Εγκύκλιος για το νέο έτος 2016

 «Ὁ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς τόν νέον ἐνιαυτόν τοῦ πλούτου τῆς χρη­στότητός σου εἰσελθεῖν, αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον».

Εὐχαριστία καί δέηση ἀναπέμπουμε σήμερα πρός τόν δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ Θεό ὁ ὁποῖος μέσα στήν ἄπειρη εὐσπλαγχνία του μᾶς χαρίζει ἕνα ἀκόμη ἔτος στή ζωή μας καί στή ζωή τοῦ κόσμου. Καί ἕνα νέο ἔτος εἶναι γιά τόν καθένα μας προσωπικά ἀλλά καί γιά τήν πόλη μας καί γιά τήν πατρίδα μας καί γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα μιά σειρά εὐκαιριῶν καί δυνατοτήτων πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τίς ὁποῖες ἔχουμε χρέος νά ἀξιοποιήσουμε γιά τό προσωπικό μας συμφέρον καί γιά τό κοινό καλό.

Η Αλήθεια έγινε Πρόσωπο.

Τί είναι αυτό που μαθαίνουμε από το γεγονός ότι ο Θεός είναι ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όπως περιγράφεται από τον απόστολο Παύλο;

Το πρώτο πράγμα που νομίζω έχει τεράστια σημασία είναι το γεγονός ότι ο Θεός είναι προσωπικός. Μόνο ένας Θεός που είναι πρόσωπο μπορεί να ενωθεί με ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Δεν μπορεί να υπάρξει ένωση μεταξύ ανθρώπου και απρόσωπου Θεού –μπορεί να υπάρξει διαποτισμός της ανθρωπότητας του ανθρώπου, αλλά όχι ένωση.

Και αυτό είναι μεγάλης σπουδαιότητας με όρους αποκάλυψης, διότι ή σπουδαιότερη αποκάλυψη που μας προσφέρθηκε εν Χριστώ είναι η δυνατότητα που έχουμε ως ανθρώπινα πρόσωπα να συναντηθούμε ενώπιος ενωπίω με ένα θεία Πρόσωπο.

Μιλούν για σχέσεις οι άσχετοι και οι αδύναμοι!

  

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου

Σήμερα γίνεται πολύς λόγος γιά σχέσεις, γιά σχέση, γιά τίς ἀνθρώπινες σχέσεις. Ζώντας ὅμως σε ἐποχή μιᾶς ἄλλης Βαβέλ, διαπιστώνουμε ὅτι μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἄσχετοι.

Μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἀδύναμοι νά σχετισθοῦν σέ μιά σχέση οὐσίας καί μιλοῦν αὐτοί πού μόνο ἐπιδερμικά σχετίζονται.

Ποιά ὅμως εἶναι ἡ σχέση καί μάλιστα σχέση οὐσίας; Ἡ σχέση οὐσίας εἶναι μόνον ἡ ΑΓΑΠΗ. Χωρίς αὐτήν δεν μπορεῖ νά ὑπάρξει οὐσιαστική σχέση.

Ἡ πιο τρανή ἀπόδειξη τῆς ἀδυναμίας σχέσης εἶναι ἡ θεοποίηση αὐτῶν πού ὀνομάζονται «ἀνθρώπινα δικαιώματα». Ὁ καθένας διεκδικεῖ τό «δικαίωμά» του νά κάνει ὅ,τι ἀπολύτως θέλει.

Ἐπειδή δέ τό θέλει τό θεωρεῖ καλό καί δικαίωμα του. δέν ὑπάρχει πλέον καλό καί κακό. Ὑπάρχει τό δικαίωμα μου καί ἐπειδή ἐγώ τό θἐλω εἶναι «καλὀ».

Στήν πραγματικότητα ζοῦμε στόν ἀπόλυτο ἐγωϊσμό καί ἐπί τῆς οὐσίας στήν ἀπόλυτη μοναξιά. Ὁ ἐγωϊσμός συνιστᾶ ἀδυναμία καί ἀνικανότητα ἐπικοινωνίας καί γεννάει τήν ἐπιθυμία ὄχι σχέσης, ἀλλά μόνο χρήσης τοῦ ἄλλου.

Πριν από την κρίση ζούσαμε ιδιαίτερα υλιστικά…(BINTEO)

Μια διαφορετική-ψυχολογική προσέγγιση των αιτίων της κρίσης επιχειρεί ο ψυχίατρος νέων και εφήβων, π. Βασίλειος Θερμός, ο οποίος στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του στην Πεμπτουσία δηλώνει ότι η κοινωνία μας βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση και επισημαίνει ότι πριν από την κρίση ζούσαμε ιδιαίτερα υλιστικά.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2015

«Νεηγενές … παιδίον ἄναξ, οὗ ἀστήρ ἐφάνη, ποῦ ἐστίν; εἰς γάρ ἐκείνου προσκύνησιν ἥκομεν».

Μαζί μέ τούς μάγους καί ἐμεῖς σπεύδουμε ἀπόψε νά προσκυνήσουμε τό «νεηγενές παιδίον». Σπεύδουμε νά προσκυνήσουμε τόν δημιουργό τοῦ σύμπαντος καί κύριο τοῦ κόσμου, γιά τόν ὁποῖο ὅμως δέν ὑπάρχει ἄλλος «τόπος ἐν τῷ καταλύματι» ἐκτός ἀπό τό ἀπέριττο καί φτωχικό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Σπεύδουμε νά προσκυνήσουμε τό Φῶς τοῦ κόσμου, γιά τή γέννηση τοῦ ὁποίου ὅμως δέν φωταγωγοῦνται οἱ δρόμοι καί οἱ πλατεῖες τῶν μεγαλουπόλεων τῆς γῆς· ἔχει ὅμως Ἐκεῖνος τό δικό του ἄστρο πού δείχνει τόν δρόμο σέ ὅσους θέλουν νά τόν βροῦν.

Φταίμε και εμείς...

 

Είναι αλήθεια ότι είμαστε σε κρίση και βιώνουμε την παγωνιά και ένα σκληρό παιχνίδι πίσω από την πλάτη μας, αλλά δεν φταίνε μόνο οι «εχθροί» που μπήκαν από την «κεκόπορτα», φταίμε και εμείς που την αφήσαμε αφύλαχτη.

Φταίμε και εμείς που αντικαταστήσαμε την μάννα και την γιαγιά με την νταντά και την τηλεόραση.

Η επίκλησις του ονόματος του Κυρίου μας στον δρόμο προς την τελείωση.

Ο Άγιος Ησύχιος συμφωνώντας με όλους τους πατέρες, μας αναφέρει ότι δεν είναι αρκετό με την δική μας μόνο προσοχή και αντίρρηση να αντιμετωπίζουμε και να αποδιώχνουμε τους πονηρους λογισμούς που επιχειρούν να εισέλθουν στην καρδιά μας, αλλά χρειάζεται αμέσως η καταφυγή στην επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού, του Οποίου η παρουσία είναι πραγματική και η βοήθεια καταλυτική για όλους του λογισμούς, που μας πολεμούν.

Η νίψις βοηθάει το νου να προχωρήσει στην εργασία της προσευχής και η προσευχή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να φυλάει κανείς το νου του καθαρό και να τον οδηγεί στην αληθινή επίγνωση του Θεού.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Δεν μπορώ να πω, θα δω τον Θεό. Μπορώ μόνον να λέγω, είδα τον Θεόν.

Μόνον από του τέλους μπορεί κανείς να συμπεράνη το μέγεθος των κατορθωμάτων ενός αγίου, να συλλάβη τί έκανε, δηλαδή από την δόξα που του έδωσε ο Θεός, από την πατρική ανταπόδοσι. Το τέλος είναι η πίστις ότι ο Θεός δοξάζει τον άγιό του. Και για να τον δοξάζη, σημαίνει ότι είναι υπέροχο και αιώνιο το κατόρθωμα του αγίου, το να στέκεται δηλαδή μέσα στην σιωπή κατ'ενώπιον του Θεού. Αυτή η δόξα πολλάκις αποκαλύπτεται και στους άλλλους, γίνεται γνωστή και σε μας· αλλά δεν χρειάζεται καν να την γνωρίζωμε, διότι ξεύρομε ότι ο Θεός "έφα", υπεσχέθη, ο Θεός προεπηγγείλατο, και επομένως ο άγιος την λαμβάνει την δόξα.

Ο άγιος πηγαίνει στην μόνωσι, στην ησυχία, για να επιδείξη ανδρικούς αγώνες και να εκφράση με αυτούς την πίστη του ότι ο Θεός είναι παρών. Βλέπει τον Αόρατον ως Ορατόν.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τι σημαίνει τα "χούγια" δεν αλλάζουν;

Η  παροιμία λέγει ότι τα «χούγια» δεν αλλάζουν μέχρι να πεθάνη ο άνθρωπος.

Αυτή στην ουσία έχει δύο έννοιες. Πρώτον, εκφράζει ότι εμείς οι άνθρωποι τόσο πολύ αγαπάμε τις συνήθειές μας, ώστε οι ίδιοι δεν θέλομε να τις βγάλωμε, όχι ότι δεν βγαίνουν οι συνήθειες.

Τις αγαπάμε τις συνήθειές μας, τις υποστηρίζουμε, μας αρέσουν και προτιμούμε καλύτερα να μας σφάξουν παρά να αλλάξωμε μία συνήθειά μας.

Παρατηρήστε, όταν θελήσουν να μας αλλάξουν κάποια συνήθειά μας, κάποια σκέψι μας, κάποια γνώμη μας, πως αμέσως αντιδρούμε. Αμέσως ταραζόμαστε, γιατί την αγαπάμε την συνήθειά μας, όχι ότι αυτή δεν αλλάζει.Ίσα ίσα που η Αγία Γραφή λέγει ότι και ο ηλικιωμένος Νικόδημος η οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να ξαναγεννηθή λαμβάνοντας το βάπτισμα. Η Αγία Γραφή λέγει ότι καρδίαν καινή δίνει ο Θεός, κάνοντάς μας ανάπλασι του νου, του βαθυτέρου είναι μας, και έτσι γινόμεθα καινούργιοι ημέρα τη ημέρα. Επομένως, αλλάζει ο άνθρωπος.

Η αιχμή του δόρατος

Ἀρχιμ. Ἱερεμίου Γεωργαλῆ

      Στὴν πρόσφατη Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κύριος Ἱερώνυμος, τόνισε, μεταξὺ τῶν ἄλλων σημαντικῶν, ποὺ εἶπε, στὴν εἰσηγητικὴ του ὁμιλία:«Φαινόμενα, ὅπως τὸ πρόσφατο ἐπεισόδιο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, φοβᾶμαι ὅτι εἶναι ἡ αἰχμὴ τοῦ δόρατος. Φαίνεται ὅτι οἱ φίλοι μας, οἱ ἐδῶ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν δεινὴ μας οἰκονομικὴ κατάσταση, στὰ πλαίσια τῆς ρυθμίσεως τῶν οἰκονομικῶν μας σχέσεων, δὲν θὰ παραλείψουν ἀλλὰ, ἀντιθέτως, θὰ ἐπιδιώξουν μὲ κάθε τρόπο, τὴν ἀλλοίωση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μας, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν σχολικὴ μας ἐκπαίδευση. Τό τραγικὸ εἶναι ὅτι οἱ ἐχθροὶ μας δὲν εἶναι, πλέον, πέρα καὶ μακρυά, εἶναι ἐντὸς τῶν τειχῶν μας. Τὸ βλέπουμε, τὸ ὀσφραινόμαστε».

Μην αναγάγουμε τα θέματα της σωτηρίας μας, σε μόδα.

"'Οστις αγαπά τας αφορμάς και τας αιτίας των παθών, αυτός άκων και μη βουλόμενος υπάρχει υποχείριος και δεδουλωμένος εις τα πάθη· και όστις μισεί τας ιδίας αυτού αμαρτίας, εξομολογείται αυτάς, και συγχωρείται.

Είναι αδύνατον ν' αφήση τις άλλως την συνήθειαν της αμαρτίας, ειμή εάν αποκτήση έχθραν προς αυτήν· και αδύνατον να επιτύχη της αφέσεως των αμαρτιών αυτού, εάν δεν εξμολογηθή αυτάς· διότι η μεν έχθρα της αμαρτίας είναι ένδειξις αληθούς ταπεινώσεως, η δε εξομολόγησις έδειξις αληθούς κατανύξεως, ήτις προκύπτει εις την καρδίαν από αισχύνην.

Εάν δεν μισήσωμεν τα μέμψεως άξια έργα, δεν δυνάμεθα να αισθανθώμεν την δυσωδίαν της ενεργείας αυτών. Έως ότου δεν απορρίψεις εκ της ψυχής σου τα άτοπα πάθη, δεν θέλεις γνωρίσει πόση και οποία αισχύνη και εντροπή σε περικαλύπτει..."

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

"Ασκητικά"

Ο Άγιος μιλά ξεκάθαρα, μιλά την γλώσσα της Αλήθειας.
Οι καιροί μας είναι καιροί παραλογισμού, παρερμηνειών, σκοταδισμού, αμετανοησίας.

Προβάλεται η Αλήθεια ως οπισθοδρομικιά και πεπερασμένη.
Προβάλεται το σκότος ως φως· η παραφύσιν ζωή ως προοδευτική, "cool", ανθρώπινη, φυσιολογική.

Κυριαρχεί η νοοτροπία του όχλου παντού.

Ειρηνεύετε εν εαυτοίς

Γράφει ο αρχιμ.Θεόφιλος Λεμοντζής Δρ. Θεολογίας

Ιεροκήρυκας της Ι.Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας

Η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο, η φανέρωση της δόξας του Θεού «εν Χριστώ», σήμανε και την φανέρωση της ειρήνης στον κόσμο. Η επίσκεψη του Σωτήρος Χριστού στο ανθρώπινο γένος απετέλεσε την επίσκεψη του άρχοντα της ειρήνης στον κόσμο σύμφωνα με τον προφήτη Ησαΐα (Ἠσ. 9, 6). «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», που ήταν ο ύμνος των Αγγέλων επί του κοσμοϊστορικού γεγονότος της Θείας ενανθρωπήσεως και φανερώνει, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, ότι ο προσδοκώμενος Μεσσίας, «τὴν εἰρήνην ἡμῖν κομίζων οὐρανόθεν ἦλθεν ἐφ᾽ ἡμᾶς»i. Άλλωστε, ο σκοπός και όλο το έργο της Θείας Οικονομίας του ενανθρωπήσαντος Λόγου του Θεού «ἡ εἰρήνη ἐστί, καί δι᾿ αὐτήν κλίνας οὐρανούς ἐπί τήν γῆν κατῆλθε»ii.

Δεν αρκεί η αγάπη...

Πεθαίνει κάποιος και αμέσως γίνεται συμπαθής. Όλοι χειροκροτάνε στον χυδαίο "συντροφο" που βωμολοχεί στην "πολιτική κηδεία".

Όλοι έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν τί κηδεία θέλουν και τί να γίνει το σώμα τους.

Άλλο αυτό, ας κάνουνε ότι θέλουν...και άλλο η κατάντια μας να ηρωοποιούμε την αμαρτία και αδιάκριτα να θεωρούμε κάποιον αρνητή του Χριστού χριστιανό, ήρωα, αδικημένο.

Όλα έχουν όρια, κάποια όμως δυστυχώς δεν έχουν, ειδικά ο νόθος φιλελευθερισμός που γεννάται από την θεολογία του καναπέ, που όμως έχει πέρασει σε όλους και όλες που δεν θέλουν να ζοριστούν, που θέλουν την σωτηρία χωρίς μετάνοια, χωρίς θεραπεία, χωρίς μυστηριακή ζωή. Που θέλουν ο Χριστός να τους σώσει χωρίς να κουνηθούν από το βόλεμά τους, χωρίς να πούνε ήμαρτον...

Η αποτυχία μας να ζήσουμε το βάθος της ζωής...

Η αποτυχία μας να ζήσουμε το βάθος της ζωής μας, μας γεννά την επιθυμία και την προσκόλληση για όλα τα "περιφερειακά" της ζωής.

Δεν χορταίνουμε υλικά αγαθά.

Κυριακή ΙΓ Λουκά: Ο πλούσιος νέος είχε αρετή αλλά...

"Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. 20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ  Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ  Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν". Λουκ. ιη΄ 18-27.

 

Ο πλούσιος νέος είχε μεγάλα πνευματικά ενδιαφέροντα. Ήταν κι άρχοντας της Συναγωγής και είχε μεταφυσικές αναζητήσεις. Μόλις λοιπόν αντίκρισε τον Κύριο, Τον πλησίασε και με ισχυρό ενδιαφέρον Τον ρώτησε: Διδάσκαλε αγαθέ, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; Κι ο Κύριος του απάντησε: Γιατί με ονομάζεις «αγαθό», αφού νομίζεις ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος; Κανείς δεν είναι απολύτως αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός. Γνωρίζεις τις εντολές! Να μη μοιχεύσεις· να μη φονεύσεις· να μην κλέψεις· να μην ψευδομαρτυρήσεις· να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Εκείνος ξαφνιασμένος από την απροσδόκητη αυτή απάντηση είπε με απορία: Μα όλα αυτά τα φύλαξα από τα παιδικά μου χρόνια! Ένα σου λείπει ακόμη, ανταπάντησε ο Κύριος. Πούλησε την περιουσία σου, μοίρασέ την στους πτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό· κι έλα να με ακολουθήσεις. Αυτός όμως όταν το άκουσε αυτό, λυπήθηκε πολύ. Διότι ήταν πολύ πλούσιος και δεν ήθελε να αποχωρισθεί τα πλούτη του. Κι έφυγε από το Χριστό.

Σοφά λόγια, Αγίων ανθρώπων.

Νομίζουμε ότι αυτή η ζωή, δεν περνάει. Περνάει πάρα πολύ γρήγορα και σημασία έχει, πού θα βρεθείς μετά...

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Σήμερα οι μεγάλοι θέλουν να παίρνουν πολλά λεφτά με λίγη δουλειά και οι μικροί να παίρνουν μεγάλους βαθμούς, χωρίς διάβασμα. Και αν είναι δυνατόν, χωρίς να φεύγουν από την καφετέρια...

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Η πείρα είναι μεγάλο πράγμα, αλλά δεν μαθαίνεται, παθαίνεται!

Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Η ικανότητα της συγχώρεσης.

Δεν είναι κάτι που έχουν όλοι. Κάποιοι άνθρωποι που νιώθουν αδικημένοι και θυμωμένοι από κάποιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή τους δυσκολεύονται αφάνταστα να το ξεχάσουν, να δώσουν τόπο στην οργή, να προχωρήσουν με τη ζωή τους.

Το μυαλό τριγυρναει συνέχεια στην πληγή και πολλές φορές ανταποδίδουν για να πληγωσουν αυτό το άτομο,για να πονέσει όπως εγώ, σκέφτονται.

Η σκέψη τους, η ψυχή τους, η καθημερινότητα τους μολύνεται από αυτή την οργη, μέχρι που δεν μένει χώρος για τίποτα όμορφο πια. Οι σχέσεις τους μέ άλλους ανθρώπους μολύνονται κι αυτές γιατί ποιος θέλει έναν μεμψίμοιρο άνθρωπο στη ζωή του; Τι να χαρείς με κάποιον που με όλα ξεσπάει, γκρινιάζει κι όταν τον ρωτήσεις τι έχει του φταίνε όλα, από τότε που τον αδίκησαν;

Και ο διαπραξας την αδικία που βρίσκεται, τι κάνει; Τις πλείστες φορές είναι στον δικό του κόσμο όπου όλα πιστεύει πως πάνε καλα και με την δική του ερμηνεία έχει αθωώσει τον εαυτό του. Εκείνος προχώρησε και καλά περνάει. Κι ο άλλος μαζεύει πίκρα και δηλητήριο.

Τα σημεία των καιρών (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Γέροντας Ελισαίος στο τελευταίο τμήμα της αποκλειστικής συνέντευξης που έδωσε στην Πεμπτουσία εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο πρέπει ο χριστιανός να διαβάζει τα εσχατολογικά και αποκαλυπτικά κείμενα και δίνει την ευχή του για ευόδωση του έργου της Πεμπτουσίας.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

H Χριστιανική Οικογένεια, ο θεμελιώδης λίθος, το κύτταρο της Ελληνικής Κοινωνίας

Η ιστορία δείχνει πως κάθε λαός της γης, αγωνίζεται για να χτίσει ένα ζωντανό κοινωνικό οικοδόμημα, συχνά χωρίς συγκεκριμένο προγραμματισμό και σχέδιο, δυστυχώς.

Ο σκελετός του οικοδομήματος αυτού απαρτίζεται από την Κυβέρνηση μ’ όλες τις λειτουργίες της ( Διοίκηση, Αστυνομία, Παιδεία, Εκκλησία κλπ), τα δε θεμέλια του κοινωνικού οικοδομήματος απαρτίζονται από τις οικογένειες. Ώστε είναι δηλαδή η οικογένεια ο θεμελιώδης λίθος, το κύτταρο της κοινωνίας όπως λένε.

Σάπια θεμέλια έχουν ολέθριες συνέπειες για ένα οικοδόμημα. Δεν χρειάζονται σεισμοί ή πλημμύρες για να καταρρεύσει μια κατασκευή με σάπια θεμέλια. Θα καταρρεύσει κάτω από το ίδιο της το βάρος. Το σημερινό κοινωνικό οικοδόμημα είναι ετοιμόρροπο. Δεν είναι ανάγκη νάσαι προφήτης για να το δεις.

Οι θεμελιώδεις λίθοι, οι οικογένειες, δεν είναι καλής ποιότητας, είναι λίθοι σάπιοι και ακατέργαστοι. Ούτε την αντοχή έχουν, ούτε και το κατάλληλο σχήμα με τις επίπεδες επιφάνειες, πάνω στις οποίες η θεμελίωση θα ήταν ισορροπημένη.

Σοφά λόγια

Όταν γιορτάζεις την ονομαστική σου γιορτή, γιόρταζε με σκοπό να πετύχεις έλεος από το Θεό με την πρεσβεία του Αγίου σου.

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Η γέννηση των παιδιών είναι εύκολη. Η αναγέννηση είναι δύσκολη!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους επειδή έχασαν το πνεύμα της προσευχής, ή επειδή δεν είχαν ποτέ αυτό το πνεύμα, ή τέλος πάντων δεν το έχουν τώρα. Με λίγα λόγια ολιγοπίστησαν επειδή δεν προσεύχονται. Ο άρχοντας αυτού του κόσμου έχει μεγάλο πεδίο δράσης στις καρδιές τους, έγινε κυρίαρχος.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων

«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» λέει ο Κύριος στην «επί του Όρους» ομιλία.

Και τα λόγια του αυτά βρίσκουν πλήρη την εφαρμογή τους στο υπεράξιο τέκνο της Κύπρου μας, τον άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα, τον Αρχιεπίσκοπο της μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας.

Φυσικά η φιλανθρωπία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των αγίων.

Γιατί, η αρετή αυτή, η αγάπη προς τους άλλους ανθρώπους είναι κι η πιο τρανή πιστοποίηση της αγάπης μας προς τον μεγάλο μας Πατέρα, τον Θεό, όπως ξεκάθαρα τονίζει κι ο ιερός ευαγγελιστής.

Ο άγιος Ιωάννης όμως τη φιλανθρωπία την έκαμε κύριο μέλημα της ζωής του, ώστε η Εκκλησία μας να του δώσει και το τιμητικό προσωνύμιο του Ελεήμονος.

Τη ζωή του μεγάλου ατού φιλάνθρωπου, μια ζωή αληθινά χαριτωμένη και ρωμαλέα, θα εκθέσουμε στις γραμμές που ακολουθούν.

Είναι τόσο διδακτική, μα και τόσο ενδιαφέρουσα ειδικά για την εποχή μας, που είναι μια εποχή άκρατου ατομισμού.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τί είναι η άσκηση;

Τί νόημα έχει η αγρυπνία για τον μοναχό και για τον κάθε πιστό; Γιατί αγρυπνώ την νύχτα; Διότι με την αγρυπνία μου κάθομαι ενώπιον του Θεού. Μάλιστα για τους ασκητές, η αγρυπνία ως επί το πλείστον ήταν μία ορθοστασία, μία στάσις και όχι ένα κάθισμα· ήταν μία πάλη συνεχής, ένα πήγαινε-έλα. Μερικοί δε, για να κάνουν αυστηρότερη την άσκησί τους, στέκονταν όρθιοι στον ίδιο τόπο, για να κουρασθούν. Στήνομαι λοιπόν και εγώ όρθιος ενώπιον του Θεού. Και όσο πιο αόρατος είναι για μένα ο Θεός, τόσο μεγαλύτερη σημασία έχει η άσκησίς μου.

ΗΛΙΑΣ ΜΗΝΙΑΤΗΣ: Περί φθόνου.

Ερωτήθη μίαν φοράν ένας σοφός: ποια είναι εκείνα τα μάτια, οπού βλέπουσι καλύτερα; τα μαύρα ή τα γαλανά; των ανδρών ή των γυναικών; των ανθρώπων ή των αλόγων ζώων; Απεκρίθη: τα μάτια οπού βλέπουσι καλύτερα είναι εκείνα των φθονερών διατί βλέπουσι και από μακράν, διατί βλέπουσι και τα μικρότερα πράγματα· διατί βλέπουσι και εκείνα οπού δεν είναι. 

Κυριακή Ε’ Λουκά: Δεν φταίει ο πλούτος, αλλά η έλλειψη της αγάπης.

 «Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον…».

Σήμερα αδελφοί μου ακούσαμε την γνωστή παραβολή του πλουσίου και φτωχού Λαζάρου. 

Θα αναφερθούμε στο σημείο όπου ο πλούσιος βρισκόμενος εν τω άδη…υπάρχων εν βασάνοις, βλέπει αν και τους χωρίζει χάσμα μέγα, τον Αβραάμ και τον Λάζαρο. Και απευθυνόμενος στον Αβραάμ τον ονομάζει πατέρα.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τρία πράγματα που φυλάσσουν τις αρετές.

Τρία πράγματα δυσκολεύεται ο άνθρωπος να αποκτήση, όχι επειδή αυτά καθ’ εαυτά είναι δύσκολα, αλλά επειδή εμείς οι ίδιοι τα κάνομε δύσκολα, διότι συγκρούονται με το εγώ μας.

Όλα έχουν βαφτεί με τα χρώματα της αιωνιότητος.

Μέσα στο ιλαρό φως ενός κεριού, στην κάπνα του καμμένου θυμιάματος, στα χρώματα των αγιογραφιών, στις μελωδίες σε ήχους πλάγιους...

"Τα σα εκ των σων..." με ήρεμη φωνή λέγει ο ιερέας, και όλα γίνονται χορός, τα επιμέρους γίνονται ένα, και ο Ένας γίνεται τα πάντα.