Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. 18.18).

 



Τό θέμα τῆς αἰωνίου ζωῆς εἶναι ἕνα θέμα πού ἀπασχολεῖ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὅλοι θέλουμε νά ζήσουμε αἰώνια, οἱ περισσότεροι ὅμως ἀπό ἐμᾶς δέν φροντίζουμε γι᾽ αὐτό. Τό σημερινό ὅμως εὐ­αγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς παρουσιάζει ἕναν ἄνθρωπο πού ἐνδια­φέ­ρεται σοβαρά γι᾽ αὐτήν, ἕναν ἄνθρωπο μέ πνευ­μα­τικές ἀνησυχίες, πού πλησιά­ζει τόν Χριστό γιά νά τόν ρωτήσει πῶς θά κλη­ρονομήσει τήν αἰώ­νια ζωή.

Δέν τόν ἐνδιέφερε ἡ παροῦσα, γιατί εἶχε ἐξα­­σφαλισμένα τά ἀγα­θά του. Δέν εἶχε ἀνά­γκες οὔτε προβλήματα. Ἔτσι πίστευε τουλά­χι­στον. Αὐτό πού τόν ἐν­δι­έφερε ἦταν τό μέλλον του. Αὐτό πού τόν ἀπα­σχολοῦσε ἦταν πῶς θά κληρονομήσει τήν αἰω­νι­ό­τητα.

Ἡ συζήτηση ὅμως μέ τόν Χριστό ἀποδεικνύει σύντομα ποιά ἦταν τά πραγματικά προβλή­μα­τα αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώ­που. Μόλις ὁ Χριστός, ἀπα­ντώντας στήν ἐρώτησή του, προσδιορίζει ὡς προ­­ϋπόθεση, ὑπό τήν ὁποία εἶναι δυνατόν νά κληρονο­μή­σει τήν αἰώ­νια ζωή, τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνος δη­λώνει ὑπερο­πτι­κά ὅτι τίς τηρεῖ ἤδη ἀπό μικρό παιδί καί ζη­τᾶ κάτι πιό ὑψηλό καί κάτι πιό δύσκολο προ­κει­μένου νά τήν κερδί­σει ἐπάξια.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021

ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 


 

­«Μακάριοι οἱ ἀκούον­τες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐ­τόν» (Λουκ. 11.27).

Στούς μακαρισμούς τῆς ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμι­λίας ὁ Χριστός προ­σθέ­τει σήμερα ἕναν ἀκόμη μακαρισμό. Ἕναν μα­κα­­­ρισμό μέ ἀφορμή τά ἐγ­κωμια­στικά λόγια μι­ᾶς ἄγνωστης γυναί­κας μέσα ἀπό τό πλῆθος τῶν ἀκροατῶν του, πού μα­κά­ρισε τήν Παναγία Μη­­­τέρα του γιατί ἀξιώ­θη­κε νά γεννήσει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ μα­κα­ρισμός αὐτός δέν ἀπευθύ­νεται μόνο στήν Παναγία, ἀλ­λά καί σέ ὅποιον βα­δίζει τήν ὁδό τῆς ὑπα­κοῆς τῶν ἐν­τολῶν τοῦ Θεοῦ.

«Μακάριοι οἱ ἀκούον­τες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐ­τόν». Εὐτυχεῖς δέν εἶ­ναι ἐκεῖνοι πού ἁπλῶς ἀκούουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἐκεῖνοι πού τόν ἀκοῦν καί τόν ἐ­φαρ­­­­μόζουν. Για­τί οἱ πρῶ­­τοι μοιά­ζουν μέ τή γῆ πού δέχεται τόν σπό­ρο τοῦ θείου Λόγου, ἀλ­λά λόγω τῆς ξηρότητός της δέν φυτρώνει, καί ὁ ἀέρας τόν παρασύρει μα­­κριά καί δέν καρ­πο­φορεῖ. Ὅσοι ὅμως τόν ἀκοῦν καί τόν φυλάσ­σουν μοιάζουν μέ τήν εὔφορη γῆ πού τόν δέ­χε­­ται καί τοῦ δί­νει τή δυνατότητα νά βλαστή­σει καί νά καρ­πο­φορή­σει «καρπόν ἑκα­τον­τα­πλασίονα».

Καί εἶναι μακάριοι «οἱ ἀκούοντες καί φυλάσ­σοντες», διότι ἡ ἀκοή καί ἡ φύλαξη τοῦ λό­γου καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τούς κάνει ἀξί­ους καί τῶν ὑπο­λοί­πων μακαρισμῶν. Διότι ἐντολή τοῦ Θεοῦ πού ἐφαρμόζουν εἶναι ἡ τα­πείνωση, ἡ πραό­της, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἐλε­η­μο­σύ­νη, ἡ καθαρό­της τῆς καρδίας, ἡ εἰ­ρήνη καί ἡ ἐπιδίωξή της, καί ἡ ὁμολο­γία τοῦ ὀνό­ματος τοῦ Θεοῦ. Καί σέ ὅλα αὐτά φθάνει ὁ ἄνθρωπος πού ἐναρ­μο­νίζει τή ζωή του μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Άγιος Λουκάς ο ιατρός: Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε...

 


«Μὴ κρίνετε, ἴνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; Ἤ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἅφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου; Ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε βλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.» (Μτ. 7, 1-5).

Μεγάλη καὶ φοβερὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι μας, ἀρχίζοντας ἀπὸ μένα, συνεχῶς κρίνουμε καὶ κατακρίνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ γι’ αὐτὸ θὰ δώσουμε λόγο στὴ Φοβερὰ Κρίση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θὰ μᾶς κρίνει Αὐτὸς διότι καὶ ἐμεῖς κρίνουμε τοὺς ἄλλους, ψάχνουμε νὰ βροῦμε στὸν πλησίον μας τὸ παραμικρὸ σφάλμα, ἐνῶ τὶς δικές μας ἁμαρτίες δὲν τὶς βλέπουμε καὶ οὔτε θέλουμε νὰ τὶς σκεφτόμαστε.

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος στὴν Πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴ του λέει τὸ ἑξῆς: «Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων•  ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις•   τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων, οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ ἐστὶ κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας. Λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά, ὅτι σὺ ἐκφεύξῃ τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ;» (Ρώμ. 2, 1-3).

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2021

Αγάπη και εσωτερικά πάθη.

 



Η αληθινή αγάπη απαιτεί για την εξάσκησή της κατά το θέλημα του Κυρίου εσωτερική καθαρότητα, με άλλα λόγια απαλλαγή από τα πάθη, που αποτελούν την «παλαιότητα» και την ακαθαρσία της ψυχής και μολύνουν κάθε ενέργειά μας, ακόμη και την πιο ευγενική κατ' άνθρωπον. Και αυτό σημαίνει διαρκή ανίχνευση του εσωτερικού μας και ανακάλυψη όλων των αρνητικών στοιχείων, που κρύβονται επιμελώς μέσα μας. Η αυτοεξέταση θα μας πληροφόρηση για την ύπαρξη των αρνητικών στοιχείων της παλαιότητός μας, όπως είναι η εγωιστικότητα και η αυτοφιλία ή φιλαυτία. Και γι' αυτό έχουμε ανάγκη του θείου φωτισμού, που μας αποκαλύπτει καθαρά το εσωτερικό μας. Έτσι δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε προς μεγάλη μας έκπληξη στοιχεία, που δεν τα φανταζόμασταν να υπάρχουν σε τέτοιο βαθμό. Αν προσέξουμε με τέτοια διάθεση και εκζήτηση του θείου φωτισμού, θα διαπιστώσουμε π.χ. πόσο εύκολα δεν θέλουμε να μας ενοχλούν οι άλλοι. Πόσο μας είναι δυσάρεστο να μας μιλούν οι άλλοι για τις δυσκολίες τους, τις ανάγκες τους, τις θλίψεις τους, τον πόνο τους, τα ποικίλα προβλήματά τους, μάλιστα, αν υποπτευόμαστε, ότι πιθανόν θα ζητήσουν και τη δική μας συμπαράσταση. Πολύ επιθυμούμε να μη μας χαλάσουν την ησυχία μας κατά τον χρόνο, που θέλουμε απολύτως να τον έχουμε δικό μας. Δεν μας ευχαριστεί να μας ενοχλούν οι άλλοι, μάλιστα αν δεν είναι ευχάριστοι τύποι. Συγκεντρωμένοι στα δικά μας προβλήματα, απορροφημένοι από τις δικές μας δυσκολίες, γινόμαστε σιγά σιγά αναίσθητοι έναντι των άλλων, αδιάφοροι, σκληροί και τελικά ανάπηροι πνευματικά ως προς τους άλλους. Με τον καιρό και με κυρίαρχη αυτήν την κατάσταση μέσα μας, δεν μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο, παρά μονάχα ό,τι έχει σημασία μόνο για τον εαυτό μας, για ό,τι μας βολεύει και για ό,τι μας κολακεύει φανερά ή κρυφά.

 

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

Τέσσερις καταστάσεις που σκοτίζουν την ψυχή.

 


Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του. Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν. Γι' αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.

Πώς όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου. Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:Υπάρχει τύχη;



πάρχει «τύχη» Θεία Πρόνοια; Κατ Τν ερν Χρυσόστομον: Εναι κακν κα πηγορευμένον ν πιστεύ κανες ες τν τύχην.
Κα λέγει:ν τύχη κάν τν καλν τν κακν (νθρωπον), τότε γιατ συμβουλεύεις τ παιδιά σου κα τ νουθετες;  

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

 


 

«Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σε­αυ­τόν» (Λουκ. 10.27).

Στήν ἐρώτηση τοῦ νομικοῦ πού τόν πλησιάζει καί τόν ρωτᾶ πῶς θά κληρονομήσει τήν αἰώνιο ζωή ὁ Ἰησοῦς δέν ἀπαντᾶ. Τόν παρα­πέμπει στή διπλῆ ἐντολή τοῦ νό­μου, στή διπλῆ ἐντολή τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ὁποία, ὅπως λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρι­στός, «ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προ­φῆ­ται κρέμανται», καί τόν κα­λεῖ νά τήν ἐπαναλάβει. Δέν περιο­ρί­ζεται ὅμως μόνο σέ αὐτό ὁ Χρι­στός. Βλέ­πο­ντας τήν ὑποκρισία τοῦ νο­μι­­κοῦ, ὁ ὁποῖος θέλοντας νά συγ­κα­­λύ­ψει τίς πονηρές του προ­θέ­σεις ἰσχυ­­ρί­ζεται ὅτι ἀγνοεῖ ποιός εἶναι ὁ πλη­σίον του, ὁ Χρι­στός παρου­σιάζει μέ μία μοναδική πα­ραβολή, μέ τήν πα­ρα­βολή τοῦ κα­λοῦ Σαμα­ρείτου, τί ση­μαίνει πραγ­ματικά ἀγά­πη καί ποιοί εἶναι αὐτοί πού θά κληρο­νο­μήσουν ὄντως τήν αἰώ­νιο ζωή.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021

Όλα εξαρτώνται από το αυτεξούσιό μας.

 


Συμβαίνει πολλές φορές νὰ σοῦ μιλάει μὲ λογισμούς ὁ σατανᾶς καὶ νὰ σοῦ λέει· "Κοίταξε πόσα κακὰ ἔργα ἔχεις κάνει. Ἡ ψυχή σου εἶναι γεμάτη ἀνομίες, βαρύνεσαι μὲ πολλές καὶ βαρύτατες ἁμαρτίες". Μή σὲ ξεγελάει μ' αὐτὰ ὁ σατανᾶς καὶ μὲ πρόφαση ταπεινώσεως σὲ σπρώχνει στὴν ἀπελπισία. Ἐσὺ λοιπὸν ἀποκρίσου του: "Ναί, ἀλλὰ ἔχω γραπτὲς τὶς διαβεβαιώσεις τοῦ Θεοῦ ποὺ λέει: «Δὲν ἐπιθυμῶ τὸ θάνατο τοῦ ἁμαρτωλού, ἀλλὰ νὰ ἐπιστρέψει μὲ τὴ μετάνοια καὶ νὰ ἔχει ζωή». Γιατὶ τότε τί ἤθελε νὰ κατεβεῖ ὁ Θεὸς στὴ γῆ, ἄν ὄχι γιὰ νὰ σώσει τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ νὰ φωτίσει αὐτοὺς ποὺ ζοῦνε στὸ σκοτάδι καὶ νὰ δώσει ζωὴ στοὺς νεκροὺς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία;".

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΛΟΥΚΑ: Εμείς χρειάζεται να εκσυγχρονιστούμε με την διδασκαλία της Εκκλησίας και όχι το ανάποδο.

 


«Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ᾽ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατά ἄνθρωπον» (Γαλ. 1.11), ἀκούσαμε σήμερα τόν ἀπόστολο Παῦλο νά δια­βεβαιώνει τούς χριστιανούς τῆς Γαλατίας.

Αἰσθάνεται χρέος του ὁ πρωτο­κο­ρυφαῖος ἀπόστολος νά ἀναφερθεῖ στή γνησιότητα τοῦ κηρύγματός του. Αἰσθάνεται χρέος νά βεβαιώ­σει τούς πιστούς ὅτι ὅσα τόν ἄκου­σαν νά τούς λέγει γιά τόν Χριστό καί τή ζωή του δέν εἶναι πληρο­φο­ρίες πού προέρ­χο­νται ἀπό ἀν­θρώ­πους, ἔστω καί ἀπό αὐτούς τούς μαθητές καί ἀπο­στόλους τοῦ Κυρίου. Αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά τούς βεβαιώσει ὅτι ὅσα τούς εἶπε γιά τό εὐαγγέλιο καί τή διδασκα­λία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἀνθρώ­πινες σκέψεις καί ἰδέες καί θεω­ρίες. Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ πού ἐπέλεξε μέ θαυ­μαστό τρόπο τόν πρώην διώ­κτη του Σαῦλο γιά νά τόν κα­ταστήσει ἀπό­­στο­λό του καί τόν ἀξίωσε πολ­λῶν καί οὐρανίων ἀποκαλύ­ψεων.

Καί αὐτή ἡ διαβεβαίωση τοῦ ἀπο­στόλου Παύλου δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς Γαλάτες, ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, πού πιστεύ­σα­με μέ τό κήρυγμα τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου· ἰσχύει γιά τήν ὀρθόδοξη Ἐκ­κλη­σία μας, ἡ πίστη τῆς ὁποίας εἶναι ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Χρι­στό, ὁ ὁποῖος ἦρθε στόν κό­σμο γιά νά μᾶς γνωρίσει προσωπικά τήν ἀλή­θειά του. Ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς γνωρίσει τόν Πατέρα του καί νά μᾶς διδάξει ὁ ἴδιος τί θά πρέπει νά πιστεύουμε καί πῶς θά πρέπει νά ζοῦμε γιά νά πλησιά­σουμε τόν Θεό καί νά λάβουμε καί πάλι τήν υἱοθεσία, τήν ὁποία ᾽Εκεῖ­νος μᾶς χάρισε μέ τήν ἐνανθρώ­πη­ση καί τή θυσία του.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...