Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Κυριακή Ασώτου: Να να γευτούμε την αγάπη του Θεού χρειάζεται η επιστροφή μας.



Η παραβολή του Ασώτου παρουσιάζει το Θεό σαν άνθρωπο, τον αληθινά φιλάνθρωπο και τους δύο γιούς, καθώς και τις δύο κατηγορίες των ανθρώπων, τους δίκαιους και τους αμαρτωλούς. Ο μικρός είπε· δώσε μου το μερίδιό μου από την περιουσία μας. Η δικαιοσύνη είναι αρχική κατάσταση του ανθρώπου, γι’ αυτό κι ο μεγάλος δεν παρεκκλίνει· υστερογέννητο κακό η αμαρτία, γι’ αυτό και παρεκκλίνει ο μικρός, αυτός, δηλαδή που συναυξήθηκε με την αμαρτία που μπήκε στον κόσμο έπειτα. Και με άλλο νόημα λέγεται ο αμαρτωλός άνθρωπος «νεώτερος γιός», σαν νεωτεριστής κι αποστάτης στο πατρικό θέλημα.
«Πατέρα, δώσε μου το μερίδιό μου από την περιουσία μας». Περιουσία του ανθρώπου είναι το λογικό, με επακολούθημα την αυτεξουσιότητα γιατί κάθε λογικό είναι αυτεξούσιο. Μας παραχωρεί ο Κύριος το λόγο, για να τον χρησιμοποιούμε κατά το θέλημά μας, σαν δικό μας κτήμα. Και τον παραχωρεί σ’ όλους εξίσου, γιατί όλοι είμαστε εξίσου λογικοί, εξίσου αυτεξούσιοι. Άλλοι όμως κάνουμε λογική χρήση της τιμητικής παραχώρησης κι άλλοι εξευτελίζουμε το θείο δώρο. Και όλα γενικά όσα μας έχει δώσει Θεός, ας τα θεωρήσουμε περιουσία μας, τον ουρανό, τη γη, την πλάση όλη, το νόμο, τους προφήτες. Αλλά ο μικρός γιός ενώ είδε τον ουρανό, και τον θεοποίησε, τη γη και την προσκύνησε, δεν θέλησε να πορευτεί στις γραμμές του νόμου, δολιεύτηκε τους λόγους των προφητών. Ο μεγαλύτερος όμως γιός τα χρησιμοποίησε όλα για τη δόξα του Θεού.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ´ ΛΟΥΚΑ (ΑΣΩΤΟΥ): Ποια είναι η σημερινή αποστασία μας;



«Καί εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας».
Μία ἀπό τίς πιό γνω­στές καί προσφιλεῖς εὐ­αγ­γελικές παραβολές ἀ­κού­σαμε σήμερα, ἀ­δελ­­φοί μου, τήν παρα­βολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ. Καί παρότι ὁ χαρακτη­ρι­σμός «παραβολή τοῦ ἀσώ­του» προοιωνίζεται ὡς πρωταγωνιστή τόν νε­ώτερο υἱό, ἡ προσοχή μας στρέφεται συνήθως στήν εὐπλαγχνία τοῦ πα­­τέρα ἤ στήν σκληρό­τητα τοῦ πρεσβύτερου ἀδελφοῦ πού προτίμησε νά μήν παρίσταται στή χαρά γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ ἀσώτου ἀδελφοῦ του, μή μπορώντας νά ἀποδεχθεῖ τήν ἀγάπη καί τή συγχωρητικό­τη­τα τοῦ πατέρα του.

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Οι αληθινές σχέσεις λευτερώνουν τα πρόσωπα, δεν δημιουργούν προσωπεία.



Με κάθε άνθρωπο να είσαι αληθινός. Ένα περισσότερο επιβάλλεται να είσαι αληθινός και ειλικρινής με τους ανθρώπους σου. Πάνω στο ψέμα δεν μπορεί να σταθεί καμία σχέση. Δεν υπάρχουν αθώα ψέμματα, δεν υπάρχουν καλά ψέμματα. Το ψέμα είναι πάντα ψέμα.
Να είσαι αληθινός με τον άνθρωπό σου. Να ξέρει ο άλλος με ποιον έχει να κάνει. Να ξέρεις πως σκέφτεσαι, ποιος είσαι. Εάν είναι να μένει μαζί σου σε σχέση, τουλάχιστον να μείνει έχοντας υπ'όψιν του ποιος είσαι, ποια είσαι. Το να φορούμε προσωπεία μόνο και μόνο για να μένει ο άλλος σε σχέση μαζί μας -ουσιαστικά ξεγελώντας τον- είναι ανήθικο.
Δεν είναι θεάρεστο αυτό που λένε κάποιοι "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Κάτι τέτοιο είναι υποκριτικό και βλάσφημο προς την σχέση μας με τον άλλον άνθρωπο.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ´ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ): Κάθε αρετή αχρηστεύεται από τον εγωισμό.




«Κατέβη οὗτος δεδικαιω­μέ­­νος εἰς τόν οἶκον αὐτοῦ ἤ γάρ ἐκεῖνος».
Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου ἡ σημερινή Κυ­ρι­ακή, καί ἡ Ἐκκλη­σία μας μᾶς παρουσιάζει μέ τό ση­με­ρινό εὐαγγελικό της ἀνά­­γνωσμα δύο πρό­σω­πα ἐξαι­ρετικά οἰκεῖα σέ ὅλους μας.
Ἡ οἰκειότητα αὐτή πρός τά πρόσωπα δέν ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ἡ εὐαγ­γε­λι­­κή περικοπή εἶναι πο­λύ γνωστή σέ ὅλους μας, ἀλλά ὀφείλεται κυρίως στό γε­γο­νός ὅτι ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ νά ἀναγνω­ρί­σει στή συμπεριφορά τῶν δύο πρω­ταγωνιστικῶν προ­­­­σώ­­­πων τοῦ εὐαγ­γελι­κοῦ ἀνα­­γνώ­σμα­τος στοιχεῖα τῆς δικῆς του συμπεριφορᾶς καί τοῦ δικοῦ του χα­ρα­κτήρα.
Μέ μεγάλη αὐτοπεποί­θη­ση ὁ ἕνας προβάλλει τήν εὐ­σέβεια καί τίς ἀρε­τές του μεγαλόφωνα. Μέ συντριβή ὁ δεύτερος ἀναγνωρίζει τήν ἁμαρτω­λότητά του καί ζητᾶ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ): Υπομονή και επιμονή.



«Οὐκ ἔστιν καλόν λαβεῖν τόν ἄρτον τῶν τέκνων καί βαλεῖν τοῖς κυνα­ρίοις».
Στά μέρη τῆς Τύρου καί τῆς Σιδῶνος μᾶς μεταφέ­ρει, ἀδελφοί μου, τό ση­μερινό εὐαγγελικό ἀνά­γνω­σμα, ἐκεῖ ὅπου ὁ Χρι­στός συναντᾶ μιά Χανα­ναία γυναίκα, μία εἰδωλο­λά­τρι, πού προστρέχει πρός αὐτόν καί αἰτεῖται τό ἔλεός του. Δέν ζητᾶ κάποια προσωπική χάρη, ἀλλά τόν παρακαλεῖ νά θεραπεύσει τήν κόρη της, ἡ ὁποία «κα­κῶς δαιμονίζεται».

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΑΛΑΝΤΩΝ): Θα δώσουμε λόγο για ό,τι μας εμπιστεύτηκε ο Θεός.



«Καί παρέδωκεν αὐτοῖς τά ὑπάρ­χοντα αὐτοῦ, καί ᾧ μέν ἔδωκεν πέν­τε τάλαντα, ᾧ δέ δύο, ᾧ δέ ἕν, ἑκάστῳ κατά τήν ἰδίαν δύναμιν καί ἀπεδήμη­σεν».
Μιά παραβολή μᾶς παρουσίασε ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, μιά παραβολή πού εἶναι γνωστή ὡς ἡ παραβολή τῶν ταλάντων. Τό περιεχό­μενό της γνωστό σέ ὅλους μας, ἀναφέρεται σέ ἕνα περι­στατικό πού ἐπαναλαμβάνεται συ­χνά στήν ἱστορία τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων.
Ἕνας ἄρχοντας ἀποφάσισε νά ἀπο­δημήσει σέ μιά μακρινή χώρα· καί πρίν νά ἀποδημήσει κάλεσε τούς δού­λους καί τούς παρέδωσε τά ὑπάρ­χοντά του. Καί σέ ἄλλον ἔδωσε πέντε τάλαντα καί σέ ἄλλον δύο καί στόν τρίτο ἕνα καί ἀνεχώρησε.
Δέν τούς εἶπε τί ἔπρεπε νά τά κά­νουν. Τούς ἄφησε νά ἐνεργήσουν ἀνάλογα μέ τή δική τους κρίση καί διάθεση. Δέν τούς εἶπε ἄν θά ἐπι­στρέψει οὔτε πότε θά ἐπιστρέψει. Ἁπλῶς τούς ἐμπιστεύθηκε τά ἀγαθά του ἀνάλογα μέ τίς ἱκανότητες τοῦ καθενός.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...