Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Ε’ Λουκά: Δεν φταίει ο πλούτος, αλλά η έλλειψη της αγάπης.



 «Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον…».
Σήμερα αδελφοί μου ακούσαμε την γνωστή παραβολή του πλουσίου και φτωχού Λαζάρου. 
Θα αναφερθούμε στο σημείο όπου ο πλούσιος βρισκόμενος εν τω άδη…υπάρχων εν βασάνοις, βλέπει αν και τους χωρίζει χάσμα μέγα, τον Αβραάμ και τον Λάζαρο. Και απευθυνόμενος στον Αβραάμ τον ονομάζει πατέρα.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τρία πράγματα που φυλάσσουν τις αρετές.



Τρία πράγματα δυσκολεύεται ο άνθρωπος να αποκτήση, όχι επειδή αυτά καθ’ εαυτά είναι δύσκολα, αλλά επειδή εμείς οι ίδιοι τα κάνομε δύσκολα, διότι συγκρούονται με το εγώ μας.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Όλα έχουν βαφτεί με τα χρώματα της αιωνιότητος.



Μέσα στο ιλαρό φως ενός κεριού, στην κάπνα του καμμένου θυμιάματος, στα χρώματα των αγιογραφιών, στις μελωδίες σε ήχους πλάγιους...
"Τα σα εκ των σων..." με ήρεμη φωνή λέγει ο ιερέας, και όλα γίνονται χορός, τα επιμέρους γίνονται ένα, και ο Ένας γίνεται τα πάντα.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

28 Οκτωβρίου 1940: Αέρας!



1940: Τότε που οι Έλληνες σκότωσαν και σκοτώθηκαν για να σταματήσει ο πόλεμος...η τρέλα.
"Αέρας". Μία λέξη που σήμαινε πολλά. Την λέγανε τα παλικάρια και ξεχύνονταν προς τον εχθρό χωρίς να κοιτούνε πίσω.
Οι Έλληνες.
Οι Ήρωες.
Πολεμούσαν για την πατρίδα. Για το άδικο του κόσμου τούτου.
Και η μάνα Παναγιά, αντάρτισσα στα βουνά μαζί τους. Στο κρύο. Στην νύχτα.
Ξεψυχούσαν χωρίς παράπονο.
Και ντύναμε με το αίμα τους -με χρώμα πορφυρό, το χρώμα της καρδιάς- εκείνον τον χειμώνα...

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή ΣΤ' Λουκά: Μη δίνουμε δικαιώματα στον διάβολο!



Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. η’ 26-39
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ  εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν  Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί,  Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ  Ἰησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν  Ἰησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ  Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ  Ἰησοῦς λέγων· 39 ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς.

Στη χώρα των Γαδαρηνών
Ο διάβολος παραμορφώνει
Μόλις έφτασε ο Κύριος στη χώρα των Γαδαρηνών, Τον συνάντησε κάποιος άνθρωπος που είχε κυριευθεί από πολλά δαιμόνια επί πολλά χρόνια και είχε καταντήσει θηρίο ανήμερο. Δεν φορούσε ρούχα, δεν έμενε σε σπίτι, τριγυρνούσε στα μνήματα. Και επειδή τα δαιμόνια τον έφερναν σε κατάσταση αγριότητας, τον έδεναν οι άνθρωποι με αλυσίδες βαριές να μην κάνει κανένα κακό. Αλλά αυτός τις έσπαζε και εξαγριωμένος σερνόταν βίαια από τους δαίμονες στις ερημιές.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Τα τρία σημεία στα οποία πάσχει ο σύγχρονος μοναχισμός.



Πρώτον κατάφερε (ο διάβολος) να αλλοιώση το πνεύμα της ασκητικότητος και να το κάνη μία ακτιβιστική ενέργεια, έαν «πρέπει», ενώ ο σκοπός του μοναχού είναι η θέωσίς του. Και έτσι, το περιεχόμενο του μοναχισμού, από θεολογικό και οντολογικό, από κοινωνία θείας χάριτος και ενεργείας, έγινε μία πράξις, μία ενέργεια, ένας κανόνας. Αυτός ο κανόνας όμως αλλοιώνει την πνευματικότητα του ανθρώπου, και το χειρότερο, του δημιουργεί την συνείδησι ότι εκπληρώνει το έργο του. Κάνω τον κανόνα μου ως μοναχός; Εντάξει, λέγει, είμαι μοναχός. Ή, εκτελώ αυτό που μου επιβάλει η Εκκλησία, το μικρό ή μεγάλο μου Σχήμα ή η ρασοφορία μου; Τότε, όχι μόνον δεν μου λείπει τίποτε, αλλά και μου χρωστάει ο μεν Θεός αμοιβή για την δικαιοσύνη μου, η δε Παναγία –κατά την αγιορείτικη παράδοση- την σωτηία μου, διότι μου υποσχέθηκε πως θα με σώση, όπότε αν υποθέσωμε ότι κάνω και καμία αμαρτία, δεν χάλασε ο κόσμος, θα σωθώ. Αυτή η αντίληψις, το συγχρονο αυτό πνεύμα είναι μία εξαχρείωσις της μοναχικής ζωής, ένα κατόρθωμα του σατανά.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Όλα είναι δρόμος (Βίντεο)



Ο Πρωτ. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Μονοφατσίου, περιγράφει την συναρπαστική περιπέτεια της οδοιπορίας προς την αληθινή ζωή.

Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και ομοφυλοφιλία (Βίντεο)


 Ο Καθηγητής της ΑΕΑΘ, Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος, μιλά για τη σχέση των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων με την ομοφυλοφιλία.
Δείτε το βίντεο παρακάτω.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η μελέτη των θείων Γραφών μας ανακαινίζει και μας καθοδηγεί.



Ο σωματικός κόπος και η μελέτη των θείων Γραφών φυλάσσει την καθαρότητα του νου. Τον κόσμο πάλι, τον ενισχύει η ελπίδα και ο φόβος του Θεού. Την ελπίδα και το φόβο στηρίζουν μέσα μας η φυγή από τους κοσμικούς ανθρώπους και η αδιάλειπτη προσευχή.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Η σχέση με τον άλλον ως κατάρα και ευλογία.



Οι πιο πολλοί ερωτεύονται τον άλλο γιατί δεν τον ξέρουν.
Ερωτεύονται δηλαδή το μυστήριο, το άγνωστο, την ελπίδα ενός προσώπου που θα πραγματώσει τους πόθους τους.
Γι'αυτό και πολλοί μετά από λίγο καιρό χάνουν τον έρωτα και τον ενθουσιασμό τους. Η αρχή της σχέσης τους ήταν λάθος και παρέμεινε λάθος μιας και η εγωκεντρική απάτη της ιδιοτέλειας γέννησε την ρήξη.
Χωρίζουν, μιας και έχουν ξενερώσει. Η γνώση του άλλου τους απογοητεύει. Περίμεναν άλλα, και άλλα βρήκαν. Θέλανε τον άλλο στα δικά τους μέτρα και σταθμά. Δεν φταίει ο άλλος αλλά και εμείς.
Πολλές φορές μέσα σε μία σχέση μόνο θέλουμε και θέλουμε, χωρίς να δίνουμε. Επιζητούμε μία συνεχή ικανοποίηση του «εγώ» μας, των «θέλω» μας.
Και έτσι απογοητευόμαστε διότι η εγωπάθειά μας δεν μας αφήνει να αποδεχτούμε ότι ο άλλος δεν είναι τέλειος, ότι το "εγώ" μας δεν είναι τέλειο. Απογοητευόμαστε μιας και έχουμε οριοθετήσει την ευτυχία μας μέσα στο πλαίσιο της ηδονιστικής υποταγής μας.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Ανοικτή-απαντητική επιστολή του Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος προς τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο.



Ἀνοικτή-ἀπαντητική ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμονος πρός τόν Μητροπολίτη Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιο.

Σεβασμιώτατε Ἅγιε Καλαβρύτων,
Μέ πολλή θλίψη καί συνοχή καρδίας ἀναγκάζομαι νά ἀπαντήσω μέ μία ἀνοικτή ἐπιστολή εἰς τή δική σας ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιον σχετικῶς πρός τό θέμα τοῦ ἀσθενοῦντος Γέροντος Μητροπολίτου Ἀγαθονίκου. Καί τό πράττω διά δύο λόγους:
1. Εἰς τήν ἐπιστολήν σας πρός τόν Μητροπολίτην Κίτρους ἀναφέρεσθε εἰς τό πρόσωπόν μου, χωρίς νά μέ κατονομάζετε διά νά μήν ἐκθέσετε, ὅπως ἰσχυρίζεσθε, ὡς τόν Συνοδικό Μητροπολίτη ὁ ὁποῖος «κατέθεσεν εἰς τό Ἱερόν Σῶμα (τῆς Διαρκοῦς Συνόδου) ἐπί λέξει τά ἑξῆς: «ὁ Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος κάθε μέρα ἐπισκεπτόταν τόν κ. Ἀγαθόνικον εἰς τό Νοσοκομεῖον τῆς Κατερίνης», ἐνῶ ἐσεῖς, ὅπως γράφετε, «ἀποδείξατε» ὅτι τήν 2αν καί 3ην Αὐγούστου ὁ Μητροπολίτης Κίτρους ἦταν «εἰς τήν Σερβίαν διά κοινωνικήν τινα ὑποχρέωσιν».

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Δ' Λουκά: Παραβολή του Σπορέως.



Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. η΄ 4-15
Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· 5 ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· 6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· 7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό. 8 καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 9  Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; 10 ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. 11 ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. 15 τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.


Στην Παραβολή του σπορέως, καθώς ο γεωργός έσπερνε σπόρους στο χωράφι του, άλλοι σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο του χωραφιού, καταπατήθηκαν από τους διαβάτες και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού. Άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος, και αφού φύτρωσαν, ξεραθήκαν, επειδή δεν είχαν υγρασία. Άλλοι πάλι σπόροι έπεσαν σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, και όταν βλάστησαν, τους έπνιξαν τα αγκάθια τελείως. Και άλλοι σπόροι έπεσαν στην εύφορη γη και έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης: Η ενότητα της Εκκλησίας.



Εάν αγαπάμε τον κόσμο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου, πρέπει να στραφούμε προς την Εκκλησία και όχι προς τον κόσμο. Η Εκκλησία είναι ο «κόσμος» –η τάξι και το κάλλος- του κόσμου. Μέσα σ’ αυτήν ο κόσμος όλος βρίσκει νόημα, αρμονία. Έω από αυτήν γίνεται χάος και σύντριμμα.
Έτσι, η μεγαλύτερη αγάπη και μοναδική ευλογία για τον κόσμο δεν είναι η με κοσμικό τρόπο συμπαράστασί του αλλά η επέκτασι της Εκλησίας που αγκαλιάζει, ζωοποιεί και χαροποιεί τα πάντα.
Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός του Θεού, η Βασιλεία του Θεού που «εντός ημών εστί». Είναι ο ουρανός πάνω στη γη.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Β' Λουκά: Η τέλεια αγάπη.



Το σημερινό ευαγγέλιο μιλάει για την ύψιστη μορφή αγάπης: την αγάπη για τους εχθρούς. Ο Κύριος Ιησούς έδωσε την εντολή – όχι συμβουλή αλλά εντολή — ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας. Η εντολή Του αυτή δεν είναι περιστασιακή και σποραδική, όπως είχε γίνει πριν από την έλευσή Του σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις. Η εντολή της αγάπης για τους εχθρούς μαςτοποθετείται στην ύψιστη θέση στο ευαγγέλιο.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Σαν τα κεριά...



Βγάζουν φως μα και μικραίνουν μέχρι να χαθούν κι αυτά μέσα στο χώμα.
Μας δείχνουν ότι το μέλλον μας σ' αυτόν τον κέρινο κόσμο λιγοστεύει.
Και σαν σβήσουν κάπου άλλου θ' ανάψουν.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Συκοφαντία: "Ψευδολογίας Χείμαρρος".




γράφει ο αρχιμ.Θεόφιλος Λεμοντζής

«Λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίας ἀνθρώπων, καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς σου». (Ψαλμ. 118, 134).
Ο λόγος του ψαλμωδού είναι αποκαλυπτικός. Εκφράζει την απελπισμένη στάση του απλού και ανυπεράσπιστου ανθρώπου απέναντι στο θανατηφόρο δηλητήριο που ενσταλάζουν οι συκοφάντες. Όπως το δηλητήριο του φιδιού ενσταλάζεται μέσα στον ανθρώπινο αίμα χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να αφαιρεθεί από αυτό με κανέναν τρόπο∙ κατά τον ίδιο τρόπο το δηλητήριο της συκοφαντίας ενσταλάζεται μέσα στις ανθρώπινες συνειδήσεις και οδηγεί στο θάνατο ανθρώπινες υπολήψεις. «Περιήλθα όλη την οικουμένη και είδα όλες τις συκοφαντίες που γίνονταν κάτω από τον ήλιο. Και να, ποτάμι τα δάκρυα που χύνουν οι συκοφαντούμενοι και δεν υπάρχει κανείς να τους παρηγορήσει», αναφέρει ο σοφός Εκκλησιαστής(Εκκλ. 4,1).
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...