ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«Καί ἔσται χαρά σοι καί ἀγαλλία­σις καί πολ­λοί ἐπί τῇ γεννήσει αὐ­τοῦ χαρήσονται» (Λουκ. 1.14).

Τά προφητικά λό­για τοῦ ἀγγέλου πρός τόν εὐσεβῆ ἱε­ρέα Ζαχαρία γιά τόν προφήτη πού ἐπρόκειτο νά γεννηθεῖ ἐπαληθεύονται σήμερα μέ τή γέννηση τοῦ «ἐν γεννη­τοῖς γυναικῶν μεί­­ζονος», τοῦ τιμίου Πρό­δρομου. Γιατί ἡ γέν­­νη­σή του δέν εἶναι αἰτία τῆς χαρᾶς μόνο γιά τούς γονεῖς του, ὅπως εἶναι ἡ γέννηση κάθε παιδιοῦ, ἀλλά γιά ὅ­λους τούς ἀνθρώπους, τούς ὁποί­ους θά προε­τοι­μάσει μέ τήν μετά­νοια γιά τήν ἔλευση τοῦ Σωτῆρος.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός.

«Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀ­φθαλ­μός. Ἐάν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁ­πλοῦς ᾖ, ὅλον τό σῶμά σου φω­τεινόν ἔσται» (Ματθ. 6.22).

Ἀπό τό ὄρος τῶν Μακαρισμῶν ἀκού­­ε­ται σήμερα μέ­σα στούς να­ούς μας ἡ φωνή τοῦ Χριστοῦ· «τό λυχνάρι τοῦ σώματος εἶναι τά μάτια· καί ἄν τά μά­τια μας εἶναι καθαρά καί εἰλικρινῆ καί ἄδο­λα, τότε καί ὁλόκληρο τό σῶμα μας θά εἶναι γεμάτο φῶς καί θά ἐκ­πέμπει τό φῶς».

Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ Χρι­στός ἀναφέρεται στήν ἀναγκαιό­τη­τα τοῦ φω­τός καί στή σημασία τοῦ λύχνου, οὔτε εἶ­ναι ἡ πρώτη φορά κατά τήν ὁποία ὑπο­γραμ­μίζει τή ση­μασία τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ ἀν­θρώ­που γιά τήν καθαρό­τητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας. Φῶς τοῦ κό­σμου ὁ Χρι­στός, ὅπως τό διακή­ρυξε ἴδιος, ἐπιθυ­μεῖ καί οἱ μαθητές του καί ὅσοι θά πιστεύ­σουν σέ Αὐτόν στούς αἰῶνες νά εἶναι φῶς τοῦ κό­σμου, νά εἶναι φῶς ἀνάμεσα στούς ἀν­θρώπους, νά εἶναι σάν τή λυχνία πού φω­τίζει τόν δρόμο καί τή ζωή τῶν ἀν­θρώ­­πων καί «λάμπει πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ».

Κανείς δεν ανήκει στην κόλαση.

Ακόμα και οι πιο "κολασμένοι" ανήκουν στην αγκαλιά του Θεού. Και ακριβώς αυτό γίνεται. Ο Θεός όλους τους αγκαλιάζει, όλους τους συγχωρεί μέσα στην άδολη και αιώνια αγάπη Του η οποία δεν εκπίπτει ποτέ, δεν αλλοιώνεται με τίποτα.
--------------------------
Τελικά κόλαση και παράδεισος δεν είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις αλλά η ίδια κατάσταση που βιώνεται διαφορετικά. Για τον άνθρωπο που έζησε με μετάνοια και ταπείνωση (παρά τα λάθη και τα παραπτώματά του) η αγκαλιά του Θεού θα βιώνεται ως παράδεισος, για τον άνθρωπο που έζησε αμετανοήτος, εγωιστικά, η αγκαλιά του Θεού θα βιώνεται ως κόλαση. Η ίδια αγκαλιά του ανεξίκακου Κυρίου άλλους θα τους προκαλεί αγαλλίαση άλλους θα τους προκαλεί έλεγχο και ενοχή.

KΥΡIAKH B´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ο Χριστός δεν σταματά ποτέ να απευθύνει τις προσκλήσεις του.

«Περιπατῶν δέ παρά τήν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς … καί ἐκά­λεσεν αὐτούς» (Ματθ. 4.18).

Τήν περασμένη Κυριακή, Κυριακή μετά τήν Πεντηκοστή, τή γενέθλιο ἡμέ­ρα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἑόρτασαμε τή μνήμη πάντων τῶν Ἁγίων της, ἡ παρουσία τῶν ὁποίων ἀπο­τελεῖ τή λαμπρότερη καί ἐγκυρότερη ἀπόδειξη τῆς ἐπενεργείας τοῦ ἁγίου Πνεύ­μα­τος στόν κόσμο καί τήν Ἐκκλησία. Ἔτσι, μέ τήν Κυριακή τῶν ἁγίων Πάντων ἔκλεισε ἕνας λειτουργικός κύκλος, μέ τή βοήθεια τοῦ ὁποίου ἡ Ἐκκλησία μας σκια­γραφεῖ τήν πορεία της στόν κόσμο καί ταυ­τόχρονα σκιαγραφεῖ καί τήν πορεία τοῦ καθενός ἀπό ἐμᾶς, πού μπορεῖ καί ὀφείλει νά φθάσει μέσα ἀπό τήν Ἐκκλη­σία καί μέ τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος στήν ἁγιότητα.

Μητροπολίτης Βεροίας: Αυτό που κερδήθηκε με αίμα δεν μπορεί να ξεπουληθεί με το μελάνι μιας υπογραφής!

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ

ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΒΕΡΟΙΑ, 6.6.2018

Σᾶς καλωσορίζω στήν σημερινή συγκέντρωση ὅλους ἐσᾶς πού ἤρθατε ἐδῶ στή Βέροια, στήν ἱστορική αὐτή πόλη τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας μας μέ τό λαμπρό παρελθόν καί τήν ὑπερδισχιλιετῆ ἱστορία.

Ὅλους ἐσᾶς πού συγκεντρωθήκατε ἐδῶ στήν Πλατεία Ὡρολογίου, λίγα μόλις μέτρα ἀπό τό σημεῖο ὅπου διατηρεῖται μέχρι σήμερα τό βῆμα ἀπό τό ὁποῖο κήρυξε γιά πρώτη φορά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ὁ ἀπό­στολος Παῦλος στήν ἑλληνική Βέ­ροια καί στήν ἑλληνική γλώσσα.

Σᾶς καλωσορίζω ὅλους ἐσᾶς πού δέν ἀνταποκριθήκατε ἁπλῶς στό κάλε­σμα τοῦ Δήμου τῆς Βεροίας καί τῆς Ἐκκλησίας, πού ἐκφράζουν τήν ἀγω­νία τους γιά τήν κατάληξη τῶν δια­πραγματεύσεων τῆς χώρας μας μέ τό γειτονικό κράτος τῶν Σκοπίων σχε­τικά μέ τό ὄνομά του, ἀλλά ἀκούσατε τή φωνή τῆς καρδιᾶς σας, ἀκούσατε τή φωνή τῆς πατρίδος μας, τῆς Μα­κεδονίας μας, καί ἀνταποκρι­θή­κατε στό δικό της κάλεσμα, καί ἤρθατε ἐδῶ γιά νά ἑνώσoυμε τή φωνή μας μαζί μέ ὅλους ὅσους τήν ἴδια ὥρα σέ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλ­λάδος συγκε­ντρώ­θηκαν γιά νά διαδηλώσουν γιά τόν ἴδιο σκοπό, ὥστε νά ἀκουσθεῖ ἠχηρό τό μήνυμά μας πρός ὅσους διαπραγματεύονται μέ τή γειτονική χώρα ὅτι τό ὄνομά μας, ἡ ταυτότητά μας, ἡ ἱστορία μας δέν εἶναι δια­πραγματεύσιμα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ: Οι Άγιοι αποτελούν την έμπρακτη απόδειξη της παρουσίας της Χάριτος στην Εκκλησία

«Καί οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τήν ἐπαγγελίαν … ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσιν» (Ἑβρ. 11.39).

Στόν ἀπόηχο τῆς μεγάλης ἑορτῆς καί γενεθλίου ἡμέρας τῆς Ἐκκλη­σίας τοῦ Χρι­στοῦ, τῆς Πεντηκοστῆς, ὅρισαν οἱ θειότατοι Πατέρες νά τι­μῶνται αὐτήν τήν Κυριακή, τήν πρώ­τη μετά τήν ἑορτή τῆς καθόδου καί ἐπιφοιτήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύ­ματος, οἱ ἅγιοι Πάντες, ὅλα δη­λαδή ἐκεῖνα τά πιστά τῆς Ἐκ­κλη­σίας τά ὁποῖα διά τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος «κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγε­λιῶν, ἔφραξαν στόματα λε­όν­των, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυ­να­μώθησαν ἀπό ἀσθενείας, ἐγενή­θη­σαν ἰσχυροί ἐν πολέμῳ» δίνον­τας μέ τούς τρόπους αὐτούς τή μαρ­τυρία τῆς πίστεως στόν Χριστό· ὅλα ἐκεῖνα τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλη­σίας τά ὁποῖα ἔζησαν «ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» καί ἀγω­νίσθηκαν γιά νά ἀποφύ­γουν «τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πο­νηροῦ τά κατ᾽ αὐτῶν δο­λίως» κινούμενα καί νά ἀνέλθουν τήν οὐρα­νο­δρόμο κλίμακα τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ἐγκρα­τείας· ὅλα ἐκεῖνα τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τά ὁποῖα ζῶν­τας μέσα στόν κόσμο καλλιέργησαν τόν σπόρο τοῦ θείου Λόγου καί τόν πολλαπλασίασαν ἀπο­κτῶ­ντας τούς καρπούς τοῦ Παναγίου Πνεύματος.