Εγκύκλιος Αναστάσεως

 «Δράμετε καί τῷ κόσμῳ κηρύξατε ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος».

Ἡ φωνή τοῦ ἀγγέλου ἠχεῖ καί πάλι ἀπόψε μεταδίδοντας σέ ὅλους μας τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ἀκοῦμε καί ἐμεῖς τή φωνή του νά ἀπευθύνει τό χαρμόσυνο ἄγγελμα καί σέ μᾶς, πού σάν τίς Μυροφόρες γυναῖκες καί σάν τούς μαθητές καί ἀποστόλους του, ἤρθαμε γιά νά τοῦ προσφέρουμε τά μύρα τῆς ἀγάπης μας.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

«Καί εἴδομεν αὐτόν, καί οὐκ εἶχεν εἶδος, οὐδέ κάλλος, ἀλλά τό εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον καί ἐκλεῖπον παρά πάντας τούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων».

Ὀκτώ αἰῶνες πρίν ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου τό προφητικό ὄμμα τοῦ Ἡσαΐου βλέπει τόν Χριστό ἐπί τοῦ Σταυροῦ, καί ἡ θεοκίνητη γλῶσσα του περιγράφει μέ συγκλονιστικό τρόπο αὐτό πού τά μάτια τῆς ψυχῆς του βλέπουν.

Μεγάλη Τετάρτη Εσπέρας

Σήμερα η Μεγάλη Τετάρτη μας υπενθυμίζει τέσσαρα σπουδαιότατα γεγονότα.

α) Τη νίψη των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου,

β) το Μυστικό Δείπνο,

γ) την προσευχή του Χριστού προς τον Πατέρα Του και

δ) τη φοβερά προδοσία του Κυρίου υπό του Ιούδα.

Στον κύκλο των μεγάλων προτύπων και υποδειγμάτων της μακροθυμίας και ταπεινώσεως του Κυρίου συγκαταλέγεται και η κίνηση του νιψίματος των ποδιών των μαθητών. Προχωρεί σ αὐτὴ την πράξη για να δηλώσει τη μεγίστη αξία της διακονίας.

Κυριακή Βαΐων: Τη μία "Ωσαννά", την άλλη "Σταυρωθήτω".

Σκάβοντας τὸ χωράφι του ἕνας ἀγρότης, βρῆκε κάποτε μία μεγάλη εἰκόνα τῆς Παναγίας. Σκέφθηκε ἀμέσως νὰ τὴν πάῃ στὴν Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ, γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν οἱ συγχωριανοί του. Ἐπειδὴ ὅμως ἦταν βαρειά, τὴν ἔβαλε στὴν πλάτη τοῦ ὑποζυγίου του καὶ τράβηξε κατὰ τὸ χωριό. Στὸ δρόμο, ὅσοι ἔβλεπαν τὴν εἰκόνα, τὴν προσκυνοῦσαν μὲ εὐλάβεια. Τὸ ὑποζύγιο αἰσθάνθηκε σπουδαῖο καὶ νόμισε πὼς εἶχε μερίδιο στὰ προσκυνήματα τοῦ κόσμου. Ὁ χωρικός, βλέποντας τὸ ἄλογό του νὰ φουσκώνῃ ἀπὸ ὑπερηφάνεια, τοῦ εἶπε: «Κάτσε νὰ τελειώσουμε πρῶτα μὲ τὴν εἰκόνα  καὶ μετὰ θὰ σὲ ξυλοφορτώσῳ, ὅπως σοῦ ταιριάζει».

Ο φίλος του Χριστού. Ο Βίος του αγ. Λαζάρου, μέσα από την Αγ. Γραφή και την Παράδοση

Ο τάφος του αγίου Λαζάρου του 4ημέρου

Βηθανία, ἑβραϊκὴ λέξη ποὺ σημαίνει «οἶκος φοινίκων». Ἔμεινε γνωστὴ στὴν ἱστορία ὡς πατρίδα τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ, Λαζάρου. Μικρὴ καὶ ἀσήμαντη κώμη στὸ χῶρο τῆς Παλαιστίνης ἀλλὰ σημαντικὴ στὴν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἦταν ἀπὸ τοὺς τόπους ποὺ ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα καὶ διέτριβε πολὺ συχνὰ ὁ Ἰησούς. Καὶ αὐτό, ὀφειλόταν στὸν ἰδιαίτερο δεσμὸ ἀγάπης καὶ φιλίας ποὺ συνέδεε τὸν Θεάνθρωπο μὲ τὴν οἰκογένεια τοῦ Λαζάρου καὶ μὲ τὸ λεπρὸ ποὺ κάποιοι θεωροῦσαν ὡς πατέρα τοῦ Ἁγίου.

Γνωστὸ τυγχάνει τὸ ἐπεισόδιο τῆς φιλοξενίας τοῦ Κυρίου στὴν οἰκία τῆς Μάρθας καὶ τῆς Μαρίας, ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου, ὅπου ἡ μὲν Μάρθα «περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν», ἡ δὲ Μαρία παρεκάθησε «παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ» (Λουκ. ι΄ 38-42). Τὸ γεγονὸς ὅμως ποὺ δόξασε τὴ Βηθανία εἶναι ἡ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου (Ιω. ια΄1-44), ὅπου ὁ Κύριος μὲ αὐτὸ τὸ θαῦμα προεικόνισε τὴ δική του ἀνάσταση. Γι΄ αὐτὸ καὶ ἡ ὑμνολογία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας κατὰ τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου τονίζει πρωτίστως τὸ μυστήριο τῆς κοινῆς ἀναστάσεως καὶ δευτερευόντως τὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου.

π. Νίκων Νεοσκητιώτης: Οι προφητείες σήμερα (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο π. Νίκων Νεοσκητιώτης αναλύει το θέμα: Οι προφητείες σήμερα.

Ο γέροντας αναφέρεται με παραδείγματα στα τεχνάσματα του διαβόλου να αποπροσανατολίσουν τον χριστιανό από τον Χριστό και να τον βάζουν να ψάχνει για «προφήτες – διορατικούς –χαρισματούχους» γέροντες οι οποίοι δεν κηρύττουν μετάνοια και ελπίδα στον Χριστό αλλά προκαλούν σύγχυση, λύπη και ταραχή.

Διδαχές από το βίο της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης μιλάει για το βίο της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας και τη σημασία της μετάνοιας στην πνευματική ζωή κάθε ανθρώπου.

Το προσφυγικό δοκιμάζει τη συνείδησή μας.

 

«Οι πρόσφυγες είναι ευλογία για τον τόπο μας».

Ο π. Δωρόθεος Πάπαρης, Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου μιλάει για το Προσφυγικό, ως μια δοκιμασία για τη χριστιανική συνείδηση.

Δείτε το βίντεο παρακάτω

Η αγάπη ως ουσία της Ασκητικής της Ορθοδοξίας

Και λεέι κανείς, γιατί άραγε σήμερα εμείς οι λιγότερο ασκητικοί χριστιανοί, μας πιάνει ένας τρόμος, όταν ακούμε για άσκηση; Και κάπως αισθανόμαστε άβολα. Γιατί μας έχει διαφύγει αδελφοί μου μια μεγάλη αλήθεια της πίστης μας....

Την συνοψίζει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, σε τρείς λέξεις: «ἔρως ἔρωτι νικᾶται».

Ένας έρωτας λέει, νικιέται απο έναν άλλο, μεγαλύτερο έρωτα...

Τι είναι εκείνο, που μας κρατάει δεμένους με τα πάθη μας; Τα έχουμε ερωτευεί! 

Τα έχουμε αγαπήσει, μέσα στήν πτώση μας, μέσα στήν εμπάθεια μας, τα έχουμε σφιχταγγαλιάσει. Είμαστε ερωτευμένοι με τα πάθη μας, με την γαστριμαργία μας, με την πορνεία μας, με την υπερηφάνια μας, τον εγωισμό, την κενοδοξία μας και ολα αυτά...

Άνθρωπος του Θεού σημαίνει δούλος στο θέλημα του Θεού.

 

Ούτε τέλειοι είμαστε, ούτε άγιοι είμαστε.

Τουλάχιστον όμως ο άνθρωπος να είναι λεβέντης, να έχει φυσικότητα, ανθρωπιά, ειρήνη, δεκτικότητα, να δέχεται δηλαδή ό,τι του έρχεται στην ζωή, να μην αγωνιά για τίποτε, ούτε για τον εαυτό του, ούτε για την Εκκλησία, ούτε για την κοινωνία, ούτε για το μέλλον.

Αρκεί να έχει εμπιστοσύνη στην Θεία Πρόνοια.

Εμείς οι χριστιανοί βάζουμε με το μυαλό μας ποικίλα και νοιώθουμε ότι χανόμαστε, ότι απειλούμαστε, ότι κινδυνεύουμε.

Αλλά ας σκεφτούμε, κινδυνεύει ποτέ ο Χριστός; Είναι ποτέ δυνατόν το έργο της Θείας Οικονομίας ν’ απειληθεί;

Μπορούν τα πράγματα να αλλάξουν με προσευχές και νηστείες;

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών / Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος

Η δύναμη της προσευχής και της νηστείας (Μαρ 9:17-31)

Αντιμέτωπο με ένα πανάρχαιο και πανανθρώπινο πρόβλημα εμφανίζει το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Δ´ Κυριακής των Νηστειών από το Κατὰ Μᾶρκον Εὐαγγέλιον (9:17-31) τον Ιησού: Τη δυνατότητα του ανθρώπου να νικήσει το κακό. Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω στη γη, το κακό με χίλιες δυο μορφές -φτώχεια, πείνα, πολέμους, προσφυγιά, αρρώστιες, θάνατο- καταδυναστεύει τη ζωή τους, καταρρακώνει τις ελπίδες τους και οδηγεί συχνά στην απόγνωση. Φιλόσοφοι, οικονομολόγοι, πολιτικοί, επιστήμονες, θρησκευτικοί ηγέτες, ακόμη και μάγοι δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους, αιώνες τώρα, ενάντια στο κακό. Άλλοτε με περισσότερη και άλλοτε με λιγότερη επιτυχία, η ανθρωπότητα κατάφερε να κάνει αρκετά βήματα προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής, αλλά το κακό εξακολουθεί, σαν τη Λερναία Ύδρα, να παραμένει ανίκητο.

Το πρόβλημα το έθεσαν οι μαθητές του στον Χριστό, όταν, ενόσω εκείνος βρισκόταν πάνω στο όρος Θαβώρ όπου μεταμορφώθηκε, αυτοί προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να θεραπεύσουν ένα επιληπτικό παιδί.

Αν πάνω στο όρος Θαβώρ εμφανίστηκε η δόξα του Χριστού ως Θεού σε όλο της το μεγαλείο, κάτω στα χωριά της Γαλιλαίας εξακολουθεί να κυριαρχεί η ανθρώπινη δυστυχία και ο πόνος. Όσο ο Ιησούς βρισκόταν πάνω στο βουνό, ένας απελπισμένος πατέρας έφερε το άρρωστο παιδί του στους μαθητές για να το γιατρέψουν, αυτοί όμως δεν τα κατάφεραν. Οι πιο κοντινοί άνθρωποι του Ιησού απέτυχαν να απαλλάξουν έναν άνθρωπο από τον πόνο που τον βασάνιζε σε όλη του τη ζωή. Και τώρα ο πατέρας μαζεύει όσα αποθέματα πίστης διαθέτει ακόμη και απευθύνεται στον ίδιο τον Ιησού.

Η δικαιολογία γεννιέται από την αμετανοησία μας!

Τα λόγια μας τα καταθέτουμε,ως επί το πλείστον, προς υποστήριξη του εαυτού μας.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από αυτήν. Ο καθένας αναγνωρίζει τον εαυτό του ως αυθεντία και όχι τον Θεό.

Λέμε πάντα "ναι μεν, αλλά...".

Ο Θεός έκανε εκείνο, όμως...

Ο Χριστός μας είπε εκείνο, όμως...

Τα εμπόδια για την εξομολόγηση

Η άγνοια, ο εγωισμός και η αμαρτωλή ζωή είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους πολλοί χριστιανοί δεν εξομολογούνται.

Άλλοι λόγοι είναι η ιεροκατηγορία, το αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η πολεμική κατά της πίστεως και η ολιγοπιστία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και ο αντίδικος ημών διάβολος. Και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας εμποδίσει από την εξομολόγηση. Γιατί; Διότι γνωρίζει τα ευεργετικά και σωτήρια αποτελέσματα της εξομολογήσεως και διότι ενώ χαρά μεγάλη γίνεται στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί (Λουκ.ιε' 7), την ίδια ώρα ο διάβολος καίγεται από τον φθόνο και την κακία του. Αμφιβάλλετε; Ακούστε λοιπόν, ένα γεγονός, που συνέβη στην Μονή Γηροκομείου Πατρών.

Κυριακή Γ΄ Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως): «... έγινε άνθρωπος σαν κι εμάς...»

Σήμερα, τρίτη Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου αδελφοί, και η Εκκλησία μας προβάλει τον Τίμιο Σταυρό, πάνω στον οποίο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ως τέλειος και Μέγας Αρχιερέας προσέφερε θυσία ανεπανάλητπη τον ίδιο Του τον εαυτό, προκειμένου να συγχωρηθούν οι αμαρτίες όλων των ανθρώπων, όλων των εποχών. 

Γι’ αυτό και στους ναούς μας διαβάζεται την ημέρα αυτή το Αποστολικό ανάγνωσμα που πριν λίγο ακούσαμε. Προέρχεται από την επιστολή του Παύλου στους Εβραίους στο γένος χριστιανούς της Παλαιστίνης, που αξιώθηκαν στον τόπο τους να γεννηθεί, να διδάξει, να ευεργετήσει, να σταυρωθεί και να αναστηθεί ο Μεσσίας.