπό τοῦ θανάτου ὁ γάμος ἐπινενόηται, ὡς ἂν διά τῆς παιδοποιίας τό γένος τῶν ἀνθρώπων διασῴζηται”, όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης ο  Δαμασκηνός,   όσο και έκφραση  της φιλανθρωπίας του Θεού: “Ἐπειδή ἐδέξαντο τήν ἀπό τοῦ θανάτου φθοράν καί τήν ἀράν καί τήν ὀδύνην καί τόν ἐπίπονον βίον, τότε καί ὁ γάμος ἐπεισέρχεται μετά τούτων τό θνητόν τοῦτο καί δουλικόν ἰμάτιον”.Γι’ αυτό μετά την πτώση ο γάμος   καθίσταται “πρᾶγμα σφόδρα χρήσιμον καί ἀναγκαῖον”, αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ: Ό,τι κάνουμε, ας το κάνουμε με την καρδιά μας.


 

«Ὁ σπείρων φειδομένως φειδο­μέ­­­νως καί θερίσει» (2 Κορ. 9.6).

Μία αὐτονόητη προειδοποίηση ἀπευθύνει στό σημερινό ἀπο­στο­λι­κό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυ­φαῖ­ος ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας πρός τούς χριστιανούς τῆς Κο­ρίν­θου. Αὐτός πού σπέρνει μέ φειδώ, αὐτός πού δέν σπέρνει ἄφθονο τόν σπόρο, εἶναι βέβαιο ὅτι δέν θά ἀπο­κομίσει πολλούς καρπούς ἀπό αὐ­τήν τή σπορά, ἀλλά ἡ συγκο­μι­δή του θά εἶναι περιορισμένη, ὅπως καί ἡ σπορά του.

Ἡ προειδοποίηση αὐτή εἶναι ἀ­σφα­­λῶς ὀρθή, ὅμως ὁ σκοπός τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἦταν νά προειδοποιήσει τούς Κο­­ρινθίους γιά θέματα πού γνώ­ρι­ζαν καλύτερα ἀπό τόν ἴδιο, ἀλλά νά τά χρησιμοποιήσει ὡς μέσο γιά νά τούς διδάξει τίς πνευματικές ἀλήθειες πού ἤθελε.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΛΟΥΚΑ: Δεν αρκεί κάποιο καλό έργο, χρειάζεται να είναι ωφέλιμο.

 


 

«Μανθανέτωσαν δέ καί οἱ ἡμέ­τε­ροι καλῶν ἔργων προΐσθασθαι εἰς τάς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μή ὦσιν ἄκαρποι» (Τίτ. 3.14).

Δύο φορές τονίζει ὁ πρωτοκορυ­φαῖ­ος ἀπόστολος Παῦλος στό ση­με­­ρινό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν ἐπι­στο­λή του πρός τόν μαθητή του, ἐπί­σκοπο Κρήτης Τίτο, τήν ἀνα­γκαι­ότητα τῶν καλῶν ἔργων γιά ὅσους πιστεύουν στόν Θεό. Αἰ­τιολογεῖ μάλιστα τήν ἐπιμονή του στό θέ­μα αὐτό λέγοντας ἀφενός ὅτι τά κα­λά ἔργα εἶναι «καλά καί ὠφέ­λιμα τοῖς ἀνθρώποις» καί ἐξυπηρετοῦν «τάς ἀναγκαίας χρείας» καί ἀφετέρου κάνουν τούς ἀνθρώ­πους νά μήν εἶναι ἄκαρποι ἀλλά νά ἔχουν καρπούς καλούς καί ἀγα­θούς.

Ποιά εἶναι ὅμως γιά τόν ἀπό­στο­λο Παῦλο τά καλά ἔργα τά ὁποῖα συστήνει στούς χριστιανούς; Τό διευκρινίζει καί αὐτό ἔμμεσα, πε­ρι­γράφοντας τά ἀνωφελῆ καί μά­ταια ἔργα. «Μωράς δέ ζητήσεις καί γενεα­λο­γίας καί ἔρεις καί μάχας νομικάς περιΐστασο· εἰσίν γάρ ἀνω­φελεῖς καί μάταιοι».

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΛΟΥΚΑ: Μήνυμα πίστεως και αισιοδοξίας

 


 

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. 7.14).

Ἀρκετές φορές οἱ ἱεροί εὐαγγε­λιστές περιγράφουν συναντή­σεις καί συνομιλίες τοῦ Χριστοῦ μέ νέους ἀνθρώπους, ὅμως ἡ σημ­ε­ρινή συνά­ντηση καί συνομιλία τοῦ Χριστοῦ ἔχει μία διαφορετική διά­στα­ση καί ἕνα διαφορετικό πε­ριε­χόμενο. Για­τί δέν ἔρχεται ὁ νέος πρός τόν Χρι­στό ἀλλά ὁ Χριστός πρός τόν νέο. Ἔρχεται ὁ δημιουρ­γός πρός τό πλά­σμα του, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου πρός αὐ­τόν πού ὑπό­κειται ἤδη στόν νό­μο τοῦ θανά­του, ὁ ὁποῖος ἀπο­τε­λεῖ συνέπεια τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἔρχεται ὁ φιλάνθρω­πος Κύριος γιά νά δώσει ζωή καί ἐλπίδα καί προοπτική στόν νεανί­σκο πού τήν ἔχασε τόσο πρόωρα, ἔχει ὅμως τώ­ρα τή δυνατότητα νά ζήσει αὐτό τό μεγάλο θαῦμα χάρη στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔρ­χε­ται καί τοῦ ἀπευθύνει μιά πρόσ­κλη­ση, μία διαταγή: «Νεανί­σκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Μέσα στόν θρῆνο καί τόν ὀδυρμό τῆς νεκρικῆς πομπῆς ἡ πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ ἠχεῖ περίεργη, ἠχεῖ ὡς παραφωνία. Ἀφοῦ ὁ νεκρός νεα­νί­ας δέν ἀ­κούει, ἀφοῦ ὁ νεκρός δέν μπορεῖ νά σηκωθεῖ, σέ ποιόν ἀπευθύνει τήν πρόσκληση, σέ ποι­όν δίδει τήν ἐντολή ὁ Χριστός;

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ: Η αγάπη δεν είναι ένα αόριστο συναίσθημα, αλλά στάση ζωής απέναντι στον αδελφό μας.


 

«Γίνεσθε οὖν οἰκτίρ­μο­νες καθώς καί ὁ πα­τήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί» (Λουκ. 6.36).

Μιά ἐντολή πού ὑπερ­βαίνει τά μέτρα καί τίς συνήθειες τῶν ἀν­θρώπων τῆς ἐπο­χῆς του δίνει σήμερα ὁ Χριστός μέ τό εὐ­αγ­γελικό ἀνά­γνω­σμα πού ἀκούσαμε. Στήν ἐντολή τοῦ Μω­σαϊκοῦ νόμου πού ζη­τοῦσε ἀπό τούς τηρητές του νά ἀνταποδίδουν τό καλό σέ ὅσους τούς ἔκαναν καλό, ἀλλά ταυ­­­τόχρονα ἐπέτρεπε καί τήν ἀνταπόδοση τοῦ κακοῦ, ὁ Χριστός ἀντιπαραθέτει τήν και­­νή ἐντολή τῆς ἀγάπης, μιᾶς ἀγάπης πού δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά αἰ­σθή­ματα καί τή στάση τοῦ ἄλλου ἀπέναντί μας, μιᾶς ἀγά­πης πού δέν ἔχει τήν ἀναφορά της στήν ἰδέα τοῦ δι­καίου ἤ τοῦ ἀδίκου, ἀλλά ἀνα­φέρεται ἀπευ­θείας στόν Θεό, γι’ αὐτό καί παίρνει νέες δια­στά­σεις καί χαράσ­σει νέα ὅρια.

«Γίνεσθε οὖν οἰκτίρ­μο­νες», ζητᾶ ὁ Ἰη­σοῦς, ὄχι μόνο πρός αὐτούς πού σᾶς φέρο­νται μέ καλό τρόπο, πρός αὐτούς πού σᾶς ἀγα­ποῦν ἤ σᾶς εὐεργέτησαν, γιατί αὐ­τό εἶναι αὐτο­νόητο, εἶ­ναι ἀπολύτως φυσικό καί δέν ἔχει καμιά ἀξία στά μάτια τοῦ Θεοῦ· γιατί δέν ἀποδεικνύει τίποτε γιά τήν ποιότητα τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώ­που, γιατί δέν ἀπαιτεῖ οὔτε κόπο, οὔτε προ­σπά­­θεια, οὔτε καλλιέρ­γεια. Ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό τούς μαθητές του νά καλύψουν μέ τήν ἀγάπη τους ὅ,τι κακό μπορεῖ νά τούς συμ­βαί­νει, ὅ,τι κακό μπορεῖ νά προέρχεται ἀπό τούς ἄλλους καί νά ἀπευθύ­νεται σ’ αὐ­τούς. Τούς ζητᾶ ὄχι μόνο νά τό καλύ­ψουν μέ τήν ἀγά­πη τους ἀλλά καί νά τό ἐξαλείψουν καί νά τό νικήσουν, γιατί γνω­ρί­ζει ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι κυ­ρίως μία δύ­ναμη ψυ­χῆς, εἶναι ἡ οὐσία τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώ­που, ἐφόσον ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἀφετηρία τῆς δημιουρ­γίας του.

Γι’ αὐτό καί παρότι ἀκούεται ἀδιανόητο γιά τά ἀνθρώπινα δεδο­μένα, νά ἀνταπο­δί­δει κανείς ἀγάπη σ’ αὐτόν πού τοῦ ἔκανε κα­κό, ὁ Χριστός τό ζητᾶ ἀπό ὅλους μας στηρίζοντας τήν ἐντολή του στόν ἴδιο τόν Θεό. «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθώς καί ὁ πα­τήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί».
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...